Asset 14

Hanna Bervoets in Zomergasten

Hanna Bervoets in Zomergasten

In de tweede aflevering van Zomergasten hield Hanna Bervoets de touwtjes stevig in handen. Dat was niet onaangenaam, vond Job Kramer: zeer beheerst hengelde de schrijver de kijkers naar zich toe.

Ze schreef haar eerste betaalde recensie toen ze zeventien was. Hanna Bervoets besprak jarenlang televisieprogramma’s voor de Volkskrant, waaronder Zomergasten – niet zo verwonderlijk dus, dat ze tot in de puntjes had uitgedacht hoe ze haar eigen perfecte televisieavond in zou vullen. Bervoets had haar lijstje met fragmenten al jaren klaar liggen, en leek minutieus te hebben uitgedacht welke boodschap ze wilde overbrengen.

Het resultaat had soms iets weg van een lesje televisiekijken onder professionele begeleiding. Bervoets stak haar voorkeur voor psychologische fragmenten niet onder stoelen of banken, maar wilde haar publiek vooral kritisch laten kijken. Bij het eerste fragment, waarin walrussen zich van een rotswand stortten (‘Misschien niet geschikt voor jonge kijkers’), werden we gewezen op de narratieve technieken van de documentairemakers. Een documentaire over Céline Dion diende als aanleiding voor een uitgebreide bespiegeling op fandom, en Xena: Warrior Princess werd getoond om het over lesbisch-zijn in populaire cultuur te kunnen hebben.

Telkens wierp Bervoets de kwijlende Abbring wat kruimels toe in de vorm van een kleine anekdote of een nietszeggend detail

Bervoets toonde zich een begenadigd spreker, die zich regelmatig tot de camera richtte om een punt kracht bij te zetten. Opvallend was haar hang naar nuance, en de voortdurende onbereidheid om vlug punten te scoren: de invloed van internet is niet alleen maar positief of negatief, en mensen zijn niet alleen maar goed of slecht. Ondertussen leek Janine Abbring zich vooral druk te maken om wat de kijker ervan zou denken: ‘Lekker bruggetje’, ‘Ik heb nu heel veel mensen beledigd met deze opmerking’ en ‘Hahahaha, de nu.nl-kop is binnen!’

Met enig dedain benadrukte Bervoets het verschil tussen Temptation Island – dat vooral om het spektakel gaat – en het inhoudelijk diepgravende Expeditie Robinson, waar ze naar eigen schatting al ruim 250 uur van haar leven naar gekeken heeft. Halverwege de aflevering leek Abbring echter het idee te krijgen dat de kijkers toch behoefte hadden aan een beetje meer Temptation Island, waarna ze met onbeholpen vragen het gesprek richting Bervoets’ onderbuik probeerde te sturen. Deze had de teugels echter stevig in handen: telkens wierp ze de kwijlende Abbring wat kruimels toe in de vorm van een kleine anekdote of een nietszeggend detail uit haar jeugd, om vervolgens stoïcijns haar hoorcollege te vervolgen.

Deze scheiding der geesten leidde tot licht ongemak, maar vlak voordat het echt snibbig werd, bleek Bervoets’ gedegen voorbereiding de reddende engel te zijn. Blijkbaar had ze zelf van tevoren ook wel ingezien dat de Zomergasten-kijker zichzelf weliswaar graag ziet als intellectueel, maar stiekem toch het liefst wegdommelt bij wat oprechte emotie. In het laatste uur voorzag Bervoets perfect in die paradoxale behoefte: met verschillende fragmenten over ziekte en dood dwong ze zichzelf om over haar eigen chronische ziekte te spreken, en zo alsnog een diepere gevoelslaag aan te boren.

Dat de hakken even niet meer in het zand stonden, leek voor de twee vrouwen een even grote opluchting als voor de televisiekijker

Abbring, die door inmiddels bekende oorzaak zelf ook weet hoe het is om voortdurend pijn te hebben, haakte hier goed op in, wat eindelijk voor wat warmbloedigheid in de studio zorgde. ‘Hier ga ik morgen voor betalen,’ bekende Bervoets, voor wie het lange zitten fysiek zwaar was. Het voelde niet gemaakt, niet gekunsteld: de verdedigingslinies vielen weg, plotseling begrepen interviewer en geïnterviewde elkaar moeiteloos en versmolten inhoud en emotie alsof het nooit anders was geweest.

Dat de hakken even niet meer in het zand stonden, leek voor de twee vrouwen een even grote opluchting als voor de televisiekijker. ‘Als je niks deelt, ontstaat er een afstand tussen jou en de wereld, maar als ik elke keer dat ik pijn heb het tegen mensen zeg, dan worden ze me gauw zat,’ beschreef Bervoets de dagelijkse koorddansact van de chronisch zieke. Die koorddansact was ook te zien in deze aflevering van Zomergasten, die maar ternauwernood zijn evenwicht vond. ‘Liefde is gekend worden,’ citeerde Abbring guitig. Daar zit wat in. Het was een prettige kennismaking.



Mail

Job Kramer is Hard//hoofd-redactielid en zegt de dingen graag kort. Liefst in acht regels of minder. Dat vindt hij wel zo overzichtelijk.

Bram Dirven is oud-chef Illustratie van Hard//hoofd.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer