In de interviewserie ‘Tijdsvensters’ laten De Bedachtzamen steeds een creatieve denker reflecteren op het begrip ‘tijd’. Op Hard//hoofd reageren collega’s in stijl. Vandaag: Anne Chris van Doesburg reageert op de reflecties van dichter Ingmar Heytze.
Hier
Hier luister ik naar het fluiten van vogels, het stromen van water, het waaien van wind
Ruik ik bomen, gras, aarde, kijk ik naar de platte velden waarin ik zit en naar de fiets die ligt
Hier kom ik als ik heimwee heb naar de zondagen
Zie
Zie het water stromen, zie het zinken door de grond van de aarde
Voel de hitte van de koffie die niet van mij is
Van wie wel
Van wie verdomme
Zonder tenen ren ik uit balans
Zonder vingers tast ik door dorpen waar een thuis waar
waar
waar
daar
waar
daar
daar waar
waar daar
alleen
alleen daar waar
waar daar alleen
Er is geen
Ooit was ik zoals jij; een vers gegeven zonder enig idee
Verlangend graaiend in de harten van vlees
Met een zak vol bloed teken ik bladzijdes vol hier in het midden van ’t schilderij
Aan het water op een verlaten plek
Laat me alsjeblieft alle lijnen uitgummen en opnieuw aanzetten maken
Het is alsof ik langzaam wit word en verdwijn
Alsof het niet meer bestaan zal dat ik verloren was
En dan vind ik mezelf weer op een verlaten plek aan het water
Sta ik in mij
Is er wel wat er was
Weet dat ik weet van leed hand in hand met de geur van gras op de meest onbevangen lentedag
Een kind met groeven van dagen in het gezicht
Ik zal wel weer zoeken naar mijn vingers en mijn tenen
De ‘Tijdsvensters’-reeks is een project van De Bedachtzamen in samenwerking met documentairemaker Anna Peeters, gefilmd op de Buitenplaats in Doornburgh.