Asset 14

Esther Perel in Zomergasten

Re: Esther Perel in Zomergasten

Kijkend naar de laatste Zomergasten snakte Lisanne van Aert ernaar om zich net zo levendig te voelen als relatiegoeroe Esther Perel. Maar de echte ster van deze aflevering was Janine Abbring, die de woorden van Perel met een indrukwekkende gulzigheid opzoog.

Op het bureaublad van mijn laptop heb ik een mapje met als titel: Leven. Ik was dit mapje eigenlijk een beetje vergeten, maar opende het een paar dagen geleden tijdens een vlaag van opruimdrang. Ik vond er zes screenshots. Vijf uit een interview met de theaterschrijver Elfriede Jelinek en één uit een interview met de komiek Andy Kaufman. Alle screenshots gaan, ironisch genoeg, over een gevoel van levenloosheid, iets waar ik zelf soms mee worstel. Jelinek zegt dat ze het gevoel heeft dat ze nooit echt heeft geleefd, Kaufman zegt: ‘I want to do everything I missed when I was too shy.’

Aan dit mapje moest ik vaak denken tijdens de Zomergasten-avond met relatietherapeut en schrijver Esther Perel. Het begon al bij het verschil tussen de woorden ‘seks’ en ‘erotiek’. Seks is een handeling die uit te voeren is, dieren doen het ook. Perel praat daarom liever over ‘erotiek’. Erotiek gaat over plezier, verbeelding, over jezelf levendig voelen. ‘Het is een tegengif tegen de dood,’ zegt ze.

Een tegengif tegen de dood

Terwijl ik op de bank zit snak ik er steeds meer naar om me net zo levendig te voelen als Perel, een vrouw van bijna zestig, met helderblauwe ogen, die iedere keer als ze een gedachte heeft afgemaakt even stil is en lacht. Ze heeft iets goeroe-achtigs, net als de vader uit de film Call Me By Your Name die ze zo bewondert. In een indrukwekkende monoloog aan het einde van de film vertelt hij tegen zijn zoon dat hij zijn verdriet om het einde van een magische zomerliefde niet moet wegstoppen, maar moet doorvoelen. Zo wil hij hem behoeden voor de levenloosheid, of, in zijn eigen woorden: ‘to go bankrupt at the age of thirty and have less to offer each time we start with someone new’.

‘Ik zou die moeder, ik zou die partner willen zijn’, zegt Perel na het fragment. Waarmee ze doelt op hoe sensitief en respectvol de vader zijn zoon erkent en tegen hem zegt: durf maar. Janine Abbring zegt: ‘Maar dat ben jij toch overduidelijk ook?’ En dat klopt. De woorden van de vader sluiten bijna naadloos aan op haar eerdere gedachtes over ‘romantisch consumentisme’, maar belangrijker nog: in zijn manier van spreken weerklinkt de hare. Naar Perel kijken en luisteren, is gedwongen worden om over jezelf na te denken. Ze maakt je moedig genoeg om te twijfelen aan de verhalen en de waarheden die je voor jezelf hebt verzonnen.

Naar Perel kijken en luisteren, is gedwongen worden om over jezelf na te denken

Misschien is het daarom nog wel interessanter om tijdens deze Zomergasten-avond naar Abbring te kijken. Er zit iets troostrijks in de gulzige manier waarop zij aan de lippen van Perel hangt. Net als Elio in Call Me By Your Name en de koppels met wie Perel in haar podcast Where Shoud We Begin? een eenmalig relatietherapie-gesprek voert, lijkt ze bereidwillig om zekerheden te laten varen om tot nieuwe inzichten te komen.

‘Verdorie. (…) Ik zou willen dat ik een to be continued had’, zegt Abbring op het einde van de avond. Het is vast en zeker projectie, maar voor mij belichaamde ze het verlangen om iemand anders, om iemand net zo levendig als Perel te kunnen worden. Het is een twijfelachtige en kleine eer. Maar door haar zoekende houding is het juist Abbring die met een paar screenshots in mijn mapje Leven terecht is gekomen.

Mail

Lisanne van Aert is schrijver, theatermaker en bloemist. Ze floreert bij haar eigen theatergroep: Het Pijpcollectief. // lisanne@hardhoofd.com

Bram Dirven is oud-chef Illustratie van Hard//hoofd.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Auto Draft 2

'Kunnen we vrienden zijn?': over een noodzakelijk veranderende mens-natuur relatie

Wanneer Jop Koopman afreist naar Lombok om de Indonesische visie op mens-natuurrelatie beter te begrijpen, gaat hij op pad met een lokale mysticus. In dit essay onderzoekt hij hoe we de verhouding mens-natuur opnieuw kunnen vormgeven; wat de agency is van onze omgeving, en waarom we vrienden moeten worden met alles rondom ons. Lees meer

Stil protest

Stil protest

Nadeche Remst laat zien hoe slaap, verdriet en dissociatie meer zijn dan persoonlijke reacties: ze worden een vorm van stil verzet tegen een wereld die kwetsbaarheid buitensluit. Lees meer

Hoe lang blijf je een vluchteling?

Hoe lang blijf je een vluchteling?

'Wat' ben je als je ergens niet thuishoort, maar ook niet terug kan naar je geboorteland? Ivana Kalaš onderzoekt het label 'vluchteling'. Lees meer

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus kan toch niet groeien in een zompig moeras? In dit essay schetst Jam een realistisch beeld van de autistische ervaring in een kapitalistisch systeem dat productiviteit als het hoogste goed beschouwt. Lees meer

Lieve buren

Lieve buren

Ze hebben dezelfde brievenbus en dezelfde supermarkt, maar Nienke Blanc vraagt zich in deze nooit verzonden brief af of dat het enige is dat ze met haar buren deelt. Lees meer

Best Friend (For The Forseeable Future)

Best Friend (For The Forseeable Future)

Lotte Krakers’ vriendschap met Karlien eindigde mét blauwe vinkjes, maar zonder antwoorden. Het laat Lotte reflecteren op het afdwingen van gelijkenissen in een vriendschap, en het plaatsen van vrienden op voetstukken: ‘Karlien hield me een spiegel voor, waarin ik vooral zag wat ik niet was.’ Lees meer

Je hebt mij getekend voor het leven

Je hebt mij getekend voor het leven

Hoe sluit je een hoofdstuk af? Jop Koopman schreef een brief aan zijn oude baas, in wiens tulpenbedrijf hij als invalkracht een bedrijfsongeval meemaakte. Lees meer

De dooddoener van het kwaad

De dooddoener van het kwaad

Bas Keemink bespreekt de film 'The Zone of Interest', waarin Jonathan Glazer 'Big Brother' naar de Holocaust brengt. Lovende kritieken schrijven dat hij Hannah Arendts theorie, de banaliteit van het kwaad, goed in beeld brengt, maar is dat wel zo? Lees meer

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Jorne Vriens bezocht een tentoonstelling in Parijs en dit leidde tot een prachtige uiteenzetting over tekst, smartphones, connectie en fotografie. Lees meer

De eerste leugen

De eerste leugen

De eerste keer dat Job van Ballegoijen de Jong loog, was het bijna onschuldig. Een leugentje om bestwil, dacht hij toen, om zijn moeder gerust te stellen. Maar die eerste leugen groeide uit tot een web waarin hij langzaam verstrikte. In zijn debuut 'Morgen vertel ik alles' vertelt hij waarom iedereen een tweede (of derde) kans verdient. Lees meer

Leven in laagjes

Leven in laagjes

In dit essay geeft Dani Bouwman een intieme reflectie op identiteit, familie en het verlangen naar een plek waar hij volledig zichzelf kan zijn. Lees meer

De overkokende theatraliteit van Pierre Bokma maakt van Zomergasten weer een feestje

De overkokende theatraliteit van Pierre Bokma maakt van Zomergasten weer een feestje

Reinout Bongers schreef een nabeschouwing van de Zomergasten-aflevering met Pierre Bokma als gast of, moeten we zeggen, hoofdrol? "Therapie heeft hij wel geprobeerd, maar dat leverde hem - naar eigen zeggen - vooral een lege bankrekening op." Lees meer

Eerherstel voor mijn stiefmoeder

Eerherstel voor mijn stiefmoeder

Toen zijn stiefmoeder Pieta stierf, voelde het voor Jelle Havermans alsof hij werd bevrijd van een van zijn grootste onderdrukkers. Voor ons Sorry-magazine schreef hij dit essay waarin hij jaren later toegeeft dat de vrouw die hem en zijn zusje het leven zuur maakte, ook slachtoffer was van haar eigen tijdsgeest en omgeving. Lees meer

:Aan een dun touwtje: Over onbegrip, offers en intergenerationele solidariteit

Aan een dun touwtje: Over onbegrip, offers en intergenerationele solidariteit

In dit persoonlijke essay ontrafelt Laura Korvinus de draden die haar met haar oma verbinden. Langs welke verhalen of assen kan verbondenheid tussen verschillende generaties ontstaan en worden vastgehouden? Deel 1. 
 Onderweg naar mijn grootouders glipt een herinnering mijn gedachten binnen. Op een oude video ben ik aan het spelen aan de rand van... Lees meer

Op studiobezoek bij Koen van den Broek

Op studiobezoek bij Koen van den Broek

Aucke Paulusma ging op studiobezoek bij kunstschilder Koen van den Broek. In de hoop inspiratie op te doen voor zijn eigen kunstenaarscarrière, bespreken ze de kunst. Lees meer

:Sōsaku hanga: Modernistische kippenvelkunst volgens het boekje? 7

Sōsaku hanga: Modernistische kippenvelkunst volgens het boekje?

Waarom blijft prachtige kunst soms onbekend? Janke Boskma kreeg kippenvel van Sōsaku hanga en dook in de Japanse kunstgeschiedenis. Lees meer

Ook boze mensen kunnen kwetsbaar zijn

Ook boze mensen kunnen kwetsbaar zijn

Ettie reageert voor een laatste keer op een brief van Jochum, door te schrijven over verdriet, kwetsbaarheid, woede en het belang van actief luisteren. Lees meer

:'Hoop is het laatste dat sterft, maar op dit moment is de situatie tamelijk hopeloos': Sana Valiulina te gast in Zomergasten

'Hoop is het laatste dat sterft, maar op dit moment is de situatie tamelijk hopeloos': Sana Valiulina te gast in Zomergasten

Juul Kruse bekijkt de Zomergasten-aflevering van Sana Valiulina, waarin zij bovenal probeert hoop te houden en overeind te blijven tegen de achtergrond van immer grimmig Rusland. Lees meer

Een excuus in een klein restaurant

Een excuus in een klein restaurant

Ettie schreef een brief aan Jochum, die hem ontroerde. Hij besloot een brief terug te sturen over excuses, ouders en wat het betekent om zowel een cis-man én queer te zijn. Lees meer

Een goed passend hokje is nog steeds een hokje

Een goed passend hokje is nog steeds een hokje

Vorige week schreef Jochum een brief aan Ettie over zijn ervaring met queer-zijn, biseksualiteit en identiteit tijdens zijn jeugd. In deze brief reageert Ettie met haar eigen ervaring en vraagt ze zich af of iedereen queer zou kunnen zijn. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer