Asset 14

Zei ik aansteller? Ik bedoelde ook aansteller

Hard//hoofd zoekt donateurs/kunstverzamelaars! Geniet je met enige regelmaat van onze artikelen? Ondersteun Hard//hoofd dan en hang ons aan je muur.
-
We lagen in bed, hij en ik. Het was zondag, de ochtend was slaperig zorgeloos. Buiten scheen de zon.
‘Ik ga er zo maar eens uit,’ zei ik. Hij keek niet op van zijn telefoon. Ik draaide me naar hem toe en vervolgde: ‘Maar niet voordat ik je geknuffeld heb natuurlijk.’ Hij legde zijn arm om me heen, ik dook weg in de holte die ontstond, maar zijn ogen bewogen niet weg van het scherm. Ik wachtte even. ‘Maar daar ben jij niet super-enthousiast over zie ik.’ Ik draaide me weer weg, ging rechtop en zette mijn voeten op de vloer.
‘Hee waarom ga je nu zo ineens weg?’ vroeg hij.
‘Omdat ik je een knuffel wilde geven, maar jij je telefoon interessanter vond,’ zei ik. ‘En in dat soort halvige aandacht had ik net even iets minder zin.’
Hij keek me beduusd aan. ‘Jezus,’ zei hij, ‘aansteller.’

Ik vind ‘aansteller’ het ergste. Mijn broer noemt me soms ‘muts’, dat kan ik hebben. Mijn vader zegt ‘tutta’ als ik iets niet heel inzichtelijk heb aangepakt en dat tolereer ik ook. Zelfs als ik op straat voor ‘hoer’ word uitgemaakt raakt me dat niet direct. Maar aansteller – er zit iets in dat woord waardoor de kleren van mijn lijf worden getrokken en ik naakt in de sneeuw kom te staan.

Ik denk dat het hierdoor komt: onbaatzuchtigheid en bescheidenheid vind ik een paar van de fijnste eigenschappen die je als mens kunt hebben. Maar als iemand mij een aansteller noemt is het alsof er wordt gezegd: jij lijkt een heel leuk en onbaatzuchtig en bescheiden meisje maar in feite ben je een aandachtsgeile en gewiekste baby die gaat krijsen als ze eens geen bewondering of affectie krijgt.

Het heeft ook te maken met de vrees voor onoprechtheid. Ik herinner me helse pijn aan mijn oor, ik kermde en kermde en niemand hoorde mij. Op dag drie, de pijn was ondragelijk geworden, zei mijn moeder: ‘Lieverd, we weten dat je pijn hebt. Nu maar weer even dimmen.’ Waarop mijn oma, die op bezoek was, haar gevleugelde uitspraak deed: ‘Gaat wel weer over voordat je een oud vrouwtje bent.’
Ik was te verbaasd om iets terug te zeggen en de pijn werd – ik zweer het je – acuut erger. Op dag vier moest ik weer naar school, maar dat ging gewoon echt niet.
‘Dan gaan we naar de dokter,’ zei mijn moeder, ‘als het dan zo erg is.’
De dokter concludeerde een gevaarlijke ontsteking waar we net op tijd bij waren, mijn moeder schrok zich wild.
‘Dat krijg je ervan als je je altijd aanstelt meid, dan gelooft niemand je meer als er echt iets aan de hand is,’ zei mijn broertje.

Bij oprechtheid denk ik aan het gedicht De beleefdheid van blinden van de Poolse dichteres Wisława Szymborska. Zij schrijft over een dichter die poëzie voordraagt aan een groep blinde luisteraars. Terwijl de dichter leest, beseft hij dat elke zin die hij zegt hier getoetst wordt aan het duister, dat hij geen hulp heeft van licht en kleuren, maar het helemaal zelf moet doen. Hij hoort zichzelf lezen over een jongen in een geel jasje op een groene weide, en over dat afscheidsgebaar vanuit het coupéraam en hij zou het uit schaamte allemaal willen verzwijgen, maar:

‘[…] groot is de beleefdheid van de blinden,
groot hun begrip en onbaatzuchtigheid.
Ze luisteren, glimlachen en klappen.

Een van hen komt zelfs naar voren
met een verkeerd om geopend boek
en vraagt een voor hem onzichtbare handtekening.’

De gave niets te verwachten, belangeloos te kunnen geven en te kunnen ontvangen, daar moet ik aan denken als iemand mij een aansteller noemt.

En toch kregen we ruzie, die zondagochtend, hij en ik.
Ik zei: ‘Wil je me geen aansteller meer noemen? Dat kwetst mij.’
Ik zag hem denken: stel je niet aan.

Mail

Iduna Paalman (1991) is al bijna vier jaar columnist voor Hard//hoofd. Haar poëziedebuut ‘De grom uit de hond halen’ verscheen in het najaar van 2019 bij Querido. Ze won er de Poëziedebuutprijs 2020 mee. Ze publiceerde onder meer in De Gids, De Revisor, De Groene Amsterdammer en NRC Handelsblad.

Tsjisse Talsma gaat het liefst met zijn schetsboek de wereld rond.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer