De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Emy Koopman schrikt van het gebrek aan inlevingsvermogen dat ze rondom Bevrijdingsdag waarneemt.
Ook ik vond de #geen4meivoormij-actie van Christa Noëlla ergerlijk. Alsof het eren van de ene dode het eren van de andere dode uitsluit. Ja, er zou meer aandacht moeten zijn voor de Javaanse en Surinaamse voorouders van Christa, voor de koloniale misdaden, en het zou goed zijn als daar ook een nationale dag voor komt. Ja, we zouden ons wel wat harder mogen verzetten tegen de almaar aanzwellende moslimhaat.
Maar de herdenking van de Nederlandse slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog is elk jaar weer een aanzet om breder te denken over oorlog, verzet en onderdrukking. En dan hebben we het in de eerste plaats over de holocaust, over onze dichtstbijzijnde genocide. Het heeft iets pervers, het almaar wentelen in het leed van de joden, en het heeft iets hypocriets, maar we hebben het nodig als blijvende waarschuwing. Het vergeten van de holocaust is de snelste weg naar een nieuwe genocide. Dat je niet joods bent, betekent niet dat de holocaust niets over jou te zeggen heeft.
Op de Facebookpagina van mijn neef verscheen al snel na Christa’s actie een reactie, een re-post van de pagina ‘Nederland mijn Vaderland.’ Een plaatje van een Nederlandse vlag die halfstok hangt, in de rechterhoek een rijtje kruizen en één joods graf, en dan als begeleidende tekst:
Een groep moslims roept op om te stoppen met de Dodenherdenking omdat moslimhaat in Nederland sterk groeiende zou zijn alsook fascisme. Waanzin ten top natuurlijk en weer een Nederlandse traditie die wordt aangevallen...
Laat heel Nederland deze afbeelding #DELEN en zo laten zien dat wij wel respectvol de doden zullen herdenken! Van 4 mei blijf je af!
Ik bevroor van binnen, omdat het mijn neef is die dit deelt. We begrijpen elkaar niet meer. Vervolgens grimlachte ik, omdat de makers van de post de ironie van hun eigen schrijven geheel is ontgaan. Om juist met het excuus van 4 mei te moslim-bashen en dan te beweren dat jij ‘wel respectvol’ bent. Oh, en: voor zover bekend is Christa Noëlla geen moslima.
Beide kanten, de geen4mei-activisten en de van4meiblijfjeaf-patriotten, blonken niet uit in inlevingsvermogen. Beide kanten gingen zo op in hun eigen slachtofferrol dat het leed van niet-groepsgenoten voor hen geen werkelijk leed meer was.
Juist daarom zijn 4 en 5 mei zo belangrijk, juist nu. Ahmed Aboutaleb begrijpt dat. In zijn toespraak op de dam, die je vooral helemaal moet lezen, vroeg hij zijn toehoorders het zich voor te stellen, hoe een kinderklas steeds leger wordt, hoe iedereen die ‘anders’ is verdwijnt. Het kwaad, zei hij, begint met vooroordelen en vernederingen. En:
Zo valt een land ten prooi aan onderbuikgevoelens, ondoordachte emoties die de samenleving ontwrichten. Onderbuikgevoelens die de weg kunnen plaveien naar haat, naar geweld, en uiteindelijk zelfs naar moord. Nog steeds.
Daarom moeten wij goed luisteren naar de verhalen van toen.
Ik hoop dat ze het stiekem wisten van Aboutaleb, de #geen4mei-kant. Dat dit al die tijd hun opzet was geweest: dat hun ‘boycot’ ervoor zou zorgen dat de zogenaamd vaderlandslievenden dit jaar extra goed zouden kijken en luisteren, en dan ook deze toespraak zouden horen. Een toespraak waar de dam met vochtige ogen de handen blauw voor klapte.
Maar ik ben bang dat Christa en de haren niet hebben gekeken. En ik ben bang dat de vaderlandslievenden zodra ze het gezicht van Aboutaleb zagen hebben geroepen ‘die moslims kapen nu ook 4 mei,’ en dat ze de televisie hebben uitgezet.
