Wat moet je echt doen, lezen, beluisteren of zien? Om je te helpen geven leden van de Hard//hoofd-redactie iedere week antwoord op één simpele vraag: 'wat maakt je blij?'.

A series of unfortunate events: Nostalgisch troostvoer
✩✩✩✩✩
Jozien Wijkhuijs

'Toen ik (voorlopig) toch echt al het mogelijke uit Harry Potter had gehaald, had ik ander Netflix-troostvoer nodig voor de donkere dagen na kerst. Dat vond ik in A series of Unfortunate Events, een serie met Neil Patrick Harris als Count Olaf, de slechterik van het stuk. De serie, over drie wezen die steeds bij een andere voogd worden geplaatst omdat Olaf achter hen en hun erfenis aan zit, is gebaseerd op de boekenreeks van Lemony Snicket, een pseudoniem van Daniel Handler. Als kind las ik ze op de camping, in de vertaling Ellendige avonturen, voor aan mijn moeder. Behalve heerlijke nostalgie is de serie ook kleurrijk, fijn hysterisch en zit het vol inside jokes die je als trouwe fan herkent of als nieuwe kijker gaat herkennen. Het is de ultieme serie om jezelf op een regenachtige dag mee op te sluiten. Het derde seizoen is net uit, dus er is een hoop om je aan te laven.'

De Woezels: Dansbaar echt
✩✩✩✩✩
Sarah van Binsbergen

'Mijn eerste kennismaking met de absurdistische elektropop van De Woezels was een paar jaar geleden, toen ik net mijn intrede tot het werkende leven had gedaan. Het nummer Werkiewerk, waar frontman Wisse Beets, begeleid door samples van een kopieerapparaat, rapt over draaistoelen en slechte koffie en opschept over zijn Excel-skills, voelde als de soundtrack van mijn saaie kantoorbestaan: ‘Jazeker baby, ik ben de koning in Excel, ik knip en ik plak elke rij elke cel, verticaal zoeken baby ik fix het wel.’ Uit het leven gegrepen én dansbaar. Nu zijn de Woezels terug met Zijn Spullen Plekken Tijd een wederom dansbare plaat, eveneens een levenslied, maar dan in de meest abstracte zin van het woord. ‘Het leven is een aaneenschakeling van momenten’ zingt Wisse in het refrein, terwijl de overige bandleden om beurten oerbegrippen als ‘Zijn!’ ‘Spullen’ ‘Dingen’ ‘Zooi!’ roepen. Denk daar een clip bij waarin meteorieten en zonnenstelsels rond de band heenzweven en je hebt niets minder dan een metafysisch bangertje; Heidegger op de dansvloer.'

Kerstliedjes: Niet alleen voor december
✩✩✩✩✩
Mathijs Hoogenboom

'Een van de vele kleine jeugdtrauma’s die ik nooit heb verwerkt betreft een kersttrauma. Het voorval dat mij voor het leven tekende vond gek genoeg niet plaats in december, maar in het vroege voorjaar. Ik moet een jaar of tien zijn geweest, en liep met mijn moeder door de grootgrutter nabij mijn ouderlijk huis terwijl ik vrolijk aan het neuriën en zingen was. Mijn repertoire? Jawel: kerstliedjes. Daar werd ik op een bruuske manier mee geconfronteerd door een volwassen vrouw die mij staande hield en zei: ‘Je bent te laat.’ Ik mompelde iets in de trant van ‘Sorry’ of ‘O, dat had ik niet door’ en ging terstond op zoek naar iets anders om te zingen (wat natuurlijk niet lukte). Achteraf heb ik spijt van mijn reactie, want wie vertelt mij wanneer ik van welke muziek mag genieten? Ik weet dat velen van jullie nog rondlopen met kerstliedjes in hun achterhoofd, en aan jullie allemaal heb ik het advies: gooi het eruit! Want why couldn’t it precies be Christmas every day?'

Beeld: still uit A series of unfortunate events