Asset 14

Koop de roze bril

Koop de roze bril

Toen ik klein was, wanneer ik allang moest slapen, maakte ik schetsen bij het licht van de gang. Ik stelde mij voor hoe mijn kamer opnieuw en opnieuw moest worden ingericht en welke constructies ik wilde bouwen. Ik had mijzelf overtuigd dat zodra mijn kamer precies zou zijn zoals ik wilde, ik mij goed zou voelen, overkomen met rust, tevredenheid en zelfvertrouwen. Het lege gevoel zou opgevuld worden en de somberheid zou wegtrekken. In mijn roze ingebouwde stapelbed zou ik mij veilig voelen en het zou niet uitmaken dat er eerder die dag iets te hard naar mij was geschreeuwd.

Wat ik zelf ook wel wist, maar op dat moment wegduwde, was dat de perfecte omstandigheden wellicht even zouden helpen, maar dat het gevoel van tevredenheid niet zou blijven. 

Op een slechte dag haal ik vijftig tulpen of drie stukken taart bij die ene patisserie uit mijn jeugd

Inmiddels ben ik niet meer bezig met het interieur van mijn kinderkamer, maar koop ik het perfecte slacouvert of een roze bril om mij te forceren het leven wél positief in te zien. Op een slechte dag haal ik vijftig tulpen of drie stukken taart bij die ene patisserie uit mijn jeugd, in de hoop dat ik mij dan beter of überhaupt iets voel. Vervolgens zit ik enkele dagen later toch in tranen bij mijn psychotherapeut terwijl ik vertel dat het sombere gevoel maar kort wegbleef.

Ik realiseerde me dat wanneer de storm gaat liggen en alles relatief soepel verloopt, dat niet betekent dat je je automatisch goed voelt. Dit was voor mij hetzelfde als erachter komen dat ijs plotseling niet koud is, volledig onverwacht. Jarenlang geloofde ik dat als de veranderingen waar ik o zo op hoopte werkelijkheid werden, mijn depressie en PTSS ook als sneeuw voor de zon zouden verdwijnen. 

Nu leer ik ermee te leven. Ik leer te accepteren dat er niet altijd een reden hoeft te zijn om overkomen te zijn met verdriet. Net zoals ik nog steeds altijd veranderingen in mijn leven wil, zal ik ook altijd periodes hebben waar ik het licht aan het einde van de tunnel heb gedoofd. Het kost jaren en het lukt ook niet altijd, maar het enige waar ik op kan hopen en vooral ook voor kan vechten, is dat de periodes steeds korter zijn en verder uit elkaar liggen.

Alles om de diepe dalen zachter te maken, want ik weet dat ik er niet daardoor uitkom, maar het herinnert mij eraan dát ik eruit kom

Dat er in die periodes ten overvloede bloemen in vazen in mijn kleine kamer staan of stapels boeken worden bezorgd is oké. Zolang het gepaard gaat met het besef dat het als korte termijn verzachting van de pijn fungeert en niet als oplossing of medicijn. 

Dus koop die bonbons, de bekraste lp-plaat van The Sound of Music en huil heel hard over een leeg terras bij een familierestaurant. Alles om de diepe dalen zachter te maken, want ik weet dat ik er niet daardoor uitkom, maar het herinnert mij eraan dát ik eruit kom.

Wellicht dat op een dag veel te duur chocolademelkpoeder wel al het leed op de wereld voor langer dan drie minuten doet vergeten.

Beeld: Devon Janse van Rensburg via Unsplash.

Mail

Shulamit Lowensteyn (’00) is fervent feminist, inwoner van Amsterdam en schrijft. 

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
De sofaconstante

De sofaconstante

Uschi Cop schreef een claustrofobische verhalenbundel over zes levens die getekend zijn door een verlangen naar zingeving. De sofaconstante is een voorpublicatie van een van die verhalen uit haar bundel 'Zwaktebod'. Lees meer

Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

:The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

Marit Pilage onderzoekt beelden van queer vruchtbaarheid in de kunst om zo de definitie van vruchtbaarheid, zwangerschap en ouderschap te herdefiniëren. Lees meer

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Zazie Duinker baant zich een weg door het oerwoud van de (hergedefinieerde) woorden. Lees meer

In de afwezigheid van 1

In de afwezigheid van

Marit Pilage onderzoekt de rol en betekenis van kunst bij zwangerschap en vruchtbaarheid, maar vooral ook bij het uitblijven daarvan. Lees meer

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik toch een mannenhater?’ 6

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik dan toch een mannenhater?’

Puck Lingbeek's vader stelt dat haar boosheid richting mannen haar interpretaties van kunst beïnvloedt. Puck is het daar niet mee eens, maar het zet het haar wel aan het denken. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Voesten

Voesten

"Misschien is dat man zijn hier: hetzelfde bewegen als de anderen." Voesten van Werner de Valk is een kort verhaal over een eiland met een duistere traditie en over het moeten bewijzen van mannelijkheid. Lees meer

Muze

Muze

Loren Snel schreef een roman over hoe samen te zijn met een ander en intussen trouw te blijven aan jezelf. Haar debuut verschijnt 25 oktober bij uitgeverij Prometheus. Hier lees je een voorpublicatie. Lees meer

Liever een monster

Liever een monster

Het is moeilijk te accepteren dat mensen kunnen doden, maar waarom maken we van moordenaars karikaturen? Een voorpublicatie uit Lotje Steins Bisschop en Roselien Herderschee Dodelijke gekte. Lees meer

Jari

Jari

Dave Boomkens schreef een verhaal over troosteloosheid, onmacht en opgroeien. Over hoe je in een treurig flatgebouw, tussen de nieuwsprogrammering en sportwedstrijden door, een vriend kunt vinden en verliezen. Lees meer

Hoe in Duitsland het Zionistische establishment wint

Hoe in Duitsland elke vorm van empathie met inwoners van Palestina wordt verboden

De situatie in Duitsland is de laatste dagen geëscaleerd. Het politieapparaat en de politiek gebruiken harde repressiemiddelen om vooral Duitse mensen van kleur of met een migratieachtergrond de kop in te drukken. Zij verliezen op dit moment hun vrijheid van meningsuiting. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Geef de dag een naam

Geef de dag een naam

Op een hete zomerdag wordt Felipe zwetend wakker. Deze dag, die heet en broeierig is, brengt hem uit evenwicht, tot hij uiteindelijk doet wat hij gezworen had nooit te doen: hij begint te drinken. Een fragment uit de afstudeernovelle van Tiemen Hageman over het verleden proberen los te laten, het leven ruimte geven en adolescent worden. Lees meer

Aaah, het launchfeest!

Aaah, het launchfeest!

Na de lancering van ons derde papieren tijdschrift willen we onze lezers, schrijvers en makers graag uitnodigen om dit grote succes samen met Hard//hoofd te vieren op 26 oktober in Amsterdam. Lees meer

Tussen de randen van een aquarium

Tussen de randen van een aquarium

Wie ben je als je alles kunt zijn? In het fragmentarische afstudeerwerk van Ettie Edens veranderen mensen onder andere in een hoopje, een steen, een natuurkundedocent, water, iemand die limonade drinkt en een lantaarnpaal. Lees meer

Automatische concepten 71

We hebben een probleem met de derde helft

Een voetbalwedstrijd stopt officieel misschien op het veld, maar Marthe van Bronkhorst merkt in de trein dat het slinkse spel doorgaat. Lees meer

Mycelium

Mycelium

Wat als schimmelsporen zich met iedere adem dieper in je longen graven? Met ‘Mycelium’ won Olga Ponjee de juryprijs van Het Rode Oor 2023, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer