De gevoelens van heimwee waardoor Eva als kind geteisterd werd, ervaart ze als volwassen vrouw van tijd tot tijd nog steeds. Lees meer

In de zomerserie ‘Slentermijmeringen’ reist Annelies van Wijk naar vier Europese steden. Dolend langs Manneken Pis, reuzencitroenen en pijnlijke herinneringen, treedt ze in een sprankelende dialoog met de plekken, hun taal en hun bewoners, maar vooral ook met zichzelf. Vandaag: Oxford. Lees meer

Nu ze zelf psycholoog is, kijkt Marthe van Bronkhorst heel anders naar een van haar favoriete series. Lees meer

Eva van den Boogaard is met vrienden op vakantie in de Ardèche. Liggend bij het zwembad stelt één van haar vrienden een vraag die in alle eenvoud doet nadenken over de groepsverhoudingen. Lees meer

Iduna Paalman bezoekt haar zieke hond, en hoort haar 's nachts onrustig ademen. 'Ze jankt een beetje, dat doen honden als ze dromen. Of heeft ze pijn?' Lees meer

Marthe van Bronkhorst liet zich meevoeren door de Waddenzee - om zichzelf te herontdekken. De rustgevende bezigheid maakt haar al snel doodsbenauwd. Lees meer

In de zomerserie ‘Slentermijmeringen’ reist Annelies van Wijk naar vier Europese steden. Dolend langs Manneke Pis, reuzencitroenen en pijnlijke herinneringen, treedt ze in een sprankelende dialoog met de plekken, hun taal en hun bewoners, maar vooral ook met zichzelf. Vandaag: Brussel. Lees meer

Vragen als ‘Wat doe jij nu?’ en ‘Waar woon je tegenwoordig?’ bezorgen Eva van den Boogaards vriend M. een rood hoofd en het gevoel te willen verdwijnen. Zij snapt hem maar al te goed. Lees meer

In de zomerserie ‘Slentermijmeringen’ reist Annelies van Wijk naar vier Europese steden. Dolend langs Manneke Pis, reuzencitroenen en pijnlijke herinneringen, treedt ze in een sprankelende dialoog met de plekken, hun taal en hun bewoners, maar vooral ook met zichzelf. Vandaag: Rotterdam. Lees meer

In de zomerserie ‘Slentermijmeringen’ reist Annelies van Wijk naar vier Europese steden. Dolend langs Manneke Pis, reuzencitroenen en pijnlijke herinneringen, treedt ze in een sprankelende dialoog met de plekken, hun taal en hun bewoners, maar vooral ook met zichzelf. Vandaag: Londen. Lees meer

In haar eerste column op Hard//hoofd toont Marthe van Bronkhorst zich meteen onverschrokken: ze heft een strijdlied aan voor de nieuwe wereld. Lees meer

Nu Eva van den Boogaard lange, dunne sigaretten rookt en in een monument uit 1922 woont, vraagt ze zich af of ze misschien een soort heimwee heeft naar die jaren 20 van de vorige eeuw. Lees meer

Tijdens het oppassen wordt Iduna Paalman geconfronteerd met de overbodigheid van haar behulpzame en correcte karakter. Want hulp vragen, en hulp accepteren, is nog niet zo makkelijk. Lees meer

Iduna Paalman kan nog steeds met schaamte terugdenken aan die keer dat een jongen op het festival vond dat ze tof haar had, en hoe ze dat voor even geloofde. Lees meer

‘De toekomst ligt niet vast, ze ligt open,’ concludeert Iduna Paalman tijdens een intergalactische reis op 1 januari. 'Meer verantwoordelijkheid in 2020, en meer sterren zien.' Lees meer

Iduna Paalman heeft een VIP-kaart voor het concert van Guy Sebastian in de Melkweg in Amsterdam. 'Naast een korte meet-en-greet mag ik op de foto en eventueel een handtekening.' Lees meer

Voor Trudy zijn kerst en afscheid onlosmakelijk met elkaar verbonden, vertelt ze in haar laatste column op Hard//hoofd. Zoals tijdens de kerstvakantie 22 jaar geleden, toen er een postbode aanbelde met een onheilspellende expresbrief. Lees meer

Iduna Paalman ziet de IDFA-documentaire Objector en denkt na over de mens in opstand. Lees meer

Trudy poetste haar tanden en dacht: 'als ik het nú niet probeer, hoeft het niet meer. Hoeveel jaar heb ik nog? Moet ik wachten tot ik achter een rollator loop? Tot ik mijn huis heb opgegeten? Nou dan!' Lees meer

'Zoveel bloed, en toch zo onzichtbaar. Waarom telkens de hoop dat het niemand op zal vallen? ‘Ik ben ongesteld’ – wanneer leerden we dat dat beschamende woorden zijn?' Lees meer