Foto: Anouck Wolf Muziek is grenzeloos en hard/hoofd ook. In de eerste editie van deze nieuwe rubriek laten we jullie kennis maken met de nog jonge bandscene van Nairobi. Tirza interviewde de band Sautisol, die vanavond in de Bitterzoet staat." /> Foto: Anouck Wolf Muziek is grenzeloos en hard/hoofd ook. In de eerste editie van deze nieuwe rubriek laten we jullie kennis maken met de nog jonge bandscene van Nairobi. Tirza interviewde de band Sautisol, die vanavond in de Bitterzoet staat." />
Asset 14

Nairobi

Hard//hoofd zet graag jonge, getalenteerde muzikanten van eigen bodem in de spotlights. Maar als het om muziek gaat, bestaan er eigenlijk geen grenzen. Of toch wel? In de nieuwe serie “POP/UP satelliet” spitst hard//hoofd de oren voor de muzikale talenten uit het buitenland. Deze keer: Sautisol en Stan uit Nairobi.


Foto: Anouck Wolf

[Audio: http://www.hardhoofd.com/wp-content/uploads/2010/06/Lazizi_02_Sauti_Sol.mp3]
‘Lazizi’ van Sautisol

“Gisteren kwamen we een vrouw tegen die zei 'wat interessant dat jullie uit Afrika komen!' Toen ik vroeg wat haar associatie met Afrika was bleef het even stil.
Giraffe!”

Bien-Aime Baranza schudt lachend zijn hoofd. Het is weer eens wat anders dan de gangbare vooroordelen waarmee hij hier in Europa mee geconfronteerd wordt. “Zodra het publiek een groepje donkere jongens op het podium ziet staan denken ze 'Afrika, Afrika, straks komen de drums, gaan ze traditionele liederen zingen dansen!'”

Sautisol, verder bestaand uit Polycarp Otiengo, Willis Chimano en Delvin Mudigi, klinkt echter verre van 'traditioneel', wat dat ook moge zijn. De vier jonge studenten uit Nairobi, die zes jaar geleden begonnen met a-capella zang, groeiden in het afgelopen jaar met hun frisse, akoestische urbanpop uit tot de populairste band van Nairobi. Ze vertegenwoordigen een nieuwe, sprankelende scene die in Kenia in opkomst is, ook wel de New East African Sound genoemd. Samen met de zanger Stan verblijven ze deze zomer in Amsterdam voor alweer hun tweede Europese tournee. Hard//hoofd sprak met Stan en Sautisol over de ontluikende muziekscene in Nairobi.

Vertel eens in het kort, wat voor muziek maken jullie?

Biene-Aime lacht. “Het is gewoon muziek. Ik wil niet zeggen dat het wereldmuziek is, of soul, want zodra je het een naam geeft wordt je in een hokje gestopt en zie daar nog maar eens uit te komen. We zijn allemaal muzikanten in de popscene, en we komen uit Kenia. Maar we maken geen typisch 'Keniaanse muziek'. En dat willen we hier in Europa laten horen. Als Afrikaanse artiest wordt je meteen weggezet als 'wereldmuziek'. Wij willen dat cliché vernietigen en een nieuw portfolio opbouwen.” Om die clichés te slechten, zo erkennen de jongens, hebben ze zelf wel een omschakeling moeten maken. “Thuis is het anders. Er is geen taalbarriére. En daar is er een boel hype om de band... daar hebben we fans. Zij begrijpen de teksten, het concept. Het is makkelijker voor hun. Maar hier is het anders. Mensen kennen ons niet, ze kennen de taal niet, dus we moeten duidelijk maken waar de muziek over gaat.” Willis vult hem aan: “Het gaat er om dat we op een andere manier dan alleen via de tekst de betekenis van de muziek over kunnen brengen.”

[Audio: http://www.hardhoofd.com/wp-content/uploads/2010/06/Nairobi_feat._Stan_13_Sauti_Sol.mp3]‘Nairobi’ van Sautisol en Stan.

“De bandscene is iets wat pas recentelijk in Nairobi aan het opkomen is,” legt Willis uit. “Tot een paar jaar geleden luisterden jongeren voornamelijk naar muzikanten die met playbacks werkten. Je komt met een cd, geeft het aan de dj, en playbackt de tekst. Er was geen cultuur van livebands, mensen kenden het niet. Maar nu begint deze bandcultuur op te komen en kun je een goede show hebben, een betere show dan eest. Een live show. En mensen beginnen dat steeds meer te ontdekken en leuk te vinden. Daarom krijgen bands zoals wij meer shows, mensen vragen nu om live-bands, en daardoor komen er ook steeds meer interessante bands op. Ze krijgen meer kansen en meer plekken om te spelen.”

Deze verandering in de muziekscene is mede te danken aan Penya (www.penyafrica.com), het label dat aan het succes van Stan en Sautisol ten grondslag ligt. Penya is opgezet door de Nederlandse Nynke Nauta en wordt ondersteund door de Amsterdamse stichting Uptoyoutoo. Uitgangspunt van het label is jonge, getalenteerde muzikanten in Nairobi de kans en de middelen geven om hun muzikale talenten te ontplooien en aan hun carrière te beginnen.

Stan: “Penya heeft ons leven veranderd. Zonder Penya hadden we geen cd op kunnen nemen en hadden we zeker niet een Europese tournee kunnen doen. Daar kon ik alleen maar van dromen. Studiotijd in Kenia is erg duur, en de meeste muzikanten kunnen het niet betalen. En de producers zijn niet erg bereid je te helpen. Het duurde soms zes maanden om het geld bij elkaar te sprokkelen om een single op te nemen. Het proces duurt erg lang. Maar Penya investeert in talenten. Ze betalen de kosten van de cd, ze organiseren concerten en helpen getalenteerde muzikanten naar het volgende niveau te gaan. ”

Bien-Aime vult aan: “Ze hebben de scene veranderd. Veel mensen willen nu naar ons soort bands kijken. En we hebben in korte tijd een grote schare fans opgebouwd. En er gebeuren veel goede dingen met ons, dat gebeurt niet zoveel voor Afrikaanse muzikanten. We worden ondersteund door bedrijven, zo worden we thuis ondersteund door Converse. En er is veel positieve pers over Sautisol, en over Stan. Het feit dat we nu op tournee gaan is thuis ook iets groots. Mensen hebben ons zien groeien en nu zijn we op het punt dat we internationaal gaan. Dat gebeurt niet zoveel. Dus dat we hier drie maanden kunnen zijn en dat de tour zichzelf terug verdient is wat dat betreft erg indrukwekkend. Dat is in Kenia nog niet eerder gebeurd.”

Is deze tour dan ook jullie eerste grote internationale tour?

Willis: “We hebben nog niet echt getourd op het Afrikaanse continent. Europa is een goede plek om te beginnen. In Afrika zijn er nog niet echt veel mechanismes die het makkelijker voor ons zouden maken om de verschillende landen te bezoeken. In Europa heb je veel festivals die ons wel willen hebben, waar we ons eigen ding kunnen doen. Maar in Afrika is dat veel moeilijker. De infrastructuur is er niet echt, behalve misschien in Zuid Afrika. We zijn in april in Ethiopië geweest, voor het Salaam festival, maar verder is het erg moeilijk, ook al is het ons continent.”

Toch blijft Sautisol ook in de rest van Afrika niet onopgemerkt. Recentelijk wonnen ze de Museke Online Africa Music Awards voor beste artiest, waar labelgenoot Just A Band met hun cd ‘82’ de prijs voor beste album wegkaapte. Het is de volgende stap in het het succesverhaal van Sautisol.

Bien-Aime: “Door die prijs proberen we ook in andere Afrikaanse landen door te breken. We willen kijken of we een voet tussen de deur kunnen krijgen in de landen met de grotere industrieën, zoals Nigeria, Zuid Afrika, Namibië, en of we ook daar onze muziek kunnen verkopen, en Penya kunnen verkopen. De plannen zijn er. En voor ons zou het anders zijn. Er zijn niet zoveel Oost-Afrikaanse artiesten die het gemaakt hebben, muziek waar ze over kunnen praten en trost op kunnen zijn. West-Afrika, Zuid-Afrika, daar hebben ze grote artiesten die internationaal zijn doorgebroken en waar mensen trots op kunnen zijn. Maar in Oost-Afrika? Niets. Dus ik denk dat wij de eerste zouden kunnen zijn, en dat veel mensen naar ons zouden luisteren, omdat we muzikaal iets nieuws brengen.”

Dat zijn plannen voor de toekomst. Terug naar de Europese tour. Sautisol heeft Europa nog wat te leren als het gaat om muziek uit Kenia, maar wat nemen ze uit Europa terug naar Nairobi?

Bien-Aime: “We leren hier heel veel. Als muzikanten zijn we erg jong. We zijn nog erg groen. Hier spelen we samen met professionele muzikanten zoals Jos de Haas (percussionist van New Cool Collective – red.) en Claus Tofft (Deense percussionist, bekend van Zuco 103 – red). Van hen leren we hoe we een fatsoenlijke podium act in elkaar zetten. We hebben erg muzikale oren en luisteren en kijken om ons heen om te kijken wat we kunnen gebruiken en waar we onze eigen muziek mee kunnen verreiken. En we zien en horen hier veel nieuwe dingen, zoals op het Dunya festival. En zelfs op straat! Mensen spelen hier gewoon op straat! Dat heb je niet in Nairobi. Het is echt heel zeldzaam dat mensen op straat muziek spelen.”

Laatste vraag: wat zijn de beste clubs in Nairobi om goede muziek te horen en wat zijn de up- en coming talenten?

Bien-Aime lacht: “Je hebt geen up and coming tot je daadwerkelijk een ster bent. Alles wat je nodig hebt is één goede jam waar iedereen het over heeft en dat is het. Tegelijkertijd verbleken sterren ook snel, omdat artiesten vaak geen goede vervolg hebben voor de muziek die ze maken. Dus als je een goed album hebt en daarna een slechte, dan is het voorbij. Voor goede live muziek moet je natuurlijk woensdag naar Psys bar in Westland, voor Penya live! En Simma's restaurant heeft elke dag live muziek.”

Sautisol en Stan spelen vanavond (woensdag 30 juni) in Bitterzoet, Amsterdam. Hard//hoofd mag 4 kaartjes verloten. Stuur voor vijf uur een mail met je naam en misschien kun jij wel gratis gaan genieten van de New East African Sound!

Ben je toch wel erg benieuwd geworden naar de East African Sound? Luister dan eens naar Dela, Muthoni The Drummer Queen en de popsensatie Just A Band.

Mail

Tirza de Fockert

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

:De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

In het tweede deel van deze essayreeks over kunststakingen schrijft Lara den Hartog Jager over kunstenaars die worstelen met systemen van macht en de vraag of hun kunst verandering teweeg kan brengen. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter 1

De archivaris en haar dochter: Morgen zal alles anders zijn

‘Even eufy checken.’ In ‘Morgen zal alles anders zijn’ dicht Bareez Majid over de eindeloze keuzes en opties die een dag voortbrengt. Een dag die getekend wordt door de sluimerende aanwezigheid van de videofeed van een beveiligingsapp. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Bleekzucht en bloedarmoede

Bleekzucht en bloedarmoede

Menstruatie is stil en onzichtbaar. We kijken weg en gaan door. Maar wat als dat niet langer kan? Wat als het bloed de samenleving binnenstroomt en ons verdrinkt? Esther De Soomer onderzoekt hoe de maatschappij dan reageert. Lees meer

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

HALFNAAKT en Hard//hoofd zoeken acht beeldmakers (fotografie, illustratie, keramiek, textiel, etc.) die samen willen werken aan een publicatie over seksueel consent. Meedoen? Reageer vóór 20 mei. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

In ‘Een anatomie van opa’s dochter’ reconstrueert Bareez Majid de verschillende deeltjes die samen een moeder maken. Een moeder die door een ziekte in de war is, en veel dingen vergeet – soms zelfs haar eigen kinderen. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 9

Dat het was

Hoe ga je om met herinneringen die te pijnlijk zijn om onder ogen te komen? Olivier Herter maakt het publiek getuige van een versnipperd landschap van herinneringen. Vloeiend, stemmig en ogenschijnlijk zonder plot wordt geprobeerd woorden te vinden, waar geen woorden voor te vinden zijn. Dit verhaal werd eerder op toneel gebracht door t Barre Land. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer