We houden van snel en kort. Hoe sneller, hoe pakkender, want dat bekt lekker weg. tjak - tweet - hop - weg. Meer nieuws, sneller nieuwer, refresh page, no new messages, refresh, tweet, like, pling: 1 new message. Heb je dat artikel al gelezen, die cd al gehoord, deze film al gezien?

Je hoort het vaker: we worden opgejaagde wezens die liever strategisch zoeken naar snelle bevrediging dan geconcentreerd een boek lezen. Ik deel deze zorgen en pleit graag voor onthaasting; bedachtzaam handelen, langzaam eten en wekenlang flirten. Maar ook ik heb haast en fiets vliegensvlug door de stad van college naar afspraak, naar huis en werk. Ondertussen moet de e-mail bekeken, spitsvondige artikelen geschreven en er moet nog worden gegeten en gedronken - maar wel vegetarisch, puur en eerlijk alsjeblieft. Zo schiet het natuurlijk niet op met die onthaasting.
De snelheid van een druk leven en de traagheid van concentratie kunnen gelukkig toch gecombineerd worden, paradoxaal genoeg dankzij het razendsnelle internet. Al ruim vijfentwintig jaar houdt de VPRO voor de radio Marathoninterviews met bekende Nederlanders uit de wetenschap, politiek, kunst, journalistiek en sport. Zomergasten is er niks bij; deze interviews duren drie tot vijf uur. Zonder onderbreking, knippen of al te veel pretenties. Inmiddels bestaat het archief uit zo'n 160 interviews met uiteenlopende mensen zoals Ahmed Aboutaleb, Paul de Leeuw en Marjolein Februari.
Niemand kan vijf uur achtereen spitsvondige, interessante dingen zeggen, dus van de luisteraar wordt ook niet verwacht dat hij op het puntje van zijn stoel zit. De gesprekken zijn behoorlijk saai wanneer je alleen maar luistert, maar ideaal wanneer je binnenshuis of achter je computer het een en ander te doen hebt. Zo luister ik naar Bas Heijne die zich druk maakt over de Nederlandse samenleving, of Remco Campert die zich op zijn beurt zorgen maakt over de wesp die in zijn biertje is gevlogen. Ik doe inspiratie op bij Jan Joris Lamers die in de jaren '80 nog tegen Ischa Meijer bevlogen ageerde tegen het ouderwetse theater in de grote zaal, en luister naar voorbije tijden als de zachtaardige stem van Jan Wolkers mijn kamer vult. Geen filmpjes of pratende hoofden waar je naar moet kijken. Onthaasten en toch iets te doen hebben; de ultieme oplossing voor onze moderne hersenen.


















