Asset 14

Een begrafenis​handtas

Tip: Een begrafenis​handtas

Ik moest naar een begrafenis. Voor mij is dat uitzonderlijk. Op het gebied van grootouders heb ik, zelfs nu ik zesentwintig ben, nog een volledig kwartet. Heel lang was de dood iets voor verre oudooms of tantes, voor mensen die ik amper heb gekend. Natuurlijk schrik je, maar echt dichtbij was het nooit. Mijn laatste begrafenis was die van een docent en ondanks onze goede band en het verdriet, was de begrafenis waar ik deze keer heen moest anders. Dit was de begrafenis van mijn collega, die te jong, te gruwelijk, te niet te bevatten, te geen woorden voor, te zinloos...

We zouden met al onze collega’s samen gaan. Mijn werkgever had een bus gehuurd. De dagen ervoor zweefde ik, geloof ik, buiten mijn lichaam. Ik belde vrienden over wat ik aan moest trekken, alsof ik me voorbereidde op een schoolfeest. Een vriendin zei: “Trek iets aan wat comfortabel is, maar ook een harnas kan zijn”. Ik stond voor de kast en keek naar wat het meest op een harnas leek en vond niets. Ik kleed me eigenlijk nooit alsof ik ten strijde trek.

Een andere vraag die ik mijn omgeving stelde was: “Wat kan ik verwachten?”
“Er zal veel verdriet zijn”, zei de een.
“Ik zou er open ingaan”, zei een ander.
“Ik zou goed eten en goed slapen, dat is altijd goed advies”, zei niemand in het bijzonder.

Ook aan Google vroeg ik wat ik kon verwachten, maar zelfs Google wist het niet. Wat Google wel wist was dat het belangrijk was om donkere kleren en nette schoenen te dragen. Dat wist ik al en dus was er niets nieuws, alleen een bevestiging. Dat niet weten wat te verwachten, daar werd ik onrustig van.

“De mens is toch niet gemaakt voor dit soort rituelen?”, riep ik tegen mijn vriend en hij knikte.

Nu denk ik dat de mens hier juist voor gemaakt is. Dat we de rituelen nodig hebben. Misschien dat verdriet ons sterkt in ons mens-zijn, maar dat weet ik niet zeker.

De dag voor de begrafenis besloot ik dat ik praktisch moest zijn. Ik zou me zo goed mogelijk voorbereiden. Dit is dan ook hoe ik mijn begrafenishandtas samenstelde. De inhoud was het volgende:

5 pakjes tissues
1 doosje Smintjes
1 groot pak sigaretten
1 telefoonoplader
1 miniflesje wodka, Smirnoff
1 klein flesje Talisker, single malt

Ik ben geen drankorgel, maar de begrafenis zou in een grote, oude kerk plaatsvinden. Er zou veel verdriet zijn. Ik stelde me voor dat we aan het einde allemaal koud, moe en kapot zouden zijn. Ik dacht aan de Sint-Bernardhond, die met een flesje sterke drank om de nek op zoek gaat naar mensen die bedolven liggen onder een dikke laag sneeuw. Ik stelde me voor dat als er een brok in mijn keel zou zitten er iets nodig zou zijn om dat weg te branden.

Ik kan het iedereen aanraden.

Toen we trillend de kerk uitkwamen, buiten op de bus stonden te wachten en niet wisten waar we onszelf moesten laten, was er niemand die niet iets sterks kon gebruiken.

Mail

Yentl van Stokkum is redactielid bij Hard//hoofd. Ze was ooit, op een blauwe maandag, kunstdocent in het middelbaar onderwijs. Nu schrijft ze theaterteksten, hoorspelen, poëzie en essay’s.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Roku City/heterotopie/spiegels

Roku City / heterotopie / spiegels

Mel Kikkert schreef een multimedia verhaal over Roku een streamingdienst die in de VS ontstaan is. In 2017 bracht Roku een screen saver uit, die je zag als je niets aan het kijken was op hun service. Lees meer

De sofaconstante

De sofaconstante

Uschi Cop schreef een claustrofobische verhalenbundel over zes levens die getekend zijn door een verlangen naar zingeving. De sofaconstante is een voorpublicatie van een van die verhalen uit haar bundel 'Zwaktebod'. Lees meer

Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

:The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

Marit Pilage onderzoekt beelden van queer vruchtbaarheid in de kunst om zo de definitie van vruchtbaarheid, zwangerschap en ouderschap te herdefiniëren. Lees meer

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Zazie Duinker baant zich een weg door het oerwoud van de (hergedefinieerde) woorden. Lees meer

In de afwezigheid van 1

In de afwezigheid van

Marit Pilage onderzoekt de rol en betekenis van kunst bij zwangerschap en vruchtbaarheid, maar vooral ook bij het uitblijven daarvan. Lees meer

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik toch een mannenhater?’ 6

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik dan toch een mannenhater?’

Puck Lingbeek's vader stelt dat haar boosheid richting mannen haar interpretaties van kunst beïnvloedt. Puck is het daar niet mee eens, maar het zet het haar wel aan het denken. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Voesten

Voesten

"Misschien is dat man zijn hier: hetzelfde bewegen als de anderen." Voesten van Werner de Valk is een kort verhaal over een eiland met een duistere traditie en over het moeten bewijzen van mannelijkheid. Lees meer

Muze

Muze

Loren Snel schreef een roman over hoe samen te zijn met een ander en intussen trouw te blijven aan jezelf. Haar debuut verschijnt 25 oktober bij uitgeverij Prometheus. Hier lees je een voorpublicatie. Lees meer

Liever een monster

Liever een monster

Het is moeilijk te accepteren dat mensen kunnen doden, maar waarom maken we van moordenaars karikaturen? Een voorpublicatie uit Lotje Steins Bisschop en Roselien Herderschee Dodelijke gekte. Lees meer

Jari

Jari

Dave Boomkens schreef een verhaal over troosteloosheid, onmacht en opgroeien. Over hoe je in een treurig flatgebouw, tussen de nieuwsprogrammering en sportwedstrijden door, een vriend kunt vinden en verliezen. Lees meer

Hoe in Duitsland het Zionistische establishment wint

Hoe in Duitsland elke vorm van empathie met inwoners van Palestina wordt verboden

De situatie in Duitsland is de laatste dagen geëscaleerd. Het politieapparaat en de politiek gebruiken harde repressiemiddelen om vooral Duitse mensen van kleur of met een migratieachtergrond de kop in te drukken. Zij verliezen op dit moment hun vrijheid van meningsuiting. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Geef de dag een naam

Geef de dag een naam

Op een hete zomerdag wordt Felipe zwetend wakker. Deze dag, die heet en broeierig is, brengt hem uit evenwicht, tot hij uiteindelijk doet wat hij gezworen had nooit te doen: hij begint te drinken. Een fragment uit de afstudeernovelle van Tiemen Hageman over het verleden proberen los te laten, het leven ruimte geven en adolescent worden. Lees meer

Aaah, het launchfeest!

Aaah, het launchfeest!

Na de lancering van ons derde papieren tijdschrift willen we onze lezers, schrijvers en makers graag uitnodigen om dit grote succes samen met Hard//hoofd te vieren op 26 oktober in Amsterdam. Lees meer

Tussen de randen van een aquarium

Tussen de randen van een aquarium

Wie ben je als je alles kunt zijn? In het fragmentarische afstudeerwerk van Ettie Edens veranderen mensen onder andere in een hoopje, een steen, een natuurkundedocent, water, iemand die limonade drinkt en een lantaarnpaal. Lees meer

Automatische concepten 71

We hebben een probleem met de derde helft

Een voetbalwedstrijd stopt officieel misschien op het veld, maar Marthe van Bronkhorst merkt in de trein dat het slinkse spel doorgaat. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer