Ik sta op de stoep voor de HEMA aan mijn fietsslot te morrelen. Het ruikt er naar kleffe croissantjes. Even verderop staan twee bouwvakkers van het zonnetje te genieten. Een derde komt aangelopen.
'Heeey kutschilder, heb je lekkere koekies?', begroet een bouwvakker zijn collega.
'Dit zijn geen koekies', zegt de schilder beledigd, 'dit zijn macarons.'
De allereerste macaron van mijn leven at ik een maand geleden in Brussel, in de hele sjieke winkel van the one and only macaronbakker Ladurée. Ik was met mijn Roemeense vriendin Monica. 'I’ve never had a macaron in my life!' riep ik uit bij het zien van de goudomrande etalage. 'NO!' riep Monica en trok me de winkel in. Binnen staarde ik naar de rijtjes gekleurde koekjes in de vitrine. Na lang nadenken koos ik een roze. 'Framboise', stelde de dame achter de toonbank vast. Ze pakte de macaron van mijn keuze voorzichtig met een tang uit de etalage, liet hem in een papieren zakje glijden en overhandigde het pakketje aan Monica. 'Cinq euro quatre-vingt quinze', sprak de vrouw.
Zes euro voor een koekje ter grootte van een sjoelsteen?! sprak de calvinist in mijn hoofd. Tegen Monica zei ik: “OMG, OMG, my first macaron!” Ik dook het koekje op uit het zakje en nam er een klein hapje uit. Monica keek me verwachtingsvol aan. 'It’s…', 'Yes?', 'It’s… delicious! It’s actually delicious!'.
Ik vond het, tegen alle verwachting in, echt een bijzonder lekker koekje. Zoet maar niet te zoet, knapperig maar ook zacht, vol van smaak maar niet zwaar op de maag. En daarom koester ik sinds het voorval bij de HEMA grote bewondering voor de macaronminnende schilder. Hij heeft duidelijk geen calvinist in zijn hoofd die hem bestraffend toespreekt als hij uit de band springt met zijn middageten. Als hij zin heeft om te lunchen met een zak peperdure gekleurde koekies (excusez le mot) dan doet hij dat gewoon! Ik daarentegen eet makkelijk een week lang dezelfde wortelsoep als ik per ongeluk drie liter heb gemaakt. Ik smeer mijn boterhammen regelmatig met vieze Euroshopper-roomkaas van €0,66. En laatst at ik een ei dat een maand over de datum was, omdat ik het zonde vond om het weg te gooien.
Tijd om de calvinist uit mij te verjagen. Vandaag doe ik als de schilder. Vandaag lunch ik met macarons.