Asset 14

Veel oma's

"Wie ben jij voor mama?' vroeg mijn zoon aan de vriendin van mijn moeder.
"Ik ben de vriendin van je oma."
"Neen." Dat had hij niet gevraagd. "Wie ben jij voor mijn mama?"
"Ik ben je mama’s stiefmoeder."
Het woord kwam er maar ongemakkelijk uit. Zo hadden we het zelf nog nooit benoemd.
"En hoe stout ben jij voor mama?"
(…)
De conversatie vond plaats in het huis van mijn moeder, ergens op de trap, tussen mijn zoon en de vriendin van mijn moeder. Zelf stond ik er van de zijlijn naar te kijken. Maar nu was ik betrokken partij: "O jee", dacht ik, "als ze nu maar niet denkt dat ik hem dat heb ingefluisterd." Nog nooit had ik het woord ‘stiefmoeder’ uitgesproken, zeker niet met het epitheton ‘stout’, zeker niet over de vriendin van mijn moeder, of de vrouw van mijn vader. Maar de verhaaltjes waren me voor geweest. Noch voor ik kans had gezien mijn vierjarige uit te leggen hoe het bij mij thuis zat, hadden Grimm en Disney al een verklarend vingertje opgestoken: "stief- is stout".

En dus vroeg mijn zoon onbevangen aan mijn stiefmoeder hoe vaak ik al in het hok was opgesloten en met de bezem was geslagen. We besloten deze half grappige, half pijnlijke anekdote met een ongemakkelijk lachen. "Haha, ja… mama is Assepoester niet. Of Sneeuwwitje. Jammer misschien."

Maar toen ik woensdagmiddag mijn zoon van school ging afhalen om bij zijn oma te gaan eten, hoorde ik hem opscheppen tegen een vriendje.
"Heb jij veel oma’s?"
"Twee opa’s en één oma." antwoordde het vriendje.
"Ik heb… hoeveel oma’s heb ik mama?"
"Even kijken: er is oma, er is moeke, er is de vriendin van oma en er is de vrouw van opa. Vier dus."
"Ik heb vier oma’s." Met vier onderstrepende vingers in de lucht.
Blijkbaar is het onder vierjarigen iets om mee uit te pakken. Goed zo.

Zelf heb ik een extra bompa. En dat biedt voordelen: zoveel mensen, zoveel persoonlijkheden, evenveel liefde (in de beste der werelden). En geen kind kan teveel liefde krijgen.

Er was de zwijgzame grappige opa, die van zijn middagdutjes en zijn whisky’s hield, een bibliotheek had om U tegen te zeggen en vanuit de rust uit de verte droge grapjes maakte. Er was de aanwezige pepe, die graag op de hoogte was van wat zijn kroost deed en die zijn tijd nam om uit te zoeken waar hij je het meeste plezier mee kon doen. Er is de lieve luide G., die ik om onduidelijke redenen altijd met zijn voornaam ben blijven aanspreken, die mijn naam steeds verwisselde met die van zijn eigen kleindochter en altijd zijn witte zakdoek bovenhaalde om ons uit te wuiven.

Een extra familielid brengt bovendien opnieuw extra familie mee. Dat maakt de feestdagen wel erg druk. Maar het zorgt toch ook voor een uitgebreider sociaal en familiaal netwerk. En dat is (meestal) iets om blij mee te zijn.

Niet dat ik reclame maak voor broken homes. Laten we wel wezen: er gaat het nodige lijden mee gepaard. Maar als ik denk aan de liefde die mijn zoon van al zijn grootouders krijgt, en hem hoor opscheppen over die grote hoeveelheid oma’s, denk ik: "goed voor jou."

Mijn tip? Weg met het woord ‘stiefouder‘. Het klopt nooit: als je de nieuwe partner van je ouders graag ziet, wil je van de ‘stief’ af. Als je de nieuwe partner van je ouders niet graag ziet, wil je van het idee af dat het een tweede ‘moeder’ of ‘vader’ van je is. En verder: een gebroken relatie is (op zijn minst) tijdelijk pijnlijk, maar een volgende generatie trekt zich daar niks van aan. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd, denken die. En maar goed ook.

Nele Buyst (1983) woont en werkt in Gent en combineert een job als webredacteur met kinderen en schrijven.
www.unspokenterms.wordpress.com

Mail

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
We zijn tenminste allemaal nog mensen

We zijn tenminste allemaal nog mensen

Een zaterdag begin november, op perron 5 van Utrecht Centraal. Het is rond vijven en het perron ziet zwart van de mensen die net als ik naar Amsterdam willen. Ik zet me schrap voor het moment dat de trein arriveert en ik me tussen de lange stroom mensen naar binnen moet zien te wurmen. Als... Lees meer

Roku City/heterotopie/spiegels

Roku City / heterotopie / spiegels

Mel Kikkert schreef een multimedia verhaal over Roku een streamingdienst die in de VS ontstaan is. In 2017 bracht Roku een screen saver uit, die je zag als je niets aan het kijken was op hun service. Lees meer

De sofaconstante

De sofaconstante

Uschi Cop schreef een claustrofobische verhalenbundel over zes levens die getekend zijn door een verlangen naar zingeving. De sofaconstante is een voorpublicatie van een van die verhalen uit haar bundel 'Zwaktebod'. Lees meer

Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

:The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

Marit Pilage onderzoekt beelden van queer vruchtbaarheid in de kunst om zo de definitie van vruchtbaarheid, zwangerschap en ouderschap te herdefiniëren. Lees meer

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Zazie Duinker baant zich een weg door het oerwoud van de (hergedefinieerde) woorden. Lees meer

In de afwezigheid van 1

In de afwezigheid van

Marit Pilage onderzoekt de rol en betekenis van kunst bij zwangerschap en vruchtbaarheid, maar vooral ook bij het uitblijven daarvan. Lees meer

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik toch een mannenhater?’ 6

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik dan toch een mannenhater?’

Puck Lingbeek's vader stelt dat haar boosheid richting mannen haar interpretaties van kunst beïnvloedt. Puck is het daar niet mee eens, maar het zet het haar wel aan het denken. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Voesten

Voesten

"Misschien is dat man zijn hier: hetzelfde bewegen als de anderen." Voesten van Werner de Valk is een kort verhaal over een eiland met een duistere traditie en over het moeten bewijzen van mannelijkheid. Lees meer

Muze

Muze

Loren Snel schreef een roman over hoe samen te zijn met een ander en intussen trouw te blijven aan jezelf. Haar debuut verschijnt 25 oktober bij uitgeverij Prometheus. Hier lees je een voorpublicatie. Lees meer

Liever een monster

Liever een monster

Het is moeilijk te accepteren dat mensen kunnen doden, maar waarom maken we van moordenaars karikaturen? Een voorpublicatie uit Lotje Steins Bisschop en Roselien Herderschee Dodelijke gekte. Lees meer

Jari

Jari

Dave Boomkens schreef een verhaal over troosteloosheid, onmacht en opgroeien. Over hoe je in een treurig flatgebouw, tussen de nieuwsprogrammering en sportwedstrijden door, een vriend kunt vinden en verliezen. Lees meer

Hoe in Duitsland het Zionistische establishment wint

Hoe in Duitsland elke vorm van empathie met inwoners van Palestina wordt verboden

De situatie in Duitsland is de laatste dagen geëscaleerd. Het politieapparaat en de politiek gebruiken harde repressiemiddelen om vooral Duitse mensen van kleur of met een migratieachtergrond de kop in te drukken. Zij verliezen op dit moment hun vrijheid van meningsuiting. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Geef de dag een naam

Geef de dag een naam

Op een hete zomerdag wordt Felipe zwetend wakker. Deze dag, die heet en broeierig is, brengt hem uit evenwicht, tot hij uiteindelijk doet wat hij gezworen had nooit te doen: hij begint te drinken. Een fragment uit de afstudeernovelle van Tiemen Hageman over het verleden proberen los te laten, het leven ruimte geven en adolescent worden. Lees meer

Aaah, het launchfeest!

Aaah, het launchfeest!

Na de lancering van ons derde papieren tijdschrift willen we onze lezers, schrijvers en makers graag uitnodigen om dit grote succes samen met Hard//hoofd te vieren op 26 oktober in Amsterdam. Lees meer

Tussen de randen van een aquarium

Tussen de randen van een aquarium

Wie ben je als je alles kunt zijn? In het fragmentarische afstudeerwerk van Ettie Edens veranderen mensen onder andere in een hoopje, een steen, een natuurkundedocent, water, iemand die limonade drinkt en een lantaarnpaal. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer