Asset 14

Straatliedjes

Gedichten Alara Adilow (titel volgt) 2

Gedichten Alara Adilow (titel volgt)  

De kamer deint in mij

Ik lig tegen de borst van een oude visser en streel zijn ballen.
De zee is in de gewrichten van de visser gegroeid,
zijn botten moeten koraal zijn.
Soms is de zee zo stil, zo glad
dat de hemel van haar lijkt te zijn maar het is illusie.
De zee is een graf.
De pijn van de zee is schitterend en eindeloos.
De weerspiegelingen van haar wonden zijn verblindend.
Mijn navel biedt de visser hoop.
In mijn navel vindt hij een stukje van zichzelf terug.
Je hoeft maar een beetje van jezelf te missen om uit elkaar te vallen.
De golven gisten langs de kliffen. Het is heet en we zweten.
De jasmijnstruik die langs het raam groeit bloeit.
Ik heb modder aan mijn voeten
omdat ik blootsvoets in de tuin heb gedanst.
Mijn adem is rode wijn.

Nabij hoor je de zee ruizen en ik wil hem bezitten.
Ik moet hem bezitten en de reizen in zijn ogen.
De wind port zijn arm door het raam, zijn lamme hand streelt onze lichamen.
We lijken gebonden aan elkaar maar het hart in de kamer is niet meer dan een idee.
Roodbaarsschubben plakken aan zijn schouders.
Zijn vingers nog vuil van de roodbaarzen die hij vanmiddag heeft schoongemaakt.
In de tuin staat een emmer met viskoppen
waar hij de sinaasappelboom mee zal bemesten.
Hij houdt mijn billen vast.
De stroming trekt aan een boei in de verte.
Mijn huid liegt
tegen de jaren die hem veranderd hebben.
Hij drukt zijn lippen tegen mijn wenkbrauwen.
Verander in een hangklok, een anemoon, ekster, een ree.
Daarna een panter, een zeester.

 

Gedichten Alara Adilow (titel volgt) 2

Overweeghuis

Ik las Simone de Beauvoir, De tweede sekse
Ik mocht niet werken terwijl ik in het overweeghuis zat.
Ze vroegen of ik wou stoppen ik zei, ‘ja maar
wat moet ik anders, hoe moet ik anders.’

We woonden met vijf vrouwen.
L was de agressiefste.
L wil in witte wolken haar eigen god maken
en overheersen maar de witte wolken en haar lichaam
hebben een pact gesloten tegen haar.
De witte wolken liegen als verlangen.
Ze reciteert een gebroken gebed,
ze heeft een gelaat dat het in de steek gelaten zijn.

Steek als in iets scherps.
Iets scherps als in iets dat verdeelt.
Iets dat verdeelt in iets dat afscheidt,
als in afzonderen, isoleren
als in niet asociaal, onmenselijk.

T luisterde naar Tupac
terwijl ik aan het lezen was
‘mama is maar een jong meisje, alleen’
T heeft twee jaar vastgezeten.
T heeft een draak op haar heup die het zonlicht kan verzwelgen.
T rookt een joint in de tuin.

Alle anderen in mij zijn voor altijd verweven
met de anderen in het huis, nieuwe anderen rezen in mij op
uit aanrakingen met de anderen in het huis.

Het overweeghuis is symbool voor
tegengewicht, evenwicht, of gewoon gewicht
Of balans. Of overwegen, zoals in weerspiegelen
Kan het anders, is er een andere manier

Een huis is metonymie voor iets dat deel van jou, iets dat omarmt
overdekt, vasthoudt, afdekt, verwarmt, een huis staat voor een plaats waar je welkom bent.
Iets dat de wraak van de nacht buiten houdt.
Iets waar je naar terugkeert na een lange reis.
Het overweeghuis is in feite een tijdelijke locatie
Een transitie. Het overweeghuis is iets als een bootje naar een ander leven toe.
Een leven zo ver weg dat het niet te zien en als je het kan zien
Lijkt het soms op een mug, soms op een gat van zo verre afstand.

 

Gedichten Alara Adilow (titel volgt) 1

Droomlied

De zee ver achter mij lacht bar en leeg
in zijn verslagen. Een reusachtige meeuw verslindt
manisch een frietje dat op het asfalt ligt.
Nieuwsgierig daalt een tweede meeuw dichtbij hem neer
terwijl de elzen razen in de wind.
De elzenbladeren zijn bespat met ‘t rode licht
dat uit het stoplicht vonkt naast de steeg.
Ik zie mijn vader bij het vuilnis staan.
Vrolijk zingend over zijn vader terwijl hij
verward een warrig ritme klapt. Ik vlucht
weg langs gezichten die door mist heen gaan.
Weg vluchtend volgt mijn dolle vader mij.
Mijn vader schrijnt verstompt mijn naam. Ik vlucht. Ik vlucht
vergeefs. Een tal van stemmen rafelen uiteen,
in mij en achter mij en om mij heen.
De duizend stemmen spetteren. Ik vlucht. Ik vlucht
vergeefs. Mijn vader houdt mij ijlend klem.
Zijn spuug bespat mijn nieuwe jas en ik word hem.
Reusachtige meeuwen snijden door de lucht.

 

 

 

 

Mail

Alara Adilow (1988) is dichter en auteur van Somalische afkomst. Ze studeert deeltijd Rechtsgeleerdheid aan de Open Universiteit en volgt de schrijfopleiding aan de Schrijversvakschool Amsterdam met studierichting proza. Ze publiceerde o.a. poëzie in DW B, De Gids, De Revisor en Tirade. Haar debuutbundel Mythen en stoplichten verscheen in 2022 bij Prometheus.

Fatiha Alouati is een mixed media illustrator gevestigd in Rotterdam. Ze houdt haar ogen open voor alles wat mystiek, kleurrijk en funky is. Door deze elementen intuïtief in haar werk te integreren, blijft haar kunst speels en verfrissend.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Kür op muziek

Kür op muziek

”Onlangs las ik over wezentjes die alleen bestaan in de droom van een slapende vrouw.” Nelson Morus schreef een kort verhaal over geforceerde gezelligheid, chatbotgesprekken over lievelingsgerechten, hectiek en de alledaagse sleur. Lees meer

Zo het begon 1

Zo het begon

Nele Peeters schreef een ontroerend verhaal, vol treffende zinnen en beelden. Het is dromerig verhaal, over eenzaamheid, hoop, zorgzaamheid en zwaarte. Lees meer

 1

Het model

De hoofdpersoon in dit verhaal van Feico Sobel poseert op een doordeweekse avond naakt voor een schilderklasje in Spijkenisse. De sessie ontaardt in een bizarre erotische nachtmerrie waarin onze verteller zich totaal verliest. Lees meer

Weke delen

Weke delen

Op de laatste dag van de zomervakantie bedenken vier vrienden een ultieme streek om ‘de Pedofiel’ in het dorp te leveren. Maar tussen Reinout en Jordan is iets anders aan de hand. Een coming of age- verhaal van Nelson Morus over vriendschap, angst, en schaamte. Lees meer

De kieuwbogen kleuren zalmroze

De kieuwbogen kleuren zalmroze

In de zomer van 2022 voltrok zich een milieuramp in de rivier de Oder. Honderdduizenden dode vissen dreven toen naar het oppervlak van de rivier. Emma Zuiderveen schreef een gedichtenreeks waarin ze de oorzaken en gevolgen van deze ramp op zowel individuele als collectieve schaal onderzoekt. Lees meer

De vrouw met de rode haren (ILY)

De vrouw met de rode haren (ILY)

Een verhaal van Ida Blom over de beklemming van verlies en herinnering en het zoeken naar het verleden in het heden. Lees meer

Roku City/heterotopie/spiegels

Roku City / heterotopie / spiegels

Mel Kikkert schreef een multimedia verhaal over Roku een streamingdienst die in de VS ontstaan is. In 2017 bracht Roku een screen saver uit, die je zag als je niets aan het kijken was op hun service. Lees meer

De sofaconstante

De sofaconstante

Uschi Cop schreef een claustrofobische verhalenbundel over zes levens die getekend zijn door een verlangen naar zingeving. De sofaconstante is een voorpublicatie van een van die verhalen uit haar bundel 'Zwaktebod'. Lees meer

Voesten

Voesten

"Misschien is dat man zijn hier: hetzelfde bewegen als de anderen." Voesten van Werner de Valk is een kort verhaal over een eiland met een duistere traditie en over het moeten bewijzen van mannelijkheid. Lees meer

Muze

Muze

Loren Snel schreef een roman over hoe samen te zijn met een ander en intussen trouw te blijven aan jezelf. Haar debuut verschijnt 25 oktober bij uitgeverij Prometheus. Hier lees je een voorpublicatie. Lees meer

Jari

Jari

Dave Boomkens schreef een verhaal over troosteloosheid, onmacht en opgroeien. Over hoe je in een treurig flatgebouw, tussen de nieuwsprogrammering en sportwedstrijden door, een vriend kunt vinden en verliezen. Lees meer

Geef de dag een naam

Geef de dag een naam

Op een hete zomerdag wordt Felipe zwetend wakker. Deze dag, die heet en broeierig is, brengt hem uit evenwicht, tot hij uiteindelijk doet wat hij gezworen had nooit te doen: hij begint te drinken. Een fragment uit de afstudeernovelle van Tiemen Hageman over het verleden proberen los te laten, het leven ruimte geven en adolescent worden. Lees meer

Tussen de randen van een aquarium

Tussen de randen van een aquarium

Wie ben je als je alles kunt zijn? In het fragmentarische afstudeerwerk van Ettie Edens veranderen mensen onder andere in een hoopje, een steen, een natuurkundedocent, water, iemand die limonade drinkt en een lantaarnpaal. Lees meer

Mycelium

Mycelium

Wat als schimmelsporen zich met iedere adem dieper in je longen graven? Met ‘Mycelium’ won Olga Ponjee de juryprijs van Het Rode Oor 2023, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Bösendorfer 1

Bösendorfer

Bij Snelders blinkt de piano van het poetsen en de handen van de vijftigjarige eigenaar zijn door ouderdom stram geworden. Wat gebeurt er als een twintiger op bezoek komt om de Bösendorfer te bezichtigen? Met ‘Bösendorfer’ won Nick De Weerdt Het Rode Oor 2023, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

In mijn droom besta ik uit pixels

In mijn droom besta ik uit pixels

Terra van Dorst keek maandenlang naar livestreams van pleinen en stranden. Dit vertaalde ze naar gedichten over een straat waarin ze haar ouders vindt, een man die haar een sjaal wil verkopen waar je in kan wonen en de zee. Het resultaat is de bundel 'in mijn droom besta ik uit pixels' waarmee ze deze zomer afstudeerde bij de opleiding Creative Writing aan ArtEZ. Lees meer

Pulpa

Pulpa

Ileen Rook schreef een afstudeernovelle over autoriteit, de supermarkt en een teveel aan tanden. Wie is Aline, waar komen al die tanden vandaan en hoe kan ze grip krijgen op een realiteit die steeds verder van haar verwijderd raakt? Lees meer

:Voorpublicatie Magazine Aaah: Mijn vader de eendenmosseljager

🎧 Mijn vader de eendenmosseljager

‘Dat zijn de zenuwen, die horen erbij. Een goede percebeiro is altijd bang.’ Een voorpublicatie uit Aaah!, het nieuwe magazine van Hard//hoofd. Lees meer

Ik kan u nergens vinden

Ik kan u nergens vinden

In dit verhaal van Werner de Valk, praten twee huisgenoten onder het genot van een glas wijn over het bestaan van God. Nooit een goed idee als je je ergert aan elkaar. Lees meer

Biecht

Biecht

‘Ik ben buschauffeur en ik rijd altijd expres de halte een paar meter voorbij zodat alle wachtende mensen een drafje moeten inzetten om de bus toch te halen.’ Een verhaal van Hanne Craye dat je leidt langs zonden, intieme geheimen en de juridische voorwaarden van een biecht. Lees meer

Word trouwe lezer van Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Meld je aan als abonnee voor slechts €2,50 per maand en ontvang ons papieren magazine twee keer per jaar in de bus. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer