Asset 14

Wees talentloos

Wees talentloos

We vonden elkaar via een app. Na haar doeltreffende openingszet waren er nog maar drie berichten nodig om tot een (1) activiteit, (2) plaats en (3) tijd te komen. Pas toen we eenmaal samen op een terras aan een biertje nipten, vroeg ik haar hoe ze haar dagen sleet.

Met illustreren én met schrijven, vertelde ze. Ik biechtte op dat ik ook iemand was die graag schreef, en van dat schrijven best meer werk zou willen maken. Maar er was altijd die vraag die me dwarszat: ‘Heb ik daar wel genoeg talent voor?’

‘Ik geloof niet in talent,’ zei ze.

Ik trok mijn allervriendelijkste ‘Oh, leg uit?’-gezicht.

‘Talent doet er niet toe. Oefenen doet ertoe. Mensen die we talentvol noemen, hebben de tijd en ruimte gekregen, of genomen, om te oefenen. Mensen die we als minder talentvol zien, hebben minder tijd gehad. Ik denk dat iedereen kan tekenen of schrijven, als je maar oefent. Zo simpel is het.’ 

Als bewaker van de goede, gevestigde orde, liet ik dat niet zomaar over mijn kant gaan. Wanneer we de scheiding tussen de talentvollen en de talentlozen afschaffen, zijn we nog maar een paar stappen verwijderd van het in elkaar donderen van het hele sociale systeem. Dus bracht ik ertegenin dat er toch mensen moeten zijn die nooit goed worden in schrijven, hoeveel ze ook oefenen?

Ze zette haar biertje op tafel en leunde achterover. ‘Maar hoe weet je dat, of iemand goed kan schrijven of niet?’

Aarzelend, omdat er al een voorgevoel opkwam over waar dit socratische vraaggesprek ons naartoe zou leiden, antwoordde ik dat je dat alleen kunt weten als iemand schrijft – als iemand oefent.

‘Exactly,’ zei ze met weinig moeite haar triomf te verhullen. ‘En als het niet goed is wat iemand schrijft of maakt, weet je nooit of het komt omdat iemand geen talent heeft, of niet genoeg heeft geoefend. De vraag die er echt toe doet is: geniet je van het schrijven? Vind je het leuk te oefenen?’ Ze nam een slok van haar bier en voegde eraan toe: ‘Als je oefent, kan dat wat jij talent noemt er altijd nog achteraan komen.’

Ook ik nam een slok van mijn bier, keek over het terras, volgde met mijn blik de koplampen van een auto die over de straat voorbijgleden. Had ik schrijftalent kunnen kweken als ik alle energie die ik heb gestoken in gepeins over of ik voor het schrijven in de in de wieg was gelegd, had besteed aan het schrijven zelf? Ik bracht mijn blik terug naar de andere kant van de terrastafel, vanaf waar zij me nog steeds triomfantelijk zat aan te kijken.

‘Easy as ABC,’ zei ze.

'Ja', zei ik, ‘Easy as ABC.’

Mail

Wolter de Boer is gefascineerd door de vele, ondoorgrondelijke aspecten van de menselijke geest. Hij studeert Klinische Psychologie en Medische Antropologie aan de Universiteit van Amsterdam en is in het bijzonder geïnteresseerd in de rol van psychologie en psychiatrie in de maatschappij.

Carmen Frontera is een illustrator met Valencia als haar thuisbasis. In haar werk gebruikt ze heldere kleuren, en laat ze zich inspireren door de alledaagse verwachtingen die mensen koesteren. Ze werkt vanuit een feministisch perspectief en toont haar karakters het liefst in hun alledaagsheid in een genre-neutrale esthetiek. Naast haar illustratiewerk doet ze een master in Creative Writing aan de University of Hull (VK).

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
De rede achter je laten voor anderhalf uur

De rede achter je laten voor anderhalf uur

Ben jij wel eens verdacht van absurditeit? Quint Italianer bezoekt de film Stop Making Sense en neemt de lezer mee op een filosofische zoektocht langs een aantal dwaze denkers, waaronder David Byrne, Nagarjuna en Foucault. Lees meer

Stieren en vrouwen hebben iets gemeen

Stieren en vrouwen hebben iets gemeen

Wat hebben stieren en vrouwen gemeen? In dit essay ziet Barbara Haenen tijdens het bezoeken van een stierengevecht gelijkenissen met haar eigen ervaringen. Lees meer

Links, wees niet zo bang om hypocriet te zijn 1

Links, wees niet zo bang om hypocriet te zijn

Marthe van Bronkhorst bekijkt hypocrisie als spectrum: hoe hypocriet ben jij op een schaal van Frans Bauer tot Johan Derksen? Lees meer

Bijsturen 1

Bijsturen

In dit essay legt Belle de Rode de vinger op de zere plek. Ze beschrijft hoe zij de rol van bijsturende kapitein op zich moet nemen omwille van haar zieke vader, terwijl ze juist afscheid had willen nemen van de kritische kapitein die in haar huisde. Lees meer

In je eentje achterblijven

In je eentje achterblijven

Als vriendin K. op een date gaat, denkt Eva van den Boogaard na over hun onuitgesproken pact. Zo lang ze beiden ongelukkig in de liefde zijn, hebben ze elkaar. Maar wat als er iemand dat pact uitstapt? Lees meer

Gelukkig zien jonge mensen het verband tussen toen en nu

Durf te leren van het verleden

Op Dag 150 van de wrede vergeldingsactie van Israël is een eind van de ‘slachting’ van Palestijnen nog niet in zicht. Schrijver Marte Hoogenboom vestigt haar hoop op activisten en journalisten die het verband tussen ‘toen’ en ‘nu’ durven zien. Lees meer

Fatma Shanan: de lichtelijke melancholie van het zomerse alleen zijn 1

Fatma Shanan | De lichtelijke melancholie van het zomerse alleen zijn

Een oase van rust midden in Berlijn. De kleine geschilderde landschappen en zelfportretten in de natuur van Fatma Shanan (1986, Israël) komen goed tot hun recht in de expositieruimte van Dittriech en Schlechtriem. De tentoonstelling ‘The Inn River’ bestaat uit een bescheiden aantal van negen schilderijen. Aucke Paulusma laat zien dat een aandachtige observatie loont, maar dat de schilderijen laten niet per se een vrolijke indruk achterlaten. Lees meer

Reden tot paniek

Reden tot paniek

In dit droomachtige en persoonlijke essay blikt Wouter Degreve terug op zijn jeugd, en hij onderzoekt de effecten daarvan op het heden. Want 'de kracht van de plek waar je bent opgegroeid mag je nooit onderschatten.' Lees meer

Geld lenen

Geld lenen

‘Het spijt me,’ zeg ik. ‘Voor dit alles.’ Ik gebaar om me heen. ‘Voor Nederland.’ In deze column van Anne Schepers ontmoeten twee vrouwen, die uitkijken naar hun avond in een wijnbar, een man die een treinkaartje naar Ter Apel bij elkaar probeert te sprokkelen. Lees meer

Vijftig jaar vrijheid van beweging

Vijftig jaar vrijheid van beweging

Tom Kniesmeijer leerde dansen op de remixes van discopionier Tom Moulton. Nu zijn eerste kennismaking met de muziek van deze sterproducent bijna vijftig jaar geleden is, blikt hij terug en komt hij tot een inzicht over onze tijd. Lees meer

Kür op muziek

Kür op muziek

”Onlangs las ik over wezentjes die alleen bestaan in de droom van een slapende vrouw.” Nelson Morus schreef een kort verhaal over geforceerde gezelligheid, chatbotgesprekken over lievelingsgerechten, hectiek en de alledaagse sleur. Lees meer

Als je wordt uitgenodigd voor een euthanasiefeest, dan ga je

Als je wordt uitgenodigd voor een euthanasiefeest, dan ga je

'Als je je psycholoog écht een brevet van onkunde wil geven, moet je haar uitnodigen voor je euthanasiefeest.' Lees meer

Neoliberaal Lang Covid 2

Neoliberaal Lang Covid

Voor ons 'Aaah'-magazine, schreef Harriët Bergman een essay over hoe long covid-patiënten vallen tussen pech en onrecht. "Er is iets grondig mis met hoe we in Nederland omgaan met mensen met een beperking en chronisch zieke mensen." Lees meer

Zo het begon 1

Zo het begon

Nele Peeters schreef een ontroerend verhaal, vol treffende zinnen en beelden. Het is dromerig verhaal, over eenzaamheid, hoop, zorgzaamheid en zwaarte. Lees meer

Ik ook op jou

Ik ook op jou

Op een avond zegt iemand tegen Eva dat hij verliefd op haar is. Terwijl hij wacht op een antwoord, denkt Eva na over wat verliefd zijn eigenlijk is. Lees meer

 1

Het model

De hoofdpersoon in dit verhaal van Feico Sobel poseert op een doordeweekse avond naakt voor een schilderklasje in Spijkenisse. De sessie ontaardt in een bizarre erotische nachtmerrie waarin onze verteller zich totaal verliest. Lees meer

Waarom het over mij gaat als het over trans literatuur gaat

Waarom het over mij gaat als het over trans literatuur gaat

In dit persoonlijke essay reflecteert Tom Kniesmeijer op queer activisme en literatuur, oftewel: de reden dat we strijden en schrijven. Lees meer

:Oproep: nieuwe Chef Illustratie en Beeldredacteur online

Oproep: nieuwe Chef Illustratie en Beeldredacteur online

Hard//hoofd zoekt twee getalenteerde, assertieve, breed onderlegde beelddenker (x/v/m) die de beeldredactie willen komen versterken! Lees meer

Herhaalrecept

Herhaalrecept

Op een ochtend wordt Aisha Mansaray wakker in een parelmoeren bubbel. Ze onderzoekt hoe ze met haar depressie op de randen van de realiteit kan leven, zonder de grip erop te verliezen. ‘Mijn aandoening was een zuigend ding geweest dat zich om mij heen had gewikkeld, lelijk, en meer levend dan ik.’ Lees meer

Stop met het onderschatten van de gevolgen van het slavernijverleden

Stop met het onderschatten van de gevolgen van het slavernijverleden

Zelfs 150 jaar na de afschaffing van de slavernij, zijn de gevolgen daarvan nog steeds voelbaar. Veel Nederlanders zien helaas niet in hoe de koloniale geschiedenis het heden heeft vormgegeven. Pas als je de bloedrode draad door de Nederlandse geschiedenis begrijpt, kun je de huidige ontwikkelingen echt begrijpen stelt Jazz Komproe. ‘Een onzichtbare wond laat zich immers moeilijk genezen.’ Lees meer

Word trouwe lezer van Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Meld je aan als abonnee voor slechts €2,50 per maand en ontvang ons papieren magazine twee keer per jaar in de bus. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer