In dit korte verhaal van P. Stingelande doet een man een moedige poging iets op te bouwen met een vrouw die het liever simpel houdt: ‘Hoe minder mensen van elkaar verwachten, hoe leuker ‘t wordt.’ Lees meer

"Redding komt vaak in de vorm van een heel klein bootje." Vandaag schrijft Job Kramer verder met de famous last words van Fenna Riethof. Lees meer

'Waarom liepen al die volwassen tegenwoordig eigenlijk zo kut te doen? Waren het opeens allemaal lul-de-behangers geworden of zo?' Lees meer

In het Cadavre staren schrijvers nooit naar een leeg vel papier. Ze gebruiken de laatste zin van hun voorganger als begin voor iets nieuws. Vandaag schrijft Fenna Riethof verder met de famous last words van Eline van Wieren. Lees meer

'Ze zat ergens tussen mijn gezond verstand en listige lust, op een plekje ter hoogte van mijn navel.' Lees meer

In het Cadavre staren schrijvers nooit naar een leeg vel papier. Ze gebruiken de laatste zin van hun voorganger als begin voor iets nieuws. Vandaag schrijft Eline van Wieren verder met de famous last words van Mick Lindo. Lees meer

‘Het was zo’n periode in mijn leven waarvan ik achteraf ging denken: pas daarna werd alles beter.’ Lees meer

Alfonds gilde dat ze sneller moesten gaan en dat ze beter langs de kant konden schaatsen. Een kort verhaal van Frank Bloem. Lees meer

Het Cadavre is terug van weggeweest, met een kort verhaal van Mick Lindo over een ogenschijnlijke onopvallende man. "Ik bescherm de mensen voor zichzelf, zou je kunnen zeggen. Voor hun eigen onvoorzichtigheid." Lees meer

Ik wist niet eens wat er precies in die Biobox zat. Dat ik iemand met zulke slechte intenties blind ben gevolgd, daar voel ik me toch een beetje vies door. Gebruikt, zo voel ik me. Lees meer

'Ik moet je iets vertellen, Lucas.' Yara heeft iets opmerkelijks op te biechten. Een kort verhaal van Emma Stomp. Lees meer

Door zijn snor af te scheren verandert meester Theo plotseling in een onweerstaanbare seksgod. Als dat maar goed gaat! Lees meer

Alweer de vijfentwintigste aflevering van het Cadavre: minnaressen, bolognese chips en whiskyflessen. Lees meer

In de vierentwintigste aflevering van ons eeuwigdurende verhaal krijgt een au-pair een zenuwinzinking. Lees meer

Van snuisterende egels en afgedankte huiskonijnen tot oesterduikers en incestueuze geliefden: het leven in het park gaat – anders dan je misschien zou verwachten – niet over rozen. Wiard van der Kooij geeft drie korte impressies. Lees meer

In de drieëntwintigste aflevering van ons eeuwig durende verhaal schrijft Jozien Wijkhuijs over verlies, het verzamelen van spullen en hongerige terriërs. Lees meer

Het is een ondergeschoven kindje in de literatuur: het leed dat je ervaart wanneer je 's ochtends naar je werk moet, terwijl je partner ziek in bed blijft liggen. Gelukkig is er nu dit korte verhaal van P. van Stingelande. Lees meer

In alweer de eenentwintigste van het Cadavre wordt flink gezweet door een winkelmeisje. Een kort verhaal van Annemieke Dannenberg over roodfluwelen jurken en schaamte. Lees meer

Aron is aan de andere kant van de wereld op zoek naar nieuwe ervaringen, en naar zichzelf. Een nieuw inzicht is precies wat hem te wachten staat. Lees meer

Brugklaskamp. Eén woord is al genoeg om alle herinneringen terug te halen. In dit tweede deel van Luuk Hijnes drieluik waan je jezelf weer terug, inclusief flikkerende zaklamp. Lees meer