Goed, Berlijn is dus op weg naar het einde en zal binnen een aantal jaar de functie van het Walhalla voor Twintigers verliezen. Wat te doen? Of beter gezegd: waar te gaan? Wat is de nieuwe plek waar we oude fabrieken kunnen omtoveren tot duizelingwekkend vette clubs? Is die er wel? Stel ik teveel vragen in de introductie van deze tip?
Geen zorgen, vrienden. Ik heb het nieuwe beloofde land gezien en dit land heette Polen. “Huh? Polen? Van de bouwvakkers?” Ja, datzelfde Polen. “Weet je het zeker? POLEN? Van Johannes Paulus II?” Jaha, luister nou. Polen en andere landen van het voormalige Oostblok kennen een zelfde soort situatie als Berlijn. Ze hadden te weinig tijd om de schade van de Tweede Wereldoorlog te herstellen voordat de Russen binnen denderden. Vervolgens kenden ze in 1989 met de val van de Sovjetunie een bevrijding die gevolgd werd door een periode van herstel en armoede. In steden als Warschau proef je de combinatie van een trauma met een soort energie die bij een nieuw begin hoort. Dankzij de jarenlange belabberde staat van de economie is ook deze stad zeer goedkoop, biedt het veel leegstaande ruimte en hebben de autoriteiten geen stevige grip op het geheel.
Zo ontstaat er in Warschau, maar ook Krakow, dezelfde sprookjesachtige situatie als in Berlijn, waarbinnen kunstenaars en andere jonge enthousiaste mensen al hun initiatieven kunnen verwezenlijken. In Warschau worden bijvoorbeeld ’s zomers onder een brug op een oude parachute films geprojecteerd en schieten de rare kroegjes en clubs als paddenstoelen uit de grond. Ik voorspel het u: ga naar Polen, nu de Berlijnse huren stijgen. Zodat u kunt zeggen dat u erbij was voordat het echt hip werd.
