Asset 14

Onderkoeld

Column: Onderkoeld

Ik was bevroren. Nadat ik anderhalf uur in de ijzige regen op een onoverdekte tribune naar een jeugdvoetbalwedstrijd had gekeken, kon ik nog maar één ding denken: ik wil naar huis. Helaas bestaat er nog steeds geen knop waarmee je jezelf op dat moment in een keer naar je bed kan flitsen, dus stapte ik verdoofd op de pont die me dichterbij dat ene doel zou brengen. De wereld om me heen was net zo doods op deze winterdinsdag: donker, koud, grijs, met medereizigers die ongelukkig voor zich uit staarden. Tegelijkertijd hing er agressie in de lucht, alsof er elk moment een bom kon barsten. Om toch nog enig leven in mezelf te brengen, besloot ik een verhaal van een fictiepodcast te luisteren. Gelukkig had mijn telefoon nog wel wat energie.

De auteur David Means las in mijn koptelefoon het verhaal The Toughest Indian in the World van zijn collega Sherman Alexie voor, wat me geruststelde als een kind. Het verhaal gaat over een journalist met Native American-wortels, die graag indiaanse lifters meeneemt. Ik liet mijn verkleumde lichaam nu definitief achter – toen een andere passagier hard tegen mijn schouder botste reageerde ik niet eens – en zodra ik aan de overkant was, leefde ik volledig in de rijkere wereld die in mijn oren werd geschetst.

Ik liep traag naar mijn fiets. De journalist pikt een nieuwe lifter op, zo vertelde Means, namens Alexis, een enorme vent met allerlei littekens en verse wonden op zijn knokkels. De indiaan onthult dat hij professioneel vechter is: hij trekt van reservaat naar reservaat, om voor geld met andere Native Americans te knokken. Terwijl ik mijn slot losmaakte, drong er vaag geschreeuw van de waterkant tot me door, maar het verhaal is sterker. De bestuurder kijkt van opzij naar de passagier, hij slingert bijna van de weg. Deze situatie zou dreigend kunnen zijn, bedacht ik, maar is het niet. Hij bewondert de lifter, een echte krijger. Ik stond stil en verstijfd met mijn slot in mijn hand, bevroren en gevangen in het verhaal, toen ik zag hoe op de bijna verlaten pont een man van mijn leeftijd met zijn fiets in de hand belaagd werd door een paar Marokkaans-Nederlandse tienerjongens, waarvan eentje opeens met zijn rechtervuist de man vol in zijn gezicht sloeg. ‘I hit him like he was a white man’, zegt de indiaan in mijn koptelefoon over zijn laatste gevecht.

Zonder aarzelen leg ik mijn fiets neer en loop traag terug de pont op, waar ik samen met een paar andere mensen de man afscherm. Maar de jongens snellen om ons heen, drijven hun slachtoffer in een hoek en beginnen hem keihard te schoppen. Een klap doet nog meer pijn als je het koud hebt, bedenk ik – tenzij je bevroren bent, dan voel je niets meer. ‘That’s a hell of a story’, zegt de journalist. ‘Ain’t no story’, zegt de vechter, ‘it’s what happened’. Een van de jongens steekt dreigend zijn hand in zijn binnenzak – de suggestie van een mes, maar ik versta hem niet, ik ben er namelijk niet echt. De bestuurder vraagt de indiaan of hij bij hem in zijn motel wil overnachten. Tot mijn verbazing houd ik opeens de bagagedrager van de fiets van de geslagen man vast en voorkom zo dat een van de jongens erop wegrijdt. Hij kijkt betrapt achterom en ik hoor mezelf zeggen: 'Doe maar niet, doe maar niet', waarop hij grijnst, verlegen bijna, en afstapt. Het groepje rent weg, ik geef de fiets terug aan zijn eigenaar zonder hem aan te kijken. De indiaan slaapt op de grond, maar midden in de nacht komt hij bij de hoofdpersoon in bed liggen. Kan adrenaline bevriezen?

Opeens herinner ik me mijn eigen fiets, die nog bij de rekken ligt, mijn sleutels in het slot. Daar bel ik de politie, terwijl de indiaan de journalist betast – nu pas onderbrak de beltoon het verhaal van mijn podcast. De jongens, die gevlucht leken, kwamen terug om hun karwei af te maken, maar de man werd nu beschermd door een dikke Mocro met een heuptasje die riep: ‘Ga loesoe jonguh, ga loesoe gewoon’. De vrouw van de alarmcentrale verstond me steeds niet omdat ik bevroren was en me in een andere wereld bevond – ze dacht dat ik ‘poort’ in plaats van ‘pont’ zei – maar zelfs dat deed me niets. Ik hing op toen mijn handschoenloze telefoonhand pijn begon te doen. Ik wilde nog steeds alleen maar naar huis.

De indiaan en de journalist hebben seks. ‘I wanted him to save me’, zegt de man, zegt David Means. Nadat de indiaan vertrokken is, vraagt de journalist zich af of hij een krijger is, of het in een vorig leven was. Mijn naam betekent ‘dappere strijder met de speer’, bedenk ik terwijl ik mijn sleutel in het slot steek, of zo heb ik dat altijd onthouden. Onder de warme douche begin ik te trillen.

beeld: Bruce McAllister

Mail

Rutger Lemm is schrijver, grappenmaker en scenarist. In 2015 verscheen zijn debuut, 'Een grootse mislukking'. Hij is een van de oprichters van Hard//hoofd.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Automatische concepten 71

We hebben een probleem met de derde helft

Een voetbalwedstrijd stopt officieel misschien op het veld, maar Marthe van Bronkhorst merkt in de trein dat het slinkse spel doorgaat. Lees meer

Zeker weten dat hij een super goede vader wordt

Zeker weten dat hij een supergoede vader wordt

Eva wil blij zijn voor haar vriend, die na een halfjaar weer van zich liet horen, maar merkt dat het haar moeite kost. Lees meer

Ondraaglijk gewicht

Ondraaglijk gewicht

Een opmerking van een kennis activeert bij Aisha een stroom van onzekere gedachten. Waarom wordt ons zelfbeeld zo beïnvloed door externe standaarden? Lees meer

Wegwerpliefde

Wegwerpliefde

Liefde overwint niet alles, en zeker niet het kapitalisme, merkt Marthe van Bronkhorst. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 7

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel vier. Lees meer

Une Belle Histoire

Une Belle Histoire

Als Aisha haar moeder vertelt over haar vakantieplannen in Bretagne reageert ze nuchter. ‘Dan kun je gelijk wel tante Ans uitstrooien’. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 6

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel drie. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 3

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel twee. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel een. Lees meer

Zeggen dat ik schrijver ben

Zeggen dat ik schrijver ben

Voorafgaand aan een netwerkevenement besluit Eva dat het maar eens afgelopen moet zijn met haar heimelijke schrijverschap. Lees meer

Geesten uit mijn datingverleden

Geesten uit mijn datingverleden

In de digitale wereld komt Aisha haar ex-dates nog regelmatig tegen. Ze posten sportschoolselfies, krijgen een puppy, of een baby. Hoe zou het zijn als ze met hen samen was gebleven? Lees meer

‘Sexy, dat beenhaar’

‘Sexy, dat beenhaar’

Ongeschoren vrouwenbenen zijn voor sommige mannen 'een dingetje'. Maar Eva is wel klaar met al dat gedoe, en in het café waar ze zit blijkt ze daarin niet de enige. Lees meer

Mijn roodbewangde gezicht 2

Mijn roodbewangde gezicht

Het bekijken van jeugdfoto's dwingt Eva te reflecteren op één van haar onbewuste mechanismen: blozen. Lees meer

:De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

Sinds vorig jaar voelt Aisha soms de behoefte om zand te eten. Ze gaat op zoek naar waar dit vandaan komt en hoe cultureel bepaald is wat we eetbaar vinden. ‘Is mijn zandbegeerte niet gewoon een hunkering naar verbinding naar iets dat ik ergens ben kwijtgeraakt?’ Lees meer

Mannen die over zichzelf praten

Mannen die over zichzelf praten

Na een aantal dates met een op zich interessante man twijfelt Eva of ze nog wel een keer met hem moet afspreken. Het probleem: hij praat te veel over zichzelf. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer