Asset 14

Een begrafenis​handtas

Tip: Een begrafenis​handtas

Ik moest naar een begrafenis. Voor mij is dat uitzonderlijk. Op het gebied van grootouders heb ik, zelfs nu ik zesentwintig ben, nog een volledig kwartet. Heel lang was de dood iets voor verre oudooms of tantes, voor mensen die ik amper heb gekend. Natuurlijk schrik je, maar echt dichtbij was het nooit. Mijn laatste begrafenis was die van een docent en ondanks onze goede band en het verdriet, was de begrafenis waar ik deze keer heen moest anders. Dit was de begrafenis van mijn collega, die te jong, te gruwelijk, te niet te bevatten, te geen woorden voor, te zinloos...

We zouden met al onze collega’s samen gaan. Mijn werkgever had een bus gehuurd. De dagen ervoor zweefde ik, geloof ik, buiten mijn lichaam. Ik belde vrienden over wat ik aan moest trekken, alsof ik me voorbereidde op een schoolfeest. Een vriendin zei: “Trek iets aan wat comfortabel is, maar ook een harnas kan zijn”. Ik stond voor de kast en keek naar wat het meest op een harnas leek en vond niets. Ik kleed me eigenlijk nooit alsof ik ten strijde trek.

Een andere vraag die ik mijn omgeving stelde was: “Wat kan ik verwachten?”
“Er zal veel verdriet zijn”, zei de een.
“Ik zou er open ingaan”, zei een ander.
“Ik zou goed eten en goed slapen, dat is altijd goed advies”, zei niemand in het bijzonder.

Ook aan Google vroeg ik wat ik kon verwachten, maar zelfs Google wist het niet. Wat Google wel wist was dat het belangrijk was om donkere kleren en nette schoenen te dragen. Dat wist ik al en dus was er niets nieuws, alleen een bevestiging. Dat niet weten wat te verwachten, daar werd ik onrustig van.

“De mens is toch niet gemaakt voor dit soort rituelen?”, riep ik tegen mijn vriend en hij knikte.

Nu denk ik dat de mens hier juist voor gemaakt is. Dat we de rituelen nodig hebben. Misschien dat verdriet ons sterkt in ons mens-zijn, maar dat weet ik niet zeker.

De dag voor de begrafenis besloot ik dat ik praktisch moest zijn. Ik zou me zo goed mogelijk voorbereiden. Dit is dan ook hoe ik mijn begrafenishandtas samenstelde. De inhoud was het volgende:

5 pakjes tissues
1 doosje Smintjes
1 groot pak sigaretten
1 telefoonoplader
1 miniflesje wodka, Smirnoff
1 klein flesje Talisker, single malt

Ik ben geen drankorgel, maar de begrafenis zou in een grote, oude kerk plaatsvinden. Er zou veel verdriet zijn. Ik stelde me voor dat we aan het einde allemaal koud, moe en kapot zouden zijn. Ik dacht aan de Sint-Bernardhond, die met een flesje sterke drank om de nek op zoek gaat naar mensen die bedolven liggen onder een dikke laag sneeuw. Ik stelde me voor dat als er een brok in mijn keel zou zitten er iets nodig zou zijn om dat weg te branden.

Ik kan het iedereen aanraden.

Toen we trillend de kerk uitkwamen, buiten op de bus stonden te wachten en niet wisten waar we onszelf moesten laten, was er niemand die niet iets sterks kon gebruiken.

Mail

Yentl van Stokkum is redactielid bij Hard//hoofd. Ze was ooit, op een blauwe maandag, kunstdocent in het middelbaar onderwijs. Nu schrijft ze theaterteksten, hoorspelen, poëzie en essay’s.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven

Steun de makers van de toekomst

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe makers. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een scherpe en eigenzinnige stem kunnen ontwikkelen als zij niet worden verleid tot clickbait en sensatie: die vrijheid vormt de basis voor originele verbeelding en nieuwe verhalen.

Steun ons

  • Jochum VeenstraHoofdredacteur
  • Mark de BoorderUitgever
  • Nina LäugerAdjunct-hoofdredacteur
Lees meer
het laatste
Oproep redacteurs: Hard//hoofd zoekt nieuwe stemmen

Hard//hoofd zoekt nieuwe stemmen

Fladdert en flitst er van alles in je hoofd en hoef je alleen nog maar achter je computer te kruipen om tot een mooi verhaal, essay of beeld te komen? Durf je aan de andere kant kritisch op jezelf te zijn? Heb jij een unieke stem en ben je niet bang om je een langere tijd ergens aan te committeren? Stuur een plan in! Lees meer

:De roman als tapijt van verweven geschiedenissen: hoe een collectieve schrijversblik houvast biedt 1

De roman als tapijt van verweven geschiedenissen: hoe een collectieve schrijversblik houvast biedt

Wat willen we vertellen, wat hebben we te vertellen en hoe willen we dat vertellen? Amber Netten, Marleen Doré en Zuma Knegjes vinden houvast in collectiviteit. Lees meer

Gedicht zoekt beeld (deel 1) 2

Poetry International X Willem de Kooning Academy: Gedicht zoekt beeld

Hoe kun je poëzie ook anders ervaren dan via de bundel of op het podium? Achttien studenten illustratie van de Rotterdamse Willem de Kooning Academie lieten zich inspireren door het werk van de dichters van het 53ste Poetry International Festival (9 – 11 juni Rotterdam). Hard//hoofd presenteert een selectie van hun illustraties in combinatie met de gedichten. Alle achttien zijn gedurende het festival te zien in een expositie in LantarenVenster en op de route tussen de festivallocaties op Katendrecht. Lees meer

Zelfs een kapotte klok wijst tweemaal per dag de juiste tijd aan

Zelfs een kapotte klok wijst tweemaal per dag de juiste tijd aan

Als klein meisje had Roosje van der Kamp een ritueel waarmee ze hoopte haar ouders te kunnen beschermen tegen de dood. Kan magisch denken in plaats van een poging tot controle, ook een vorm van loslaten zijn? Kan het ook een daad van liefde zijn? Lees meer

De diepte in

De diepte in

Wie heeft woorden nodig als je elkaar aan kunt raken? In dit verhaal van Martien van Agtmaal lees je over liefde diep in de zee. Lees meer

Mijn roodbewangde gezicht 2

Mijn roodbewangde gezicht

Het bekijken van jeugdfoto's dwingt Eva te reflecteren op één van haar onbewuste mechanismen: blozen. Lees meer

Contact maken met geesten in de stad van de doden

Contact maken met geesten in de stad van de doden

Hoe de hedendaagse Canadese kunstenaar Marlon Kroll voortborduurt op het werk van een pionier in de abstracte kunst: Hilma af Klint. Lees meer

:De on//smakelijke week: De on//smakelijke mixtape

De on//smakelijke week: De on//smakelijke mixtape

Een (on)smakelijke, muzikale interventie: de redactie smolt wat smoezelige smikkelliedjes samen tot de on//smakelijke mixtape. Lees meer

De on//smakelijke week: Wondermeisjes (of: de aantrekkingskracht van anorexia) 4

De on//smakelijke week: Wondermeisjes (of: de aantrekkingskracht van anorexia)

Toen in juni 2014 een week in het teken van eten stond was Emy Koopman not amused. Ze schreef een nog altijd actueel essay over de vraag of een eetstoornis een modeverschijnsel is. Eten door de ogen van een ex-magerzuchtige. Lees meer

:De on//smakelijke week: Hoe je spijt kan loslaten (werktitel) 2

De on//smakelijke week: Deegman

Zuiver je van jouw on//smakelijke emoties met een literaire meditatie door Kiriko Mechanicus. Op het menu: spijt. Kneed alle spijt die je voelt tot een deegman, voordat je hem op 220 graden in de oven bakt. Eet smakelijk! Lees meer

schilderij van varkenskarkassen die aan haken hangen in een slagerij

De on//smakelijke week: Waar het vlees begint

Wat is de connectie tussen het vrouwelijk lichaam en vlees? Waarom kunnen we alleen van iets houden als we het kunnen aaien? Elianne van Elderen onderzocht het in dit gedicht over donshaartjes, de smaak van wondvocht en middelgrote zwarte honden. Lees meer

Zeikwijf

De on//smakelijke week: Pisnijd

Van hoge prijzen tot pottenkijkers: een bezoek aan een openbaar toilet is voor vrouwen vaak niet vanzelfsprekend. Sofie Hees verdiept zich in de ins en outs van dit decennia-oude probleem. Lees meer

:De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

Sinds vorig jaar voelt Aisha soms de behoefte om zand te eten. Ze gaat op zoek naar waar dit vandaan komt en hoe cultureel bepaald is wat we eetbaar vinden. ‘Is mijn zandbegeerte niet gewoon een hunkering naar verbinding naar iets dat ik ergens ben kwijtgeraakt?’ Lees meer

illustratie van een eettafel met escargots die nog leven, een spartelende octopus, wijn, oesters en een hand met een sigaret die naar eten grijpt.

De on//smakelijke week: Door ingrediënten bij elkaar te voegen, creëer je iets nieuws

Illustrator Feline Wigman laat zich inspireren door de sociale dynamiek en cultuur rond de eettafel. Ze is altijd gefascineerd geweest door wat vies is en toch lekker, of wat lelijk is en toch mooi. Jorne Vriens ging met haar in gesprek. Lees meer

De on//smakelijke week: Hoofdredactioneel

De on//smakelijke week: Hoofdredactioneel

Deze week staat Hard//hoofd in het teken van on//smakelijkheid. Hoofdredacteur Jochum Veenstra opent de week met een tekst over de aantrekkelijkheid van paté en de walging die hij er nu voor voelt. Lees meer

Ik heb schijt

Ik heb schijt

Maatschappelijke ongelijkheid begint in de buurt waarin je opgroeit laat Milio van de Kamp zien in zijn debuut ‘Misschien moet je iets lager mikken’, dat op 16 mei verschijnt. Een voorpublicatie. Lees meer

Knieën

Knieën

‘Hij probeerde net zo breed te lopen als de rest, maar zijn benen bewogen anders.’ Een verhaal van Werner de Valk over een jongen zonder eilandersknieën, die de ondoordringbare mist opzoekt en er lachend in verdwijnt. Lees meer

Toxic Friendships

Toxic Friendships

Het verbreken van toxic friendships geldt op TikTok als een vorm van self-care, maar is dat wel zo? Rijk Kistemaker buigt zich erover. Lees meer

Mannen die over zichzelf praten

Mannen die over zichzelf praten

Na een aantal dates met een op zich interessante man twijfelt Eva of ze nog wel een keer met hem moet afspreken. Het probleem: hij praat te veel over zichzelf. Lees meer

De on//smakelijke maaltijd

De on//smakelijke maaltijd

Op 11 mei presenteren we ons eerste literaire programma van 2023! Met als thema De on//smakelijke maaltijd nodigen we je uit om de grens tussen het smakelijke en onsmakelijke te onderzoeken middels verschillende voordrachten en een gezamenlijk diner in Mediamatic. Lees meer

Steun de makers van de toekomst. Sluit je aan bij Hard//hoofd!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Wij zijn al meer dan twaalf jaar bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Onze kunstverzamelaars maken dit mogelijk. Sluit je vóór 1 juli aan en ontvang al in juli je eerste kunstwerk én je eigen Hard//hoofd-tasje. Veel verzamelplezier!

Steun en verzamel