Asset 14

Hersenorgasme

Klaarkomen, voor de een is het de normaalste zaak van de wereld, voor de ander is het een tantaluskwelling. In de hoop haar eerste hoogtepunt te bereiken bezocht Elisabeth Troch een yonitherapeute.

Wanneer ik iets voor mezelf koop, laat ik het altijd als cadeautje inpakken. Koop ik een een stel nieuwe onderbroeken, een boek of een sjaal: cadeautje. Inpakkende handen doen iets met me: ik raak er in soort trance van, een opperste staat van ontspanning. Mijn kaak gaat loshangen, mijn blik staat lodderig op oneindig en op mijn schedel voel ik tintelingen. Sinds kort weet ik dat dit gevoel een naam heeft: ASMR, autonomous sensory meridian response. Ofwel: een hersenorgasme.

Ik ben bijna altijd gespannen. Zelfs als ik gezellig op café zit met vrienden of op een feestje sta. Mijn gedachten gaan met me aan de haal: toon ik genoeg interesse? Waarom maakte ik die flauwe grap? Ben ik te luid? ’s Avonds ben ik kapot van de (zelf)observatie, toch duurt het nog uren voor ik in slaap val: eerst moet er nog gepiekerd worden. Ik doe aan yoga, probeer te mediteren en ga regelmatig rennen, maar die dingen brengen mijn verstand niet tot rust. Af en toe betaal ik grof geld voor een massage. Helpt niet. Ik denk aan de masseur die droomt over het einde van de werkdag. De panfluitmuziek op de achtergrond is als een wekker die ongenadig naar het einde van de ontspanning tikt.

Mijn vriendinnen bestoken me met tips: masturberen! Porno kijken! Een joint roken!

Zelfs in bed lukt het me niet mijn zelfbewustzijn uit te schakelen. Ik hou van seks, ik haal enorme vreugde uit intimiteit, maar ik heb nog nooit een orgasme gehad. Nooit? Nooit. Jaren heb ik gedacht dat dit lag aan het onhandige gestuntel van mijn bedpartners, maar intussen weet ik het zeker: het is mijn kop die me dwarszit. Mijn vriendinnen bekijken mij met medelijden en bestoken me met tips: masturberen! Porno kijken! Een joint roken! Goed bedoeld, maar ze snappen het niet. Klaarkomen is vooral een kwestie van je zelfbewustzijn te kunnen uitschakelen, en daar ligt mijn probleem. Het klinkt raar, ik weet dat mijn vriend van me houdt, echt, toch lukt het niet me écht te laten gaan. Alsof ikzelf naast het bed zit toe te kijken en commentaar geef.

Wat je niet kent, kun je niet echt missen. Maar toch.

Een vleugje liefde over uw Ckakra’s voegen we subtiel toe......
Het geheel vermengen we zodat alles samenvloeit door 1000den van uw erogene zones ......daarbij wekken we in uw hele lichaam de kundalini energie op......... en krachtige levensenergie......
dit alles doe ik met behulp van mijn magische handen die u "aan"raken tot ......u niet meer weet waar ....of hoe ... wat u wel voelt is dat er iets gebeurd in het diepst van uw lichaam.....en uw geest !!!
Laat even alles los ....

De website waarop ik na alweer een vriendinnentip terechtkom, belooft dat tantramassage of yonitherapie mij naar het opperste genot zou kunnen leiden. ‘Alles even loslaten’, beloven ze.

Yoni betekent vagina in het Sanskriet, en yonitherapie kun je kort door de bocht ook rustig kutmassage noemen. Ik besluit dat van die chakra’s te negeren. En sinds wanneer moet je goed kunnen spellen om iemand een orgasme te geven? Dus ik maak een afspraak. Een jonge vrouw ontvangt mij in haar therapieruimte. Esther heet ze, en verdomme, ze lijkt op mij. We hebben hetzelfde postuur en haar donkere haren draagt ze net als ik in een los knotje. Ze draagt een T-shirt en een jeansbroek. Eerst zal ze mij een volledig uur masseren, zegt ze. Mijn nek, mijn rug, mijn billen en benen. Dan moet ik me omdraaien en komen mijn gezicht, hals en borsten aan de beurt. En dan, want daar kom ik toch voor, mijn yoni. Of ik dat oké vind? Ik knik.

Ik luister gespannen naar de panfluitmuziek en gluur door mijn wimpers naar Esther

Wanneer haar handen even later tussen mijn benen glijden davert er iets vanbinnen. Een soort jeuk, is het dat? Dit is het, denk ik, het gaat gebeuren. Dan daalt ze even af naar mijn bovenbenen, mijn dijen, waarna haar vingers opnieuw tussen mijn benen glijden. En dan nog eens. Een yoni is geen onbestemde chakra, het is wel degelijk mijn vagina. En deze Esther zit er met haar handen aan. Ik luister gespannen naar de panfluitmuziek en gluur door mijn wimpers naar Esther. Waarom zadel ik deze vrouw op met mijn lichaam? Moet ze doorgaan tot ik dan eindelijk eens klaarkom? Ik open mijn ogen en zeg dat ik het niet meer zie zitten. Esther knikt, alsof ze dit wel verwacht had. Ik betaal, krijg tot mijn schaamte dertig euro korting en druip af. Opgedragen worden te ontspannen, ook al betaal je ervoor, is niet bepaald ontspannend. Het is een voorbeeld van ‘ironic processing’: ontspan! 'Ontspan!' denken is hetzelfde als proberen niet aan een wit paard te denken. 'Kom klaar! Kom klaar’, is helemaal een hopeloze opdracht. Daar komt bij dat het woord ‘yoni’ dodelijk is voor iemand die inherent ironisch en zelfbewust is.

Nee, echt genot haal ik uit een cadeautje laten inpakken. Vooral als de verkoper heel precies werkt en uitlegt wat hij doet: “Zo, dan doen we hier een stukje plakband op. Deze kleur lint past mooi bij het inpakpapier. Even een strik maken.” Tintelende hersenen krijg ik ervan, vergelijkbaar met de initiële tinteling die Esther me gaf, maar dan in mijn hoofd en rug. Als kind al had ik gelijkaardige ervaringen: in de kerk kon de zachte stem van onze dorpspastoor mij compleet lamleggen. De trage handelingen met boek, kelk en hosties maakten mij zoned out. Of mijn oma, die geconcentreerd uitleg gaf bij haar activiteiten: “Dan doen we hier wat zilverpoets op, en kijk nou hoe mooi dit lepeltje weer gaat glanzen.” Nu zoek ik in de trein altijd een plekje tegenover iemand die de krant leest. Tot die persoon in de gaten krijgt dat ik hem zit aan te gapen. Soms merk ik dat er wat kwijl uit mijn mond druipt, dan is het tijd om naar een andere coupé te verhuizen.

Het filmpje van Mister Wisper heeft meer dan 280.000 views

Vorige week biechtte een vriendin van me op dat ze hetzelfde doet, en in haar zucht naar steeds nieuwe bevrediging vond ze op YouTube-filmpjes van mensen die totaal nutteloze handelingen uitvoeren. Een man legt in 48 minuten uit hoe je schoenen moet poetsen, een vrouw pakt uiterst zorgzaam een aquarium uit de verpakking en de favoriet van mijn vriendin: Mister Wisper, een Brit die fluisterend doet alsof hij je haar knipt en je baard scheert (de video is bedoeld voor mannen, maar een kniesoor die daarom maalt). Het filmpje van Mister Wisper heeft meer dan 280.000 views en de commentaren bij het filmpje zijn laaiend: “Dude, this is awesome. Thanks so much!”

Met stijgende verbazing bekijk ik de filmpjes, er blijkt zelfs, naar analogie met YouTube en YouPorn een SootheTube te bestaan: amateurfilmpjes voor en door ASMR’ers. De filmpjes zijn ronduit bizar en ook wel lachwekkend: een volwassen man die in zijn slaapkamer een fluisterend rollenspel speelt als kapper, met als tegenspeler zijn webcam. Op SoothTube vind je voor elk wat wils: gefluister, getik van nagels op het blad, allerlei meticuleus uitgevoerde handelingen.

In het radioprogramma This American Life vertelt schrijfster Andrea Seigel dat ze als kind al verslaafd was aan shopping-tv, gewoon, omdat die mensen alles zo mooi laten zien. Toen ze de term ASMR ontdekte, ging er een wereld voor haar open. Schrijver Nicholas Tufnell getuigt in The Huffington Post over hetzelfde gevoel van openbaring. Zelf moest ik ook even gaan liggen om mijn kloppende hart te kalmeren. Ik ben niet alleen! Dit is iets!

Veel wetenschappelijk onderzoek is er nog niet gedaan naar ASMR. Ook als ik verschillende neurologische onderzoekscentra bel, valt men compleet uit de lucht. Dat het echt is, bewijst de online gemeenschap. Die groeit dagelijks en getuigt van min of meer dezelfde ‘symptomen’: van tintelende ledematen tot een regelrecht ‘braingasm’. Ik mag dan wel niet kunnen klaarkomen, ik heb tenminste toch dit.

Toch heb ik geloof ik een nieuw probleem. Nu ik weet dat ASMR bestaat, lukt het me niet meer zo goed om het te krijgen. De truc met het cadeautje is uitgewerkt, het staren in de trein opgebruikt. Het gros van de filmpjes die bedoeld zijn om ASMR op te wekken, vind ik vervelend. Het gefluister is zo fake, het gefruts aan verpakkingen ergerlijk. Uren verspil ik aan het zoeken naar de meest geschikte filmpje, maar ik knap snel af. “Krijg ASMR! Krijg ASMR!”, bevelen ze me. Dodelijk. Net als iemand die verslaafd is aan porno, moet ik steeds weer op zoek naar de perfecte stem of de perfecte handeling die de juiste snaar beroert.

Gelukkig heb ik er vandaag nog een geweldige gevonden: deze opgewekte vrouw die vlijtig handdoeken opplooit. Als ik me nu dan even mag terugtrekken?

-

Dit is een gastbijdrage van Elisabeth Troch. Ze woont in Antwerpen.

Mail

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

:De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

In het tweede deel van deze essayreeks over kunststakingen schrijft Lara den Hartog Jager over kunstenaars die worstelen met systemen van macht en de vraag of hun kunst verandering teweeg kan brengen. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter 1

De archivaris en haar dochter: Morgen zal alles anders zijn

‘Even eufy checken.’ In ‘Morgen zal alles anders zijn’ dicht Bareez Majid over de eindeloze keuzes en opties die een dag voortbrengt. Een dag die getekend wordt door de sluimerende aanwezigheid van de videofeed van een beveiligingsapp. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Bleekzucht en bloedarmoede

Bleekzucht en bloedarmoede

Menstruatie is stil en onzichtbaar. We kijken weg en gaan door. Maar wat als dat niet langer kan? Wat als het bloed de samenleving binnenstroomt en ons verdrinkt? Esther De Soomer onderzoekt hoe de maatschappij dan reageert. Lees meer

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

HALFNAAKT en Hard//hoofd zoeken acht beeldmakers (fotografie, illustratie, keramiek, textiel, etc.) die samen willen werken aan een publicatie over seksueel consent. Meedoen? Reageer vóór 20 mei. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

In ‘Een anatomie van opa’s dochter’ reconstrueert Bareez Majid de verschillende deeltjes die samen een moeder maken. Een moeder die door een ziekte in de war is, en veel dingen vergeet – soms zelfs haar eigen kinderen. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 9

Dat het was

Hoe ga je om met herinneringen die te pijnlijk zijn om onder ogen te komen? Olivier Herter maakt het publiek getuige van een versnipperd landschap van herinneringen. Vloeiend, stemmig en ogenschijnlijk zonder plot wordt geprobeerd woorden te vinden, waar geen woorden voor te vinden zijn. Dit verhaal werd eerder op toneel gebracht door t Barre Land. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer