Er woedt een stille oorlog in de kopjes,
over theezakjes met gratis wijsheden erop,
of over goedkope wijsheden die duur worden verkocht
met een zakje kruidengruis om de pijn te verzachten.
Er groeit een kloof tussen de Yogitheeliefhebbers en Yogitheehaters.
Binnen de redactie van dit online tijdschrift is het niet anders,
de oplettende lezer heeft het al gemerkt.
We slaan elkaar om de oren, met een piek in de haatweek.
‘Koop het niet, drink het niet, geloof ze niet,’ roepen ze aan de overkant
Maar wat moeten we anders, nu we het proberen zonder god,
nu de dalai lama enkel nog kan glimlachen.
Kijk de kunst af van de verpakking
en ontdek op de achterkant dat de uitgebalanceerde titels van theesmaken
neerkomen op een paar goede kruiden bij elkaar.
Sla ze in één keer in bij de winkel verderop
en je bent klaar voor een leven lang thee zonder Yogi,
voor een wereld zonder theezakjes,
zonder wijsheden die zo waar zijn dat ze weer ongeloofwaardig worden.
Ga langs je oma, lees een goed boek, raak aan de praat met een vreemde op de dansvloer,
als je een wijsheid wilde kopen,
nu het heet water in onze kopjes stil ligt
en de kleine oorlog is gestreden.
