Asset 14

Henk en Mohammed

Henk en Mohammed

Maite Karssenberg speelt luistervinkje in de trein en is getuige van een sympathieke uitwisseling tussen een een enigszins lompe maar lieve Hollander en een Irakese vluchteling.

In de trein van Den Helder naar Amsterdam zit schuin achter me een jongen die gevlucht is uit Irak. Hij is net vier maanden in Nederland en hij heeft een shishapijp bij zich. Dat weet ik, omdat er een Nederlandse man tegenover hem zit die de Irakese vluchteling met luide stem in gebroken Dunglish ondervraagt, terwijl hij, af te leiden uit het sissende openingsgeluidje, een blikje bier drinkt. De jongen antwoordt steeds zachtjes en hakkelend. Ik kan ze niet zien, maar wel goed horen.

Wanneer de bier drinkende man verneemt dat de jongen uit Bagdad komt, zegt hij:

‘Oooh, not good, Bagdad every day POW! POW! Like Syria hè... not good.’

Zo’n man is het. Nieuwsgierig, betrokken, maar niet erg subtiel. Rechtdoorzee zullen we maar zeggen. Een echte Hollander.

Nu vraagt hij waar de ouders van de jongen zijn. Ook in Irak, is het antwoord.

‘Not funny…’ concludeert de man, ‘you call them every day?’

‘Yes’

‘Must be very expensive hè!’

‘Yes, vel geld,’ zegt de jongen in gebroken Nederlands.

De Hollander heeft, zo blijkt nu hij diverse telefoonkosten probeert te bespreken met de Irakees, een bovenmatige interesse in geld, met name in dingen die te duur zijn.

‘How much you pay for boat to Europe?’

‘How much you pay for boat to Europe?’ is zijn vervolgvraag. De jongen begrijpt hem niet. Dan hoor ik hardop een soort robot-Arabisch. Verward vraag ik me af of de Irakees plotseling via de luidspreker aan het bellen is, maar dan realiseer ik me dat hij de woorden van de Hollander probeert te vertalen met Google Translate. Het werkt niet meteen.

‘How. Much. You. Pay. For. Boat. To. Holland?’ herhaalt de Hollander plechtig in de telefoon, ‘Oh nee Europe, sorry, Europe!’

Google vertaalt hardop naar Arabisch, nu begrijpt de Irakees het. Hij lacht schuchter en zegt: ‘11.000’. ‘11.000 euro?’ roept de man uit. De hele coupé kan meegenieten. ‘No, dollar’ zegt de jongen. ‘But that is like 8.000 euro,’ zegt de man en hij voegt er medelijdend en, zo beeld ik me in, hoofdschuddend aan toe: ‘big money man... big money…’ Het is even stil.

‘You come to Italy or Griekenland? I-ta-ly or Griekenland? Or Turkey?’ ‘Italy’ antwoordt de jongen, en van wat erop volgt versta ik niet veel, de jongen praat zacht, ik hoor de Translate-robot alleen zeggen: ‘anders verdrinken’.

‘You stay one year longer and you drink also as me beer,’ zegt de man. ‘Is good?’ vraagt de jongen. ‘Very good’ De man begint op te scheppen over Heineken. ‘This beer, all over the world, also in Bagdad!’ Hij heeft de VOC-mentaliteit hoog in het vaandel. Dan blijkt dat de jongen zelf ook biertjes bij zich heeft, naast zijn shishapijp. Hij drinkt ook bier, zegt hij, en whiskey, en wodka. ‘Whiskey?! You drink alcohol?’ ‘Yes.’ ‘Noooo no no!’ roept de man vol verbazing, ‘you no muslim?’ Het antwoord versta ik niet.

‘You know what you must do? Basic Fit. You go on the lopende band, and you pay only 20 euro!’

De Hollander lijkt ingenomen met dit nieuws, maar is ook bezorgd: ‘Now you grow bigger here hè.’ Hij geeft een pets op z’n buik, of misschien wel op de buik van de Irakees. ‘You know what you must do? Basic Fit. You go on the lopende band, and you pay only 20 euro! Have you woman? Wife? You married? Woman? Yes? Or no? Or you alone? Woman? Yes? Then you pay 90 euros, Basic Fit, two people same price.’

Ik kan een enorme grijns niet onderdrukken. Hoe absurd ook, ik ben getuige van een sympathieke uitwisseling tussen een enigszins lompe maar lieve Hollander en een schuchtere Irakese vluchteling. Henk en Mohammed, gezellig samen in de trein. De jongen moet naar Culemborg, zegt hij. De man begint hem uit te leggen hoe hij moet reizen.

We rollen Amsterdam binnen, hier moet ik uitstappen. Ik sta op en zie voor het eerst hoe de mannen eruitzien. De Irakees is een stuk ouder dan ik dacht, begin dertig schat ik, een beetje mollig met een zwarte stoppelbaard. De Hollander lijkt, geheel in lijn met zijn stem, op een militair in vrijetijdskleding: hij heeft gemillimeterd witblond haar en een hoekig gezicht. Hij draagt een lichtblauw T-shirt om zijn brede torso en is roodbruin verbrand. Ik loop de twee voorbij maar kijk bij het deurtje naar de trap even om, uit nieuwsgierigheid naar de uitdrukking van de Irakees. Zou hij het echt gezellig vinden?

‘You go out in Utrecht, just like me, so now you sit, and then in Utrecht you go out and you look at the borden,’ hoor ik de Hollander zeggen. En ja, zijn gesprekspartner kijkt hem inderdaad geamuseerd en aandachtig knikkend aan. Dan kruisen onze blikken, ik lach en voor ik het weet knipoog ik naar hem. Er verschijnt een brede glimlach op zijn gezicht, die hij nog steeds heeft als ik de trein uitloop, en ik ook terwijl ik naar huis fiets.

Mail

Maite Karssenberg is schrijfster, historica en programmamaker. Ze houdt van vergeten geschiedenissen en idem reisbestemmingen, de zee en zelfreflectie. Maar het meest nog houdt ze van boeken lezen.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
We zijn tenminste allemaal nog mensen

We zijn tenminste allemaal nog mensen

Een zaterdag begin november, op perron 5 van Utrecht Centraal. Het is rond vijven en het perron ziet zwart van de mensen die net als ik naar Amsterdam willen. Ik zet me schrap voor het moment dat de trein arriveert en ik me tussen de lange stroom mensen naar binnen moet zien te wurmen. Als... Lees meer

Roku City/heterotopie/spiegels

Roku City / heterotopie / spiegels

Mel Kikkert schreef een multimedia verhaal over Roku een streamingdienst die in de VS ontstaan is. In 2017 bracht Roku een screen saver uit, die je zag als je niets aan het kijken was op hun service. Lees meer

De sofaconstante

De sofaconstante

Uschi Cop schreef een claustrofobische verhalenbundel over zes levens die getekend zijn door een verlangen naar zingeving. De sofaconstante is een voorpublicatie van een van die verhalen uit haar bundel 'Zwaktebod'. Lees meer

Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

:The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

Marit Pilage onderzoekt beelden van queer vruchtbaarheid in de kunst om zo de definitie van vruchtbaarheid, zwangerschap en ouderschap te herdefiniëren. Lees meer

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Zazie Duinker baant zich een weg door het oerwoud van de (hergedefinieerde) woorden. Lees meer

In de afwezigheid van 1

In de afwezigheid van

Marit Pilage onderzoekt de rol en betekenis van kunst bij zwangerschap en vruchtbaarheid, maar vooral ook bij het uitblijven daarvan. Lees meer

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik toch een mannenhater?’ 6

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik dan toch een mannenhater?’

Puck Lingbeek's vader stelt dat haar boosheid richting mannen haar interpretaties van kunst beïnvloedt. Puck is het daar niet mee eens, maar het zet het haar wel aan het denken. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Voesten

Voesten

"Misschien is dat man zijn hier: hetzelfde bewegen als de anderen." Voesten van Werner de Valk is een kort verhaal over een eiland met een duistere traditie en over het moeten bewijzen van mannelijkheid. Lees meer

Muze

Muze

Loren Snel schreef een roman over hoe samen te zijn met een ander en intussen trouw te blijven aan jezelf. Haar debuut verschijnt 25 oktober bij uitgeverij Prometheus. Hier lees je een voorpublicatie. Lees meer

Liever een monster

Liever een monster

Het is moeilijk te accepteren dat mensen kunnen doden, maar waarom maken we van moordenaars karikaturen? Een voorpublicatie uit Lotje Steins Bisschop en Roselien Herderschee Dodelijke gekte. Lees meer

Jari

Jari

Dave Boomkens schreef een verhaal over troosteloosheid, onmacht en opgroeien. Over hoe je in een treurig flatgebouw, tussen de nieuwsprogrammering en sportwedstrijden door, een vriend kunt vinden en verliezen. Lees meer

Hoe in Duitsland het Zionistische establishment wint

Hoe in Duitsland elke vorm van empathie met inwoners van Palestina wordt verboden

De situatie in Duitsland is de laatste dagen geëscaleerd. Het politieapparaat en de politiek gebruiken harde repressiemiddelen om vooral Duitse mensen van kleur of met een migratieachtergrond de kop in te drukken. Zij verliezen op dit moment hun vrijheid van meningsuiting. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Geef de dag een naam

Geef de dag een naam

Op een hete zomerdag wordt Felipe zwetend wakker. Deze dag, die heet en broeierig is, brengt hem uit evenwicht, tot hij uiteindelijk doet wat hij gezworen had nooit te doen: hij begint te drinken. Een fragment uit de afstudeernovelle van Tiemen Hageman over het verleden proberen los te laten, het leven ruimte geven en adolescent worden. Lees meer

Aaah, het launchfeest!

Aaah, het launchfeest!

Na de lancering van ons derde papieren tijdschrift willen we onze lezers, schrijvers en makers graag uitnodigen om dit grote succes samen met Hard//hoofd te vieren op 26 oktober in Amsterdam. Lees meer

Tussen de randen van een aquarium

Tussen de randen van een aquarium

Wie ben je als je alles kunt zijn? In het fragmentarische afstudeerwerk van Ettie Edens veranderen mensen onder andere in een hoopje, een steen, een natuurkundedocent, water, iemand die limonade drinkt en een lantaarnpaal. Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst! 

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Wij zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Sluit je ook aan bij Hard//hoofd en zorg dat wij talent een podium kunnen blijven bieden. Als je je vóór 31 december aanmeldt als kunstverzamelaar, ontvang je in januari al je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar