Asset 14

Opkomst-updates

Hard//Talk: Depressie 1

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Paula vraagt zich af waarom de NOS halsstarrig weigert de tussentijdse opkomstcijfers van het Oekraïne-referendum te publiceren.

Ik hoopte dat het een slechte 1 aprilgrap was, toen de NOS afgelopen vrijdag liet weten geen tussentijdse bekendmakingen te doen over de opkomst bij het Oekraïne-referendum. Een dag later, blijft hoofdredacteur Marcel Gelauff echter stug volhouden.
"Al vele jaren doet onderzoeksbureau Ipsos tijdens verkiezingen in Nederland in opdracht van de NOS onderzoek naar stemgedrag.", zegt Gelauff in een blog op de site van de nieuwsomroep. “De NOS heeft Ipsos in dit geval echter niet gevraagd de opkomst te meten, wat we anders wel altijd doen.”

De reden? "Wij willen verkiezingen niet beïnvloeden, maar ze verslaan. Bij een lagere opkomst dan 30 procent is het referendum namelijk niet geldig. Kiezers zouden hun stemgedrag dus kunnen laten afhangen van de opkomst op een bepaald moment van de dag.”

Als er ‘te weinig’ mensen gaan stemmen, verandert er inderdaad vrij weinig. Maar zelfs als het referendum wél geldig wordt bevonden, kan onze overheid de uitslag naast zich neerleggen; het is een adviesreferendum. Bovendien gaat alsnog heel Europa over het besluit, en niet alleen Nederland. Het is niet alsof Nederland vetorecht heeft.

Op Facebook zag ik het volgende argument voorbijkomen: “Je gaat ook geen exit-polls publiceren zolang de stembureau's nog open zijn. In dit geval is het een factor die invloed heeft.” Maar invloed waarop dan? Mensen zijn toch autonoom genoeg om zelf te beslissen of ze gaan stemmen en zo ja waarop? Of, zoals Plasterk het verwoordde: “Nou ja, dat wat ze ‘moeten’ dat bepalen mensen volgens mij zelf”.
oekraine_screenshot
Dan nog even over die beïnvloeding. Onderzoeken en updates bieden is toch geen nieuws creëren in de negatieve zin van het woord? Het is geen gelieg en bedrieg of een eenzijdig beeld geven van de werkelijkheid, maar het op de hoogte brengen van de burger en de huidige stand van zaken. En is dat niet een van de kernwaarden van een journalist? Hoewel de media natuurlijk van grote invloed kunnen zijn op de maatschappelijke perceptie, is het er maar meteen bij laten zitten wel erg drastisch.

De NOS zelf blijft echter volhouden dat het niet vreemd is dat zij woensdag geen uit onderzoek vervaardigde, tussentijdse updates geeft. Want wanneer gemeenten of andere media de opkomstcijfers publiceren, gaat de NOS die wél melden. Maar worden deze ‘feiten’ ook gecontroleerd, of worden ze klakkeloos overgenomen? Ik denk dat de hoofdredacteur even bij zichzelf te rade moet gaan, wat het precieze doel is van zijn omroep. Ik betwijfel echter of dat mogelijk is, Gelauff lijkt immers overtuigd van zijn gelijk en voert argumenten aan als “dat wil ik per se niet”.

Gelauff reduceert de journalistieke plicht van een nationale nieuwsomroep met zijn keuze echter tot het doorpaasen van een bal. Maar is de journalistiek niet veel meer dan een medium? Sinds wanneer is het informeren van de burger manipulatief? En wat is nieuws dan eigenlijk, volgens Marcel Gelauff?

Als ik het zo bekijk, gaat het alleen om bereidheid, waar het de NOS aan schort. Gelauff sloot zijn betoog op Twitter af met: “Als politici zo graag tussenstanden willen, regel dan dat de Kiesraad ze meldt.” Tijdens mijn opleiding tot journalist heb ik veel luie journalisten gezien, maar dit slaat toch wel alles.

Hoe dan ook, ik hoop dat de NOS meer gaat doen dan enkel het doorplaatsen van andermans nieuwsberichten. Want als zelfs de NOS het niet kan opbrengen om te onderzoeken en anderen napraat, kunnen we de omroep net zo goed opheffen.

beeld: nos.nl

Mail

Paula Lina ('89) is een freelance journalist en muzikant. In taal en geluid drukt zij zich uit.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Eenzaamheid trekt me niet, maar ik heb er behoefte aan

Eenzaamheid trekt me niet, maar ik heb er behoefte aan

Eva van den Boogaard schreef een brief aan Roland Barthes, die in zijn dagboeken over eenzaamheid en vrijheid schreef wat zij zelf niet kon verwoorden. “Je hebt me lang gerustgesteld, maar waar ik de herkenning eerst geruststellend vond, vind ik haar de laatste tijd steeds verontrustender.” Lees meer

:The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

Marit Pilage onderzoekt beelden van queer vruchtbaarheid in de kunst om zo de definitie van vruchtbaarheid, zwangerschap en ouderschap te herdefiniëren. Lees meer

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Zazie Duinker baant zich een weg door het oerwoud van de (hergedefinieerde) woorden. Lees meer

In de afwezigheid van 1

In de afwezigheid van

Marit Pilage onderzoekt de rol en betekenis van kunst bij zwangerschap en vruchtbaarheid, maar vooral ook bij het uitblijven daarvan. Lees meer

Liever een monster

Liever een monster

Het is moeilijk te accepteren dat mensen kunnen doden, maar waarom maken we van moordenaars karikaturen? Een voorpublicatie uit Lotje Steins Bisschop en Roselien Herderschee Dodelijke gekte. Lees meer

Hoe in Duitsland het Zionistische establishment wint

Hoe in Duitsland elke vorm van empathie met inwoners van Palestina wordt verboden

De situatie in Duitsland is de laatste dagen geëscaleerd. Het politieapparaat en de politiek gebruiken harde repressiemiddelen om vooral Duitse mensen van kleur of met een migratieachtergrond de kop in te drukken. Zij verliezen op dit moment hun vrijheid van meningsuiting. Lees meer

Een villa voor het onbekende

Een villa voor het onbekende

Floris Tesink bezocht het FOMU, waar Grace Ndiritu door associatieve combinatie een expositie invulde. "Dit conflict tussen de fotografie en de ruimte brengt je op een plek die niet te begrijpen is, maar toch verslavend voelt voor degene die zich hieraan overgeeft." Lees meer

Wat dondert het of fossiele subsidies ‘echt subsidies zijn’?

Wat dondert het of fossiele subsidies ‘echte subsidies’ zijn?

‘De grootste catastrofe in de geschiedenis van de mensheid is niet het moment voor afleidingsmanoeuvres.’ Lees meer

:De aankondiging: De kunst van vertrekken (deel 1)

De kunst van vertrekken: de aankondiging

Voor kunstenaars is het essentieel om zichtbaar te zijn voor publiek. Maar wat gebeurt er als een kunstenaar zich terugtrekt of zelfs helemaal stopt met het maken van kunst? In deel 1 van de serie ‘De kunst van het vertrekken’ kijkt Lara den Hartog Jager naar de kunst waarmee sommige kunstenaars afscheid nemen uit de kunstwereld. Lees meer

Een gestolde eeuwigheid

Futiliteit op een gestolde eeuwigheid

De bergen laten Nick Sens al even niet meer met rust. Waar komt de drang vandaan ze, ondanks de mogelijke gevaren, te willen beklimmen? Lees meer

:Koloniale pijn: Papoeavlag niet gewenst tijdens defilé Veteranendag 1

Koloniale pijn: Papoeavlag niet gewenst tijdens defilé Veteranendag

24 juni was het Veteranendag, acht jaar geleden was het de oud-militairen voor het eerst verboden tijdens het veteranendefilé te lopen met de Morgenster, de vlag van de Papoea’s. Waarom gebeurde dat? Lees meer

 1

Alleen het gehele verhaal kan voor heling zorgen

Bijna 80 jaar na dato erkent de Nederlandse staat 17 augustus 1945 pas als officiële Indonesische onafhankelijkheidsdatum. Benjamin Caton vraagt zich af waarom sommige partijen deze ontwikkelingen tegenwerken en waar hun denkfouten zitten. 'Het is niet nodig is om de ene pijn te ontkennen om erkenning te krijgen voor de andere.' Lees meer

:De roman als tapijt van verweven geschiedenissen: hoe een collectieve schrijversblik houvast biedt 1

De roman als tapijt van verweven geschiedenissen: hoe een collectieve schrijversblik houvast biedt

Wat willen we vertellen, wat hebben we te vertellen en hoe willen we dat vertellen? Amber Netten, Marleen Doré en Zuma Knegjes vinden houvast in collectiviteit. Lees meer

Zelfs een kapotte klok wijst tweemaal per dag de juiste tijd aan

Zelfs een kapotte klok wijst tweemaal per dag de juiste tijd aan

Als klein meisje had Roosje van der Kamp een ritueel waarmee ze hoopte haar ouders te kunnen beschermen tegen de dood. Kan magisch denken in plaats van een poging tot controle, ook een vorm van loslaten zijn? Kan het ook een daad van liefde zijn? Lees meer

De on//smakelijke week: Wondermeisjes (of: de aantrekkingskracht van anorexia) 4

De on//smakelijke week: Wondermeisjes (of: de aantrekkingskracht van anorexia)

Toen in juni 2014 een week in het teken van eten stond was Emy Koopman not amused. Ze schreef een nog altijd actueel essay over de vraag of een eetstoornis een modeverschijnsel is. Eten door de ogen van een ex-magerzuchtige. Lees meer

Zeikwijf

De on//smakelijke week: Pisnijd

Van hoge prijzen tot pottenkijkers: een bezoek aan een openbaar toilet is voor vrouwen vaak niet vanzelfsprekend. Sofie Hees verdiept zich in de ins en outs van dit decennia-oude probleem. Lees meer

Ik heb schijt

Ik heb schijt

Maatschappelijke ongelijkheid begint in de buurt waarin je opgroeit laat Milio van de Kamp zien in zijn debuut ‘Misschien moet je iets lager mikken’, dat op 16 mei verschijnt. Een voorpublicatie. Lees meer

Toxic Friendships

Toxic Friendships

Het verbreken van toxic friendships geldt op TikTok als een vorm van self-care, maar is dat wel zo? Rijk Kistemaker buigt zich erover. Lees meer

Factdroppen

Factdroppen

Is het herhalen van feiten een manier om grip te krijgen op een wereld die steeds onzekerder is? Max Beijneveld gaat op zoek naar een alternatief voor ongebreideld factdroppen. Lees meer

Een <em>mountain home</em> in een wereld waar de tijd verdwijnt

Een mountain home in een wereld waar de tijd verdwijnt

Na het luisteren van de podcast Dolly Parton’s America besluit Anna van der Kruis haar eigen fascinatie voor Dolly Parton te onderzoeken. Waarom slikt ze alles wat Dolly haar verkoopt? Hoe kan het dat Dolly zoveel verschillende mensen samenbrengt? Tijdens de zoektocht komt ze erachter dat haar verhouding tot Dolly Parton persoonlijker is dan ze... Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer