Asset 14

Mees leest

Ja hoor, de boekenkast. Ziel van de woonkamer, pronkstuk van de studeerkamer, onontbeerlijk verbonden met de intellectueel. Toon mij uw boekenkast en ik zeg wie u bent. Een chaoot, met uitpuilende planken en overal papier. Een neuroot, met alle kaften op kleur gesorteerd. Een despoot, met rijen boeken over oorlog en tirannie. Een malloot, die niet van boeken houdt.

Hoe het er bij u thuis ook uitziet, aan een boekenkast kan veel worden afgelezen. Wie loert er niet bij een eerste bezoek aan een nieuwe minnaar tersluiks naar de bibliotheek? Eating Animals van Foer: slaat de biefstuk over. Le deuxième sexe van de Beauvoir: betaalt de rekening. Das Kapital van Marx: gebruikt geen deodorant. Alles van Heleen van Royen: draagt een ingewikkelde beha. Een boek met Johan Cruijff-citaten: geeft inspiratieloze cadeaus. Een Lonely Planet van Thailand: heeft in een ver verleden met drie roodverbrande Britten getongd op een full moon party. Brett Easton Ellis: snuift coke. Homerus: zat op het gymnasium. De ondraaglijke lichtheid van het bestaan: zat op de universiteit.

Maar ach, dit blijft natuurlijk speculatie van de gissende bezoeker. Wie zal zeggen hoe iemand aan een boek komt? Wie kan weten of het boek ooit is opengeslagen? Hoe volgestouwd een bibliotheek ook is, de aanzienlijke mogelijkheid bestaat dat de eigenaar een pompeuze opschepper is, zeker in deze moderne tijden. Wie kan de rust nog vinden om überhaupt een boek op te pakken, laat staan het uit te lezen? Het is verschrikkelijk, maar de strijd om het voortbestaan van het boek zijn we aan het verliezen, en rap ook.

Zelf wil ik er nog lang niet aan, een wereld zonder boeken. Niet omdat ik een starre nostalgist ben, met een huis vol met stokoude geërfde meubels die van ellende uit elkaar vallen en een huistelefoon. Maar omdat ik teveel van ze houd om te geloven dat ze op en dag tot het verleden zullen behoren. De aanblik van mijn muur, volgebouwd met boeken, verwarmt me. Het geeft me een huiselijk gevoel, en niet te vergeten een voldaan idee van rijkdom en kennis. De laatste jaren echter lijkt het alsof de boeken gewoonweg decoratie zijn geworden. Sterker nog, als ik eerlijk moet zijn ligt de periode waarin ik het meeste las bijna twintig jaar achter me: als kind las ik onophoudelijk, en al tegen de tijd van de middelbare school (toen lezen een verplichting werd) begon mijn verorbering van boeken af te nemen. Pas toen ik op mezelf woonde en een beetje geld had wakkerde de hebzucht weer aan.

Toch is er een groot verschil tussen veel boeken kopen en veel boeken lezen. Mijn collectie is geenszins een weerspiegeling van de inhoud van mijn hersenpan: alle informatie die ik de laatste jaren heb vergaard is van het internet geplukt, en de boeken in de kast hebben een flinke stoflaag vergaard. Het kan zo niet langer, dacht ik onlangs. Het was tijd om de aan mijn arm vergroeide laptop weg te leggen en mijn oog te laten vallen op de kast. Ik deed een kleine steekproef, en wat ik vermoedde bleek waar: van de 281 getelde boeken had ik er 170 gelezen, en maar liefst 111 niet. Een deel hiervan was een gift, een deel erfenis, een deel volslagen onbekend. Ik was een vreemdeling voor mijn eigen boekenverzameling. Zo was er de categorie 'Ongewild': twee keer Bridget Jones’ Diary? Ik zou het niet eens één keer kopen. Philip Roth, ugh, hoezo? Maar ook was er de afdeling Klassiekers: Henry James, William Shakespeare, Charles Dickens, Nescio, D.H. Lawrence, allen ongelezen.

Hier moest verandering in komen. Vanaf nu mocht ik geen boeken meer kopen, tot ik in ieder geval een groot deel van mijn collectie grondig had doorgespit. Ook was het tijd om afstand te doen van literatura non grata. In de eerste week ging het al goed fout toen mijn moeder langskwam met vier stapels boeken (nadat ze haar eigen boekenkast had opgeruimd) maar nu is het zover. Alleen al de vijf onaangeraakte Grunbergs tonen dat er meer dan genoeg te lezen is in huize List. Ik mag niet meer kwijlend naar de Athenaeum om mezelf diep in het krediet te storten. Het is tijd om de blik naar binnen te keren en te koesteren wat er al is. Tijd voor een diepere verstandhouding met mijn boekenkast. Tijd om rust te nemen. Tijd om wat bladzijden om te slaan. Tijd, om te lezen.

Benieuwd naar de boekenkast van Mees? Ze zal tweewekelijks haar boekenkast analyseren en de ongelezen exemplaren trachten door te ploeteren. Een eenmansboekenclub, met verhalen uit en over de werken die al dan niet per ongeluk op haar planken zijn terechtgekomen. Volgende keer aflevering 1: Nescio.

Mail

Ava Mees List

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
De serre

De serre

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Johanna Loman schreef een verhaal over een jonge vrouw op een klimaatprotest: Wat als je wel moreel besef hebt, maar liever je kop in het zand steekt? Lees meer

Hertenkalf 2

Hertenkalf

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Tessa van Rooijen dicht in dit vierluik over het aangaan van verbindingen en het dragen van een dood hertenkalf: 'jongens is het sexy om een dood hertenkalf in je lichaam te hebben?' Lees meer

De tondeuse

De tondeuse

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Jana Flekken legt in fragmenten de band en rolverdeling tussen ouders en hun kind vast, en hoe die verandert wanneer een van de ouders ziek wordt. Lees meer

Mijn huid een rekbare grens (Frontaal)

Mijn huid een rekbare grens

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. In dit drieluik bevraagt Isa/Isa Bob van Rooy de kaders die er gesteld zijn rondom onze natuurlijke wereld. Bestaat er eigenlijk wel een verschil tussen zelf en natuur, of tussen plant en organisme? Lees meer

Whisper Heart, The Movie

Whisper Heart: the movie

Hoe ver ga jij voor De Ware? Anne Sikma onderzoekt in dit bloedstollende verhaal de grenzen op tussen fictie en realiteit. Ben je er klaar voor? Lees meer

:We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

Marthe van Bronkhorst schreef een kort toneelstukje waarin Ruben Brekelmans en Dilan Yesilgöz uiteenzetten hoe ze armoede willen gaan oplossen. Lees meer

Lief kutland // Lancering 1

Kijk de lancering van 'Lief kutland' terug

Tijdens de lancering van het vijfde Hard//hoofd magazine, 'Lief kutland', plozen we dit neokoloniale stipje op de aardbol uit. Bekijk de registratie. Lees meer

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus kan toch niet groeien in een zompig moeras? In dit essay schetst Jam een realistisch beeld van de autistische ervaring in een kapitalistisch systeem dat productiviteit als het hoogste goed beschouwt. Lees meer

Dunne intellectuele belangstelling

Dunne intellectuele belangstelling

Michiel Cox is vastbesloten om als docent aan zijn mbo-studenten meer dan alleen praktische kunde over te dragen. Hoewel studenten zijn lessen mild spottend een ‘zitvak’ noemen, merkt Cox dat bij sommigen intellectuele nieuwsgierigheid opbloeit, ondanks de lage verwachtingen van de buitenwereld. Lees meer

Voorland

Voorland

Hoe ga je om met de grote kans dat je, net als vele vrouwen in je familie, jongdementie zal krijgen? Yanaika Zomer bereidt zich voor in de vorm van een gedicht. Lees meer

:Het koloniale verleden en roofkunst: wat ga je na een spijtbetuiging dóén?

Het koloniale verleden en roofkunst: wat ga je na een spijtbetuiging dóén?

Hoe kan Nederland de schade herstellen van het koloniale verleden? Wanneer zijn excuses oprecht en zinvol? Waarom wordt niet alle roofkunst teruggegeven? In musea en cafés in Kaapstad mijmert Jorne Vriens over deze vragen en ziet hij zich geconfronteerd met zijn eigen geprivilegieerde positie. Lees meer

Lieve buren

Lieve buren

Ze hebben dezelfde brievenbus en dezelfde supermarkt, maar Nienke Blanc vraagt zich in deze nooit verzonden brief af of dat het enige is dat ze met haar buren deelt. Lees meer

How can I make this about me? 1

How can I make this about me?

Marthe van Bronkhorst staat stil bij een jaar genocide en pleit ervoor om het meer over onszelf te laten gaan: 'Die dode Palestijnen hadden jouw kinderen kunnen zijn.' Lees meer

Best Friend (For The Forseeable Future)

Best Friend (For The Forseeable Future)

Lotte Krakers’ vriendschap met Karlien eindigde mét blauwe vinkjes, maar zonder antwoorden. Het laat Lotte reflecteren op het afdwingen van gelijkenissen in een vriendschap, en het plaatsen van vrienden op voetstukken: ‘Karlien hield me een spiegel voor, waarin ik vooral zag wat ik niet was.’ Lees meer

Doorlaatbaar 1

Doorlaatbaar

Een jonge vrouw is mantelzorger voor haar moeder. Dit verhaal van Siska van Daele beschrijft de grens tussen hun binnen- en buitenwereld: binnen lijkt de tijd stil te staan, terwijl buiten alles doorraast. Lees meer

De inspraakavond

De inspraakavond

Om een progressief geluid te laten horen gaat Michiel Cox naar een inspraakavond over windmolens. Maar tijdens de bijeenkomst begint hij te twijfelen. Is dit inspraak? Lees meer

Lieselot 2

Winnaar Stoute Stift 2024

Ruben Topia won met zijn illustratie de Stoute Stift 2024, de illustratiewedstrijd die deBuren organiseert. Topia maakte een illustratie bij een erotische verhaal van Prins de Vos. Lees hier het juryrapport! Lees meer

Lieselot 1

bloedbanen

‘Jij bént geen lijf, je hébt er een,’ stelt de therapeut in het buurthuis. Kan de ik-persoon geholpen worden? Met ‘bloedbanen’ won Sandro van der Leeuw de juryprijs van Het Rode Oor 2024, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Lieselot

Lieselot

Twee vrouwen in een verzorgingstehuis hebben een afspraakje - maar zal de ander wel komen? Met ‘Lieselot’ won Sanne Otten Het Rode Oor 2024, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Je hebt mij getekend voor het leven

Je hebt mij getekend voor het leven

Hoe sluit je een hoofdstuk af? Jop Koopman schreef een brief aan zijn oude baas, in wiens tulpenbedrijf hij als invalkracht een bedrijfsongeval meemaakte. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer