‘Hoe is het met Andrea, hebben jullie het nog leuk?’
‘Oh, Andrea en ik hebben het heerlijk.’
‘Jaaa, dat zal vast, en ik bedoel natuurlijk: op alle terreinen?’
‘Alle terreinen?’
‘De terreinen buiten en binnen, zeg maar?’
‘HA! Ik heb jou door! Ik dacht al, die zit naar seks te hengelen!’
‘Natuurlijk zit ik naar seks te hengelen, iedereen zit toch naar seks te hengelen? Ja toch?’
De heren naast me in het café zijn minstens vijfenzeventig, zo te zien goed bevriend, hardhorend en zachtjes aan het praten – denken ze. Hun kaarsrechte kunstgebitten passen goed bij de doodsaaie truien die ze dragen en die waarschijnlijk erg veel geld hebben gekost. Je veroorlooft je nu eenmaal sneller dure saaiheid dan goedkope saaiheid als je op leeftijd bent, is mijn idee.
‘Andrea en ik hebben het goed. Ze is nog steeds prachtig.’
‘Word eens even concreet joh, doen jullie het nog?’
‘Als de omstandigheden het toelaten, dan wel ja.’
‘Ik vind jou behoorlijk vaag.’
‘Ja zeg, dit is éénrichtingsverkeer. Vertel zelf eens, hoe zit het bij jou?’
‘Ik doe het zéker nog.’
‘Met Til?’
‘Niet met Til, nee. Die woont ook niet meer thuis hè?’
‘Maar vertel op dan! Met wie wel?’
‘Met mezelf.’
Ik twijfel of ik het goed gehoord heb. Zitten er naast mij, op klaarlichte dag, twee oude mannen over masturbatie te praten? Ik verschuif mijn stoel een beetje, laat mijn cappuccino koud worden, probeer ze niet recht aan te kijken. Mijn opschrijfboekje houd ik paraat. Als mensen in je buurt over seks beginnen te praten, kun je altijd wat leren, is mijn idee.
‘Ouwe rukker.’
‘Hahaha, inderdaad ja, geweldig! Ouwe rukker, hahaha, heerlijk.’
‘En denk je dan aan Til? Als je dat doet?’
‘Soms ja, tuurlijk, aan hoe ze vroeger was.’
‘Niet hoe ze nu is?’
‘Ze herkent me niet meer, joh.’
‘Oh jeetje, zo hard gegaan.’
‘Zo hard gegaan, ja.’
De heren zijn even stil. Ik moet denken aan de documentaire 69: Liefde en seks senior van Menna Laura Meijer, waarin zeventigplussers openhartig vertellen over hun seksleven. De 81-jarige Jeanne bijvoorbeeld, laat zich filmen terwijl ze met haar dochter een vibrator aan het shoppen is. ‘Je kunt nooit zo hevig en zo intens klaarkomen als met een vibrator,’ verklaart ze later in haar eentje voor de camera aan de interviewster. Hoe vaak ze masturbeert? Gemiddeld twee á drie keer per week. Waarom ze dat fijn vindt? Het is zo’n goede ontlading van allerhande spanningen, nietwaar? Het zorgt ervoor dat ze zich op deze leeftijd ‘ook nog best happy voelt’. En waaraan denkt ze dan, tijdens het masturberen? Nou, aan een jonge versie van Frank Sinatra, bijvoorbeeld. Met haar vriendinnen praat Jeanne ook graag over seks. Die beginnen alleen wel altijd maar weer over hun overleden echtgenoten, die ze zo vreselijk missen. Jeanne wordt daar een beetje moe van. Meid, zegt ze dan, je hebt toch twee handen? Er zijn toch dildo’s, vibrators? Daar heb je toch geen mán voor nodig?’
‘En jij wil geen ander?’
‘Ik vermaak mij dus prima, hahaha.’
‘Andrea was laatst verliefd op een ander.’
‘Oh ja joh? Moet je d’r gewoon gunnen, vind ik.’
‘Ja, iemand van haar zwemgroepje, ik heb ook gezegd, ga maar eens samen koffie drinken.’
‘“Samen koffie drinken”? Hahahaha, da’s een mooie.’
‘Ja hè, haha, ja, koffie drinken. Haha.’
De twee mannen drinken hun bierglazen leeg. Ze willen elkaar nog van alles zeggen, zo lijkt het, maar het gesprek is klaar. De één schuift zijn stoel naar achter. ‘Even pissen,’ zegt hij. De ander knikt, geeft hem zijn stok aan. Deze mannen hebben een prachtige vriendschap, is mijn idee.

Iduna Paalman (1991) is al bijna vier jaar columnist voor Hard//hoofd. Haar poëziedebuut ‘De grom uit de hond halen’ verscheen in het najaar van 2019 bij Querido. Ze won er de Poëziedebuutprijs 2020 mee. Ze publiceerde onder meer in De Gids, De Revisor, De Groene Amsterdammer en NRC Handelsblad.

Daphne Prochowski is een illustrator uit Groningen. Haar werk is te omschrijven als kleurrijk en verhalend.