Asset 14

Haar

Haar

Han probeert zich iedere dag weer staande te houden in de wereld die het kantoor heet. Dit korte verhaal maakt onderdeel uit van een drieluik. Deel één vind je hier.

‘De poes is aan het ruiven.’
Han schrikt en kijkt op van zijn papieren. Van achter zijn computerscherm duikt het grote hoofd van de kuisvrouw op.
‘Pardon?’, vraagt hij.
‘De poes’ herhaalt ze, iets trager, ‘is aan het ruiven.’
Ze kijkt hem verwachtingsvol aan, zeemvel in haar opgeheven hand.

Krampachtig probeert hij te achterhalen wat ze bedoelt. Spreekt ze in codetaal? Is ze gek geworden? Of zoekt hij het te ver? Han wil dit contact niet. Hij wil verder werken, maar er wordt iets van hem verwacht.

De kuisvrouw heeft geduld, ze glimlacht en blijft onverstoorbaar wachten op een reactie, met het zeemvel in de opgeheven hand.

Het zeemvel. Is dit de sleutel die het mysterie ontsluit? Han richt zijn aandacht op dat natte, gele ding. Wat veegt een zeemvel op als men het over een bureau wrijft? Stof, kruimels, koffiecirkels, een afgebeten vingernagel, haar.
Haar.

‘Haar', zegt Han, om iets te zeggen.

Ze houdt het natte zeemvel nu vlak voor haar gezicht, gelukkig niet voor het zijne. Met twee vingers in pincethouding tovert zij een fijn wit haartje tevoorschijn. ‘Haar’, zegt zij.

Het gesprek vermoeit hem, en het gesprek blijft verwarren.

Han bekijkt het haartje. Het is wit en fijn. Het zou van hem kunnen zijn. Grijze haartjes woekeren zacht maar zeker langs de slapen van zijn hoofd. Zoiets hou je niet tegen. En eerlijk waar, hij zit er niet mee in, laat hem maar ouder worden.

Toch voelt het alsof de zaak nog niet is opgelost. De kuisvrouw blijft hem verwachtingsvol aankijken. Han kon al achterhalen dat het gesprek, als je het een gesprek noemen kan, over haar gaat. Maar waarom noemt zij hem dan een poes, een poes die aan het ruiven is?

‘Poes?’, vraagt Han.

‘Ruiven doen ze in deze tijd van het jaar allemaal. De mijne ook.’

Natuurlijk. De puzzelstukken vallen op hun plaats. Het haar, fijn en wit, is het zijne niet, maar van een poes, meer bepaald van zijn poes, hun poes, die overal in huis slaapt. Die poes verliest haar, het haar hecht zich aan zijn mouwen en broekspijpen en reist zo helemaal mee naar het kantoor. Hier valt het haar van zijn mouwen en broekspijpen en verspreidt het zich verder, of strandt het achter zijn computerscherm. Daar veegt de kuisvrouw het haar op met haar zeemvel, en daar toont ze het, en merkt ze op dat het de tijd van het jaar is voor poezen om te ruiven.

Wat een opluchting. Han lacht slapjes. ‘Ja. Dat is waar’, zegt hij en kijkt gespeeld geconcentreerd naar zijn scherm tot ze is verdwenen.

De rest van het daarop volgende uur ontsnapt hij niet aan de gedachte dat wij zoveel met ons meedragen, wat ons loslaat, wat van ons afvalt, zich verspreidt, soms voorgoed verdwijnt, maar soms ook weer terugkeert, zoals het haar van de poes. Han zoekt en vindt hierin een geruststellende gedachte. Niet alles is een raadsel. Antwoorden liggen soms voor het grijpen, vlak voor je neus, tussen de door de jaren heen verzamelde spullen, op de plek waar je uren en dagen doorbrengt, in dit kleine wereldje aan je bureau, tussen de muren van het kantoor.
Han schuift zijn bureaustoel een meter naar achter, en kijkt.

Mail

J. de Vries is assistent-uitgever bij een juridische uitgeverij, waar hij de publicaties opvolgt en het reilen en zeilen observeert. In zijn vrije tijd schrijft hij verhalen en draait hier en daar plaatjes.

Lisa-Marie van Barneveld is editorial illustrator. Ze houdt van korte deadlines en moeilijke onderwerpen. Haar geheime superkracht is meer verf op haar handen/kleren/tafel/kat krijgen dan op het papier.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Auto Draft 9

Dat het was

Hoe ga je om met herinneringen die te pijnlijk zijn om onder ogen te komen? Olivier Herter maakt het publiek getuige van een versnipperd landschap van herinneringen. Vloeiend, stemmig en ogenschijnlijk zonder plot wordt geprobeerd woorden te vinden, waar geen woorden voor te vinden zijn. Dit verhaal werd eerder op toneel gebracht door t Barre Land. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief. Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

Jonathan de slakkenman

Jonathan de slakkenman

'Hij zag simpelweg hoe de slak zich terugtrok in zijn huisje wanneer het zich onveilig achtte. Vanwege hun gedeelde lot, voelde Jonathan zich geroepen om de naaktslak ook een toevluchtsoord te bieden.' In dit korte verhaal van Ivana Kalaš neemt Jonathans slakkenfascinatie langzaam zijn leven over. Lees meer

Het insectenhotel

Het insectenhotel

‘Ik kan wel voor je krimpen.' Dieuke Kingma onderzoekt in een kort verhaal vol spinnenpoten en keverschildjes of je de ruimte die je inneemt in een relatie ook weer terug kan geven. Lees meer

Auto Draft 6

ode aan de lepismA saccharinA

Lieke van den Belt neemt je mee in de wereld van de zilvervis. Met lichte en vervreemdende beelden schetst ze in twee gedichten een dialoog tussen deze beestjes en hun slachtoffers. Lees meer

Enterprise, Alabama

Enterprise, Alabama

Charlotte Duistermaat neemt je mee in de enigszins absurde culturele en historische impact van een snuitkeverplaag op een Amerikaans dorpje en de vergelijkbare migratiestromen van mens en dier. Lees meer

Auto Draft 5

Verpopping

Wanneer een rups zich in de sombere wintermaanden in haar keukenraam nestelt, koestert de hoofdpersoon in dit verhaal van Esther De Soomer voor het eerst weer gevoelens van liefde en tederheid. Lees meer

Huizen, omhulsels 1

richtingen, ruimtes, rijping

Anne Ballon schreef drie gedichten over een innerlijk dialoog. Met zachte, precieze en lichamelijke beelden neemt Anne ons mee in een conflict tussen een ‘jij’ die naar geborgenheid in seksuele ervaringen zoekt en een ‘ik’ die aan dit zoeken probeert te ontsnappen. Lees meer

Stilte

Stilte

Haren wassen bij de kapper, of een ochtendkoffie in een treincoupé. Angelika Geronymaki neemt je in dit gedicht mee langs vormen van stilte. Lees meer

Schieten op de maan

Schieten op de maan

'I shot the moon, and I’ll do it again if I have to.' Julien Staartjes vindt het moeilijk te bevatten hoe de wereld letterlijk in brand staat, maar er toch vooral ogen zijn gericht op wie de grootste raket kan bouwen. Daar kan geen fictie tegenop, maar je moet het toch proberen. Lees meer

Ik was elf

Ik was elf

In dit verhaal onderzoekt Jochum Veenstra waar de grens tussen fictie en werkelijkheid ligt voor kinderen. En tot welk punt kan je als ouder je zoon beschermen? Lees meer

 1

De zee

Mariska Kleinhoonte van Os schrijft met groot mededogen en rauwe eerlijkheid over degenen die tussen de mazen van het net en de mazen van de wet vallen, in de verhalenbundel 'Tussen de mazen' die op 14 februari verschijnt. Op onze site lees je alvast een voorpublicatie. Lees meer

De rattenkoning

De rattenkoning

Een schoolreis naar Praag klinkt als een feestelijke afsluiting van de middelbare school: slapeloze busritten, sigaretten in de schaduw van kasteelparken en stiekeme plannen om absint te drinken in hotelkamers. Maar in dit verhaal van Nick De Weerdt eindigt de reis voor een onafscheidelijke vriendinnengroep met een onverwachte confrontatie: de rattenkoning. Lees meer

Even zweven de levende wezens

Even zweven de levende wezens

Voor Hard//hoofd dicht Pim te Bokkel over de verschillende facetten van water: de kalmte en geborgenheid ervan, of juist de dreigende weidsheid. Dit is een voorpublicatie uit de bundel 'Even zweven de levende wezens' die op 16 januari bij uitgeverij Wereldbibliotheek verschijnt. Lees meer

Een echte vis

Een echte vis

In dit verhaal van Maartje Franken dreigt er meer dan alleen een storm. Kinderen gaan op zomervakantie in de regen, ontdekken een verzonken stad en proberen te documenteren zoals Bear Grylls. Lees meer

Lichamen en monden

Lichamen en monden

Hoelang blijf je toekijken? Wanneer dondert alles in elkaar? Waar zit de zwakke plek van passiviteit? Pieter van de Walle neemt je in dit kortverhaal mee als apathische visverzorger in een Berlijns aquarium. Lees meer

De Groep

De Groep

'Ik ben Jane en Kevin is een lul die te veel ruimte inneemt.' Amal Akbour schreef een verhaal over Jane, een narcistische jonge vrouw die voor het eerst deelneemt aan groepstherapie. Dit is een voorpublicatie van het verhaal dat Amal schreef als onderdeel van het Veerhuis Talentenprogramma. Lees meer

Auto Draft

Rooilijnen

Rik Sprenkels schrijft (als dichter en medewerker bij het Kadaster) over de beleidsregels achter de openbare ruimte: voor de gewone sterveling zijn ze onzichtbaar, terwijl ze wel veel invloed hebben op hoe hun wereld werkt en eruitziet. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer