Asset 14

Waarom Pauw medeplichtig is aan het slopen van onze democratie

Waarom <em>Pauw</em> medeplichtig is aan het slopen van onze democratie

Met het uitzenden van een debat tussen Mark Rutte en Thierry Baudet verzuimt Jeroen Pauw zijn journalistieke plicht. Maar niet alleen de media, ook de partijen zelf laten na de Nederlandse kiezers voldoende te informeren over de Europese Verkiezingen, aldus Naomí Combrink.

Vanavond zendt het actualiteitenprogramma Pauw een ‘verkiezingsdebat’ uit tussen Rutte en Baudet. Ik zet verkiezingsdebat tussen aanhalingstekens omdat deze verkiezingen a) voor het Europees parlement zijn, en beide mannen weinig met de Europese fracties te maken hebben, en b) er aan de verkiezingen gelukkig meer partijen meedoen dan de VVD en de FvD.

Het is een slimme zet van Rutte, die het debat initieerde en erop aandrong. Door de verkiezingen te framen als tweestrijd tussen de VVD en het FvD wordt de schijn gewekt dat er buiten deze partijen geen opties zijn, alsof links Nederland überhaupt niet bestaat en alsof de enige manier om tegen fascisme te stemmen is door vóór de VVD te stemmen. Het is logisch dat Baudet gretig van dit aanbod gebruikmaakt. Beide partijen kunnen hier alleen maar op vooruitgaan. De VVD zet zichzelf neer als redelijke partij en als enige optie voor verontruste kiezers om Baudet te stoppen. Het FvD wordt daarentegen gepositioneerd als de voor de hand liggende optie voor iedereen die problemen heeft met de huidige Nederlandse participatie aan de EU.

De Europese Parlementsverkiezingen lijken door weinigen erg serieus genomen.

Voor beide mannen en partijen is het begrijpelijk dat ze warm lopen voor dit debat. Wat alleen totaal ónbegrijpelijk is, is waarom de publieke omroep dit zou faciliteren. Of nou ja, onbegrijpelijk. Begrijpelijk binnen een tendens waar de media al decennialang lang door geplaagd worden, namelijk: ‘journalistiek’ bedrijven op basis van clicks, kijkcijfers, smeuïgheid en het bieden van een platform aan mensenrechten schendende standpunten omdat dit veel reuring en dus veel aandacht oplevert.
Maar het is onbegrijpelijk als je je herinnert dat journalisten de waakhonden van de democratie zouden moeten zijn.

De Europese Parlementsverkiezingen lijken door weinigen erg serieus genomen. Zo stelden partijen zelf hun kandidatenlijsten pas enkele weken voor de verkiezingen beschikbaar (het is toch onvoorstelbaar dat een door vrijwilligers gerunde stichting ze daarvoor achter hun broek moet zitten?). Weinig mensen kunnen de lijsttrekkers van de Europese fracties van de deelnemende partijen bij naam noemen, laat staan dat we kunnen samenvatten waar ze voor staan. In zo’n geval zouden de media een belangrijke rol kunnen spelen bij het voorlichten van het publiek. Ze zouden kunnen zorgen dat kiezers weten waar de verkiezingen om gaan en (potentiële) Europese parlementariërs kritische vragen stellen over hun plannen. In plaats daarvan is het grote deel van de aandacht echter gegaan naar lege campagnefilmpjes en naar wat Baudet deze week allemaal weer gezegd heeft.

Beloon deze journalisten niet voor deze mishandeling van onze democratie.

Pauw’s facilitering van dit debat vormt een exemplarisch dieptepunt van deze trend. Niet alleen verzaken ze hier hun journalistieke rol binnen democratische verkiezingen, het is veel erger dan dat. Door dit debat te produceren brengt Pauw min of meer een stemadvies uit. Het is direct verantwoordelijk voor de extra stemmen die dit debat deze partijen onmiskenbaar gaat opleveren.

Lieve lezer. Kijk niet. Beloon deze journalisten niet voor deze mishandeling van onze democratie. Als je iets met dit debat wil, ga dan voor de deur van de Rode Hoed demonstreren (al dan niet door de deur te blokkeren). Iets wat deze ‘journalisten’ verdienen, want in plaats van te waken en strijden tegen de demagogie en leugens van politici, spelen ze er zelf een cruciale rol in.

We moeten hier een grens stellen. En als je dan niet wil demonstreren, verdiep je dan in elk geval in de Europese verkiezingen. Dit kan heel makkelijk via stemopeenvrouw.com, een van de weinige organisaties die de afgelopen weken keihard hebben gestreden voor onze democratie. Door een écht debat te organiseren. Door alle partijprogramma’s te verzamelen en partijen te vragen waar hun kandidatenlijsten bleven. Ze hebben heel helder alle programma’s en kandidaten op een rij gezet. Er is dus toch nog een beetje hoop.

Vanavond kun je actievoeren door om 23.00u niet Pauw te kijken maar Knock Down The House op Netflix en live te tweeten onder #knockdownpauw.

 

Beeld: succo via Pixabay.



Mail

Naomí Combrink is patriarchaatsloper, literatuur- en cultuurwetenschapper, verhalenverslaafde en weet nog steeds niet of ze zich nu schrijfster of schrijver wil noemen.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

De achterblijvers

De achterblijvers

Fietsend over een jaagpad reflecteert Gert-Jan Meyntjens op zijn rol als echtgenoot en vader, en neemt hij je mee op een zoektocht naar wat het betekent om man te zijn. Zonder bitter te worden. Lees meer

Ik sliep rechts

Ik sliep rechts

Daten met iemand aan de andere kant van het politieke spectrum? Naomi Ronner deed het. In dit essay beschrijft ze haar ervaringen. Lees meer

De kleinste kans

De kleinste kans

Roosje van der Kamp bereidt zich altijd voor op het ergste. Een vreemd plekje op haar huid, opladers in het stopcontact: overal schuilt gevaar. Als ze achter een geheim komt in de familie begrijpt ze beter waar haar angsten vandaan komen. Ze vertelt erover in dit openhartige essay over intergenerationeel trauma. Lees meer

:Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Het plezier van de leugen en de bevrijding van de agressie: volgens Zomergast Herman Koch verfraait iedereen het leven een beetje met leugens. Lees meer

Hondenvoer 1

It takes an adult to raise a village: Halsema is streng, rechtvaardig, en een tikje autoritair in Zomergasten

De bedachtzame, maar mediagetrainde, Femke Halsema nam ons als Zomergast mee in de bestuurlijke (opvoed)dilemma’s uit haar werk. Als een klassiek ouderfiguur toont ze zich streng en rechtvaardig, maar mist ze óók zelfinzicht op sommige punten. Lees meer

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

‘Uğur Ümit Üngörs fragmenten zijn broodnodige kost voor een samenleving die consequent doet alsof wijdverbreid extreem (staats)geweld een ver-van-mijn-bedshow is.’ Terwijl Zomergast Üngör zichzelf kundig naar de achtergrond werkt, maakt hij duidelijk dat de zomer vele winters verstopt. Met opgewekte grimmigheid vraagt hij ons om ons zorgen te maken over het leed van anderen. Lees meer

Zomergasten met Eva Crutzen roept de vraag op of een mooi gesprek genoeg is of dat kijkers toch snakken naar goede televisie.

Zomergast Eva Crutzen zorgde voor een mooi gesprek, maar is dat genoeg?

Na de ideale televisieavond van Eva Crutzen vraagt Hanna Karalic zich af of een mooi gesprek genoeg is voor Zomergasten of dat kijkers toch snakken naar goede televisie. Lees meer

Mijn tweede kutland… 2

Mijn tweede kutland…

Toen Iskra de Vries vanuit Polen naar Nederland verhuisde, bleek dat zij niet van een koude kermis thuiskwam, maar naar een koude kermis vertrokken was. Iskra schrijft een verschroeiend eerlijke break-up brief aan het adres van ons kikkerlandje. Lees meer

Schroot voor de kunstkenner 1

Schroot voor de kunstkenner

Wat doet een beschilderd stuk schroot in het Stedelijk? Waarom ruikt het er opeens chemisch en zoet tegelijk? Het is het werk van Selma Selman, die opnieuw definieert wat kunst is en mag zijn. Ivana Kalaš is onder de indruk – en heroverweegt haar eigen positie. Zoetig en naar ijzer – dat aroma komt op... Lees meer

Zomers zwijgen

Volim nas: hoe de taal van de liefde mijn lichaam tot stilte maande

Wat als je vertrouwen in jezelf en je lichaam plotsklaps wordt aangetast door epileptische aanvallen? En tegelijkertijd je vertrouwen in de onvoorwaardelijke liefde van je oma ook op losse schroeven komt te staan? In een persoonlijk essay neemt Dorea Laan je in beeldende taal mee in deze zoektocht. Lees meer

:Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst 3

Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst

Wat betekent het om moeder te zijn? En wanneer ben je dan een ‘goede moeder’? Moederschap, en alle nuances daarrond, blijft onderbelicht. Anne Louïse van den Dool onderzoekt via de representatie van moeders in de beeldende kunst de vele kanten die horen bij moeder zijn. Lees meer

Als je écht kinderen wilt redden

Als je écht kinderen wilt redden

Shashitu Rahima Tarirga kwam 33 jaar geleden via interlandelijke adoptie naar Nederland vanuit Ethiopië. Na een reis naar Ethiopië maakt ze nu een afweging tussen haar leven hier en het gemiste leven daar. 'Weegt een westers paspoort op tegen het moeten omgaan met de trauma’s van scheiding en achterlating? Weegt een leven hier op tegen onbekendheid met je leven daar?' Lees meer

nuclear family

Queerkroost

In een briefwisseling over queer ouderschap zoeken Eke Krijnen en Lisanne Brouwer naar steun, herkenning en een houding om de maatschappelijke discriminatie buiten het gezinsleven te houden. Lees meer

Informatiehonger

Informatiehonger

We verslikken ons in data, maar blijven gulzig drinken. In dit essay onderzoekt Paola Verhaert hoe onze honger naar informatie — ooit gevoed door boeken, nu door eindeloze datastromen — ons hoofd én onze wereld begint te verzwelgen. Waar ligt de grens? En merken we het als we die overschrijden? Lees meer

:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer