Asset 14

Kutmus

Biechtweek: Kutmus

Het jaar is bijna voorbij en daarom zet Hard//hoofd de beste stukken van 2018 nog één keer in de schijnwerpers.

 

Als mensen je niet de kans geven om je diepste gevoelens aan hen op te biechten, kun je altijd nog te biecht gaan bij mussen. Een kort verhaal van Wiard van der Kooij.

Pietje zat in de bus. Hij was op weg naar Amsterdam CS om zich van het leven te beroven, want hij was zo depressief als een deur. ‘Lieve God,’ dacht Pietje terwijl hij een vrij fraai maar vreugdeloos meisje dat de bus binnenging gadesloeg.

In principe was Piet niet onooglijk, daar lag het niet aan. Hij was een weifelaar: ‘geen wijven maar twijfels!’ Vergeef me, dat waren Pietjes woorden nu eenmaal en als ik de boel rooskleuriger zou voorstellen zou je het mij ook niet in dank afnemen, toch?

Nimmer had Pietje op een meisje durven afstappen. Innige vriendschappen met vrouwen had hij wel. Deze vrouwen vertelden hem geregeld dat hij zo goed kon luisteren, maar ze waren volkomen onbekend met het begrip wederhoor.

Pietje zou zo graag met een vrouw uit eten gaan, wisten zijn vriendinnen dat echt niet?
Hij zou een chic jasje dragen op een mooie neutrale spijkerbroek voor een casual twist, plus een donkerblauw hemd met in de stof verweven stippen.

Treurig.
Terwijl Pietje over dineren dagdroomde, dachten de dames:
Piet is lief, maar een mietje en geen man.

Onze zielenpoot rende vliegensvlug naar het stationsgebouw, zoveel zin had Pietje om z'n pietepeuterige pleurisleven te beëindigen.

‘zo groot was zijn lul nou ook weer niet, of wel?’

Al hollend dacht Piet eraan hoe magnifiek het Centraal Station was, hoe begaafd Cuypers was, hoe hijzelf nog niet eens een blokhut kon timmeren. Tevens dacht Pietje aan zijn hart, dat 24/7 bloedde als een rund.

Pietje verscheen bijtijds op het perron: de intercity naar Enkhuizen – zijn geboorteplaats – bevond zich nog ergens ter hoogte van Weesp. Dus om de tijd te doden zette Pietje ‘Suicidal Thoughts’ van Biggie op. Een liedje dat prima bij Pietje past, maar dat ik zelf liever oversla, vanwege P. Diddy die heel vervelend door de lyrics van The Notorious heen miauwt. Overigens vond Pietje P. Diddy ook irritant, maar omdat hij zich al zo ellendig voelde, kon het hem bar weinig schelen.

Mogelijk is dat een graadmeter voor depressiviteit: indien de hypeman-kwaliteiten van P. Diddy je geen zorgen baren, kun je maar beter gauw aan je huisarts vragen of die wat antidepressiva kan voorschrijven. Je kunt jezelf natuurlijk ook voor de intercity naar Enkhuizen werpen, zoals Pietje voornemens was.

‘Oei, ik heb honger,’ dacht Pietje, ‘want mijn maag rammelt als de ketenen die de nazaten der tot slaaf gemaakten nog altijd in onze rotmaatschappij torsen!’
En evenals laatstgenoemden had Piet het er maar zwaar mee: hij had die dag nog geen ontbijt genoten. Zodoende verliet Piet het perron om op zijn gemak naar de HEMA te wandelen, alwaar hij een broodje halve rookworst met mosterd wilde kopen.

Terwijl Pietje in de rookworstenrij stond, schreeuwde een jongedame zijn naam.
Het was Pietjes vriendin Petra, die klaarblijkelijk net gedumpt was en popelde om Pietje haar relaas te doen. Pietje luisterde naar Petra, maar toen hij doorkreeg dat hij zijn trein zou missen, probeerde hij haar af te wimpelen. Helaas slaagde Pietje er niet in Petra te onderbreken – ze bleef maar dingen zeggen als ‘dus ik zeg zo…’ en ‘heeft ‘ie het aan haar verteld?!’ en ‘zo groot was zijn lul nou ook weer niet, of wel?’

‘Jakkes, wat een gore praat,’ dacht Pietje, ‘Ik kan niet eens een hapje van mijn rookworst nemen.’

Toen Pietje eindelijk terug was op perron 8a, stond de trein er natuurlijk al en was hij te laat om zich ervoor te werpen. Snikkend staarde Pietje naar de intercity. Ter vervolmaking van zijn misère droogde hij abusievelijk zijn tranen met het broodje rookworst dat hij nog altijd in zijn rechterhand hield, hetgeen erin resulteerde dat Pietje mosterd over zijn halve gezicht uitsmeerde.

‘Als je ons een stukje rookworst geeft, veranderen wij je in een mus. Dan ben je net zo dom als wij en zijn al je problemen voorbij.’

De jongeman bleef maar wat staan huilen, terwijl uit treinen stromende reizigers hun wegen vervolgden. Ten slotte sjokte Pietje naar het einde van het perron. Aldaar begon hij zijn broodje maar op te eten, want het zag ernaar uit dat hij nog wel even leven bleef, hoewel hij daar beslist geen zin in had.

Pietje hing tegen zo’n geel vertrektijdenbord dat niemand ooit nog gebruikt. Vijf mussen verzamelden zich in een halve cirkel om hem heen, ze hupten wat op en neer en keken Piet nieuwsgierig aan.

‘Wat is er allemaal aan het handje?’ vroeg een van de vogeltjes aan Pietje.
Het was de eerste keer dat iemand eens aan Pietje vroeg wat er was.

‘Ik wil gewoon dood zijn,’ gaf Pietje eerlijk toe. ‘Kijk, als je van plan bent zelfmoord te plegen, voel je je erg ellendig. Maar het allerergst is als je te laat komt voor je eigen suïcide, dan is er echt niets meer om nog voor te leven. Ik heb geen vriendinnetje en mijn studie is stom, als ik schrijf gaat het alleen maar over mijn angstgevoelens, van dat pathetische en narcistische gewauwel.
Ik kan verdomme evengoed een kutmus zijn, zoals jij.’

‘Als jij ons je rookworst geeft, veranderen wij je in een mus. Dan ben je net zo dom als wij en zijn al je problemen voorbij,’ zei de mus. De andere mussen knikten instemmend.

‘Kunnen jullie dat?’

‘Gemakkelijk.’

‘En jullie hebben nooit gedoe met liefde, studie, zingeving?’

‘Zelden.’

Pietje gaf de mussen zijn broodje rookworst.
Vertederd keek hij toe hoe de kleine diertjes het in een mum van tijd opvraten.

‘Nu wil ik een mus worden!’ zei Pietje, die sinds hij het idee gevat had om zichzelf te doden niet zoveel enthousiasme en hoop gevoeld had.

Maar de mussen vlogen gierend weg.

Dit is stuk werd eerder gepubliceerd op 18 oktober 2018 en is onderdeel van Hard//hoofd's best of 2018.

Mail

Wiard van der Kooij dankt je voor het lezen. // wiard@hardhoofd.com

Friso Blankevoort (a.k.a. Freshco) is een illustrator/designer die woont en werkt in Amsterdam. De skateboardcultuur heeft een grote invloed op zijn werk, dat ook beïnvloed wordt door de traditie van grafisch ontwerp in Nederland.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
 1

De zee

Mariska Kleinhoonte van Os schrijft met groot mededogen en rauwe eerlijkheid over degenen die tussen de mazen van het net en de mazen van de wet vallen, in de verhalenbundel 'Tussen de mazen' die op 14 februari verschijnt. Op onze site lees je alvast een voorpublicatie. Lees meer

De rattenkoning

De rattenkoning

Een schoolreis naar Praag klinkt als een feestelijke afsluiting van de middelbare school: slapeloze busritten, sigaretten in de schaduw van kasteelparken en stiekeme plannen om absint te drinken in hotelkamers. Maar in dit verhaal van Nick De Weerdt eindigt de reis voor een onafscheidelijke vriendinnengroep met een onverwachte confrontatie: de rattenkoning. Lees meer

Even zweven de levende wezens

Even zweven de levende wezens

Voor Hard//hoofd dicht Pim te Bokkel over de verschillende facetten van water: de kalmte en geborgenheid ervan, of juist de dreigende weidsheid. Dit is een voorpublicatie uit de bundel 'Even zweven de levende wezens' die op 16 januari bij uitgeverij Wereldbibliotheek verschijnt. Lees meer

Een echte vis

Een echte vis

In dit verhaal van Maartje Franken dreigt er meer dan alleen een storm. Kinderen gaan op zomervakantie in de regen, ontdekken een verzonken stad en proberen te documenteren zoals Bear Grylls. Lees meer

Lichamen en monden

Lichamen en monden

Hoelang blijf je toekijken? Wanneer dondert alles in elkaar? Waar zit de zwakke plek van passiviteit? Pieter van de Walle neemt je in dit kortverhaal mee als apathische visverzorger in een Berlijns aquarium. Lees meer

De Groep

De Groep

'Ik ben Jane en Kevin is een lul die te veel ruimte inneemt.' Amal Akbour schreef een verhaal over Jane, een narcistische jonge vrouw die voor het eerst deelneemt aan groepstherapie. Dit is een voorpublicatie van het verhaal dat Amal schreef als onderdeel van het Veerhuis Talentenprogramma. Lees meer

Auto Draft

Rooilijnen

Rik Sprenkels schrijft (als dichter en medewerker bij het Kadaster) over de beleidsregels achter de openbare ruimte: voor de gewone sterveling zijn ze onzichtbaar, terwijl ze wel veel invloed hebben op hoe hun wereld werkt en eruitziet. Lees meer

Verboden toegang 8

Verboden toegang

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. In woord én beeld dicht Maaike Rijntjes over iemand die terugkeert naar het bungalowpark waar die opgroeide. Lees meer

Momentum

Momentum

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Sanne Lolkema dicht op drie levels over de prestatiemaatschappij: van micro-, naar macro- en mesoniveau. Lees meer

Herkauwen

Herkauwen

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Tussen ongemak en walging in dicht Moni Zwitserloot over zowel baren als geboren worden: 'je kruipt uit je dode vel / naar buiten / de broeierige nacht in'. Lees meer

Podiumgeil

Podiumgeil

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Birsu Tamer schreef een tekst voor een acteur die als het monster van Frankenstein diens publiek bespeelt. Lees meer

Handleiding

Handleiding

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. In 'Handleiding' schrijft Ettie Edens over eenzaamheid, identiteit en gezien willen worden - en over iemand die een muur van haar kamer verft en daar zo in doorslaat dat ze in de kamer verdwijnt. Lees meer

De serre

De serre

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Johanna Loman schreef een verhaal over een jonge vrouw op een klimaatprotest: Wat als je wel moreel besef hebt, maar liever je kop in het zand steekt? Lees meer

Hertenkalf 2

Hertenkalf

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Tessa van Rooijen dicht in dit vierluik over het aangaan van verbindingen en het dragen van een dood hertenkalf: 'jongens is het sexy om een dood hertenkalf in je lichaam te hebben?' Lees meer

De tondeuse

De tondeuse

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Jana Flekken legt in fragmenten de band en rolverdeling tussen ouders en hun kind vast, en hoe die verandert wanneer een van de ouders ziek wordt. Lees meer

Mijn huid een rekbare grens (Frontaal)

Mijn huid een rekbare grens

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. In dit drieluik bevraagt Isa/Isa Bob van Rooy de kaders die er gesteld zijn rondom onze natuurlijke wereld. Bestaat er eigenlijk wel een verschil tussen zelf en natuur, of tussen plant en organisme? Lees meer

Whisper Heart, The Movie

Whisper Heart: the movie

Hoe ver ga jij voor De Ware? Anne Sikma onderzoekt in dit bloedstollende verhaal de grenzen op tussen fictie en realiteit. Ben je er klaar voor? Lees meer

Voorland

Voorland

Hoe ga je om met de grote kans dat je, net als vele vrouwen in je familie, jongdementie zal krijgen? Yanaika Zomer bereidt zich voor in de vorm van een gedicht. Lees meer

Doorlaatbaar 1

Doorlaatbaar

Een jonge vrouw is mantelzorger voor haar moeder. Dit verhaal van Siska van Daele beschrijft de grens tussen hun binnen- en buitenwereld: binnen lijkt de tijd stil te staan, terwijl buiten alles doorraast. Lees meer

Lieselot 1

bloedbanen

‘Jij bént geen lijf, je hébt er een,’ stelt de therapeut in het buurthuis. Kan de ik-persoon geholpen worden? Met ‘bloedbanen’ won Sandro van der Leeuw de juryprijs van Het Rode Oor 2024, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer