"56 tips voor een happy herfst!" Een meisje met een bruin wollen kabelvest kijkt vanonder haar wimpers in de camera. Met haar handen houdt ze de kraag dicht, tegen haar naakte keel aan. Ze heeft het koud, bedoelt het tijdschrift. Maar de foto is gemaakt in een studio, dus ze heeft het nepkoud. Vanochtend toen ik opstond had ik het pas koud. De wekker ging vroeg zodat ik op tijd op mijn werk zou zijn, buiten was het nog donker. De gaskachel stond uit, en het enkel glas is dun en bobbelig van ouderdom. Maar ik heb een baan, en daar sta ik graag vroeg voor op, in de kou.
Naast het happy herfstmeisje ligt nog een heel gelukkig tijdschrift. Daarin kan ik lezen over "euforisch in de liefde, gezin in puin". Op de voorkant staan twee BN’ers uit de C-klasse in chique kleding en met zorgvuldige make-up. Ze kijken stralend. Zij heeft een jaren twintig-kapsel, met van die tegen de schedel geplakte golfjes. Haar hand ligt zogenaamd speels op zijn schouder. Maar haar vingers verraden haar, ze zitten strak tegen elkaar en de handpalm is licht gebogen, als een bolletje: ik probeer het, maar het lukt alleen als je het heel bewust doet, met inspanning. De grote, glinsterende ring aan haar vinger ligt goed in het zicht. Binnenin het blad is te lezen hoe duur de ring is: 12.000 euro, Swarovski.
Naast de cover met man, vrouw en ring ligt de klapper van de week. "Het ultieme geluksnummer: een gouden Happinez boordevol geluksverhalen, gelukbrengers en gelukssymbolen". Met onder andere het artikel "Geef jezelf een geluks-boost". Ik kijk naar de gouden Boeddha, die omlijst wordt door een turkooizen, Oosters aandoende behangprint.
In de winkel staat ook een bak met ansichtkaarten, de meeste met tekst in plaats van met een afbeelding erop. Op eentje staat: "Een dikke knuffel en veel liefs". Ik denk aan de vijfhonderd banen die geschrapt worden bij Sanoma, en overweeg vijfhonderd keer deze nietszeggende kaart te kopen. Maar zoveel zitten er niet in het bakje.
Behalve het schrappen van eenderde van de voltijdbanen, zullen ook de meer dan tweeduizend freelancers gevolgen ondervinden van de reorganisatie, lees ik op de site voor de vereniging van journalisten. Ook staat er welke titels gevaar lopen, of zoals Sanoma het noemt, aan "strategische heroriëntatie" worden onderworpen. De hele sectie ‘Paarden’ kan zo de stal in: het is voorbij voor Hoefslag, In de Strengen, Paard & Sport, Paard & Leven en voor het schitterend getitelde Phryso ("het veelzijdige Friese paard in al zijn facetten").
Alleen de tijdschriften over auto’s, wonen, kinderen, ouders en vrouwen houden Sanoma in leven. Of voorlopig aan een beademingsapparaat. Het overvloedig uitgeven van tijdschriften over elke onbenulligheid waar maar een geringste schare fans voor bestaat, riekt naar megalomaan gedrag: ons kan niets gebeuren, meer meer meer. Nu is het toch ook voor Sanoma tijd voor minder minder minder. Maar het zou me weinig verbazen als de salarissen van de heren van de directie wel doorgecalculeerd zijn in de ‘heroriëntatie’. Met nog een aantal jaren geneuzel over gelukscursussen en goed betaalde foto’s van gouden ringen moet dat wel lukken.
De paardenverhalen zullen weinig mensen missen, maar hoe om te gaan met het uitblijven van een loonstrookje, daar heb je wel wat meer voor nodig dan zesenvijftig herfsttips.
Noor Spanjer (Amsterdam, 1982) is freelance journaliste en mediawetenschapper. Als nieuwerwetse minstreel is zij altijd op zoek naar persoonlijke verhalen en daarnaast is ze ideologisch inzetbaar voor feministische zaken en andere nature-nurture kwesties.
Aart-Jan Venema is freelance illustrator en verhalenverteller. Hij werkt onder andere voor NRC.next, de Groene Amsterdammer en hard/hoofd.