Asset 14

De aftrap

Penaltygids (I): De aftrap

Het voetbalseizoen nadert de ontknoping; de spanning bereikt vandaag een hoogtepunt. Sportpsycholoog in spe Vincent Siderius schrijft de komende weken aan een penaltygids. Hierin gaat hij in op de mentale aspecten van het nemen van een strafschop, opdat we allemaal leren presteren onder enorme druk. Dit is deel I.

Het leek een futiele exercitie. De laatste wedstrijd van het tweeluik in de halve finale van de Champions League kon haast schriftelijk worden afgedaan. Real Madrid had in eigen huis met 3-0 gewonnen van stadsgenoot Atlético Madrid. De kans dat een team met de kwaliteiten van Real Madrid de overwinning nog uit handen gaat geven is nagenoeg nihil. Alleen een klein wonder kan Atlético nog redden.

Atlético Madrid scoort een vroege goal en krijgt gelijk daarna ook nog een penalty. Binnen een kwartier kan het vanzelfsprekende air van de tegenstander omslaan naar onverwachte zenuwen. Antoine Griezmann gaat achter de bal staan. Hij kan het gedroomde scenario werkelijkheid maken. Griezmann neemt een aanloop, zet zijn rechterbeen naast de bal neer en glijdt half weg. Hierdoor schiet hij de bal tegen zijn eigen voet aan, waardoor die een hele vreemde spin meekrijgt. Hij scoort. De bal caramboleert met een gelukje over de hand van de keeper heen, en het staat 2-0.

Griezmann komt hier ongelooflijk goed weg, want in principe faalt hij. Ten eerste omdat de penalty helemaal niet goedgekeurd had mogen worden: de Franse voetballer raakt de bal twee keer en dat is tegen de regels. Ten tweede — en dit is veel belangrijker — omdat de uitvoering van zijn penalty in geen velden of wegen overeenkomt met wat hij voor ogen had. De wereld zal het anders zien. De bal ging er toch in? Maar een slecht proces is niet heilig omdat de uitkomst toevallig goed is. Dat is alsof iemand die de loterij heeft gewonnen tegen je zegt dat je meteen al je spaargeld moet opnemen en staatsloten moet kopen, omdat dat dé manier is om snel rijk te worden.

Ervaren druk zorgt ervoor dat je zelfbewustzijn groeit en je angstniveau omhoog gaat, waardoor je uiteindelijk zou kunnen ‘choken’

Je zou van Antoine Griezmann mogen verwachten dat hij een penalty kan nemen zonder over zijn eigen voeten te struikelen. Hij werd in 2016 immers genomineerd als beste voetballer van de wereld (samen met Cristiano Ronaldo en Lionel Messi). Het verschil tussen een penalty tijdens de training en een penalty op een cruciaal moment is de immense druk die de speler ervaart. Ervaren druk zorgt ervoor dat je zelfbewustzijn groeit en je angstniveau omhoog gaat, waardoor je uiteindelijk zou kunnen ‘choken’. Dit betekent simpelweg dat je slechter presteert dan van je verwacht wordt op basis van jouw vaardigheden, zoals een van de beste voetballers van de wereld die struikelt op het moment dat het ertoe doet.

‘Toeval’ zullen sommige mensen zeggen. Maar het is wel erg ‘toevallig’ dat zo’n simpele handeling vaak mislukt op het moment dat er veel druk op een voetballer staat. Betekent dat dan dat spelers die dag in dag uit trainen niet over de vaardigheden beschikken om een penalty in te schieten? Natuurlijk niet. Er doet zich hier anders voor, maar wat?

Wat gebeurt er allemaal met een speler wanneer hij achter de bal gaat staan onder toeziend oog van duizenden toeschouwers? Wat gebeurt er precies tijdens het choken? Waar gaat de aandacht van de speler op zo’n moment naartoe? En misschien het belangrijkste: hoe kan het falen vanaf elf meter voorkomen worden? In de komende weken zal ik de mentale kant van het nemen van een penalty belichten. Het mooie is dat alle mentale aspecten die belangrijk zijn voor profvoetballers van het niveau Griezmann ook gelden voor jou en mij als we onze eigen sport beoefenen op ons eigen niveau. Aan de hand van een analyse van de penalty kan je de komende weken dus leren om beter om te gaan met druk op doorslaggevende momenten. Zodat je niet — letterlijk of figuurlijk — op je plaat gaat als iedereen jou aanstaart.

Mail

Vincent Siderius is prestatiepsycholoog en helpt sporters door te kijken wat ze nodig hebben om op het juiste moment al hun vaardigheden ten volste te benutten.

Nastia Cistakova is een illustrator. Ze is boos op de wereld dus probeert ze met een hoge dosis humor, absurditeit en brutale uitspraken mensen wat langer stil te laten staan bij diverse onderwerpen. Haar hart gaat sneller kloppen van t-shirtteksten, mensen in scootmobielen, knalblauw en de ‘shhh-oorlog’ in de stiltecoupé.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

Hoeveel Big Fashion heb jij in de kast hangen?

De dood van Giorgio Armani sluit een hoofdstuk in de mode, maar zegt ook veel over de toekomst van onze kleding. In deze column legt Loïs Blank uit hoe Big Fashion steeds meer terrein weet te winnen in onze kledingkasten. Lees meer

Auto Draft 10

Als je te pletter slaat, dan klinkt dat zo

Midden in de nacht springt een man van een richel. Nee, geen man; een held. En iedereen weet: een man zoals Luciano slaat niet te pletter. In dit korte verhaal van Julien Staartjes bewegen de achterblijvers zich tussen het postuum cancelen of aanbidden van de man met gladde benen en mierzoete tong. Lees meer

De achterblijvers

De achterblijvers

Fietsend over een jaagpad reflecteert Gert-Jan Meyntjens op zijn rol als echtgenoot en vader, en neemt hij je mee op een zoektocht naar wat het betekent om man te zijn. Zonder bitter te worden. Lees meer

Binnen de context van twee

Binnen de context van twee

In haar gedicht onderzoekt Sytske van Koeveringe de betekenis en fascinatie van het getal twee. Via paren, tegenpolen en verbindingen ondervinden twee vrouwen de mogelijkheden van samenzijn. Is er balans in vereniging? Lees meer

Ik sliep rechts

Ik sliep rechts

Daten met iemand aan de andere kant van het politieke spectrum? Naomi Ronner deed het. In dit essay beschrijft ze haar ervaringen. Lees meer

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Rouw is een ongenode gast die steeds op mijn feestjes verschijnt

Altijd aanwezig, maar niet gewenst: Marthe van Bronkhorts rouw reist met haar mee. Lees meer

De kleinste kans

De kleinste kans

Roosje van der Kamp bereidt zich altijd voor op het ergste. Een vreemd plekje op haar huid, opladers in het stopcontact: overal schuilt gevaar. Als ze achter een geheim komt in de familie begrijpt ze beter waar haar angsten vandaan komen. Ze vertelt erover in dit openhartige essay over intergenerationeel trauma. Lees meer

:Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Het plezier van de leugen en de bevrijding van de agressie: volgens Zomergast Herman Koch verfraait iedereen het leven een beetje met leugens. Lees meer

Hondenvoer

Hondenvoer

Een overleden hondje zorgt ervoor dat moeder en dochter in een strijd belanden. Ze willen beiden laten zien wie er meer van het dier gehouden heeft. In dit verhaal van Keet Winter mondt die spanning tussen de twee vrouwen uit in een pijnlijk diner. Lees meer

Hondenvoer 1

It takes an adult to raise a village: Halsema is streng, rechtvaardig, en een tikje autoritair in Zomergasten

De bedachtzame, maar mediagetrainde, Femke Halsema nam ons als Zomergast mee in de bestuurlijke (opvoed)dilemma’s uit haar werk. Als een klassiek ouderfiguur toont ze zich streng en rechtvaardig, maar mist ze óók zelfinzicht op sommige punten. Lees meer

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

‘Uğur Ümit Üngörs fragmenten zijn broodnodige kost voor een samenleving die consequent doet alsof wijdverbreid extreem (staats)geweld een ver-van-mijn-bedshow is.’ Terwijl Zomergast Üngör zichzelf kundig naar de achtergrond werkt, maakt hij duidelijk dat de zomer vele winters verstopt. Met opgewekte grimmigheid vraagt hij ons om ons zorgen te maken over het leed van anderen. Lees meer

Stranding

Stranding

'Ze ligt hier als aanklacht / op het land gespuugd / om de noodzaak tot evenwicht / tussen mens en water te benadrukken.' Angelika Geronymaki trekt je met dit gedicht over zelfbeschikking en milieuvervuiling mee, als de aangespoelde zeemeermin in een sleepnet gevuld met platvissen, sardientjes en haringen, en slingert je vanuit het zure zeewater op een strand met grijpgrage mannenhanden. Lees meer

Zomergasten met Eva Crutzen roept de vraag op of een mooi gesprek genoeg is of dat kijkers toch snakken naar goede televisie.

Zomergast Eva Crutzen zorgde voor een mooi gesprek, maar is dat genoeg?

Na de ideale televisieavond van Eva Crutzen vraagt Hanna Karalic zich af of een mooi gesprek genoeg is voor Zomergasten of dat kijkers toch snakken naar goede televisie. Lees meer

Mijn tweede kutland… 2

Mijn tweede kutland…

Toen Iskra de Vries vanuit Polen naar Nederland verhuisde, bleek dat zij niet van een koude kermis thuiskwam, maar naar een koude kermis vertrokken was. Iskra schrijft een verschroeiend eerlijke break-up brief aan het adres van ons kikkerlandje. Lees meer

Schroot voor de kunstkenner 1

Schroot voor de kunstkenner

Wat doet een beschilderd stuk schroot in het Stedelijk? Waarom ruikt het er opeens chemisch en zoet tegelijk? Het is het werk van Selma Selman, die opnieuw definieert wat kunst is en mag zijn. Ivana Kalaš is onder de indruk – en heroverweegt haar eigen positie. Zoetig en naar ijzer – dat aroma komt op... Lees meer

 1

Een luik naar het verleden

De opa van Emma Stomp vertrok vanuit Curaçao naar Nederland. In haar gedichten observeert ze het gemis dat dat met zich meebrengt. 'Koop een wollen muts tegen de regen en kou, bid tweemaal daags voor je examens, denk aan thuis maar niet te veel, weet dat alles uiteindelijk is voorbestemd.' Lees meer

Die betere wereld wordt al gemaakt

Die betere wereld wordt al gemaakt

Kun je, met alles wat er gebeurt in de wereld, nog gelukkig zijn? Marthe van Bronkhorst vindt het antwoord en ontdekt een boel hoopvolle initiatieven Lees meer

Zomers zwijgen

Volim nas: hoe de taal van de liefde mijn lichaam tot stilte maande

Wat als je vertrouwen in jezelf en je lichaam plotsklaps wordt aangetast door epileptische aanvallen? En tegelijkertijd je vertrouwen in de onvoorwaardelijke liefde van je oma ook op losse schroeven komt te staan? In een persoonlijk essay neemt Dorea Laan je in beeldende taal mee in deze zoektocht. Lees meer

Schrijvers en beeldmakers gezocht voor ‘Harnas’, het achtste Hard//hoofd Magazine!

[Deadline verstreken] Schrijvers en beeldmakers gezocht voor ‘Harnas’, het achtste Hard//hoofd Magazine!

In welk harnas hul jij je? Stuur voor 14 september je pitch in en draag met een (beeld)verhaal, essay, poëzie of kunstkritiek bij aan het magazine ‘Harnas’. Lees meer

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Eva van den Boogaard lijkt op iemand die ze nooit gekend heeft. Via een persoonlijke brief en een angstaanjagende gebeurtenis leert ze hem toch een beetje kennen. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer