Asset 14

De bomen in Roemenië zijn ook vaderloos

De bomen in Roemenië zijn ook vaderloos 2

De bomen in Roemenië zijn ook vaderloos

oostblokstank

tankstationcroissantverpakkingen
opengemaakt met vergeelde tanden
sigarettenrook, oostblokstank
die in haren hangt
vreemdelingenparfum
plattelandsaccenten, lager volk
in massa’s geduwd tot stromen zielen
we staan op elkaar
lezen borden waarvan de letters afbladderen
B.curest. - Co.stan.a - spoor 10
ik miste collectieve haast
treinen waar de airco nooit gewerkt heeft
de eenheid die in eenzaamheid zit

we ademen dezelfde miezerige lucht in
nemen plaats op dezelfde smerige stoeltjes
zwetend mensenvlees hangt over botten
zit verpakt in kunststof kleren
we spreken over de dochter van de buurvrouw
en onze kleinkinderen
we roddelen tegen vreemden
ik versta moedertaal, tel moedervlekken
op mijn duim en oogleden
we hebben dezelfde huid op dezelfde plekken
littekens en lijnen als treinsporen die ons
naar elkaar leiden scheuren en breuken
die we vast proberen te lijmen
we plakken aan elkaar vast
zweet een gemeenschappelijk goed
vervreemding een vreemd kwaaltje
dat ik in elk lichaam meen te herkennen

mijn land
mijn aarde
mijn zand
mijn ziel

ik hou van elke vertrouwde onvriendelijkheid
elke lelijkheid en elk kunstgebit
en ik beloof dat ik altijd van Roemenië zal houden
tot aan mijn laatste treinrit

De bomen in Roemenië zijn ook vaderloos 1

de appel, de boom, victor en zijn varenkroon

ik zal nooit pretenderen alles te weten
socratisch sarcastisch koorddanser in elk gesprek
jij breekt me af
mechanische logica
jouw wangen zijn koud en ruw
ochtendstoppels, stropdas
vraag voor fruitsap tussen argumenten door
als reclame tijdens een oorlogsfilm
ik kies altijd je kant
jij steekt over niemandsland
advocaat van de duivel
al heb ik me altijd afgevraagd
waarom de duivel er één nodig heeft
je zegt dat machtige mannen voor zichzelf moeten spreken

ik zal nooit pretenderen alles te hebben gelezen
de keukentafelkrantenkoppen kijken
hoe durf ik ongeïnformeerd te zijn
heb je al gehoord over Azerbeidzjan en marxistisch communisme
weet je niet dat wat je denkt naïef is
ja papa ik snap het
nee dat doe je nooit
mijn wangen warmen op baardgroei in mijn keel
je slaat vuisten op tafel nooit mij nooit fysiek of onsubtiel
kerngezin maar kernen vervallen onstabieler als uranium-235
wacht op de atoombom in je keel
die de naam adamsappel heeft

ik word mechanische logica
socratische apathie
politieke ethiek
hopend één discussie te winnen
voor één keer sorry uit je mond te horen
victor en varenkroon en de stille woorden
goed gedaan, zoon
de appel valt niet ver van de boom

De bomen in Roemenië zijn ook vaderloos 2

ruimtevader

tijdens de tweemaandelijkse bijeenkomst
van de dochters-met-vertrokken-vaders-club
wordt de vraag in een vacuüm
teletijdmachine gestopt en de ruimte ingestuurd
met ingehouden adem wachten zeven vrouwen,
meisjes gebleven, op het antwoord, een antwoord
het enige dat we weten is dat papa verhuisd is
naar de Melkweg, het schijnt,
het stond met grote letters in de zondagskrant:

MAN, 46, HAD LOOP NAAR DE MAAN
IETS TE LETTERLIJK GENOMEN

de collectieve vader is lucht geworden
gestorven herrezen woont nu in een paleis
met gouden paplepels, hij liet je niet achter,
hij waakt over jou, zegt mama
hij is een mythe, legende, een verhaal voor het slapengaan
we vragen geef ons heden
onze tweemaandelijkse alimentatie misschien
jouw schulden gaan we nooit vergeven

zeg eens
welke God schept zijn kinderen uit vervallen dinokoeken?
welke God haat je tweemaandelijks?
welke God duwt je melktanden in je keel
en laat je je eigen bloed doorslikken?

welke Vader is geen vader, vormt wel een wij
vaderloze vrouwen zijn een bevolkingsgroep apart
misschien moeten we minder belastingen betalen

zeven dochters, semiweeskind gebleven
wachten op de intragalactische postduif
hij was, het schijnt, zijn zuurstoftank vergeten
in de maandagkrant zal er staan:

MAN, 46, LIEP NAAR DE MAAN
EN LIET NIETS HELEMAAL NIETS MEER WETEN

 

Mail

Francesca Birlogeanu (die/hun, zij/haar) is een queer dichter, theatermaker en student geneeskunde met Roemeense roots. 

Eef Stalman is een illustrator die op een intuïtieve manier te werk gaat en vaak persoonlijke ervaringen op een poëtische en suggestieve manier verbeeld. Door een verhaal vanuit iemands beleving te vertellen, hoopt ze mensen mee te nemen in haar werk, ze te ontroeren. De organische vormen en de rust van de natuur spelen een grote rol in Eefs werk. Ze wil de stilte vangen in vluchtige tijden, steeds zoekende naar een moment van verstilling.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven

Steun de makers van de toekomst

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe makers. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een scherpe en eigenzinnige stem kunnen ontwikkelen als zij niet worden verleid tot clickbait en sensatie: die vrijheid vormt de basis voor originele verbeelding en nieuwe verhalen.

Steun ons

  • Jochum VeenstraHoofdredacteur
  • Mark de BoorderUitgever
Lees meer
het laatste
illustratie van een meisje in een tent waarin ze leest en veel spullen om zich heen heeft staan, in contrast met de paarse lucht buiten

De magen zagen bleek in dit licht

'Ik heb een onstilbare behoefte mensen van hier te ontmoeten / op zoek naar een bewoonbare waarheid.' De gedichten van Angelika Geronymaki worden bevolkt door bietjes, bralhonden en bulderende koeien: lijfelijke poëzie die je voelt en proeft. Lees meer

Illustratie van een vrouw die een deur opent en daarachter een wereld van verschillende kleuren ziet

Rust Roest

Met dit verhaal waarin surrealisme en de werkelijkheid op een poëtische manier in elkaar overlopen, won Chris Kok de Debutantenschrijfwedstrijd van Editio. Lees meer

Kamer aan zee

Kamer aan zee

Twee mensen ontmoeten elkaar: de een werkt in een hotel en de ander wordt niet vaak tegengesproken. Wat volgt zijn een strandopgang, cocktails en een gedeelde sigaret. Lees meer

Met welke zin begin ik de laatste zinnen?

Met welke zin begin ik de laatste zinnen?

Vivian Mac Gillavry schreef een reeks korte verhalen over de vragen waarmee we achterblijven vlak na de dood van een dierbare, van 'Wanneer besloot hij dat hij gecremeerd wilde worden?' tot 'Welke schoenen zijn gepast voor de uitvaart?'. Lees meer

Mijn buurjongen 1

Mijn buurjongen

"In hun vriendschap waren ze onaantastbaar, als een groep soldaten voor een veldslag." Een kwetsbaar kort verhaal van Lars Meijer waarin tractors worden opgegeten, kleedkamers vol stoom hangen en geheimen worden ontdekt. Lees meer

Een ongelukje in Niemandsland 3

Een ongelukje in Niemandsland

Hoe weet je of dat wat je kiest het juiste is? Een kort verhaal van Stefanie Gordin over liefde, zwangerschap en autonomie. Lees meer

Rode sloffen

Rode sloffen

Soms begint het afscheid nemen al voordat het verlies er is. Een kort verhaal van Werner de Valk over het afscheid nemen, het gesprek daarover aangaan, en wat te doen met alles dat achterblijft. Lees meer

Meander (maar ook weer wel)

Meander (maar ook weer wel)

In het park achter het huis van haar ouders staat een plakkaatje met een gedicht van Marte Hoogenboom, dat ze schreef toen ze nog anders heette. Zo nu en dan gaat ze erlangs om het te herlezen, maar of ze er ooit écht naar terug kan? Lees meer

Stemvorken

Stemvorken

Hoe onderzoek je lesbische aantrekking als je eerste kennismaking daarmee porno is, gericht op een mannelijke fantasie? Met ‘Stemvorken’ won Leonore Spee Het Rode Oor 2022, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Ongewerveld

Ongewerveld

Kan erotiek ook schuilen in pijn, verdriet en kwetsbaarheid? Met ‘Ongewerveld’ won Jori(k) Amit Galama de juryprijs van Het Rode Oor 2022, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Dit is ook mijn vakantie

Dit is ook mijn vakantie

"Dit ben ik, met mijn nieuwe wandelschoenen, helemaal uitgerust en braaf nog." Hij hoogtevrees. Zij onverschrokken. In dit korte verhaal van Werner de Valk pakt een hike door de bergen wel heel anders uit dan verwacht. Na afloop zijn daar gelukkig altijd nog de foto's. Lees meer

Bloed en havermout

Bloed en havermout

Een verhaal van Jan Wester over twee zussen, onvoorwaardelijke liefde, klauwende vingers, mantelzorg en Teletubbies. Lees meer

De draad

De draad

Sumai Yahya schreef een kort, poëtisch verhaal over menselijke vleermuizen slingerend aan een draad. Een korte versie verscheen in het papieren magazine, maar lees hier de volledige versie, vol symboliek, donkere massa's, naalden, konijnen met rode ogen en aangeslepen ruggengraten. Lees meer

Iets wat van zijn vader is geweest

Iets wat van zijn vader is geweest

Het is zwarte zaterdag en de tankstations zijn druk. Sigarettenrook en uitlaatgassen blijven "in de windstilte boven het asfalt verstikkend en bewegingsloos hangen." Tristan is, in dit korte verhaal, op weg naar het huis van wijlen zijn vader, een man op wie hij nooit heeft kunnen rekenen. Kan hij het opbrengen om door te rijden? Lees meer

Gedichten Alara Adilow (titel volgt) 2

Straatliedjes

Wat is een huis? 'Iets dat de wraak van de nacht buiten houdt. / Iets waar je naar terugkeert na een lange reis.' In deze nieuwe gedichten van Alara Adilow worden vaders ontvlucht, tijdelijke verblijfplaatsen gevonden en nieuwe relaties op zee aangegaan. Lees meer

Koeman

Koeman

Een kort verhaal van Jan Wester over een veeboer die op papier alles bezit, maar zich niet thuisvoelt in zijn eigen kudde en op zoek is naar een eenheid. Koeman was niet van land, niet van gras. Door de zolen van zijn laarzen was hij afgescheiden van zijn aarde. Hij had ze weleens uitgeschopt, op... Lees meer

 1

"En opeens denk je aan hun lichamen" vertaalde gedichten in samenwerking met Poetry International

Hoe kun je poëzie ook anders ervaren dan via een bundel of op een podium? Achttien studenten
illustratie van de Rotterdamse Willem de Kooning Academie lieten zich inspireren door het werk van
de achttien dichters van het 52 ste  Poetry International Festival dat vandaag van start gaat. De studenten komen
net als de dichters uit de hele wereld. Uit Vietnam, Oekraïne, Moldavië of Mexico, Polen, de
Verenigde Staten of hier uit Nederland. Lees meer

Meer dan een werkwoord

Meer dan een werkwoord

De stem in Nora’s hoofd laat zich niet zomaar het zwijgen opleggen. “Ik vraag me af of het haar bedoeling was dat ik nu zo weinig lichaamsvet over heb dat zelfs een kussen de pijn van het zitten niet verzacht.” Als verdoving en controle ten koste gaan van haar relaties en gezondheid, stelt Nora zich die ene belangrijke vraag: is dit het waard? Lees meer

Dit is geen ode 2

Dit is geen ode

'In dit land word je aan stukken gescheurd. / Ik verzamel jouw gescheurde stukken vlees. / Ik bak je op 200 graden. / Ik deel je uit.' In harde dichtregels verkent Shabnam Baqhiri hoe het is om je echt aan te passen en waarom dit soms noodzakelijk en juist goed is. Lees meer

A Sacred Slut_Daan Timmer_Lena Plantinga

A Sacred Slut

Je bent vrouw, het is zomer en je wil wat. Klaarkomen, bijvoorbeeld. In dit broeierige nieuwe kortverhaal van Lena Plantinga speelt een jonge vrouw met zichzelf en het lot. Een verhaal over zoeken naar je seksuele zelf, en haar aantreffen onder het juk van je seksuele verleden. Lees meer

Steun de makers van de toekomst. Sluit je aan bij Hard//hoofd!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Wij zijn al meer dan twaalf jaar bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Onze kunstverzamelaars maken dit mogelijk. Sluit je nu aan en ontvang jaarlijks gesigneerde kunstwerken van veelbelovende kunstenaars én je eigen Hard//hoofd-tasje. Veel verzamelplezier!

Steun en verzamel