Asset 14

De on//smakelijke week: Hoofdredactioneel

De on//smakelijke week: Hoofdredactioneel

Deze week staat Hard//hoofd in het teken van on//smakelijkheid. Hoofdredacteur Jochum Veenstra opent de week met een tekst over de aantrekkelijkheid van paté en de walging die hij er nu voor voelt.

Boterhammen met paté, heerlijk vond ik het als kind. Ik was aangetrokken tot de zoetige, maar toch ook hartige crème die smolt in de mond. Nadat ik de roze pasta op een vakantie in Frankrijk had ontdekt, vroeg ik mijn vader om voortaan al mijn broodjes met het goedje te beleggen. Thuis was het mijn vaders taak om de schoollunchboxjes te vullen; zodra wij beneden kwamen, was hij de deur al uit, en stond er op de hoek van de keukentafel steevast een stapel van drie plastic doosjes klaar: eentje voor mijn broer, eentje voor mij en zelfs eentje voor mijn moeder.

Die leverpaté kwam hem wel uit. Om de zoveel tijd had de Albert Heijn een nieuwe ‘seizoens’-aanbieding en daardoor gaf hij zijn zoon telkens iets anders mee zonder er veel over na te hoeven denken. In de winter zaten er stukjes walnoot door het broodbeleg, fruit aan het einde van de zomer en gedurende de herfst was de terrine gevuld met mini-stukjes kaas. In rap tempo werkte mijn vader ’s ochtends de broodjes af en in de auto naar zijn werk stelde hij zich voor hoe zoonlief verrukt het elastiek van de box haalde om verrast te worden door wat de supermarkt had verzonnen.

Het eerste jaar vond ik het heerlijk. Ik was gefascineerd door de inventiviteit van bijvoorbeeld de toegevoegde gekonfijte cranberries. (Vleesbrij met snoepjes!) Thuis spraken we veel over wat we lekker vonden en we werden aangemoedigd hierover na te denken. In restaurants – het favoriete uitje van mijn vader – kozen wij het meest uitdagende wat er op de kaart stond.

Waarschijnlijk dacht mijn vader dat ik het vanzelf zou aangeven als ik uitgekeken was op het roze smeersel

Waarschijnlijk dacht mijn vader dat ik het vanzelf zou aangeven als ik uitgekeken was op het roze smeersel. Hij wist niet dat naarmate het tweede jaar vorderde en de seizoensverrassingen zich gestaag herhaalden, mijn enthousiasme langzaam plaatsmaakte voor aversie. De opkomende weerstand had ongetwijfeld te maken met de pubertijd en de geur van het prutje (‘Kunnen je ouders niets anders dan kattenvoer betalen?’), maar de voornaamste reden was ook de banaalste: de mens walgt nou eenmaal van eentonigheid.

Alleen als ik heel veel honger had, nam ik een paar happen. Maar steeds vaker belandden de boterhammen vanuit mijn lunchbox direct in de prullenbak. Waarom vertelde ik mijn vader niet over mijn afkeer? Begreep ik toen al dat dit zijn manier was om aan het gezamenlijke ochtendritueel van de rest van het gezin deel te nemen, en wilde ik dat niet van hem afpakken?

Hoe dan ook, met de tijd projecteerde ik de walging die ik voor de kleffe broodjes voelde op de relatie tussen mijn vader en mij. Het voelde alsof hij mij de mogelijkheid ontnam om een keuze te maken. Ik voelde me afhankelijk van hem en de les die ik leerde was dat als je onderaan de hiërarchie staat, je het blijkbaar zelf moet aan aangeven als je ergens mee zit.

‘Pap, ik gooi al maanden mijn lunch weg'

Uiteindelijk schreef ik een briefje: ‘Pap, ik gooi al maanden mijn lunch weg. Mag ik hagelslag op mijn boterham?’ Ik kreeg bijna mijn zin. Het werden broodjes kaas en we spraken er nooit meer over.

Komende week staan de volgende on//smakelijke verhalen op het programma:

- Op dinsdag interviewt Jorne Vriens illustrator Feline Wigman die het beeld voor onze themaweek maakte.

- Op woensdag smul je van de column van Aisha Mansaray over het eten van zand en de cultureel bepaalde normen voor wat we in ons mond stoppen.

- Op donderdag wordt je pisnijdig door het essay van Sofie Hees over vrouwenplasrecht.

- Op donderdagavond kan je samen met ons eten bij het literaire programma De on//smakelijke maaltijd.

- Op vrijdag proef je de smaak van wondvocht in een gedicht van Elianne van Elderen over de connectie tussen vrouwenlichamen en vlees.

- Op zaterdag zuivert Kiriko Mechanicus je van on//smakelijke emoties met een literaire meditatie. Kneed alle spijt die je voelt tot een deegman, voordat je hem op 220 graden in de oven bakt.

- Op zondag staat in de ochtend een essay uit het archief online. Emy Koopman schreef in 2014 een nog altijd actueel essay over de vraag of een eetstoornis een modeverschijnsel is.

- De week sluiten we af met een mixtape vol met on//smakelijke deuntjes, samengesteld door onze redactie.

Dit redactioneel is onderdeel van de themaweek De on//smakelijke week.

Mail

Jochum Veenstra is hoofdredacteur van Hard//hoofd. Als freelance auteur werkt hij momenteel aan twee grote projecten: een non-fictie audioverhaal over mannelijke slachtoffers van seksueel geweld en een roman/essaybundel over kindermisbruik. In een vorig leven was hij acteur en een van de oprichters van De Theatertroep, een collectief waarbij hij tien jaar lang als co-artistiek leider betrokken was.

Feline Wigman is geïnspireerd door al haar zintuiglijke ervaringen en de sociale dynamiek en cultuur rond eten en de eettafel. Ze is altijd gefascineerd geweest door geur en ons reukvermogen, door wat vies is en toch lekker, of wat lelijk is en toch mooi. Neuzen, wijn, oesters, garnalen cocktails, en meer eten (met je handen); je vindt het allemaal terug in haar illustraties en schilderijen.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer