Asset 14

Baudet vs. Baudet

Hard//talk: Willen jullie meer of minder democratie?

Julius Koetsier bindt in Weerwoord de strijd aan met de dogma’s en de dooddoeners die hij tegenkomt in de gevestigde opiniesecties. Hij fluit praatjesmakers die uit de bocht vliegen terug en voorziet hun meningen van een ongevraagd weerwoord. Deze week: in zijn 'zomermanifest' gaat Thierry Baudet vooral de strijd aan met Thierry Baudet.

Ter afsluiting van het parlementaire jaar schreef Thierry Baudet een zomermanifest over FVD’s liberaal-conservatieve beweging.

Baudet begint met een alinea over de enorme groei van de partij, en stelt vervolgens:

    “Onvermijdelijk gaat dit alles ook gepaard met groeistuipen, rimpels en plooien. (…) Nadat we anderhalf jaar stabiel op zo’n 15 zetels in de peilingen stonden, zijn we dit voorjaar tot boven de 20 gestegen en ontstond een nieuwe, ongekend felle campagne tegen onze partij. Hele Wikipedia-pagina’s werden opgericht om één enkel woordje in een speech met terugwerkende kracht ‘omstreden’ te maken.”

Hier verwijst Baudet natuurlijk naar het woord ‘boreaal’. Hij gebruikte het in verschillende toespraken, waarvan die in maart dit jaar het meest controversieel werd. Welke Wikipedia-pagina’s volgens hem naar aanleiding van die toespraak opgericht zijn is niet duidelijk. Misschien doelt hij op de wikivandalist die de pagina van Joseph Mengele had aangepast met de bewering dat diens bijnaam ‘Borealisches Wunderkind’ was (volgens dit bericht op GeenStijl was de verantwoordelijke trouwens een FVD-stemmer).

De pagina over het woord ‘boreaal’ in politieke context is in elk geval ouder dan dit voorjaar: de eerste versie is van 9 maart 2018. Toen noemde de pagina Baudet al, en wees die ook op het gebruik van de term door de reactionair Julius Evola en SS-leider Heinrich Himmler, en naoorlogse populariteit onder extreemrechtse kopstukken als Dominique Venner, Alain de Benoist, Guillaume Faye en Jean-Marie LePen. Laatstgenoemde werd in 2015 geroyeerd als lid van het Front National, onder meer om zijn gebruik van het woord. Vier jaar geleden was ‘boreaal’ al te controversieel voor Front National! Baudets stelling dat de term dit jaar pas omstreden werd is dus gewoon een leugen. (Zijn bewering dat het woord ‘van Baudelaire’ komt is al even belachelijk; die schreef eens over ‘les aurores boréales’, ja, maar dan kun je net zo goed zeggen dat ‘boreaal’ afkomstig is uit The Simpsons.)

    “Ons doel, onze taak, is het neerzetten en uitbouwen van een brede, liberaal-conservatieve beweging - want dat is wat Forum voor Democratie wil zijn.”

Dat is dan nieuw. Ik haal even de Baudet van drie maanden geleden erbij, in een interview met Die Weltwoche. Gevraagd naar het punt in de geschiedenis waar onze samenleving de verkeerde kant op ging, antwoordt hij: “I think one has to go back to the principles of the French Revolution which are equality, liberty, and fraternity. They have led to the two major emancipation movements — socialism and liberalism — and both are fundamentally flawed.” Later spreekt hij zelfs van ‘the wickedness of liberal philosophy’.

En nu wil Baudet opeens een liberaal zijn? Vanwaar die omslag? In de komende alinea’s volgt geen uitleg. Hij maakt een opsomming van hete hangijzers – klimaat, onderwijs, integratie – en blijft herhalen dat FVD bij al deze punten zowel een direct werkbare oplossing wil bieden, als een fundamentele visie.

    “We (...) willen dus allebei doen: de acute problemen aanpakken én nadenken over de richting die we op middellange termijn moeten kunnen wijzen. Het één gaat niet ten koste van het ander. Praktijk en theorie versterken elkaar juist.”

Later: “Er wordt bij ons écht over zaken nagedacht. Omdat we alleen dán met beleidsvoorstellen kunnen komen die hout snijden.”

‘We doen niet alleen dingen, we denken ook ná over dingen!’ Bepaald geen unicum, lijkt me. Elke politicus zou dit kunnen schrijven. De meesten zouden het niet zo vaak herhalen.

    “Wij geloven dus dat onze beweging zowel moet uitblinken in praktische alternatieven als in diepgravende analyses.”

Ja-ha.

    “[De] Verlichtingswaarden vormen ons uitgangspunt: gelijkheid voor de wet, vrijheid van meningsuiting en mensen beoordelen op individuele kwaliteiten en persoonlijke titel. Daarmee zijn we dus tegen elke vorm van identiteitspolitiek: we willen mensen niet inkaderen op grond van ras, geslacht, geloof, seksuele voorkeur, enzovoorts -”

Ook dit is nieuw. Eerder kwam Baudet er gewoon voor uit dat hij Europa graag ‘dominant blank’ houdt.

    “...maar juist als individu tot hun recht laten komen.”

Ik haal er nog eens een eerdere Baudet bij, ditmaal uit zijn beruchte bespreking van Michel Houellebecqs Sérotonine: “Both the social-democratic and the liberal wing of the modern political spectrum (...) wish to maximize individual autonomy. (…) They are both liberation movements; they both want the complete emancipation of the individual. And both base their vision of society on the (unfounded but supposedly “self-evident”) principle that every individual enjoys certain “inalienable rights.””

Vrijheid, gelijkheid? Onderbouw eerst maar eens dat mensen daar recht op hebben! Aldus de Baudet van een paar maanden geleden, over de waarden waarvan hij nu beweert dat ze het uitgangspunt van zijn partij vormen.

Andere FVD-ers zijn nog explicieter in hun afwijzing van individualisme. Massimo Etalle, bestuurslid van de JFVD, op de bijeenkomst in juni: “Ons doel is niet de emancipatie van het individu, maar de emancipatie van ons, als gemeenschap.”

    “In de geest van de Verlichting willen we bovendien overal over kunnen nadenken. (...) Alleen wie zich grondig verdiept in alles wat er in de wereld te vinden is, kan een onafhankelijk, afgewogen oordeel vellen.”

Wat Baudet hier in feite zegt: niemand kan een onafhankelijk, gewogen oordeel vellen. Ben je het met mij oneens over iets? Oké, maar heb je je wel grondig verdiept in alles? Alles ter wereld? Eerst even doen dan, hè.

Wellicht bedoelt Baudet met ‘grondig verdiepen in alles wat er in de wereld te vinden is’ dat hij ook aandachtig luistert naar dwazen en extremisten die door andere politici als zodanig herkend worden. Toen hij in 2017 dineerde met white supremacist Jared Taylor kwam FVD ook met de verklaring: ‘Als politieke partij vinden we het belangrijk ons grondig te informeren en allerlei visies tot ons te nemen.’ Het boek The South was Right, waarin James Ronald Kennedy de voordelen bezingt van een slavenstaat, noemde Baudet ‘een prikkelende contralezing’. Zo bezien lijkt ‘alles wat er in de wereld te vinden is’ een eufemisme voor ‘antiwetenschappelijke en verwerpelijke standpunten’. Ik ben blij dat de meeste politici zich niet verdiepen in het werk van Charles Murray, zoals ik ook blij ben dat de meeste natuurkundigen hun aandacht niet verspillen aan flatearthers.

Baudets ‘grondige verdieping’ leidt in dit manifest vooral tot vrijblijvend pseudofilosofisch gewauwel:

    “Hoe kunnen we onszelf in het keurslijf van de moderne, oppervlakkig-hedonistische psychologie persen als we zo paradoxaal in elkaar steken, voortdurend balancerend tussen gelijkheid en hiërarchie, vrijheid en lotsbestemming? Hoe beperken we onszelf in een ‘globale’ wereld waarin we voortdurend gebombardeerd worden met reclames voor steeds weer dezelfde producten en diensten? Hoe behouden we de menselijke maat in een tijd van smartphones en internet?”

Prikkelende vragen voor mensen die horoscopen lezen. Ik moet zeggen dat ik de voorkeur geef aan deze Baudet, de P.T. Barnum-intellectueel, die vragen stelt waar iedereen zich wel een beetje in kan herkennen, zonder iets inhoudelijks te zeggen – boven de Baudet die wél concrete inhoudelijke dingen zegt.

    “Hier, op het snijvlak tussen individualisme en gemeenschapszin, tussen vrijheid en geborgenheid, bevindt zich onze beweging - daarom noemen we onszelf liberaal-conservatief.”

Baudet plaatst zijn partij nu op een heel andere plek dan vlak na de verkiezingswinst. Toen noemde hij alle gevestigde partijen liberaal, en zette hij FVD daar juist tegen af. Ik citeer opnieuw uit het interview in Die Weltwoche: “I don’t see a fundamental difference between the classical Liberal Party (or whatever they call themselves), the Christian Democratic Party, the Labor Party, the Socialist Party and the Green Left Party. To me, all are basically the same. They are all representatives of the "liberal" or "liberalist" philosophy where emancipation of the individual is the ultimate aim.”

Wellicht hebben discussies binnen de partij ertoe geleid dat Baudet zijn anti-liberale visie voorlopig verloochent. Dat suggereert ook de volgende alinea:

    “Daarbij zullen we op sommige issues meer richting individualisme neigen, terwijl we op andere juist richting gemeenschap overhellen. We zullen nu eens kiezen voor materieel gewin, dan weer voor spiritueel belang. Voor gelijkheid, voor vrijheid. En ook binnen onze gelederen zal daar nog geregeld de nodige discussie over bestaan.”

Een poging om zowel de overgelopen VVD’ers als de hardcore-reactionairen onder de FVD’ers zich thuis te laten voelen. Tegen al zijn kiezers zegt Baudet: ‘Geen zorgen, we zijn de partij die je denkt dat we zijn. We hebben alleen discussie.’ Nu bestaat er binnen iedere partij natuurlijk onenigheid. Maar meestal niet tussen de partijleider en de partijleider van een paar maanden geleden.

Mail

Julius Koetsier is columnist, filmcriticus, vertaler, video-editor en zo af en toe iets anders.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Waarom stellen journalisten zo weinig vragen?

Waarom stellen journalisten zo weinig vragen?

Bij de media heerst ziekte, journalisten stellen te weinig vragen. Fausto en Marthe van Bronkhorst komen met een behandelplan. Lees meer

Essaywedstrijd: 'Dat is dan jouw waarheid' Hooray for the Essay 2026

'Dat is dan jouw waarheid' Hooray for the Essay 2026

In deze editie van Hooray for the Essay dagen we je uit om na te denken over waarheid. Reageer voor 19 januari. Lees meer

:Schoonheid van de partij: Mogen politieke partijen een eigen esthetiek ontwikkelen? 1

Schoonheid van de partij: Mogen politieke partijen een eigen esthetiek ontwikkelen?

Is politieke inmenging met kunst en esthetiek vooral iets van vroeger, en is schoonheid tegenwoordig gedepolitiseerd? Patrick Hoop schreef een essay over waarom ons huidige politieke stelsel zich mag - of moet - bemoeien met schoonheid. Lees meer

Een eerste keer

Een eerste keer

In dit erotische verhaal vraagt Jochum Veenstra zich af of het opwindend kan zijn om constant expliciete consent te vragen, en of er dan ook echte consent tot stand komt. Een eerste keer is ook gepubliceerd als audioverhaal bij deBuren. 'Als onze monden elkaar raken, lijkt de vriendschap die we bij daglicht hebben weer tot leven te komen.' Lees meer

Politiek is de olifant in de kamer, maar modejournalistiek trekt de deur liever dicht

Politiek is de olifant in de kamer, maar modejournalistiek trekt de deur liever dicht

Mode lijkt glanzend en zorgeloos, maar er schuilt een wereld van politiek achter. Loïs Blank vraagt zich af: wie bepaalt eigenlijk welke verhalen verteld mogen worden? Wat gebeurt er met de progressieve stemmen van een bedrijf dat vooral voor de winst gaat? Lees meer

Suriname - van onafhankelijk land naar natie

Suriname - van onafhankelijk land naar natie

Op 25 november is het 50 jaar geleden dat Suriname onafhankelijk werd van Nederland. Kevin Headley bespreekt hoe de onafhankelijkheid van Suriname tot stand is gekomen en hoe het zich verder ontwikkelt tot natie: van politieke geschiedenis tot hedendaagse successen. Lees meer

Balletles

Balletles

In een rumoerig café herinnert een groep meisjes zich heel helder: 'Meisjes zoals wij leren vroeg de kunst van de onwaarneembare volharding.' In dit korte verhaal neemt Marieke Ornelis je mee in een wereld vol witte panty's, billen op een koude vloer en honingachtig vocht, terwijl de intimiteit wegsmelt onder de toneellampen. Lees meer

De integratie-stok slaat wéér de ‘problematische Moslim’

De integratie-stok slaat wéér de ‘problematische Moslim’

'Een begrip als integratie lijkt een middel om te streven naar een inclusievere samenleving, maar dwingt in feite minderheden om hun culturele en religieuze identiteit op te geven.' Aslıhan Öztürk legt de retoriek bloot waarmee de integratie-stok dreigend boven het hoofd van generaties migranten wordt gehouden. Lees meer

Pomme d’amour 1

Pomme d’amour

In dit gedicht van Elise Vos vinden de glazen muiltjes en kikkerprinsen uit de klassieke sprookjes hun weg tussen de HR-medewerkers en stadsduiven met verminkte pootjes. Een hoofdpersoon zoekt diens plek in de wereld, terwijl mannen dwars door de ontknoping van het verhaal heen slapen. Lees meer

Ademruimte

Ademruimte

‘Hij kon toen alleen Catalaanse woorden fluisteren en zijn wijsvinger buigen om aan te geven wanneer hij naar buiten wilde om te roken.’ In Ademruimte, van Elisa Ros Villarte, keert het hoofdpersonage terug naar haar ouderlijk huis dat gevuld is met onbekend speelgoed, bevroren maaltijden en beladen vragen. Lees meer

Wifey material

Wifey material

Wifey of wervelwind, Madonna of hoer. Marthe van Bronkhorst had gehoopt dat dit binaire denken passé was, maar helaas, de emancipatietrein blijkt op dit spoor nog steeds haperen. Ik oefen een enorme aantrekkingskracht uit op één specifiek soort mensen: mensen van wie de favoriete contactfrequentie eens in het kwartaal is. Mensen van wie de love... Lees meer

Nwe Tijd x Hard//hoofd: Maandagavond – De uitnodiging

Podcast: Maandagavond – De uitnodiging

Deze Maandagavond liep iets anders dan gepland. Of beter gezegd: precies zoals gepland, althans voor iedereen behalve Suzanne Grotenhuis. Met Freek Vielen, Ellis Meeusen en Johannes Lievens, die in de tweede aflevering van dit Maandagavond-seizoen stilstaan bij momenten die je anders aan je voorbij zou laten gaan. Lees meer

Bestel ‘Ik wil, wil jij ook?’ - briefwisseling over seksueel consent 1

Bestel ‘Ik wil, wil jij ook?’ - briefwisseling over seksueel consent

Bestel onze bundel 'Ik wil, wil jij ook?' een briefwisseling over seksueel consent Lees meer

Vrijheid

Vrijheid

Liggend onder de auto van de buren overdenkt een man de relatie tot zijn familie, de gevolgen van zijn gedrag en de reactie van omstanders. Eva Gabriela schreef een kwetsbaar verhaal waarin de dreiging en het ongemak constant voelbaar zijn, en waarin de pleger van huiselijk geweld de hoofdpersoon is. Lees meer

Anders voel ik me zo oud 1

Anders voel ik me zo oud

In dit essay analyseert Loulou Drinkwaard de tegenstrijdige etiquetten die haar zijn geleerd of opgelegd: ‘Tussen u en jou in, zweef ik. De waarden van mijn vader in mijn ene hand en de waarheid van mijn moeder in mijn andere. Mijn oma deelt de kennis van ons moederland en ‘De Nederlander’ bepaalt wat hoort. Ondertussen vond ik een alternatief. Zullen wij elkaar vousvoyeren?’ Lees meer

:De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De zombie is een popcultuuricoon. En niet alleen tijdens Halloween! Series als The Walking Dead en The Last of Us volgen de gebaande zombiepaden. Volgens Anne Ballon hebben zombies méér narratief potentieel. In vernieuwende verhalen wordt onderzocht 'hoe wij als halfbewusten de wereld beleven, hoe we opgaan in systemen die we niet hebben gekozen, hoe we verlangen en met verlies omgaan.' Lees meer

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

Kleding gaat als warme broodjes over de toonbank, maar dat mag wel wat letterlijker

We weten precies wat er in ons eten zit, maar wat dragen we eigenlijk op onze huid? Net als jij, verlangt Loïs Blank ook naar meer transparantie van de kledingindustrie. Zou die wens dan toch in vervulling kunnen komen? Lees meer

Twee dagen

Twee dagen

Rocher Koendjbiharie belicht de verschillende paden die we tijdens de aankomende verkiezingen in kunnen slaan. Kiest Nederland opnieuw voor rechts, en strompelen we verder richting democratisch en moreel verval? Of kiest Nederland toch voor een samenleving waarin we omkijken naar elkaar? 'Alleen fascisten zien antifascisme als een bedreiging.' Lees meer

Vergeten vrouwen 1

Vergeten vrouwen

In dit essay schrijft Anne Louïse van den Dool over vrouwelijke kunstenaars die meer dan ooit in de schijnwerpers staan. Niet alleen hedendaagse makers, maar ook opvallend veel vrouwen die rond 1900 actief waren in de kunstwereld trekken veel aandacht. Met solotentoonstellingen over Suze Robertson, Coba Ritsema en Jo Koster laten musea zien waarom juist deze kunstenaars alsnog een plek in de canon verdienen. Lees meer

De verdwenen kosmonaut

De verdwenen kosmonaut

Duizenden kilometers van de kosmonaut vandaan zit Igor, uitkijkend over de stad, terwijl hij luistert naar de ruis op de tv, naar de beukende eurodance plaat die nog naklinkt in zijn oren en naar een stem die hem probeert te overtuigen terug te komen. In De verdwenen kosmonaut van Thijs van der Heijden raakt een... Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe schrijvers en kunstenaars. We zijn al vijftien (!) jaar gratis toegankelijk en advertentievrij. Zo’n vrije ruimte is harder nodig dan ooit. Steun de makers van de toekomst; sluit je vóór 1 januari aan als kunstverzamelaar en ontvang in januari je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar