Mysterieus, dromerig, spookachtig, hypnotiserend, soms bijna sensueel en vooral verschrikkelijk melancholisch. Zo zou je de muziek van Beach House kunnen omschrijven. Dit duo uit Baltimore bestaat uit Alex Scally op gitaar en synthesizers en de mooie Française Victoria Legrand op toetsen (voornamelijk orgel) en zang. Voorheen maakten ze gebruik van drumcomputers, maar sinds kort worden ze zowel live als in de studio regelmatig versterkt door een drummer.
Beach House heeft drie platen gemaakt en die zijn alledrie de moeite waard. Op het titelloze debuut uit 2006 zitten fonkelende popmelodieën verborgen onder een lethargisch lo fi-geluid en Legrand zingt constant alsof ze die verschrikkelijke drie woorden ‘we moeten praten’ uit wil spreken. Elk woord dat ze zingt is een zucht waarin alle gemiste kansen van de wereld doorklinken, maar ook de schoonheid van herinneringen aan de tijden dat alles nog wél goed was.
Devotion uit 2008 was mijn kennismaking met de band en ‘Gila’ schopte het tot mijn favoriete nummer van dat jaar. In eerste instantie deed Beach House me erg aan het solowerk van Nico, de chanteuse van de Velvet Underground, denken. Ook zij bespeelde immers dat koortsachtige orgelinstrument de harmonium en had een intimiderend lage stem waar elk sprankje gezelligheid uit verdwenen was. De intensiteit van Devotion is groot, zeker wanneer Legrand in de coda van ‘Turtle Island’ over de grens van valsheid heen gaat, maar dan wel zo ingehouden dat het porselein gespaard blijft.
Onlangs verscheen Teen Dream, dat een lichtvoetigere Beach House laat horen. De band schreef altijd al echte popsongs, maar voor het eerst lijken ze daar ook voor uit te durven komen. Niet langer hoeft de luisteraar zich eerst door een muur van vervreemding heen te werken, alvorens meegevoerd te kunnen worden. Sterker nog, liedjes als ‘Walk In The Park’ en het aan Cocteau Twins refererende ‘Norway’ pakken je bij de hand en tillen je schaamteloos op. Maar juist doordat er zonlicht is doorgebroken in de muziek van Beach House, komen de melancholie en de verbittering des te harder aan. Daarnaast is er ruimte voor verwondering en troost. ‘I'll take care of you, if you ask me to’ zingt Legrand in het laatste nummer. Je weet dat je niet echt een keuze hebt.
Zie hier de clip van Gila door Beach House op Youtube.
P.s.: Beach House treedt regelmatig op in Nederland en deze band is ook live een absolute aanrader! Het concert op 23 februari in de Kleine Zaal van Paradiso is uitverkocht, maar voor 24 februari in de Vera te Groningen zijn er nog kaartjes.