Asset 14

De bomen in Roemenië zijn ook vaderloos

De bomen in Roemenië zijn ook vaderloos 2

De bomen in Roemenië zijn ook vaderloos

oostblokstank

tankstationcroissantverpakkingen
opengemaakt met vergeelde tanden
sigarettenrook, oostblokstank
die in haren hangt
vreemdelingenparfum
plattelandsaccenten, lager volk
in massa’s geduwd tot stromen zielen
we staan op elkaar
lezen borden waarvan de letters afbladderen
B.curest. - Co.stan.a - spoor 10
ik miste collectieve haast
treinen waar de airco nooit gewerkt heeft
de eenheid die in eenzaamheid zit

we ademen dezelfde miezerige lucht in
nemen plaats op dezelfde smerige stoeltjes
zwetend mensenvlees hangt over botten
zit verpakt in kunststof kleren
we spreken over de dochter van de buurvrouw
en onze kleinkinderen
we roddelen tegen vreemden
ik versta moedertaal, tel moedervlekken
op mijn duim en oogleden
we hebben dezelfde huid op dezelfde plekken
littekens en lijnen als treinsporen die ons
naar elkaar leiden scheuren en breuken
die we vast proberen te lijmen
we plakken aan elkaar vast
zweet een gemeenschappelijk goed
vervreemding een vreemd kwaaltje
dat ik in elk lichaam meen te herkennen

mijn land
mijn aarde
mijn zand
mijn ziel

ik hou van elke vertrouwde onvriendelijkheid
elke lelijkheid en elk kunstgebit
en ik beloof dat ik altijd van Roemenië zal houden
tot aan mijn laatste treinrit

De bomen in Roemenië zijn ook vaderloos 1

de appel, de boom, victor en zijn varenkroon

ik zal nooit pretenderen alles te weten
socratisch sarcastisch koorddanser in elk gesprek
jij breekt me af
mechanische logica
jouw wangen zijn koud en ruw
ochtendstoppels, stropdas
vraag voor fruitsap tussen argumenten door
als reclame tijdens een oorlogsfilm
ik kies altijd je kant
jij steekt over niemandsland
advocaat van de duivel
al heb ik me altijd afgevraagd
waarom de duivel er één nodig heeft
je zegt dat machtige mannen voor zichzelf moeten spreken

ik zal nooit pretenderen alles te hebben gelezen
de keukentafelkrantenkoppen kijken
hoe durf ik ongeïnformeerd te zijn
heb je al gehoord over Azerbeidzjan en marxistisch communisme
weet je niet dat wat je denkt naïef is
ja papa ik snap het
nee dat doe je nooit
mijn wangen warmen op baardgroei in mijn keel
je slaat vuisten op tafel nooit mij nooit fysiek of onsubtiel
kerngezin maar kernen vervallen onstabieler als uranium-235
wacht op de atoombom in je keel
die de naam adamsappel heeft

ik word mechanische logica
socratische apathie
politieke ethiek
hopend één discussie te winnen
voor één keer sorry uit je mond te horen
victor en varenkroon en de stille woorden
goed gedaan, zoon
de appel valt niet ver van de boom

De bomen in Roemenië zijn ook vaderloos 2

ruimtevader

tijdens de tweemaandelijkse bijeenkomst
van de dochters-met-vertrokken-vaders-club
wordt de vraag in een vacuüm
teletijdmachine gestopt en de ruimte ingestuurd
met ingehouden adem wachten zeven vrouwen,
meisjes gebleven, op het antwoord, een antwoord
het enige dat we weten is dat papa verhuisd is
naar de Melkweg, het schijnt,
het stond met grote letters in de zondagskrant:

MAN, 46, HAD LOOP NAAR DE MAAN
IETS TE LETTERLIJK GENOMEN

de collectieve vader is lucht geworden
gestorven herrezen woont nu in een paleis
met gouden paplepels, hij liet je niet achter,
hij waakt over jou, zegt mama
hij is een mythe, legende, een verhaal voor het slapengaan
we vragen geef ons heden
onze tweemaandelijkse alimentatie misschien
jouw schulden gaan we nooit vergeven

zeg eens
welke God schept zijn kinderen uit vervallen dinokoeken?
welke God haat je tweemaandelijks?
welke God duwt je melktanden in je keel
en laat je je eigen bloed doorslikken?

welke Vader is geen vader, vormt wel een wij
vaderloze vrouwen zijn een bevolkingsgroep apart
misschien moeten we minder belastingen betalen

zeven dochters, semiweeskind gebleven
wachten op de intragalactische postduif
hij was, het schijnt, zijn zuurstoftank vergeten
in de maandagkrant zal er staan:

MAN, 46, LIEP NAAR DE MAAN
EN LIET NIETS HELEMAAL NIETS MEER WETEN

 

Mail

Francesca Birlogeanu (die/hun, zij/haar) is een queer dichter, theatermaker en student geneeskunde met Roemeense roots. 

Eef Stalman is een illustrator die op een intuïtieve manier te werk gaat en vaak persoonlijke ervaringen op een poëtische en suggestieve manier verbeeldt. Door een verhaal vanuit iemands beleving te vertellen, hoopt ze mensen mee te nemen in haar werk, ze te ontroeren. De organische vormen en de rust van de natuur spelen een grote rol in Eefs werk. Ze wil de stilte vangen in vluchtige tijden, steeds zoekende naar een moment van verstilling.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
De sofaconstante

De sofaconstante

Uschi Cop schreef een claustrofobische verhalenbundel over zes levens die getekend zijn door een verlangen naar zingeving. De sofaconstante is een voorpublicatie van een van die verhalen uit haar bundel 'Zwaktebod'. Lees meer

Voesten

Voesten

"Misschien is dat man zijn hier: hetzelfde bewegen als de anderen." Voesten van Werner de Valk is een kort verhaal over een eiland met een duistere traditie en over het moeten bewijzen van mannelijkheid. Lees meer

Muze

Muze

Loren Snel schreef een roman over hoe samen te zijn met een ander en intussen trouw te blijven aan jezelf. Haar debuut verschijnt 25 oktober bij uitgeverij Prometheus. Hier lees je een voorpublicatie. Lees meer

Jari

Jari

Dave Boomkens schreef een verhaal over troosteloosheid, onmacht en opgroeien. Over hoe je in een treurig flatgebouw, tussen de nieuwsprogrammering en sportwedstrijden door, een vriend kunt vinden en verliezen. Lees meer

Geef de dag een naam

Geef de dag een naam

Op een hete zomerdag wordt Felipe zwetend wakker. Deze dag, die heet en broeierig is, brengt hem uit evenwicht, tot hij uiteindelijk doet wat hij gezworen had nooit te doen: hij begint te drinken. Een fragment uit de afstudeernovelle van Tiemen Hageman over het verleden proberen los te laten, het leven ruimte geven en adolescent worden. Lees meer

Tussen de randen van een aquarium

Tussen de randen van een aquarium

Wie ben je als je alles kunt zijn? In het fragmentarische afstudeerwerk van Ettie Edens veranderen mensen onder andere in een hoopje, een steen, een natuurkundedocent, water, iemand die limonade drinkt en een lantaarnpaal. Lees meer

Mycelium

Mycelium

Wat als schimmelsporen zich met iedere adem dieper in je longen graven? Met ‘Mycelium’ won Olga Ponjee de juryprijs van Het Rode Oor 2023, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Bösendorfer 1

Bösendorfer

Bij Snelders blinkt de piano van het poetsen en de handen van de vijftigjarige eigenaar zijn door ouderdom stram geworden. Wat gebeurt er als een twintiger op bezoek komt om de Bösendorfer te bezichtigen? Met ‘Bösendorfer’ won Nick De Weerdt Het Rode Oor 2023, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

In mijn droom besta ik uit pixels

In mijn droom besta ik uit pixels

Terra van Dorst keek maandenlang naar livestreams van pleinen en stranden. Dit vertaalde ze naar gedichten over een straat waarin ze haar ouders vindt, een man die haar een sjaal wil verkopen waar je in kan wonen en de zee. Het resultaat is de bundel 'in mijn droom besta ik uit pixels' waarmee ze deze zomer afstudeerde bij de opleiding Creative Writing aan ArtEZ. Lees meer

Pulpa

Pulpa

Ileen Rook schreef een afstudeernovelle over autoriteit, de supermarkt en een teveel aan tanden. Wie is Aline, waar komen al die tanden vandaan en hoe kan ze grip krijgen op een realiteit die steeds verder van haar verwijderd raakt? Lees meer

:Voorpublicatie Magazine Aaah: Mijn vader de eendenmosseljager

🎧 Mijn vader de eendenmosseljager

‘Dat zijn de zenuwen, die horen erbij. Een goede percebeiro is altijd bang.’ Een voorpublicatie uit Aaah!, het nieuwe magazine van Hard//hoofd. Lees meer

Notes on Ken

Notes on Ken

‘Camp is de organisator van het feestje, en strooit nog wat extra glitter over je heen wanneer je arriveert.’ In Notes on Ken analyseert Caecilia Rasch Earring Magic Ken, neonkleurige beenwarmers, Barbiecore fitc checks en de kenmerkende campy esthetiek. Lees meer

Ik kan u nergens vinden

Ik kan u nergens vinden

In dit verhaal van Werner de Valk, praten twee huisgenoten onder het genot van een glas wijn over het bestaan van God. Nooit een goed idee als je je ergert aan elkaar. Lees meer

Biecht

Biecht

‘Ik ben buschauffeur en ik rijd altijd expres de halte een paar meter voorbij zodat alle wachtende mensen een drafje moeten inzetten om de bus toch te halen.’ Een verhaal van Hanne Craye dat je leidt langs zonden, intieme geheimen en de juridische voorwaarden van een biecht. Lees meer

Een bui

Een bui

In dit verhaal neemt Tessel Veneboer je mee naar hartje Parijs. Een jonge vrouw en een oudere man treffen elkaar. Terwijl ze praten over films, de wijn en ‘de meertaligheid van zijn twee dochters’, verschuift haar blik op de stad om haar heen en op zichzelf. Lees meer

Nooit meer vliegen

Nooit meer vliegen

‘Het is een gedoe om je van de dode vogels te ontdoen. Je weet ook niet goed hoe dat moet, lichamen bergen.’ In dit verhaal van Esther de Soomer vliegen de vogels moedwillig tegen je raam, scroll je door artikelen over te vroeg bottende bomen en komt je buurvrouw langs met haar kat die gek wordt van je roofvogelgeluiden. Lees meer

:‘Een zeer stellige manier van tegenspreken’ : Een interview met Ester Naomi Perquin

‘Een zeer stellige manier van tegenspreken’: Een interview met Ester Naomi Perquin

‘Er is een reden waarom de meeste dichters niet kunnen autorijden.’ Julia de Dreu interviewde Ester Naomi Perquin over haar nieuwste bundel, geloven, chagrijnige kippen en porseleinkastjes. Lees meer

:Poetry International X Willem de Kooning Academy: Gedicht zoekt beeld (deel 2) 5

Poetry International X Willem de Kooning Academy: Gedicht zoekt beeld (deel 2)

Deel twee van de samenwerking tussen Poetry International en Willem de Kooning Academy. Achttien studenten lieten zich inspireren door het werk van de dichters van het 53ste Poetry International Festival. Alle illustraties zijn gedurende het festival te zien in een expositie in LantarenVenster en op de route tussen de festivallocaties op Katendrecht. Lees meer

Eén tarotlezing verwijderd van

Eén tarotlezing verwijderd van

‘Mijn navel is een portaal / Ik smeer hem in / met etherische oliën / in de hoop dat het ruimte creëert / om mijzelf in te kunnen verbergen.’ Sander Ausems schreef een gedichtenreeks over het verlangen om grip te houden op een steeds sneller veranderende wereld. Lees meer

Gedicht zoekt beeld (deel 1) 2

Poetry International X Willem de Kooning Academy: Gedicht zoekt beeld (deel 1)

Hoe kun je poëzie ook anders ervaren dan via de bundel of op het podium? Achttien studenten illustratie van de Rotterdamse Willem de Kooning Academie lieten zich inspireren door het werk van de dichters van het 53ste Poetry International Festival (9 – 11 juni Rotterdam). Hard//hoofd presenteert een selectie van hun illustraties in combinatie met de gedichten. Alle achttien zijn gedurende het festival te zien in een expositie in LantarenVenster en op de route tussen de festivallocaties op Katendrecht. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer