Voor Valentina Tereshkova
Is er een woord voor het gevoel dat je krijgt
bij het gebouw waar ooit de Free Record Shop zat
of voor de manier waarop de zon door de glas-in-loodramen
van lege kerken schijnt?
Gisteren zwommen er in Nieuw-Zeeland meer dan zeventig walvissen
tegelijk het strand op: sommige dingen gaan op een onmogelijke manier voorbij
en ik weet eindelijk hoe je voor de laatste keer een kamer uitloopt.
Ik denk de laatste tijd vaak aan de Russische astronaut Valentina Tereshkova
die de ruimte inging en daarbij haar tandenborstel vergat.
Als ik je ergens mee zou vergelijken
dan zou het daarmee zijn:
de ruimte ingaan en erachter komen dat je je tandenborstel bent vergeten.
Ik bedoel dit niet onaardig, Valentina Tereshkova zei
dat ze niet verdrietig was over de tandenborstel:
het viel in het niet bij het feit dat het ruimteschip
weer terug moest keren naar de aarde
zonder verder het heelal in te gaan.
‘I would have gone up and up
instead of back to the ground.’
Merel van Slobbe (1992) schrijft proza en poëzie. In haar werk is geen enkele vorm vast, wisselen ruimtevaart, pop culture en walvissen elkaar moeiteloos af en wordt de kijker altijd bekeken.
Cheyenne Goudswaard (1996) is een illustrator en animator. Haar beelden ontstaan bij woorden en uitspraken die ze in boeken, artikelen op internet, in gesprekken of onderweg tegenkomt.
