Asset 14

De dagboeken van Doeschka Meijsing

De dagboeken van Doeschka Meijsing

Het leven draait om het vinden van de juiste weg. Dat lukt waarschijnlijk nooit, dus is het vooral een kwestie van overleven in een duizelingwekkende draaikolk van twijfel, angst, hoop, euforie, et cetera.

Ik kan me er behoorlijk in verliezen. Vorige maand vond ik troost, in de dagboeken van de in 2012 overleden schrijfster Doeschka Meijsing. Lees mee.

8 maart 1979: “Het is alsof (…) alles ver en bedreigend is, alsof mijn lichaam een grote veer is die vanwege de tegendruk niet kan ontspannen (…). Het enige wat de spanning doet afnemen is wat drinken. En daarna komt het schuldgevoel daarover. De perfecte cirkel. Maar niet drinken is ondraaglijk, want het betekent de dag doorbrengen als een te hard opgepompte fietsband over een kasseienweg.”

Oh, zo treffend. Tijdens het lezen zag ik de onhoudbaarheid van haar strategie in, een week later bleek ze me overtuigd te hebben naar de fles te grijpen na een jaar van onthouding.

Ze heeft gelijk, het leven is te hard opgepompt stuiteren over een kasseienweg. Het moet verdoofd worden, is het niet met alcohol dan wel met illusies, chocolade of seks. Maar je kunt vluchten wat je wilt, ontkomen doe je nooit aan de altijd sluimerende drang naar perfectie, verlossing, het moment dat alles goed is:

14 oktober 1970: “(…) niets kan ooit nog dat verlangen goed maken wat er is. Mijn tentakel naar het onbereikbare.”

4 juni 1971: “Het volledige evenwicht is niet te bereiken. Er hoeft maar heel weinig te gebeuren om me weer in duizend stukjes te laten vallen.”

25 oktober 1979: “Sinds mijn tweeëndertigste weet ik definitief dat er niets leuks is in dit leven en dat ik nooit meer van de eenzaamheid afkom.”

Die tentakel, dat volledige evenwicht, die val in duizend stukjes. Dat is mijn leven. Maar op mijn achtentwintigste, aan het begin van mijn volwassenheid, denk ik nog dat er iets leuks is, dat ik ooit van mijn kwellingen afkom.

Of is het hopeloos? Ben ik hopeloos? Ik wil zoveel. Verhalen schrijven, bijvoorbeeld. Maar ik stel uit, lig lamlendig op bed en bank, veeg overal en continu tijd weg op mijn telefoonscherm. Meijsing was op haar veertiende al intellectueler en wijzer dan ik nu ben. Ze zou uiteindelijk schrijven voor tijdschriften als Vrij Nederland en De Revisor, leverde talloze romans af, las en reisde. Zij moet ver boven mij gestaan hebben. In de dagboeken hoopte ik haar geheim te vinden. Ik wil ook zo'n supermens worden.

Maar dan lees ik over dagen als 21 april 1975: “Op de een of andere manier kan ik de mij toegemeten tijd niet juist in elkaar zetten. Ik lummel, maak het hele huis schoon en loop steeds weg van de schrijftafel.” En 20 juli 1979: “Het verlangen is er, maar in werkelijkheid zijn we klein en bang.”

Het is hopeloos. Ik ben hopeloos. En ik ben in goed gezelschap. Ook grote schrijvers hebben net als kleine zielen veel te grote angsten. Meijsings metaforen zijn in deze verwarrende tijden precies wat ik nodig heb. Verzachtend menselijk.

Mail

Ron Vaessen (1987) is wetenschapsjournalist en zint op een debuutnovelle.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer