Asset 14

Alles wat ik wil en absoluut niet nodig heb

Alles wat ik wil en absoluut niet nodig heb

‘En je eicellen laten invriezen?’

Mijn zus zet een mok cafeïnevrije cappuccino voor me op tafel nadat ze het speelgoed van mijn neefje aan de kant heeft geveegd. We hebben net samen gespeeld, hij ligt nu zijn middagslaapje te doen. Ik zou ook wel een dutje kunnen gebruiken na twee uur plastic poezen over tafel schuiven en dansen op Europapa, maar als volwassene gebruik je deze tijd om op te ruimen en het huishouden te doen.

‘Ja, ik heb weleens gegoogeld,’ antwoord ik.

Mijn zus stelde de vraag nadat ik verzuchtte niet te weten of ik ervoor gemaakt ben, het ouderschap. Ik weet het niet, en ik word dit jaar 34.

In de afgelopen jaren dat ik deze column schreef heb ik meermaals een driewekelijkse publicatie gewijd aan deze onwetendheid. ‘Je moet vóelen dat je het wil,’ werd me naar aanleiding van die stukken op het hart gedrukt. De vraag omtrent het ouderschap is bij uitstek een gevoelskwestie, en mijn gevoel volgen is nooit mijn sterkste punt geweest. Dat komt vooral doordat mijn gevoel meestal angst is en ik het daardoor vaak moet negeren om een vrij leven te kunnen leiden waarin ik me gelukkig voel.

Er leek een oplossing te verschijnen aan mijn angsthazerige horizon. Ik kan betalen om de tijd stil te laten staan, stukjes van mezelf in te laten vriezen om ze later nog te kunnen gebruiken. Tijd is wat je als mens met een baarmoeder van nature beperkt hebt, en wat je tegenwoordig kan kopen als je bevoorrecht genoeg bent.

Ik zou niet weten hoe ik verantwoordelijkheid moet dragen voor de keuze al dan niet een nieuw mens te verwekken

Maar het zou ook tijd zijn om te twijfelen, om bang te zijn, om me af te vragen of het ooit nog ging gebeuren. Tijd van onrust, van grote beslissingen die op de loer liggen, van onzekerheid omdat het altijd nog zou kunnen, als ik het misschien voor elkaar zou krijgen nog een paar omstandigheden in mijn leven te optimaliseren, maar niet nu. Vaak als ik bang ben voor een beslissing, dan hoop ik dat iemand anders hem voor me maakt zodat ik mezelf erbij neer kan leggen en er geen verantwoordelijkheid voor hoef te dragen. Ik zou niet weten hoe ik verantwoordelijkheid moet dragen voor de keuze al dan niet een nieuw mens te verwekken.

Ik heb reizen nodig naar andere landen, mijn lieve vrienden, een zonnige middag en een op straat gevonden bloem

Het kindervraagstuk is kortom voor mij niet te beantwoorden. Ik weet het gewoon niet, tot ik het ooit misschien wel weet, of het gewoonweg te laat is. Mensen adviseren me nu vast een afspraak te maken bij de eicelkliniek, de wachtlijsten zijn lang. En ineens voel ik dat deze controle alles is wat ik wil en absoluut niet nodig heb in mijn leven. Ik heb tijd nodig die verstrijkt. Ik heb verhuizingen nodig en nieuwe banen en mooie boeken en lentestormen en vreemde gesprekken. Ik heb reizen nodig naar andere landen, mijn lieve vrienden, een zonnige middag en een op straat gevonden bloem. Ik heb lekkere toetjes nodig, nachten doorslapen, fris gepoetste tanden, een nieuwe crèmespoeling die mijn haar eindelijk echt niet vetter maar wel zachter maakt. Een goed werkend gehoorapparaat, mijn favoriete blouse en een liefdevolle kus die nergens op uit hoeft te lopen. En dan komt er misschien ooit een kind, en misschien ook niet.

Uit de babyfoon komt een geluidje, mijn zus en ik lopen de trap op. Als ik mijn neefje uit zijn bed haal, voelt hij warm en zwaar. Hij ruikt naar zachte slaap en knippert langzaam met zijn ogen. En ik voel dat ik hem nu wil vasthouden.

Mail

Eva van den Boogaard is literatuurwetenschapper, docent en onderwijsinnovator bij St. Joost School of Art & Design en eindredacteur bij Hard//hoofd. Haar verborgen talent is slapen en haar minder verborgen talent twijfelen. Ze rent graag langs de Vecht, zingt met karaoke het liefst George Michael en droomt van een Heilige Birmaan als huisdier.

Twinkel Achterberg (1997) is freelance illustrator en woont in Utrecht. Ze maakt speelse illustraties waarin kleuren overlappen en texturen stralen. Inspiratie haalt ze uit kleine bijzonderheden in de wereld om ons heen.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Auto Draft 1

Hoe jij politiek je zin weer krijgt: valse dilemma’s, overdrijven en nog drie tactieken die ik leerde van mijn vader

Marthe van Bronkhorst leerde van haar vader dat goed vals niet lelijk is. In deze column legt ze je drie technieken uit om je (politieke) zin te krijgen. "Links, doe nou eens wat mijn vader deed: nooit genoegen nemen met minder." Lees meer

Zwervende organen en feminiene furie

Zwervende organen en feminiene furie

Hysterie was vroeger een diagnose voor seksueel gefrustreerde vrouwen, in deze column pakt Lieke van de Belt het woord terug. Lees meer

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Michiel Cox’ broer wil als vrijwilliger het leger dienen. Hoe kan Michiel zijn begrip daarvoor rijmen met de idealistische opvoeding van zijn ouders? Lees meer

Het kattenvrouwtje dat de boom in sprong

Lieke van den Belt mijmert over verlegenheid en Minoes. Waarom bestaan er toch zo veel vooroordelen over kattenvrouwtjes? En zal ze zelf veilig vanuit de boom toekijken, of springt ze er uit? Lees meer

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

Marthe van Bronkhorst dacht dat het met conservatieve haat en machocultuur wel meeviel in Nederland, maar na anderhalve maand online haat en doodverwensingen, weet ze beter. Lees meer

We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

Marthe van Bronkhorst schreef een kort toneelstukje waarin Ruben Brekelmans en Dilan Yesilgöz uiteenzetten hoe ze armoede willen gaan oplossen. Lees meer

Dunne intellectuele belangstelling

Dunne intellectuele belangstelling

Michiel Cox is vastbesloten om als docent aan zijn mbo-studenten meer dan alleen praktische kunde over te dragen. Hoewel studenten zijn lessen mild spottend een ‘zitvak’ noemen, merkt Cox dat bij sommigen intellectuele nieuwsgierigheid opbloeit, ondanks de lage verwachtingen van de buitenwereld. Lees meer

How can I make this about me? 1

How can I make this about me?

Marthe van Bronkhorst staat stil bij een jaar genocide en pleit ervoor om het meer over onszelf te laten gaan: 'Die dode Palestijnen hadden jouw kinderen kunnen zijn.' Lees meer

De inspraakavond

De inspraakavond

Om een progressief geluid te laten horen gaat Michiel Cox naar een inspraakavond over windmolens. Maar tijdens de bijeenkomst begint hij te twijfelen. Is dit inspraak? Lees meer

Dit kabinet is ziek - het heeft een ontstellend gebrek aan verbeelding

Dit kabinet is ziek: het heeft een ontstellend gebrek aan verbeelding

Marthe van Bronkhorst stelt dat het kabinet likkebaardend zou moeten trappelen om vernieuwende ideeën te presenteren, maar komt van een koude kermis thuis. Lees meer

De man die geen vragen stelt

De man die geen vragen stelt

Aisha's single, hetero vriendinnen worden op dates overspoeld door dominante sales pitches. Stel een vraag, lieve man, stel een vraag! Lees meer

Levensweg

Levensweg

Als Aisha een trouwerij op een Limburgse boerderij bezoekt, mijmert ze ineens over haar eigen bruiloft. Ach, trouwen is niks voor haar. Toch? Lees meer

Marktplaatsgekkies

Marktplaatsgekkies

Marthe van Bronkhorst besluit de relatiemarkt opnieuw te betreden en vraagt zich af: ben ik een koopje, of een langetermijn-investering? Lees meer

:Dit is Europa: een half-ontspoorde trein

Dit is Europa: een half-ontspoorde trein

Marthe van Bronkhorst bekijkt Europa als een treinreis en stemmen voor de Europese Parlementsverkiezingen als het zijn van de conducteur op die rammelende trein. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer