Asset 14

Blote Tieten en Mannen in Pak

De invloed van Terry Richardson doet zich nog altijd overal voelen. Mees zag de videoclip van Robin Thickes 'Blurred Lines' en is het zat.

Een maand geleden stond ik op de dansvloer toen een opzwepend en vrolijk nummer op werd gezet. Het leek op Marvin Gayes 'Got to Give it Up'. Ik stak mijn armen in de lucht en nam me voor om aan de dj te vragen van wie het was maar vergat het weer want tja zo gaan die avonden uit. Tot ik het vorige week weer voorbij hoorde komen, en twee van mijn vrienden begonnen over die videoclip met de naakte chicks. “Wie is dit dan?”, vroeg ik. “Robin Thicke, het nummer heet 'Blurred Lines' was het antwoord, en ik zag in een flits die gast door de straten van New York mountainbiken in dat nummer met die vreselijke Beethoven-sample, 'When I Get You Alone'. Schijnbaar was het Thicke eindelijk gelukt om zich onder het ‘flauwe versie van Justin Timberlake’-juk uit te wurmen, want zijn nieuwe single is zeker een hit.

Eenmaal thuis downloadde ik het nummer, luisterde het een keer of acht, en besloot de clip te kijken. Die laadde niet, maar onderaan zag ik met koeienletters: WATCH THE UNRATED VERSION! Zoals elk mak schaap klikte ik. Robin Thicke, wiens haar inmiddels kort is geknipt, heeft zich een strak pak aan laten meten en zingt terwijl een zo goed als bloot modelletje tegen hem aanschurkt. Hey, daar is Pharell! Ook in een pak! En T.I.! Hij doet een dansje! Hij heeft kleren aan! Nog meer naakte meisjes! Ze zijn heel knap! Eentje zegt ‘Miauw’! PFFFFF. 32 jaar na Duran Durans 'Girls on Film (Night Version)' werkt de blote-tietenformule nog steeds: 'Blurred Lines' kreeg in de eerste week meer dan een miljoen hits. Al snel verwijderde YouTube de clip, maar het internet is oneindig en nog steeds is de video volop te bezichtigen.

Twaalf jaar geleden, in de glorietijd van muziekkanaal The Box, kwam 'Fiesta' van R.Kelly en Jay-Z elke nacht minstens dertig keer voorbij. Een lekker nummer, maar de voornaamste reden was wat banaler: de X-rated versie van de clip toonde topless dames die op gepaste afstand van elkaar in de zee stonden mee te wiegen met de muziek. Hun blik was leeg, de mond halfopen, op de achtergrond de zonsondergang (of -opgang?). Je vroeg je af wie het blik hitsige tienergastjes had opengetrokken die de clip maar bleven aanvragen, waardoor het groundhog day bleef op je televisiescherm. Twee jaar lang staarden we naar hetzelfde strand, tot 50 Cent met 'P.I.M.P.' kwam en ik wekenlang rondliep met het beeld van die enorme neptieten van het Aziatische meisje in mijn netvlies gegrift, met tepels die veel te hoog bovenop de borsten balanceerden. Ook deze clip maakte, net als 'Blurred Lines', gebruik van hedendaagse technologie. Als je hem nu terugkijkt valt niet alleen de kolossale boezem op, maar ook de reusachtige iPod die Fiddy in zijn klauwen heeft. Je vraagt je af hoe dom die hashtags '#THICKE' er over tien jaar uit zullen zien.

Wat Robin Thicke en de (vrouwelijke!) regisseur hebben geflikt, is de ultieme douchebag move. “Robin Thicke has a big dick” staat er, maar eigenlijk had er natuurlijk “Robin Thicke is a big dick” moeten staan. De man die nooit populair was betaalt mooie vrouwen om naakt om hem heen te dartelen en kijk: instant-coolheidsfactor 1000. Men trapt er massaal in. Zolang er duizenden gasten zijn die deze videoclip geil blijven vinden en er duizenden modelletjes zijn die er geen probleem in zien dat ze in hun blote reet om volledig geklede mannen heen moeten dansen, zullen we eindeloos dit soort dingen moeten kijken.

Vind je het een leuke video, best normaal? Draai de rollen dan eens om. Hoeveel clips kun je bedenken waarin mannen in hun blote pielemoos ronddansen terwijl ze met hun haar spelen en aan hun vingers likken? Geen een. Want andersom zou het er belachelijk uitzien.* Een paar weken geleden nog nam een Zweedse website het notoir seksistische kledingmerk American Apparel op de hak door een man te fotograferen in één van de idiote poses waarin vrouwen (immer met ontbloot onderlijf) keer op keer worden gefotografeerd voor hun reclames.

Robin Thicke beschrijft zelf in een interview hoe leuk hij het vond om naakte vrouwen in zijn clip te hebben. “Naakt is mooi!”, “Het vrouwelijk lichaam wordt al eeuwenlang bejubeld!” en “We staren ze niet aan als viespeuken maar maken grapjes met ze!”. Ik kan ook nog wel lachen om een paar gebbetjes in de clip, om Pharell die danst als Bill Cosby en T.I. die zijn best doet om niet omhoog te kijken. Maar meer dan een geveinsde glimlach kan ik niet op mijn gezicht toveren als Thicke opschept over zijn door Terry Richardson beïnvloede video.

Inderdaad, de invloed van die fotograaf is onmiskenbaar in 'Blurred Lines'. Al meer dan tien jaar worden we doodgegooid met Richardsons bullshit, en het lijkt vooralsnog niet alsof de trend uitsterft. Samen met het hoofd van American Apparel Dov Charney zorgt hij er voor dat de hipstermode – al lang uitgemolken maar nog altijd alomtegenwoordig – van overbelichte modellen in een onderbroekje je nog steeds vanaf elk reclamebord in je gezicht mept. Pats! Alleen al bij het kijken naar die advertenties hoor je het geluid van een stringetje dat uit elkaar wordt getrokken door een hijgende smeerpijp. Het idealiseren van bronstige types als Vince in Entourage en Hank in Californication (en dus in essentie de adoratie van ultieme goorlap Charles Bukowski, liefhebber van lauw pils) is op zijn minst een teken dat we nog lang niet verlost zijn van stompzinnige mannenidolen. Ondertussen blijven we keer op keer getuige van de objectificatie van vrouwen in reclames, videoclips en modeshoots: kleren uit, bek dicht, en lachen naar de camera zullen ze.

Vrijdag werd de nieuwe clip van R&B-zanger The-Dream, ‘Pussy’, net zoals Robin Thicke’s clip, verwijderd door YouTube. In de video rookt een vrouw een joint, en er volgt een langzame dans- en masturbatiescène, terwijl The-Dream expliciete teksten zingt. Maar het waren niet zijn woorden die te grof waren, net zoals bij 'Blurred Lines' ging het simpelweg om het vrouwelijk naakt: na tweeëneenhalve minuut trekt de vrouw haar string uit en er volgt een close up, HALLO. Pornografisch? Ja. Schokkend? Een beetje. Aanstootgevend? Nee. In tegenstelling tot het seksisme van Robin Thicke en consorten is er hier niets kwaadaardigs te zien. Vrouwen kleden zich wel eens uit, en ze masturberen ook zo nu en dan. Seks is niet schoon, niet droog, niet uniform, maar wel normaal en menselijk. Het hoeft niet per se de hele dag op televisie te worden uitgezonden, maar ik kan je één ding zeggen: deze clip is een stuk minder schadelijk voor ons brein dan de blote tieten en mannen in pak uit 'Blurred Lines'.

-

* Gelukkig kunnen we er altijd op rekenen dat iemand een goeie parodie maakt.

Mail

Ava Mees List

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Momentum

Momentum

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Sanne Lolkema dicht op drie levels over de prestatiemaatschappij: van micro-, naar macro- en mesoniveau. Lees meer

Herkauwen

Herkauwen

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Tussen ongemak en walging in dicht Moni Zwitserloot over zowel baren als geboren worden: 'je kruipt uit je dode vel / naar buiten / de broeierige nacht in'. Lees meer

Podiumgeil

Podiumgeil

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Birsu Tamer schreef een tekst voor een acteur die als het monster van Frankenstein diens publiek bespeelt. Lees meer

Handleiding

Handleiding

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. In 'Handleiding' schrijft Ettie Edens over eenzaamheid, identiteit en gezien willen worden - en over iemand die een muur van haar kamer verft en daar zo in doorslaat dat ze in de kamer verdwijnt. Lees meer

Pokon

Pokon

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Melanie Neeleman onderzoekt in haar poëzie de selectieve empathie die ze ervaart bij een bezoek aan een expositie van opgezette dieren, die allemaal op absurde wijze stierven.  Lees meer

De serre

De serre

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Johanna Loman schreef een verhaal over een jonge vrouw op een klimaatprotest: Wat als je wel moreel besef hebt, maar liever je kop in het zand steekt? Lees meer

Hertenkalf 2

Hertenkalf

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Tessa van Rooijen dicht in dit vierluik over het aangaan van verbindingen en het dragen van een dood hertenkalf: 'jongens is het sexy om een dood hertenkalf in je lichaam te hebben?' Lees meer

De tondeuse

De tondeuse

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. Jana Flekken legt in fragmenten de band en rolverdeling tussen ouders en hun kind vast, en hoe die verandert wanneer een van de ouders ziek wordt. Lees meer

Mijn huid een rekbare grens (Frontaal)

Mijn huid een rekbare grens

Afgelopen zomer kregen tien aanstormende schrijftalenten de kans om deel te nemen aan het eerste Schrijverskamp van literair podium Frontaal. Onder begeleiding van verschillende schrijfcoaches werkten ze aan teksten rondom het thema Groen. De resultaten daarvan vind je deze week op Hard//hoofd. In dit drieluik bevraagt Isa/Isa Bob van Rooy de kaders die er gesteld zijn rondom onze natuurlijke wereld. Bestaat er eigenlijk wel een verschil tussen zelf en natuur, of tussen plant en organisme? Lees meer

Whisper Heart, The Movie

Whisper Heart: the movie

Hoe ver ga jij voor De Ware? Anne Sikma onderzoekt in dit bloedstollende verhaal de grenzen op tussen fictie en realiteit. Ben je er klaar voor? Lees meer

:We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

Marthe van Bronkhorst schreef een kort toneelstukje waarin Ruben Brekelmans en Dilan Yesilgöz uiteenzetten hoe ze armoede willen gaan oplossen. Lees meer

Lief kutland // Lancering 1

Kijk de lancering van 'Lief kutland' terug

Tijdens de lancering van het vijfde Hard//hoofd magazine, 'Lief kutland', plozen we dit neokoloniale stipje op de aardbol uit. Bekijk de registratie. Lees meer

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus kan toch niet groeien in een zompig moeras? In dit essay schetst Jam een realistisch beeld van de autistische ervaring in een kapitalistisch systeem dat productiviteit als het hoogste goed beschouwt. Lees meer

Dunne intellectuele belangstelling

Dunne intellectuele belangstelling

Michiel Cox is vastbesloten om als docent aan zijn mbo-studenten meer dan alleen praktische kunde over te dragen. Hoewel studenten zijn lessen mild spottend een ‘zitvak’ noemen, merkt Cox dat bij sommigen intellectuele nieuwsgierigheid opbloeit, ondanks de lage verwachtingen van de buitenwereld. Lees meer

Voorland

Voorland

Hoe ga je om met de grote kans dat je, net als vele vrouwen in je familie, jongdementie zal krijgen? Yanaika Zomer bereidt zich voor in de vorm van een gedicht. Lees meer

:Het koloniale verleden en roofkunst: wat ga je na een spijtbetuiging dóén?

Het koloniale verleden en roofkunst: wat ga je na een spijtbetuiging dóén?

Hoe kan Nederland de schade herstellen van het koloniale verleden? Wanneer zijn excuses oprecht en zinvol? Waarom wordt niet alle roofkunst teruggegeven? In musea en cafés in Kaapstad mijmert Jorne Vriens over deze vragen en ziet hij zich geconfronteerd met zijn eigen geprivilegieerde positie. Lees meer

Lieve buren

Lieve buren

Ze hebben dezelfde brievenbus en dezelfde supermarkt, maar Nienke Blanc vraagt zich in deze nooit verzonden brief af of dat het enige is dat ze met haar buren deelt. Lees meer

How can I make this about me? 1

How can I make this about me?

Marthe van Bronkhorst staat stil bij een jaar genocide en pleit ervoor om het meer over onszelf te laten gaan: 'Die dode Palestijnen hadden jouw kinderen kunnen zijn.' Lees meer

Best Friend (For The Forseeable Future)

Best Friend (For The Forseeable Future)

Lotte Krakers’ vriendschap met Karlien eindigde mét blauwe vinkjes, maar zonder antwoorden. Het laat Lotte reflecteren op het afdwingen van gelijkenissen in een vriendschap, en het plaatsen van vrienden op voetstukken: ‘Karlien hield me een spiegel voor, waarin ik vooral zag wat ik niet was.’ Lees meer

Doorlaatbaar 1

Doorlaatbaar

Een jonge vrouw is mantelzorger voor haar moeder. Dit verhaal van Siska van Daele beschrijft de grens tussen hun binnen- en buitenwereld: binnen lijkt de tijd stil te staan, terwijl buiten alles doorraast. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer