Asset 14

Blote Tieten en Mannen in Pak

De invloed van Terry Richardson doet zich nog altijd overal voelen. Mees zag de videoclip van Robin Thickes 'Blurred Lines' en is het zat.

Een maand geleden stond ik op de dansvloer toen een opzwepend en vrolijk nummer op werd gezet. Het leek op Marvin Gayes 'Got to Give it Up'. Ik stak mijn armen in de lucht en nam me voor om aan de dj te vragen van wie het was maar vergat het weer want tja zo gaan die avonden uit. Tot ik het vorige week weer voorbij hoorde komen, en twee van mijn vrienden begonnen over die videoclip met de naakte chicks. “Wie is dit dan?”, vroeg ik. “Robin Thicke, het nummer heet 'Blurred Lines' was het antwoord, en ik zag in een flits die gast door de straten van New York mountainbiken in dat nummer met die vreselijke Beethoven-sample, 'When I Get You Alone'. Schijnbaar was het Thicke eindelijk gelukt om zich onder het ‘flauwe versie van Justin Timberlake’-juk uit te wurmen, want zijn nieuwe single is zeker een hit.

Eenmaal thuis downloadde ik het nummer, luisterde het een keer of acht, en besloot de clip te kijken. Die laadde niet, maar onderaan zag ik met koeienletters: WATCH THE UNRATED VERSION! Zoals elk mak schaap klikte ik. Robin Thicke, wiens haar inmiddels kort is geknipt, heeft zich een strak pak aan laten meten en zingt terwijl een zo goed als bloot modelletje tegen hem aanschurkt. Hey, daar is Pharell! Ook in een pak! En T.I.! Hij doet een dansje! Hij heeft kleren aan! Nog meer naakte meisjes! Ze zijn heel knap! Eentje zegt ‘Miauw’! PFFFFF. 32 jaar na Duran Durans 'Girls on Film (Night Version)' werkt de blote-tietenformule nog steeds: 'Blurred Lines' kreeg in de eerste week meer dan een miljoen hits. Al snel verwijderde YouTube de clip, maar het internet is oneindig en nog steeds is de video volop te bezichtigen.

Twaalf jaar geleden, in de glorietijd van muziekkanaal The Box, kwam 'Fiesta' van R.Kelly en Jay-Z elke nacht minstens dertig keer voorbij. Een lekker nummer, maar de voornaamste reden was wat banaler: de X-rated versie van de clip toonde topless dames die op gepaste afstand van elkaar in de zee stonden mee te wiegen met de muziek. Hun blik was leeg, de mond halfopen, op de achtergrond de zonsondergang (of -opgang?). Je vroeg je af wie het blik hitsige tienergastjes had opengetrokken die de clip maar bleven aanvragen, waardoor het groundhog day bleef op je televisiescherm. Twee jaar lang staarden we naar hetzelfde strand, tot 50 Cent met 'P.I.M.P.' kwam en ik wekenlang rondliep met het beeld van die enorme neptieten van het Aziatische meisje in mijn netvlies gegrift, met tepels die veel te hoog bovenop de borsten balanceerden. Ook deze clip maakte, net als 'Blurred Lines', gebruik van hedendaagse technologie. Als je hem nu terugkijkt valt niet alleen de kolossale boezem op, maar ook de reusachtige iPod die Fiddy in zijn klauwen heeft. Je vraagt je af hoe dom die hashtags '#THICKE' er over tien jaar uit zullen zien.

Wat Robin Thicke en de (vrouwelijke!) regisseur hebben geflikt, is de ultieme douchebag move. “Robin Thicke has a big dick” staat er, maar eigenlijk had er natuurlijk “Robin Thicke is a big dick” moeten staan. De man die nooit populair was betaalt mooie vrouwen om naakt om hem heen te dartelen en kijk: instant-coolheidsfactor 1000. Men trapt er massaal in. Zolang er duizenden gasten zijn die deze videoclip geil blijven vinden en er duizenden modelletjes zijn die er geen probleem in zien dat ze in hun blote reet om volledig geklede mannen heen moeten dansen, zullen we eindeloos dit soort dingen moeten kijken.

Vind je het een leuke video, best normaal? Draai de rollen dan eens om. Hoeveel clips kun je bedenken waarin mannen in hun blote pielemoos ronddansen terwijl ze met hun haar spelen en aan hun vingers likken? Geen een. Want andersom zou het er belachelijk uitzien.* Een paar weken geleden nog nam een Zweedse website het notoir seksistische kledingmerk American Apparel op de hak door een man te fotograferen in één van de idiote poses waarin vrouwen (immer met ontbloot onderlijf) keer op keer worden gefotografeerd voor hun reclames.

Robin Thicke beschrijft zelf in een interview hoe leuk hij het vond om naakte vrouwen in zijn clip te hebben. “Naakt is mooi!”, “Het vrouwelijk lichaam wordt al eeuwenlang bejubeld!” en “We staren ze niet aan als viespeuken maar maken grapjes met ze!”. Ik kan ook nog wel lachen om een paar gebbetjes in de clip, om Pharell die danst als Bill Cosby en T.I. die zijn best doet om niet omhoog te kijken. Maar meer dan een geveinsde glimlach kan ik niet op mijn gezicht toveren als Thicke opschept over zijn door Terry Richardson beïnvloede video.

Inderdaad, de invloed van die fotograaf is onmiskenbaar in 'Blurred Lines'. Al meer dan tien jaar worden we doodgegooid met Richardsons bullshit, en het lijkt vooralsnog niet alsof de trend uitsterft. Samen met het hoofd van American Apparel Dov Charney zorgt hij er voor dat de hipstermode – al lang uitgemolken maar nog altijd alomtegenwoordig – van overbelichte modellen in een onderbroekje je nog steeds vanaf elk reclamebord in je gezicht mept. Pats! Alleen al bij het kijken naar die advertenties hoor je het geluid van een stringetje dat uit elkaar wordt getrokken door een hijgende smeerpijp. Het idealiseren van bronstige types als Vince in Entourage en Hank in Californication (en dus in essentie de adoratie van ultieme goorlap Charles Bukowski, liefhebber van lauw pils) is op zijn minst een teken dat we nog lang niet verlost zijn van stompzinnige mannenidolen. Ondertussen blijven we keer op keer getuige van de objectificatie van vrouwen in reclames, videoclips en modeshoots: kleren uit, bek dicht, en lachen naar de camera zullen ze.

Vrijdag werd de nieuwe clip van R&B-zanger The-Dream, ‘Pussy’, net zoals Robin Thicke’s clip, verwijderd door YouTube. In de video rookt een vrouw een joint, en er volgt een langzame dans- en masturbatiescène, terwijl The-Dream expliciete teksten zingt. Maar het waren niet zijn woorden die te grof waren, net zoals bij 'Blurred Lines' ging het simpelweg om het vrouwelijk naakt: na tweeëneenhalve minuut trekt de vrouw haar string uit en er volgt een close up, HALLO. Pornografisch? Ja. Schokkend? Een beetje. Aanstootgevend? Nee. In tegenstelling tot het seksisme van Robin Thicke en consorten is er hier niets kwaadaardigs te zien. Vrouwen kleden zich wel eens uit, en ze masturberen ook zo nu en dan. Seks is niet schoon, niet droog, niet uniform, maar wel normaal en menselijk. Het hoeft niet per se de hele dag op televisie te worden uitgezonden, maar ik kan je één ding zeggen: deze clip is een stuk minder schadelijk voor ons brein dan de blote tieten en mannen in pak uit 'Blurred Lines'.

-

* Gelukkig kunnen we er altijd op rekenen dat iemand een goeie parodie maakt.

Mail

Ava Mees List

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Auto Draft 5

Verpopping

Wanneer een rups zich in de sombere wintermaanden in haar keukenraam nestelt, koestert de hoofdpersoon in dit verhaal van Esther De Soomer voor het eerst weer gevoelens van liefde en tederheid. Lees meer

Begraaf me, alsjeblieft! Een ode aan het beestje

Begraaf me, alsjeblieft! Een ode aan het beestje

Juul Kruse introduceert de Beestjesweken. Van 16 tot 29 maart zullen alle artikelen die we op Hard//hoofd publiceren gaan over kleine kruipers, slijmerige sluipers en gladde glibberaars. Juul vertelt waar diens fascinatie met beestjes begon en waarom die begraven wil worden na diens dood. Lees meer

Eiland zonder eilandjes

Eiland zonder eilandjes

Bram de Ridder is vervangend psychiater op Bonaire. Maar hoe moet hij zich als witte zorgprofessional verhouden tot de mensen van het eiland? Lees meer

De rode draad 1

De rode draad? Dat zijn wij, voor elkaar

Jihane Chaara is geen determinist, maar vraagt zich toch af of sommige ontmoetingen in het leven wel echt toeval zijn. Wat als we allemaal volgens een rode draad met elkaar verbonden zijn, zowel in ons huidige netwerk, als ook met degenen die op magische wijze ons leven in komen? Lees meer

Huizen, omhulsels

Huizen, omhulsels

Anne Schepers had nooit gedacht dat ze een huis kon kopen. Tijdens de verbouwing denkt ze na over huizen als politiek middel, hoe het is om als sociale klimmer ruimte in te nemen en waarom dromen over een fantasiehuis een privilege is. Lees meer

Huizen, omhulsels 1

richtingen, ruimtes, rijping

Anne Ballon schreef drie gedichten over een innerlijk dialoog. Met zachte, precieze en lichamelijke beelden neemt Anne ons mee in een conflict tussen een ‘jij’ die naar geborgenheid in seksuele ervaringen zoekt en een ‘ik’ die aan dit zoeken probeert te ontsnappen. Lees meer

:Consent als verzet: brieven over consent in een koloniale wereld

Consent als verzet: brieven over consent in een koloniale wereld

Consent is complex in een wereld gevormd door koloniaal geweld. Yousra Benfquih vraagt zich in haar eerste brief aan Alara Adilow af hoe consent een instrument kan worden van verzet. Lees meer

:Oproep: Hard//hoofd Biechtlijn

Luister de collectieve biecht uit 'Ssst'!

Voor Hard//hoofd magazine 'Ssst' verzamelden we biechten; de collectieve audiobiecht luister je hier! Lees meer

Met deze column kan ik de wereldvernietigen

Met deze column kan ik de wereld vernietigen

‘Maar als ik die column nu verder schrijf’ zegt Marthe van Bronkhorst, ‘dan komt deze informatie online, en kan ik die AI op ideeën brengen.' Lees meer

Iemand die in je gelooft

Iemand die in je gelooft

Jam van der Aa ontdekte pas laat dat ze autisme heeft. Toen ze jong was herkende jeugdzorg bovendien niet de rol van autisme in de onveilige situatie bij haar thuis. Ze was gedreven en nieuwsgierig, maar lange tijd op zichzelf aangewezen. Dit essay is een pleidooi voor betere jeugdzorg en gaat over veerkracht en jezelf leren begrijpen en vertrouwen. Lees meer

Stilte

Stilte

Haren wassen bij de kapper, of een ochtendkoffie in een treincoupé. Angelika Geronymaki neemt je in dit gedicht mee langs vormen van stilte. Lees meer

Automatische concepten 87

Van mijn spreekkamer tot aan Afghanistan

In haar behandelkamer zit Jihane Chaara als forensisch psycholoog niet alleen tegenover slachtoffers, maar ook tegenover daders van dwingende controle, een vorm van huiselijk geweld. Wat is het verband tussen deze psychologische, onderdrukkende machtstructuur van een individidu als meneer X in haar spreekkamer, en het regime van de Taliban in Afghanistan? Een essay over de verbinding tussen daderschap, ontkenning, grotere structuren van vrouwenonderdrukking en verzet. Lees meer

Lieve Yas 1

Lieve Yas

'Ik ben langzamerhand gaan inzien dat voor mij de scheidslijn tussen absolute vrijheid en eenzaamheid vaag is.' Mischa Daanen schrijft een brief aan zijn ex-date, die na een lange relatie vooral toe was aan vrijblijvendheid. Kan iets wel echte liefde zijn, als je beide andere voorwaarden stelt aan een relatie? Lees meer

Schieten op de maan

Schieten op de maan

'I shot the moon, and I’ll do it again if I have to.' Julien Staartjes vindt het moeilijk te bevatten hoe de wereld letterlijk in brand staat, maar er toch vooral ogen zijn gericht op wie de grootste raket kan bouwen. Daar kan geen fictie tegenop, maar je moet het toch proberen. Lees meer

Einde Schooldag

Einde Schooldag

Leerlingen zijn als tijdelijke passanten van wie je een hoop weet, maar nooit hoe het met ze af zal lopen. 'Ze zijn open eindes', zo schrijft Engels docente Charlotte Knoors in dit persoonlijke essay over de raadselachtige verhouding tussen docent en student. Lees meer

Zo rood als een kreeft

Zo rood als een kreeft

Wanneer twee Spaanse vrienden Ferenz Jacobs uitnodigen voor een protestmars tegen toerisme in Barcelona, voelt hij zich voor het eerst weer een 'outsider'. In dit essay richt hij zich op de gevolgen van massatoerisme op de permanente bewoners. Is er een ander soort toerisme mogelijk, buiten de logica van onderdanigheid, kolonialisme en uitbuiting om? Lees meer

Ik was elf

Ik was elf

In dit verhaal onderzoekt Jochum Veenstra waar de grens tussen fictie en werkelijkheid ligt voor kinderen. En tot welk punt kan je als ouder je zoon beschermen? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

Auto Draft 4

Tijd buiten de uren om

Micha Zaat sliep binnen een jaar in bijna 60 verschillende hotelkamers. In dit essay licht hij het fenomeen van de hotelkamer als liminaal object toe, en legt uit wat zo'n kortdurend verblijf voor gasten én kamers betekent en waarom het onmogelijk is om ouder te worden in een hotelkamer. 'In het bed waar ik gisteren droomde over sterven in een auto-ongeluk ligt nu iemand te masturberen.' Lees meer

Een ode aan de pornofilm 2

Een ode aan de pornofilm: Het Porn Film Festival Amsterdam

Porno is meer dan wat Pornhub en andere grote platforms ons voorschotelen. Het Porn Film Festival Amsterdam laat deze donderdag tot en met zondag zien, dat porno kwetsbaarder, artistieker en vrijer is dan velen verwachten. Emma Zuiderveen spreekt met organisatoren Erik ter Veld en Franka Bauwens. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer