Feline Wigman laat zich als illustrator inspireren door al haar zintuiglijke ervaringen, de sociale dynamiek en cultuur rond de eettafel. Ze is altijd gefascineerd geweest door wat vies is en toch lekker, of wat lelijk is en toch mooi. Neuzen, wijn, oesters, garnalencocktails en meer eten (met je handen); je vindt het allemaal terug in haar illustraties en schilderijen. Voor onze themaweek, De on//smakelijke week, maakte zij het campagnebeeld. Jorne Vriens ging met haar in gesprek.
Hey Feline, je bent kok en illustrator. Hoe beïnvloedt jouw kennis van eten jouw weergave van het tafelen?
Het onderscheid tussen smakelijk en onsmakelijk vind ik heel interessant, daarom ben ik blij dat jullie me benaderden voor de themaweekillustratie. Mijn tekeningen zijn soms provocatief: wat als delicatesse of als walgelijk wordt gezien is sterk cultureel bepaald. Met mijn illustraties wil ik de kijker laten nadenken of ze een spartelende octopus, glibberige oester of levende slak durven eten. Ik hoop dat de kijker zich durft in te beelden hoe dat zou voelen en hoe dat zou smaken.
Je hebt een levendige tekenstijl: de contouren die je gebruikt bibberen een beetje, de kleuren vloeien soms buiten die lijntjes. Hoe is die stijl ontstaan?
Eigenlijk ging dat vanzelf. Ik heb aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten de afstudeerrichting Interactive Media Design gevolgd. Tijdens die opleiding heb ik me op veel verschillende dingen gericht, maar ik heb er bewust voor gekozen om daar weinig van mijn illustratiewerk te laten zien – ik wilde dat voor mezelf houden. Op dit moment werk ik juist vooral als illustrator, van alle kunstdisciplines ligt mijn hart daar het meest, omdat ik er veel in kwijt kan. Ik gebruik in mijn tekeningen veel kleur en wil dat mijn werk vrolijk is. Ik hoop dat mensen zin krijgen om aan te schuiven aan die tafel die ik heb getekend. Aan een gezellige tafel wordt van alles gegeten, gedronken of gerookt. Het moet wat mij betreft vooral niet te netjes zijn.
Wat betekent illustreren voor jou?
Ik vind het leuk dat ik een scène die eerst alleen in mijn hoofd zat zichtbaar kan maken voor anderen. Dat is voor mij de overeenkomst tussen koken en tekenen: door ideeën en indrukken als ingrediënten bij elkaar te voegen, kun je iets nieuws creëren. Tijdens het tekenen pluk ik overal beelden vandaan: ik kijk in de groentelade in mijn koelkast, ik kijk naar een film of kookvideo’s op YouTube of ik ga naar een restaurant, vismarkt of snackbar. Ik probeer zo eten met kunst te verbinden.
Ik ben gefascineerd door geur en door smaak, twee zintuigelijke ervaringen die je bijna niet in woorden kan beschrijven, maar wel sterke reacties oproepen. Ze kunnen bijvoorbeeld herinneringen losmaken – dat zal iedereen herkennen. Ik wil die zintuigelijke ervaring overbrengen. Ik hoop dat mensen bij het zien van mijn illustratie zich meteen inbeelden dat ze met vrienden pasta eten aan een lange tafel, of in dat je in je eentje een oester opslurpt.
Wat kunnen we in de toekomst van je verwachten?
Ik heb eindelijk atelierruimte gevonden. Daar kan ik op groot doek met verf nog vrijer werken. Als het werk groter is voelt het nog meer alsof je mijn ‘wereld’ in kunt stappen. Dus jullie kunnen vooral nog vreemder werk van me verwachten!
Dit interview is onderdeel van de themaweek De on//smakelijke week.
Jorne Vriens (Eindhoven 1991, hij/hem) is kunsthistoricus en schrijft graag over kunst. Als je dat ook doet, moet je zeker een mail sturen naar jorne@hardhoofd.com. Ook is hij docent aan de Reinwardt Academie in Amsterdam.
Feline Wigman is geïnspireerd door al haar zintuiglijke ervaringen en de sociale dynamiek en cultuur rond eten en de eettafel. Ze is altijd gefascineerd geweest door geur en ons reukvermogen, door wat vies is en toch lekker, of wat lelijk is en toch mooi. Neuzen, wijn, oesters, garnalen cocktails, en meer eten (met je handen); je vindt het allemaal terug in haar illustraties en schilderijen.