Elke week zit schrijfster Kira Wuck een half uur in een wachtkamer. Ze trekt een nummertje, hoewel ze geen afspraak heeft, kijkt om zich heen en wacht. Elke zondag een andere wachtkamer, een andere sfeer en andere wachtenden, verbeeld door Ludwig Volbeda.
Het voordeel aan deze wachtkamer is dat je er gewoon naar binnen kunt lopen zonder dat je je ergens hoeft aan te melden of een nummer hoeft te trekken. Er hangt een kleine televisie aan de muur zonder geluid en er staat een groot aquarium. Er zitten twee koppels in de wachtruimte en een hele dikke man waar van alles mis mee zou kunnen zijn. Hij draagt een outfit waar de naam van een bouwbedrijf op staat en praat met twee vrouwen in het Pools. Zij zijn eigenlijk ook de enige die hardop praten de anderen fluisteren of kijken licht gespannen voor zich uit.
Illustratie: Ludwig Volbeda
Ik vraag me af of het ziekenhuis nooit een fout heeft gemaakt door bijvoorbeeld embryo’s met elkaar te verwisselen. Je zou er niet aan moeten denken om de embryo of baby van een ander koppel terug te krijgen. Ik zag een documentaire over twee bejaarde vrouwen die er op latere leeftijd waren achtergekomen dat het ziekenhuis hen per ongeluk verwisseld had. Ze bleven beiden het gevoel houden niet bij het gezin te passen waarin ze opgroeiden. Ze misten een bepaald gevoel van verwantschap, dat mede kwam doordat een van de gezinnen alleen kinderen kreeg die vrij klein bleven. Stiekem waren ze dolblij dat ze tenminste een dochter met een gezonde lengte hadden. Toen de waarheid naar boven kwam wilde dat gezin hun verwisselde dochter niet erkennen. “Ze hadden al genoeg kleintjes.” zeiden de ouders, “laat dat andere gezin er ook maar eentje houden.”
Een ruziënd koppel komt de wachtkamer binnen. De man is een gespierd sportschooltype, boven de prullenbak knijpt hij een blikje cola fijn voordat hij het erin gooit. De vrouw heeft een synthetische bontjas aan en hoogblond haar. Ze nemen plaats in een hoek zo ver mogelijk bij de rest vandaan, ik vang op dat hij boos is omdat ze zich in een afspraak heeft vergist of zoiets.
Iedereen probeert het stel te negeren, maar ik vind dat als iemand openlijk ruzie maakt je daar best naar mag kijken. De man vloekt binnensmonds, zijn vrouw tuurt naar het groene aquarium waarin geen enkele vis te bekennen is.
--
Lees hier over de wachtkamer van vorige week.
