Asset 14

Het volk is niet wit

Het volk is niet wit

Met de winst van een fascistische partij in de Provinciale Statenverkiezing worden gevaarlijke gedachten steeds gangbaarder en geaccepteerder. Jarmo Berkhout kan het niet lijdzaam aanzien: hou toch op met het goedpraten van Forum-fascisme.

Asha ten Broeke was de eerste die het schreef in haar Volkskrant-column: “De fascisten hebben gewonnen.” Weldenkende mensen in het politieke midden namen daar aanstoot aan: zo vervreemd je rechtse kiezers en je overdrijft, vonden zij. Maar Ten Broeke overdrijft niet. Het probleem is simpelweg dat er nog geen hedendaagse term is die in één keer het controversiële, het inherent foute, het gevaarlijke en het verwerpelijke weergeeft van de doctrines van nieuw rechts. De volgelingen en apologeten van Baudet kunnen altijd volhouden dat ze niet fascistisch zijn, zo lang ze niet als de bruinhemden van weleer door de straten marcheren. De Forum-Jugend, die zich voornamelijk online socialiseert in de paranoïde wereld van de culture wars, en de oudere Forum-aanhang die jarenoud ressentiment met zich meesleept – ze vertegenwoordigen inderdaad niet het zwarthemdenfascisme van Mussolini.

Toch moeten we deze partij fascistisch noemen. Misschien niet haar Vinex-wijk-bewonende gemiddelde stemmer, maar wel haar leidende figuren en zeker haar gedachtegoed. Als we alleen op de eigen woorden van Baudets volgelingen afgaan, ontstaat er precies de verwarring waar Forum ideologisch van profiteert. Ze zijn namelijk helemaal niet racistisch, ze zijn “ras-realistisch”. Ze perverteren niet de universele strekking van de mensenrechten, ze verdedigen slechts onze oude “boreale” wereld. Ze zijn niet antisemitisch, maar willen dat de joden in hun eigen etno-staat blijven. En wellicht is er zelfs voor de moslims in de wereld plek, als de EU er maar mee ophoudt hen naar het dominant blanke Europa te importeren om ons hier om te volken.

De Forum-fascisten presenteren zich als weldenkende mensen.

De fascist houdt er een logica op na die draait om puurheid, zuiverheid en eenheid. De fascist is bang voor elke vorm van besmetting, vervuiling en vermenging. De fascist heeft gelijk dat hij de ware erfgenaam is van de oude Europese cultuur, in zoverre de Europese ideologie van raciale en culturele superioriteit de wereld herschapen heeft in het beeld van een gewelddadige, moordzuchtige hiërarchie. De fascist moet de realiteit, die niet zuiver is, onderdrukken om zijn fantasie in stand te kunnen houden. De partij van Baudet vormt het vehikel voor precies deze logica, deze angsten, en deze fantasie.

De Forum-fascisten presenteren zich als weldenkende mensen. Ze zijn alleen weldenkend voor zover er een rationaliteit is die het niet afkeurt wanneer men een politiek programma bouwt op de gedachte “eigen volk eerst”. Uitgaande van de logica van zuiverheid is het nu een politieke mening. Er is niks mis mee, je kan gewoon zeggen: ik wil dat er geen buitenlanders zijn, want Nederland moet Nederland blijven, en dat is een wit land, zoals het hoort. Met de gedachteloosheid die we alleen kennen van Hannah Arendts beschrijving van de banaliteit van het kwaad, eisen ze het recht op hun xenofobie op en tegelijkertijd het recht erin gerustgesteld te worden dat er met hen niks mis is.
Het volk is niet wit 1

Demonstratie tegen fascisme, racisme en antisemitisme in Amsterdam, 1980

Het is deze witte onschuld die deportaties van vluchtelingen en de repressie van minderheden en vrouwen niet eens meer hoeft te vermommen als een noodzakelijk kwaad. Daar zijn nu simpelweg redenen voor, waar men voor uit durft te komen. Het is deze witte onschuld die de Forum-stemmende secretarieel medewerker van een accountancykantoor laat voortleven in de kleine provinciestad waar hij de mensen niet zal horen of zien die het slachtoffer worden van zijn politieke waanvoorstelling. Hij zal daar een blank leven leiden, eentonig, overzichtelijk, monochroom, afgesneden van elke vorm van ervaring die hem op andere gedachten kon brengen, gerustgesteld in zijn fantasie dat wanneer zijn wereld wit is, het goed is.

Het volk is niet een witte, Europese, heteroseksuele man met een verlosserscomplex en een overdaad aan verdrongen angsten.

Baudet en de zijnen verlangen helemaal niet terug naar vroeger. Ze toveren een hoop quatsch tevoorschijn die een nauwelijks consistente mythe vormt over een superieure beschaving waar niemand iets van afweet, en als dat niet werkt, kunnen ze altijd nog teruggrijpen op de IJstijd. Maar dat doet er niet toe. Ze fixeren het heden. Ze zeggen: jij en je racisme zijn oké. Wit suprematisme is de militante ideologie die uit de gedachte voortkomt dat het echte volk één en ondeelbaar is op basis van zijn ras, en dat wit superieur is aan de rest. Dat is de kern van de politieke doelen van het Forum-fascisme.

Maar het volk is niet wit. Het volk is niet een witte, Europese, heteroseksuele man met een verlosserscomplex en een overdaad aan verdrongen angsten. Het volk is de coalitie van mensen en groepen die iets te winnen hebben bij het breken van de status quo die hen onderdrukt: trans, cis, queer, zwart, wit, homo, hetero, moslim, de “onzuivere” mengeling die we zijn. Het volk is wat ontstaat uit de solidariteit waarin we die strijd voeren. Afgelopen zaterdag vond de jaarlijkse demonstratie tegen racisme plaats. Die brak de logica van de zuiverheid, en creëerde eenheid op basis van een gedeeld doel en een gedeeld verlangen. Daaraan blijven werken is nu onze opdracht, zolang er fascisme bestaat.



Beeld: Wikimedia Commons.

Mail

Jarmo Berkhout werkt bij Het Actiefonds, een Amsterdamse organisatie die wereldwijd activisten ondersteunt. Hij studeerde filosofie aan de UvA, die hij meermaals hielp te bezetten, en is schrijver.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Waarom stellen journalisten zo weinig vragen?

Waarom stellen journalisten zo weinig vragen?

Bij de media heerst ziekte, journalisten stellen te weinig vragen. Fausto en Marthe van Bronkhorst komen met een behandelplan. Lees meer

Essaywedstrijd: 'Dat is dan jouw waarheid' Hooray for the Essay 2026

'Dat is dan jouw waarheid' Hooray for the Essay 2026

In deze editie van Hooray for the Essay dagen we je uit om na te denken over waarheid. Reageer voor 19 januari. Lees meer

Politiek is de olifant in de kamer, maar modejournalistiek trekt de deur liever dicht

Politiek is de olifant in de kamer, maar modejournalistiek trekt de deur liever dicht

Mode lijkt glanzend en zorgeloos, maar er schuilt een wereld van politiek achter. Loïs Blank vraagt zich af: wie bepaalt eigenlijk welke verhalen verteld mogen worden? Wat gebeurt er met de progressieve stemmen van een bedrijf dat vooral voor de winst gaat? Lees meer

Suriname - van onafhankelijk land naar natie

Suriname - van onafhankelijk land naar natie

Op 25 november is het 50 jaar geleden dat Suriname onafhankelijk werd van Nederland. Kevin Headley bespreekt hoe de onafhankelijkheid van Suriname tot stand is gekomen en hoe het zich verder ontwikkelt tot natie: van politieke geschiedenis tot hedendaagse successen. Lees meer

De integratie-stok slaat wéér de ‘problematische Moslim’

De integratie-stok slaat wéér de ‘problematische Moslim’

'Een begrip als integratie lijkt een middel om te streven naar een inclusievere samenleving, maar dwingt in feite minderheden om hun culturele en religieuze identiteit op te geven.' Aslıhan Öztürk legt de retoriek bloot waarmee de integratie-stok dreigend boven het hoofd van generaties migranten wordt gehouden. Lees meer

Wifey material

Wifey material

Wifey of wervelwind, Madonna of hoer. Marthe van Bronkhorst had gehoopt dat dit binaire denken passé was, maar helaas, de emancipatietrein blijkt op dit spoor nog steeds haperen. Ik oefen een enorme aantrekkingskracht uit op één specifiek soort mensen: mensen van wie de favoriete contactfrequentie eens in het kwartaal is. Mensen van wie de love... Lees meer

Anders voel ik me zo oud 1

Anders voel ik me zo oud

In dit essay analyseert Loulou Drinkwaard de tegenstrijdige etiquetten die haar zijn geleerd of opgelegd: ‘Tussen u en jou in, zweef ik. De waarden van mijn vader in mijn ene hand en de waarheid van mijn moeder in mijn andere. Mijn oma deelt de kennis van ons moederland en ‘De Nederlander’ bepaalt wat hoort. Ondertussen vond ik een alternatief. Zullen wij elkaar vousvoyeren?’ Lees meer

:De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De herhaling van de zombie-apocalyps: Op zoek naar een alternatieve dystopie

De zombie is een popcultuuricoon. En niet alleen tijdens Halloween! Series als The Walking Dead en The Last of Us volgen de gebaande zombiepaden. Volgens Anne Ballon hebben zombies méér narratief potentieel. In vernieuwende verhalen wordt onderzocht 'hoe wij als halfbewusten de wereld beleven, hoe we opgaan in systemen die we niet hebben gekozen, hoe we verlangen en met verlies omgaan.' Lees meer

Twee dagen

Twee dagen

Rocher Koendjbiharie belicht de verschillende paden die we tijdens de aankomende verkiezingen in kunnen slaan. Kiest Nederland opnieuw voor rechts, en strompelen we verder richting democratisch en moreel verval? Of kiest Nederland toch voor een samenleving waarin we omkijken naar elkaar? 'Alleen fascisten zien antifascisme als een bedreiging.' Lees meer

Vergeten vrouwen 1

Vergeten vrouwen

In dit essay schrijft Anne Louïse van den Dool over vrouwelijke kunstenaars die meer dan ooit in de schijnwerpers staan. Niet alleen hedendaagse makers, maar ook opvallend veel vrouwen die rond 1900 actief waren in de kunstwereld trekken veel aandacht. Met solotentoonstellingen over Suze Robertson, Coba Ritsema en Jo Koster laten musea zien waarom juist deze kunstenaars alsnog een plek in de canon verdienen. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

De achterblijvers

De achterblijvers

Fietsend over een jaagpad reflecteert Gert-Jan Meyntjens op zijn rol als echtgenoot en vader, en neemt hij je mee op een zoektocht naar wat het betekent om man te zijn. Zonder bitter te worden. Lees meer

Ik sliep rechts

Ik sliep rechts

Daten met iemand aan de andere kant van het politieke spectrum? Naomi Ronner deed het. In dit essay beschrijft ze haar ervaringen. Lees meer

De kleinste kans

De kleinste kans

Roosje van der Kamp bereidt zich altijd voor op het ergste. Een vreemd plekje op haar huid, opladers in het stopcontact: overal schuilt gevaar. Als ze achter een geheim komt in de familie begrijpt ze beter waar haar angsten vandaan komen. Ze vertelt erover in dit openhartige essay over intergenerationeel trauma. Lees meer

:Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Zomergast Koch: ‘Het is gewoon leuk om mensen iets op de mouw te spelden’

Het plezier van de leugen en de bevrijding van de agressie: volgens Zomergast Herman Koch verfraait iedereen het leven een beetje met leugens. Lees meer

Hondenvoer 1

It takes an adult to raise a village: Halsema is streng, rechtvaardig, en een tikje autoritair in Zomergasten

De bedachtzame, maar mediagetrainde, Femke Halsema nam ons als Zomergast mee in de bestuurlijke (opvoed)dilemma’s uit haar werk. Als een klassiek ouderfiguur toont ze zich streng en rechtvaardig, maar mist ze óók zelfinzicht op sommige punten. Lees meer

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

Uğur Ümit Üngör stilt in Zomergasten maar zelden onze honger naar menselijkheid en ‘goeie dingen’

‘Uğur Ümit Üngörs fragmenten zijn broodnodige kost voor een samenleving die consequent doet alsof wijdverbreid extreem (staats)geweld een ver-van-mijn-bedshow is.’ Terwijl Zomergast Üngör zichzelf kundig naar de achtergrond werkt, maakt hij duidelijk dat de zomer vele winters verstopt. Met opgewekte grimmigheid vraagt hij ons om ons zorgen te maken over het leed van anderen. Lees meer

Zomergasten met Eva Crutzen roept de vraag op of een mooi gesprek genoeg is of dat kijkers toch snakken naar goede televisie.

Zomergast Eva Crutzen zorgde voor een mooi gesprek, maar is dat genoeg?

Na de ideale televisieavond van Eva Crutzen vraagt Hanna Karalic zich af of een mooi gesprek genoeg is voor Zomergasten of dat kijkers toch snakken naar goede televisie. Lees meer

Mijn tweede kutland… 2

Mijn tweede kutland…

Toen Iskra de Vries vanuit Polen naar Nederland verhuisde, bleek dat zij niet van een koude kermis thuiskwam, maar naar een koude kermis vertrokken was. Iskra schrijft een verschroeiend eerlijke break-up brief aan het adres van ons kikkerlandje. Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe schrijvers en kunstenaars. We zijn al vijftien (!) jaar gratis toegankelijk en advertentievrij. Zo’n vrije ruimte is harder nodig dan ooit. Steun de makers van de toekomst; sluit je vóór 1 januari aan als kunstverzamelaar en ontvang in januari je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar