Asset 14

Waarom Pauw medeplichtig is aan het slopen van onze democratie

Waarom <em>Pauw</em> medeplichtig is aan het slopen van onze democratie

Met het uitzenden van een debat tussen Mark Rutte en Thierry Baudet verzuimt Jeroen Pauw zijn journalistieke plicht. Maar niet alleen de media, ook de partijen zelf laten na de Nederlandse kiezers voldoende te informeren over de Europese Verkiezingen, aldus Naomí Combrink.

Vanavond zendt het actualiteitenprogramma Pauw een ‘verkiezingsdebat’ uit tussen Rutte en Baudet. Ik zet verkiezingsdebat tussen aanhalingstekens omdat deze verkiezingen a) voor het Europees parlement zijn, en beide mannen weinig met de Europese fracties te maken hebben, en b) er aan de verkiezingen gelukkig meer partijen meedoen dan de VVD en de FvD.

Het is een slimme zet van Rutte, die het debat initieerde en erop aandrong. Door de verkiezingen te framen als tweestrijd tussen de VVD en het FvD wordt de schijn gewekt dat er buiten deze partijen geen opties zijn, alsof links Nederland überhaupt niet bestaat en alsof de enige manier om tegen fascisme te stemmen is door vóór de VVD te stemmen. Het is logisch dat Baudet gretig van dit aanbod gebruikmaakt. Beide partijen kunnen hier alleen maar op vooruitgaan. De VVD zet zichzelf neer als redelijke partij en als enige optie voor verontruste kiezers om Baudet te stoppen. Het FvD wordt daarentegen gepositioneerd als de voor de hand liggende optie voor iedereen die problemen heeft met de huidige Nederlandse participatie aan de EU.

De Europese Parlementsverkiezingen lijken door weinigen erg serieus genomen.

Voor beide mannen en partijen is het begrijpelijk dat ze warm lopen voor dit debat. Wat alleen totaal ónbegrijpelijk is, is waarom de publieke omroep dit zou faciliteren. Of nou ja, onbegrijpelijk. Begrijpelijk binnen een tendens waar de media al decennialang lang door geplaagd worden, namelijk: ‘journalistiek’ bedrijven op basis van clicks, kijkcijfers, smeuïgheid en het bieden van een platform aan mensenrechten schendende standpunten omdat dit veel reuring en dus veel aandacht oplevert.
Maar het is onbegrijpelijk als je je herinnert dat journalisten de waakhonden van de democratie zouden moeten zijn.

De Europese Parlementsverkiezingen lijken door weinigen erg serieus genomen. Zo stelden partijen zelf hun kandidatenlijsten pas enkele weken voor de verkiezingen beschikbaar (het is toch onvoorstelbaar dat een door vrijwilligers gerunde stichting ze daarvoor achter hun broek moet zitten?). Weinig mensen kunnen de lijsttrekkers van de Europese fracties van de deelnemende partijen bij naam noemen, laat staan dat we kunnen samenvatten waar ze voor staan. In zo’n geval zouden de media een belangrijke rol kunnen spelen bij het voorlichten van het publiek. Ze zouden kunnen zorgen dat kiezers weten waar de verkiezingen om gaan en (potentiële) Europese parlementariërs kritische vragen stellen over hun plannen. In plaats daarvan is het grote deel van de aandacht echter gegaan naar lege campagnefilmpjes en naar wat Baudet deze week allemaal weer gezegd heeft.

Beloon deze journalisten niet voor deze mishandeling van onze democratie.

Pauw’s facilitering van dit debat vormt een exemplarisch dieptepunt van deze trend. Niet alleen verzaken ze hier hun journalistieke rol binnen democratische verkiezingen, het is veel erger dan dat. Door dit debat te produceren brengt Pauw min of meer een stemadvies uit. Het is direct verantwoordelijk voor de extra stemmen die dit debat deze partijen onmiskenbaar gaat opleveren.

Lieve lezer. Kijk niet. Beloon deze journalisten niet voor deze mishandeling van onze democratie. Als je iets met dit debat wil, ga dan voor de deur van de Rode Hoed demonstreren (al dan niet door de deur te blokkeren). Iets wat deze ‘journalisten’ verdienen, want in plaats van te waken en strijden tegen de demagogie en leugens van politici, spelen ze er zelf een cruciale rol in.

We moeten hier een grens stellen. En als je dan niet wil demonstreren, verdiep je dan in elk geval in de Europese verkiezingen. Dit kan heel makkelijk via stemopeenvrouw.com, een van de weinige organisaties die de afgelopen weken keihard hebben gestreden voor onze democratie. Door een écht debat te organiseren. Door alle partijprogramma’s te verzamelen en partijen te vragen waar hun kandidatenlijsten bleven. Ze hebben heel helder alle programma’s en kandidaten op een rij gezet. Er is dus toch nog een beetje hoop.

Vanavond kun je actievoeren door om 23.00u niet Pauw te kijken maar Knock Down The House op Netflix en live te tweeten onder #knockdownpauw.

 

Beeld: succo via Pixabay.



Mail

Naomí Combrink is patriarchaatsloper, literatuur- en cultuurwetenschapper, verhalenverslaafde en weet nog steeds niet of ze zich nu schrijfster of schrijver wil noemen.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Zo rood als een kreeft

Zo rood als een kreeft

Wanneer twee Spaanse vrienden Ferenz Jacobs uitnodigen voor een protestmars tegen toerisme in Barcelona, voelt hij zich voor het eerst weer een 'outsider'. In dit essay richt hij zich op de gevolgen van massatoerisme op de permanente bewoners. Is er een ander soort toerisme mogelijk, buiten de logica van onderdanigheid, kolonialisme en uitbuiting om? Lees meer

Auto Draft 4

Tijd buiten de uren om

Micha Zaat sliep binnen een jaar in bijna 60 verschillende hotelkamers. In dit essay licht hij het fenomeen van de hotelkamer als liminaal object toe, en legt uit wat zo'n kortdurend verblijf voor gasten én kamers betekent en waarom het onmogelijk is om ouder te worden in een hotelkamer. 'In het bed waar ik gisteren droomde over sterven in een auto-ongeluk ligt nu iemand te masturberen.' Lees meer

Auto Draft 2

'Kunnen we vrienden zijn?': over een noodzakelijk veranderende mens-natuur relatie

Wanneer Jop Koopman afreist naar Lombok om de Indonesische visie op mens-natuurrelatie beter te begrijpen, gaat hij op pad met een lokale mysticus. In dit essay onderzoekt hij hoe we de verhouding mens-natuur opnieuw kunnen vormgeven; wat de agency is van onze omgeving, en waarom we vrienden moeten worden met alles rondom ons. Lees meer

Stil protest

Stil protest

Nadeche Remst laat zien hoe slaap, verdriet en dissociatie meer zijn dan persoonlijke reacties: ze worden een vorm van stil verzet tegen een wereld die kwetsbaarheid buitensluit. Lees meer

Hoe lang blijf je een vluchteling?

Hoe lang blijf je een vluchteling?

'Wat' ben je als je ergens niet thuishoort, maar ook niet terug kan naar je geboorteland? Ivana Kalaš onderzoekt het label 'vluchteling'. Lees meer

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus kan toch niet groeien in een zompig moeras? In dit essay schetst Jam een realistisch beeld van de autistische ervaring in een kapitalistisch systeem dat productiviteit als het hoogste goed beschouwt. Lees meer

Lieve buren

Lieve buren

Ze hebben dezelfde brievenbus en dezelfde supermarkt, maar Nienke Blanc vraagt zich in deze nooit verzonden brief af of dat het enige is dat ze met haar buren deelt. Lees meer

Best Friend (For The Forseeable Future)

Best Friend (For The Forseeable Future)

Lotte Krakers’ vriendschap met Karlien eindigde mét blauwe vinkjes, maar zonder antwoorden. Het laat Lotte reflecteren op het afdwingen van gelijkenissen in een vriendschap, en het plaatsen van vrienden op voetstukken: ‘Karlien hield me een spiegel voor, waarin ik vooral zag wat ik niet was.’ Lees meer

Je hebt mij getekend voor het leven

Je hebt mij getekend voor het leven

Hoe sluit je een hoofdstuk af? Jop Koopman schreef een brief aan zijn oude baas, in wiens tulpenbedrijf hij als invalkracht een bedrijfsongeval meemaakte. Lees meer

De dooddoener van het kwaad

De dooddoener van het kwaad

Bas Keemink bespreekt de film 'The Zone of Interest', waarin Jonathan Glazer 'Big Brother' naar de Holocaust brengt. Lovende kritieken schrijven dat hij Hannah Arendts theorie, de banaliteit van het kwaad, goed in beeld brengt, maar is dat wel zo? Lees meer

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Jorne Vriens bezocht een tentoonstelling in Parijs en dit leidde tot een prachtige uiteenzetting over tekst, smartphones, connectie en fotografie. Lees meer

De eerste leugen

De eerste leugen

De eerste keer dat Job van Ballegoijen de Jong loog, was het bijna onschuldig. Een leugentje om bestwil, dacht hij toen, om zijn moeder gerust te stellen. Maar die eerste leugen groeide uit tot een web waarin hij langzaam verstrikte. In zijn debuut 'Morgen vertel ik alles' vertelt hij waarom iedereen een tweede (of derde) kans verdient. Lees meer

Leven in laagjes

Leven in laagjes

In dit essay geeft Dani Bouwman een intieme reflectie op identiteit, familie en het verlangen naar een plek waar hij volledig zichzelf kan zijn. Lees meer

De overkokende theatraliteit van Pierre Bokma maakt van Zomergasten weer een feestje

De overkokende theatraliteit van Pierre Bokma maakt van Zomergasten weer een feestje

Reinout Bongers schreef een nabeschouwing van de Zomergasten-aflevering met Pierre Bokma als gast of, moeten we zeggen, hoofdrol? "Therapie heeft hij wel geprobeerd, maar dat leverde hem - naar eigen zeggen - vooral een lege bankrekening op." Lees meer

Eerherstel voor mijn stiefmoeder

Eerherstel voor mijn stiefmoeder

Toen zijn stiefmoeder Pieta stierf, voelde het voor Jelle Havermans alsof hij werd bevrijd van een van zijn grootste onderdrukkers. Voor ons Sorry-magazine schreef hij dit essay waarin hij jaren later toegeeft dat de vrouw die hem en zijn zusje het leven zuur maakte, ook slachtoffer was van haar eigen tijdsgeest en omgeving. Lees meer

:Aan een dun touwtje: Over onbegrip, offers en intergenerationele solidariteit

Aan een dun touwtje: Over onbegrip, offers en intergenerationele solidariteit

In dit persoonlijke essay ontrafelt Laura Korvinus de draden die haar met haar oma verbinden. Langs welke verhalen of assen kan verbondenheid tussen verschillende generaties ontstaan en worden vastgehouden? Deel 1. 
 Onderweg naar mijn grootouders glipt een herinnering mijn gedachten binnen. Op een oude video ben ik aan het spelen aan de rand van... Lees meer

Op studiobezoek bij Koen van den Broek

Op studiobezoek bij Koen van den Broek

Aucke Paulusma ging op studiobezoek bij kunstschilder Koen van den Broek. In de hoop inspiratie op te doen voor zijn eigen kunstenaarscarrière, bespreken ze de kunst. Lees meer

:Sōsaku hanga: Modernistische kippenvelkunst volgens het boekje? 7

Sōsaku hanga: Modernistische kippenvelkunst volgens het boekje?

Waarom blijft prachtige kunst soms onbekend? Janke Boskma kreeg kippenvel van Sōsaku hanga en dook in de Japanse kunstgeschiedenis. Lees meer

Ook boze mensen kunnen kwetsbaar zijn

Ook boze mensen kunnen kwetsbaar zijn

Ettie reageert voor een laatste keer op een brief van Jochum, door te schrijven over verdriet, kwetsbaarheid, woede en het belang van actief luisteren. Lees meer

:'Hoop is het laatste dat sterft, maar op dit moment is de situatie tamelijk hopeloos': Sana Valiulina te gast in Zomergasten

'Hoop is het laatste dat sterft, maar op dit moment is de situatie tamelijk hopeloos': Sana Valiulina te gast in Zomergasten

Juul Kruse bekijkt de Zomergasten-aflevering van Sana Valiulina, waarin zij bovenal probeert hoop te houden en overeind te blijven tegen de achtergrond van immer grimmig Rusland. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer