Wij vierden de doden
Terwijl het lichaam van mijn vader,
ergens in het zuiden in een stoel,
werd weggevreten door ziekte
vierden wij de doden,
terwijl het lichaam van de jongen
die mijn hart ronddroeg,
ergens in het noorden op een bed
zijn nagels sloeg in een meisje
vierden wij de doden,
en je deed of ik je liefje was,
terwijl het lichaam van een vriend
en het lichaam van een ander,
ergens in het oosten op een bank
hun ego ontstegen,
vierden wij de doden,
terwijl ik hoestte en huilde
en de joden op tv
in high definition en surround sound
klapten en krijsten,
vierden wij de doden.
Dit is een gastbijdrage van Emy Koopman. Dit gedicht verscheen eerder in Het Liegend Konijn.