Door alle toeristen haten de Barcelonezen hun eigen stad." /> Door alle toeristen haten de Barcelonezen hun eigen stad." />
Asset 14

Ik haat Barcelona

Barcelona wordt elke dag overspoeld met toeristen. Hierdoor voelen de inwoners zich vervreemd van hun stad en ontstaan veel protest-initiatieven, zoals de bundel Ik haat Barcelona.

In Barcelona verklaart de Berlijnse burgemeester Klaus Wowereit voor een menigte van duizenden mensen aan het eind van zijn toespraak: “Alle vrije mensen, waar zij ook mogen wonen, zijn burgers van deze stad en daarom ben ik als vrij mens trots te mogen zeggen: Ich bin ein Barceloner!” Na deze uitspraak krijgt hij een daverend applaus. Wowereit brengt tijdens zijn bliksembezoek van zeven uur aan de Catalaanse hoofdstad ook een bezoek aan de Sagrada Família en Parc Güell. Een geweldig moment. Historisch, copyleftish en met groot gevoel voor dramatiek.

Met acties tegen het “toeristisch terrorisme” door Grups Autònoms de Resistencia Antiguiri (GARAG) blijft dit een droom tijdens mijn siësta. GARAG is ABC (Algemeen Beschaafd Catalaans) voor de Onafhankelijke Collectieven van het Anti-toeristen Verzet. Met grote letters REFUGEES WELCOME, GUIRIS GO HOME maken zij hun mening duidelijk op spandoeken en muren. Bij hun laatste actie waren de Erasmus-studenten in de uptown wijk Gràcia het slachtoffer. Bij een volgende protestactie de toeristen in het algemeen en de Duitsers zonder T-shirts, Amerikanen met Mexicaanse sombrero’s en Engelsen die in Barcelona hun vrijgezellenavond vieren in het bijzonder. Ook de hooligans van de Glasgow Rangers, die geen kaartje hebben weten te bemachtigen voor Camp Nou en dronken om zich heen schreeuwen en kotsen op Plaça Catalunya, zijn doelwit.

GARAG is misschien een klein groepje rebellen dat voor plaatselijke incidenten zorgt, steeds vaker hoor ik Catalaanse vrienden en collega’s klagen over de grote hoeveelheid toeristen in “hun” stad die zich misdragen. Net als de leden van GARAG zien zij Barcelona veranderen in een toeristisch attractiepark. De film van Woody Allen, Vicky Cristina Barcelona, doet daar nog een extra schepje bovenop. Vanuit de cruiseschepen in de haven komt een nieuwe golf toeristen, die de Ramblas definitief onbegaanbaar maken. Echte Barcelonezen verzekeren mij overigens dat zij deze boulevard al jaren vermijden.

De onvrede bij de Barcelonezen over dit “toeristisch terrorisme” heeft trouwens een literaire uitlaatklep gevonden. Een dozijn jonge schrijvers heeft meegewerkt aan de verhalenbundel Odio Barcelona (Ik haat Barcelona). De auteurs behoren allen tot de huidige generatie dertigers, die zijn geboren of getogen in Barcelona. Wat zij delen is een vreemd onderbuikgevoel dat de Catalaanse hoofdstad hen de rug heeft toegekeerd. Deze schrijvers uit de Spaanse underground, waaronder Javier Calvo, Llúcia Ramis en Matías Néspolo, beschrijven een lege en futloze stad, die verkocht is aan de hoogste bieder om hetzelfde hipheidsniveau te bereiken als wereldsteden als New York, Londen en Parijs.

Barcelona is een attractiepark voor Erasmus-studentjes. Barcelona dwingt haar bewoners te leven als zombies die naar zonnebrand ruiken. Barcelona is gewoon een dure hoer met Gaudí als G-spot. Geen zoete woordjes dus voor deze modernistische stad aan de Middellandse Zee, maar harde kritiek. Zo ook van Robert-Juan Cantavella’s Barcelona Arcade. Miljoenen toeristen hebben op de stranden van Barcelona gelegen, zijn ’s avonds naar de discotheek gegaan en hebben vervolgens een biertje van een Pakistaan op de Ramblas gekocht, alsof ze allemaal deelnamen aan een soort absurd videospelletje, Barcelona Arcade genaamd.

Tijdens de persconferentie, waar ik probeer te doen alsof ik nooit dit videospelletje heb gespeeld, vertelt Ana S. Pareja van uitgeverij Melusina dat ze de twaalf schrijvers selecteerde op basis van de drie criteria van jong, talentvol en humoristisch. Persoonlijk haat ze Barcelona niet, maar ze verafschuwt juist het grijze en saaie BCN als commercieel merk en eindeloze bouwput. Het boek is bedoeld als gezonde kritiek en tegelijkertijd als vermaak voor mensen die het een beetje gehad hebben met de stad waar ze wonen. De omslag van het boek en de reclamespot op YouTube doen mij echter denken aan een zwart/wit prent uit het jaar 1842, toen generaal Espartero Barcelona liet bombarderen om een revolutie van deze stad tegen te gaan. Hij zei destijds: “Barcelona zou tenminste iedere 50 jaar gebombardeerd moeten worden”.

Ik geef toe dat Barcelona sinds de Olympische Zomerspelen van 1992 van alles doet om als stad zo überhip mogelijk te zijn. De stad staat nu dan ook definitief op de wereldkaart. Tegenover al deze negatieve kritiek op de marketingstrategie van de stad staat de mening van de Catalaanse filmregisseur Ventura Pons: "Barcelona is een geweldige stad. De enigen die dat niet inzien zijn de Barcelonezen zelf."

-Ferenz Jacobs (Rotterdam, 1982) studeerde culturele antropologie met een specialisatie in visuele cultuur aan de Universiteit van Leiden. Hij heeft schildpadden op de stranden van de Turkse Republiek Noord-Cyprus gered en de winnende kandidaat van de eerste realitysoap in Chili geïnterviewd. Sinds drie jaar schrijft hij vanuit Barcelona voor verschillende Catalaanse en Spaanse media.-

Mail

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Die betere wereld wordt al gemaakt

Die betere wereld wordt al gemaakt

De betere wereld, Het Grote Geluk: Marthe van Bronkhorst vraagt zich af waar ze dat kan vinden, misschien gewoon op een borrel, in het samenkomen met vrienden? Lees meer

Zomers zwijgen

Volim nas: hoe de taal van de liefde mijn lichaam tot stilte maande

Wat als je vertrouwen in jezelf en je lichaam plotsklaps wordt aangetast door epileptische aanvallen? En tegelijkertijd je vertrouwen in de onvoorwaardelijke liefde van je oma ook op losse schroeven komt te staan? In een persoonlijk essay neemt Dorea Laan je in beeldende taal mee in deze zoektocht. Lees meer

Schrijvers en beeldmakers gezocht voor ‘Harnas’, het achtste Hard//hoofd Magazine!

Schrijvers en beeldmakers gezocht voor ‘Harnas’, het achtste Hard//hoofd Magazine!

In welk harnas hul jij je? Stuur voor 14 september je pitch in en draag met een (beeld)verhaal, essay, poëzie of kunstkritiek bij aan het magazine ‘Harnas’. Lees meer

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Misschien voor mezelf, maar niet voor jou

Eva van den Boogaard lijkt op iemand die ze nooit gekend heeft. Via een persoonlijke brief en een angstaanjagende gebeurtenis leert ze hem toch een beetje kennen. Lees meer

:Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst 3

Meer dan Maria: het moederschap in de beeldende kunst

Wat betekent het om moeder te zijn? En wanneer ben je dan een ‘goede moeder’? Moederschap, en alle nuances daarrond, blijft onderbelicht. Anne Louïse van den Dool onderzoekt via de representatie van moeders in de beeldende kunst de vele kanten die horen bij moeder zijn. Lees meer

Mijn Apocalypsis Leydenensis 1

Mijn Apocalypsis Leydenensis

In deze gedichten vliegt Joshua Snijders koerend over een postapocalyptisch Leiden, zijn Lays-chipszakjes tijdens een uitstapje in de Melkweg achtergelaten en zwemmen walvissen op wieltjes. 'De vraag is of je voetafdrukken kunt achterlaten wanneer er geen zwaartekracht is.' Lees meer

Lois Cohen maakte foto voor onze kunstverzamelaars: ‘Ik regisseerde per ongeluk een etalagepop’

Lois Cohen maakte foto voor onze kunstverzamelaars: ‘Ik regisseerde per ongeluk een etalagepop’

Word vóór 1 juli kunstverzamelaar bij Hard//hoofd en ontvang een unieke print van Lois Cohen! In gesprek met chef Kunst Jorne Vriens licht Lois een tipje van de sluier op. Lees meer

Was dit nou een flirt?

Was dit nou een flirt?

Als de Amsterdamse Carrie Bradshaw schrijft Marthe van Bronkhorst over de schemerflirt: een net te lange blik, een ambigu compliment, een hand die 'per ongeluk' de jouwe aanraakt. Lees meer

In gesprek met Jacqueline Peeters

In gesprek met Jacqueline Peeters: ‘Schilderen is denken en doen’

Aucke Paulusma gaat in gesprek met Jacqueline Peeters over haar nieuwe tentoonstelling. ‘Ik hoop dat ze in mijn werk iets van die spanning zien tussen wat zichtbaar is en wat verborgen blijft, en dat ze voelen hoe ik dat proces van schilderen benader.’ Lees meer

Terugblik op de schrijfworkshop: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?'

Terugblik op de schrijfworkshop: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?'

Op 25 mei organiseerde Hard//hoofd een schrijfworkshop met het thema: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?' Tijdens deze middag hebben de uitgekozen deelnemers onder begeleiding van één van de vier hosts uit het netwerk van Hard//hoofd de tijd gekregen om ideeën uit te wisselen, hun eigen tekst aan te scherpen en te reflecteren op hun eigen schrijfproces. Samen met de hosts kijken we terug op een verdiepende, inspirerende dag vol uitwisseling en reflecties. Lees meer

Dit maakten onze kunstverzamelaars en magazineabonnees mogelijk in 2024

Dit maakten onze kunstverzamelaars mogelijk in 2024

Kunstverzamelaars dragen bij aan onze missie om nieuw talent te ondersteunen en een vrije ruimte te bieden. We leggen graag uit hoe we de donaties in 2024 hebben besteed. Lees meer

Als je écht kinderen wilt redden

Als je écht kinderen wilt redden

Shashitu Rahima Tarirga kwam 33 jaar geleden via interlandelijke adoptie naar Nederland vanuit Ethiopië. Na een reis naar Ethiopië maakt ze nu een afweging tussen haar leven hier en het gemiste leven daar. 'Weegt een westers paspoort op tegen het moeten omgaan met de trauma’s van scheiding en achterlating? Weegt een leven hier op tegen onbekendheid met je leven daar?' Lees meer

Water landt zachter

Water landt zachter

Via een staalarbeider en een PVV-stemmer onderzoekt Angelika Geronymaki zichzelf. Kan ze, zonder het doen van aannames, de ander leren kennen? Lees meer

nuclear family

Queerkroost

In een briefwisseling over queer ouderschap zoeken Eke Krijnen en Lisanne Brouwer naar steun, herkenning en een houding om de maatschappelijke discriminatie buiten het gezinsleven te houden. Lees meer

Informatiehonger

Informatiehonger

We verslikken ons in data, maar blijven gulzig drinken. In dit essay onderzoekt Paola Verhaert hoe onze honger naar informatie — ooit gevoed door boeken, nu door eindeloze datastromen — ons hoofd én onze wereld begint te verzwelgen. Waar ligt de grens? En merken we het als we die overschrijden? Lees meer

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

In deze colum geeft Marthe Bronkhorst je een van haar geheime toverzinnen om vervelende talkshowgasten de mond te snoeren. 'Is dat zo?' Lees meer

:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

:De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

In het tweede deel van deze essayreeks over kunststakingen schrijft Lara den Hartog Jager over kunstenaars die worstelen met systemen van macht en de vraag of hun kunst verandering teweeg kan brengen. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter 1

De archivaris en haar dochter: Morgen zal alles anders zijn

‘Even eufy checken.’ In ‘Morgen zal alles anders zijn’ dicht Bareez Majid over de eindeloze keuzes en opties die een dag voortbrengt. Een dag die getekend wordt door de sluimerende aanwezigheid van de videofeed van een beveiligingsapp. Lees meer

Hard//hoofd zoekt vóór 28 juli 2.500 trouwe lezers!

Hard//hoofd verschijnt weer op papier, nu met extra bijlage! In Honger lees je over de pijn, het verlangen en de schoonheid van datgene waar we naar smachten. Schrijf je vóór 28 juli in voor slechts 3 euro per maand en ontvang Honger in september in de brievenbus, mét bijlage Ik wil, wil jij ook? over seksueel consent. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer