Frankrijk deporteert Roma, maar het kan ons niets schelen." /> Frankrijk deporteert Roma, maar het kan ons niets schelen." />
Asset 14

Roma-haat verenigt Europa

De Franse president Sarkozy heeft besloten om Roma-kampen te ontruimen en de bewoners naar Roemenië te sturen. De internationale reacties zijn lauw of zelfs instemmend. Dit komt door de hardnekkige vooroordelen die de Roma omringen en met deze openlijke discriminatie laat Europa zich van haar slechtste kant zien.

De afgelopen week werd Europa opgeschrikt door het nieuws dat Frankrijk 700 Roma uit wil zetten naar Roemenië, nadat de afgelopen weken zo'n 300 illegale kampen zijn ontruimd. De 'repatrianten' krijgen een vliegticket en 300 euro startkapitaal per volwassene mee (100 euro per kind). De reacties zijn op zijn zachtst gezegd lauw te noemen. De Europese Commissie houdt de zaak 'aandachtig' in de gaten. De Roemeense regering waarschuwt voor xenofobie en racisme (maar zwijgt over het geïnstitutionaliseerde racisme tegen Roma in eigen land, een belangrijke reden waarom zoveel Roma überhaupt hun heil elders zoeken). Bij de andere Europese regeringen is dat niet anders. Ze houden zich stuk voor stuk op de vlakte. Onze eigen demissionaire minister van Buitenlandse Zaken, normaal gesproken er als de kippen bij om andere landen over discriminatie en schending van mensenrechten op de vingers te tikken, heeft de onderhandelingstafel er nog niet voor verlaten.

De desinteresse lijkt te duiden op een stilzwijgend instemmen. Wie geeft er in Europa nog om dit zigeunervolk? Italië, Denemarken, Zweden en Duitsland zijn allemaal zelf bezig op grotere en kleinere schaal Roma uit te zetten. In Italië worden zelfs van alle Roma vingerafdrukken afgenomen, zodat ze gemakkelijker op te sporen zijn. De Italiaanse minister van Buitenlandse Zaken heeft de Fransen luidkeels geprezen en verkondigt de 'illegale criminele EU-burgers' nóg harder aan te pakken. Duitsland is momenteel bezig 12.000 Roma, waarvan zo'n 6.000 kinderen en jongeren die in Duitsland zijn geboren en opgegroeid, terug naar Kosovo te sturen, onder het mom van slechte integratie. Of kijk eens naar nieuwe lidstaten als Tsjechië, Slowakije en Hongarije, stuk voor stuk landen waar Roma consequent van overheidswege gediscrimineerd en gemarginaliseerd worden. In Hongarije zijn sinds 2008 ten minste negen Roma vermoord, vermoedelijk door extremisten, en in Slowakije zetten mensen een muur om hun dorp om de Roma buiten te houden.

Ook de Nederlandse kranten houden zich op de vlakte. Zowel het NRC Handelsblad als De Volkskrant wijdden er een redactioneel commentaar aan, maar in beide gevallen spreken de kranten eerder hun zorg uit over wat Sarkozy nog meer in het vooruitzicht heeft gesteld – namelijk de hardere aanpak van allochtone criminelen, met als zwaarste maatregel het afpakken van hun Franse paspoort – dan dat het racistisch karakter van de Roma-deportaties aan de kaak wordt gesteld. Wettelijk gezien staat Frankrijk namelijk in haar recht. Vóór de toetreding van Roemenië en Bulgarije in de EU heeft Frankrijk een wet aangenomen die bepaalt dat EU-burgers uit deze landen na 3 maanden een verblijfsvergunning moeten hebben, of anders worden uitgezet. Dat deze maatregel welhaast ontworpen lijkt om Roma legitiem het land uit te kunnen zetten, wordt nergens aangestipt.

Een slechte reputatie

Waar je ook komt in Europa, overal hebben Roma een slechte naam. Ze worden geassocieerd met criminaliteit en overlast, met bedelarij en kinderprostitutie, of het nu terecht is of niet. De grootste minderheid van Europa (circa 11 miljoen mensen) wordt in elke Europese staat gezien als de paria van de samenleving. Of het nu in Oost-Europese landen als Hongarije, Tsjechië, Slowakije of Roemenië, of in West-Europese staten is, overal worden ze bejegend met achterdocht en haat, en in vele gevallen met geïnstitutionaliseerde discriminatie. Ook het Nederlandse publiek lijkt zich in de meerderheid te scharen achter het idee dat Roma per definitie parasieten zijn en de discriminatie aan zichzelf te danken hebben. Een selectie uit de recente commentaren van reageerders:

“"Nare Maatregel"? Als je een konijn van je buren in je tuin vind breng je die toch ook terug, anders heb je er straks 100.” (Spitsnieuws)

“Ik heb vroeger ook de zigeuner 'cultuur' van dichtbij kunnen leren kennen. Ik kan zonder meer stellen dat er in de hele wereld geen etnische groep bestaat die zo drastisch asociaal en parasitair is; ook geen enkele die zo moeilijk te integreren valt in enige beschaving.” (NRC)

“Roma en Sinti worden wereldwijd uitgekotst en dat komt niet omdat de wereld zo slecht is. Dan blijft er maar 1 oorzaak over...” (De Volkskrant)

De reacties lijken symptomatisch voor een politiek klimaat waarin harde, openlijk racistische uitspraken (ook buiten het berucht ongenuanceerde internet) steeds vaker de kop op steken. Het is schrikbarend om te zien hoe weinig feitelijke kennis er over de Roma bestaat en hoeveel van de meningen over deze mensen gebaseerd zijn op (negatieve) onderbuikgevoelens. Vooroordelen over een complete bevolkingsgroep worden, zodra ze maar lang genoeg bestaan en wijd genoeg verspreid zijn, als feitelijke waarheid geaccepteerd. Waar rook is, is vuur. Toch?

Lessen uit het verleden

Wanneer je mensen erop wijst hoe dit in het verleden heeft uitgepakt, reageren ze hoogst verontwaardigd. De Franse minister van Buitenlandse Zaken noemde een vergelijking met de deportaties van Roma in de Tweede Wereldoorlog 'onnodig grievend'. Want, zo beargumenteerde hij, het betreft hier een uitzetting van criminelen en die mag je niet met de genocide op een bevolkingsgroep vergelijken. Dat de nazi's in de jaren dertig en veertig dezelfde argumentatie hanteerden bij het vervolgen van Roma (naast de Joden de enige andere bevolkingsgroep waarvan de leden tijdens WOII structureel vermoord werden), daar wordt aan voorbij gegaan. Ook hoor je niemand over het feit dat na de oorlog decennialang de “Roma-holocaust” (bekend als Porajmos) met dezelfde argumenten ontkend werd, nota bene tot aan Joodse Holocaust-academici als Yeduha Bauer aan toe. De Roma worden sinds 1945, in tegenstelling tot de Joden, nog altijd systematisch achtergesteld en gediscrimineerd en weggezet als criminelen en asocialen die zich weigeren aan te passen. Op dit punt heeft Europa niets geleerd.


In 2008 verdronken twee Roma-meisjes in de zee bij Napels. De ambulance liet drie uur op zich wachten, dus werden er kleden over de lichamen gelegd zodat de badgasten ongestoord verder konden zonnen.

Ze hebben het allemaal aan zichzelf te danken. Het feit dat ze in Roemenië systematisch naar scholen voor verstandelijk gehandicapten worden gestuurd, dat ze in Hongarije en Tsjechië vermoord worden zonder dat de politie er een zaak van maakt, dat Slowakije als het moet gewoon een hek om ze heen zet, het is hun eigen schuld. Ze hebben het ook aan zichzelf te danken dat ze overal met de nek worden aangekeken, daardoor moeilijker aan een baan komen en zo wel gedoemd worden tot de sociale onderklasse.

Ik weet, het is in het huidige politieke klimaat niet sexy, maar is er dan niemand zo weldenkend om er bij stil te staan waarom 'ze' (alsof de ene Roma de andere is) zich zo moeilijk aanpassen? Zou dat wellicht te maken kunnen hebben met de discriminatie en haat die hen belemmert om een baan te vinden? Een goede opleiding? Een kans op een bestaan boven de absolute onderlaag van de samenleving? Dat het misschien hard nodig is dat lidstaten gaan investeren en samen gaan werken om de positie van de Roma in heel Europa te verbeteren?

Nee, natuurlijk niet. Daar win je geen stemmen mee. Dan zouden we collectief naar onszelf moeten gaan kijken. Dan moeten we onze vooroordelen, en de menselijke behoefte aan een maatschappelijke zondebok opgeven. Dan moeten we erkennen dat de collectieve afkeer van Roma misschien toch eigenlijk wel gewoon racisme is. En voor racist uitgemaakt te worden, dat is pas erg. Iemand een racist noemen lijkt onderhand een grotere zonde dan daadwerkelijk racistisch te handelen.

Dat daardoor de grootste minderheid van Europa speelbal wordt van politici die een afleidingsmanoeuvre nodig hebben, van burgers die hun angsten op de grote boze buitenwereld kwijt moeten, dat lijkt de mensen koud te laten. De oud-president van Tjechië, Vaclav Havel, noemde de omgang met de Roma ooit de lakmoesproef van de sociale samenleving. De Europese samenleving is en masse voor deze proef gezakt. Maar het ergste is misschien wel dat het ons geen moer kan schelen.


Meer weten?

Over de discriminatie van Roma door heel Europa heen:

http://www.errc.org/en-news-and-events-errc-in-the-news.php
http://www.eutopiainstitute.org/index.php?de-eu-nederland-en-de-roma&cid=12
http://edition.cnn.com/2010/WORLD/europe/06/25/roma.prejudice/?hpt=C1&fbid=QpPNv09Ej86#fbid=QznSDJvxPx-&wom=false
http://www.nrc.nl/buitenland/article2339164.ece/Hongarije_bewijs_in_zaak_Roma-moorden

Over de huidige uitzettingen door Frankrijk en de reacties hierop:

http://www.guardian.co.uk/world/2010/aug/19/france-begins-roma-deportations
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/libertycentral/2010/aug/18/persecution-roma-must-stop?showallcomments=true#comment-51
http://extra.volkskrant.nl/opinie/artikel/show/id/6419/On-Franse_stap

http://weblogs.nrc.nl/wereld/2010/08/19/omstreden-deportatie-van-roma-begint-in frankrijk/

http://www.spiegel.de/international/europe/0,1518,712701,00.html
http://www.ipsnews.net/news.asp?idnews=52415

Over de uitzettingen van 12.000 Kosovaarse Roma door Duitsland:

http://www.thelocal.de/society/20100819-29267.html
http://www.freitag.de/wochenthema/1030-am-ende-der-verantwortung

Mail

Tirza de Fockert

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Einde Schooldag

Einde Schooldag

Leerlingen zijn als tijdelijke passanten van wie je een hoop weet, maar nooit hoe het met ze af zal lopen. 'Ze zijn open eindes', zo schrijft Engels docente Charlotte Knoors in dit persoonlijke essay over de raadselachtige verhouding tussen docent en student. Lees meer

Zo rood als een kreeft

Zo rood als een kreeft

Wanneer twee Spaanse vrienden Ferenz Jacobs uitnodigen voor een protestmars tegen toerisme in Barcelona, voelt hij zich voor het eerst weer een 'outsider'. In dit essay richt hij zich op de gevolgen van massatoerisme op de permanente bewoners. Is er een ander soort toerisme mogelijk, buiten de logica van onderdanigheid, kolonialisme en uitbuiting om? Lees meer

Ik was elf

Ik was elf

In dit verhaal onderzoekt Jochum Veenstra waar de grens tussen fictie en werkelijkheid ligt voor kinderen. En tot welk punt kan je als ouder je zoon beschermen? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

Auto Draft 4

Tijd buiten de uren om

Micha Zaat sliep binnen een jaar in bijna 60 verschillende hotelkamers. In dit essay licht hij het fenomeen van de hotelkamer als liminaal object toe, en legt uit wat zo'n kortdurend verblijf voor gasten én kamers betekent en waarom het onmogelijk is om ouder te worden in een hotelkamer. 'In het bed waar ik gisteren droomde over sterven in een auto-ongeluk ligt nu iemand te masturberen.' Lees meer

Een ode aan de pornofilm 2

Een ode aan de pornofilm: Het Porn Film Festival Amsterdam

Porno is meer dan wat Pornhub en andere grote platforms ons voorschotelen. Het Porn Film Festival Amsterdam laat deze donderdag tot en met zondag zien, dat porno kwetsbaarder, artistieker en vrijer is dan velen verwachten. Emma Zuiderveen spreekt met organisatoren Erik ter Veld en Franka Bauwens. Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Auto Draft 2

'Kunnen we vrienden zijn?': over een noodzakelijk veranderende mens-natuur relatie

Wanneer Jop Koopman afreist naar Lombok om de Indonesische visie op mens-natuurrelatie beter te begrijpen, gaat hij op pad met een lokale mysticus. In dit essay onderzoekt hij hoe we de verhouding mens-natuur opnieuw kunnen vormgeven; wat de agency is van onze omgeving, en waarom we vrienden moeten worden met alles rondom ons. Lees meer

 1

De zee

Mariska Kleinhoonte van Os schrijft met groot mededogen en rauwe eerlijkheid over degenen die tussen de mazen van het net en de mazen van de wet vallen, in de verhalenbundel 'Tussen de mazen' die op 14 februari verschijnt. Op onze site lees je alvast een voorpublicatie. Lees meer

De rattenkoning

De rattenkoning

Een schoolreis naar Praag klinkt als een feestelijke afsluiting van de middelbare school: slapeloze busritten, sigaretten in de schaduw van kasteelparken en stiekeme plannen om absint te drinken in hotelkamers. Maar in dit verhaal van Nick De Weerdt eindigt de reis voor een onafscheidelijke vriendinnengroep met een onverwachte confrontatie: de rattenkoning. Lees meer

Stil protest

Stil protest

Nadeche Remst laat zien hoe slaap, verdriet en dissociatie meer zijn dan persoonlijke reacties: ze worden een vorm van stil verzet tegen een wereld die kwetsbaarheid buitensluit. Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Hoe lang blijf je een vluchteling?

Hoe lang blijf je een vluchteling?

'Wat' ben je als je ergens niet thuishoort, maar ook niet terug kan naar je geboorteland? Ivana Kalaš onderzoekt het label 'vluchteling'. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Even zweven de levende wezens

Even zweven de levende wezens

Voor Hard//hoofd dicht Pim te Bokkel over de verschillende facetten van water: de kalmte en geborgenheid ervan, of juist de dreigende weidsheid. Dit is een voorpublicatie uit de bundel 'Even zweven de levende wezens' die op 16 januari bij uitgeverij Wereldbibliotheek verschijnt. Lees meer

Een echte vis

Een echte vis

In dit verhaal van Maartje Franken dreigt er meer dan alleen een storm. Kinderen gaan op zomervakantie in de regen, ontdekken een verzonken stad en proberen te documenteren zoals Bear Grylls. Lees meer

:Oproep: Hard//hoofd Biechtlijn

Oproep: bel de Hard//hoofd Biechtlijn

Op zoek naar een luisterend oor? Bel de Hard//hoofd Biechtlijn op 06 16 85 74 57 en word trouwe lezer van Hard//hoofd op papier om de collectieve audiobiecht te beluisteren. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lichamen en monden

Lichamen en monden

Hoelang blijf je toekijken? Wanneer dondert alles in elkaar? Waar zit de zwakke plek van passiviteit? Pieter van de Walle neemt je in dit kortverhaal mee als apathische visverzorger in een Berlijns aquarium. Lees meer

Schrijvers en beeldmakers gezocht voor ‘Honger’, het zevende Hard//hoofd Magazine! 1

[deadline verstreken] Schrijvers en beeldmakers gezocht voor ‘Honger’, het zevende Hard//hoofd Magazine!

Welk verlangen kenmerkt jouw leven en waar snak jij naar? Stuur voor 16 februari 2025 je pitch in en voed ons met jouw ideeën over (beeld)verhalen, essays, poëzie en kunstkritiek voor het magazine ‘Honger’. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer