Asset 14

Ga rennen

Tip: Ga rennen

De dagen waarop het niet zo wil lukken met het leven en mij beginnen vaak in mijn bed waar ik niet per se uit hoef. Als ik geen verplichtingen heb, blijf ik daar maar liggen. Afhankelijk van mijn positie staar ik naar het witte plafond, de witte gordijnen, witte muur of witte lakens, en overdenk ik mijn leven. Ik wil misschien verhuizen, maar waar moet ik dan naartoe? Zouden mijn vriendschappen dan veranderen? Ik hoop dat ik ooit een gelukkige relatie krijg. Zie ik mijn ouders genoeg? Moet ik mijn nieuwe cognackleurige schoenen terugbrengen naar de winkel? Ze lopen wel lekker, ik weet alleen niet wat ik van de kleur vind. Maar wacht, doet dit er eigenlijk wel toe? Mag ik me druk maken over de kleur van mijn schoenen? Is de klimaatcrisis over twintig jaar niet zo erg dat ik moet hopen dat de wereld niet vergaat? Moet ik daar niet nú iets aan doen?

Deze gedachtestroom wissel ik af met de zoete verleiding van mijn telefoon. Ik scrol door de eindeloze reeks aan suffe artikelen op Facebook die soms slecht en soms goed geschreven maar in ieder geval vermakelijk zijn. Op Instagram zie ik mijn feed volstromen met foto’s van mensen met trotse verlovingsringen, anderen die net getekend hebben voor een romandebuut, of een hypotheek hebben afgesloten en met de sleutel van hun nieuwe huis naar de camera zwaaien.

En dan, op het moment dat het echt voor mezelf niet meer leuk of rustgevend is in die oase van wittigheid, popt ergens achterin mijn hoofd een stemmetje op dat zegt: ga rennen. Eet een banaan, drink een glas water, trek je sportbeha en je hardloopschoenen aan, en ga. Om ervoor te zorgen dat ik mezelf weer een mens voel met niet alleen twijfels maar ook met daadkracht is een rationele keuze vereist: het park in, hardlopen.

Ik loop altijd hetzelfde rondje, met verschillende uitbreidingen afhankelijk van mijn energieniveau, de beschikbare tijd en eventuele zon die ik wil vermijden of juist niet. Ik wil niet op avontuur, ik wil gewoon mijn verstand op nul zetten en lopen. Gek genoeg gaan die gedachtes vaak wel door, maar dan op een andere manier, alsof ze door mijn stappen in een ander ritme komen. Ik kan ze opzijschuiven als ik geen zin meer heb, ik kan besluiten even naar de watervogels te kijken. Ik twijfel niet meer over mijn bijdrage aan de klimaatcrisis (die bestaat, dat is kut, ik probeer haar tot een minimum te beperken), maar over de manier waarop ik mijn mede-hardlopers moet groeten: een bezwaarde glimlach? Een gemompelde ‘hoi’? Of toch mijn favoriet van de laatste tijd: een sportief opgestoken wijsvinger? Ik ren traag, doe meestal zeven minuten over een kilometer. Mijn hardloopbroek zakt een beetje af. Mijn hoofd wordt vlekkerig rood als een onrijpe tomaat.

Als ik thuiskom na zo’n rondje, is mijn besluitvaardigheid vertienvoudigd. Ik zie mijn cognackleurige schoenen en denk: ik wil ze houden dus ik trek ze vandaag aan. Ik nodig mezelf uit voor een etentje bij mijn ouders, verwijder mijn dating-app en noteer de volgende klimaatmars in mijn agenda. Ik ruim mijn huis op, stap onder de douche, en ineens lijk ik het leven weer te begrijpen. Ik begreep het door mijn benen het werk te laten doen en gewoon te gaan rennen.

Beeld: door OVAN via Pexels.

Mail

Eva van den Boogaard is literatuurwetenschapper, docent en onderwijsinnovator bij St. Joost School of Art & Design en eindredacteur bij Hard//hoofd. Haar verborgen talent is slapen en haar minder verborgen talent twijfelen. Ze rent graag langs de Vecht, zingt met karaoke het liefst George Michael en droomt van een Heilige Birmaan als huisdier.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Twee dagen

Twee dagen

Rocher Koendjbiharie belicht de verschillende paden die we tijdens de aankomende verkiezingen in kunnen slaan. Kiest Nederland opnieuw voor rechts, en strompelen we verder richting democratisch en moreel verval? Of kiest Nederland toch voor een samenleving waarin we omkijken naar elkaar? 'Alleen fascisten zien antifascisme als een bedreiging.' Lees meer

Vergeten vrouwen 1

Vergeten vrouwen

In dit essay schrijft Anne Louïse van den Dool over vrouwelijke kunstenaars die meer dan ooit in de schijnwerpers staan. Niet alleen hedendaagse makers, maar ook opvallend veel vrouwen die rond 1900 actief waren in de kunstwereld trekken veel aandacht. Met solotentoonstellingen over Suze Robertson, Coba Ritsema en Jo Koster laten musea zien waarom juist deze kunstenaars alsnog een plek in de canon verdienen. Lees meer

De verdwenen kosmonaut

De verdwenen kosmonaut

Duizenden kilometers van de kosmonaut vandaan zit Igor, uitkijkend over de stad, terwijl hij luistert naar de ruis op de tv, naar de beukende eurodance plaat die nog naklinkt in zijn oren en naar een stem die hem probeert te overtuigen terug te komen. In De verdwenen kosmonaut van Thijs van der Heijden raakt een... Lees meer

Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer