Asset 14

De Nashville-verklaring is een blessing in disguise

Hard//talk: De Nashville-verklaring is een blessing in disguise

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. De Nashville-verklaring, die zich uitspreekt tegen homoseksualiteit, transgenders en seks buiten het huwelijk, zorgde afgelopen week voor de nodige ophef en verbazing. Ondanks de terechte storm van kritiek, geeft de publicatie van het pamflet vreemd genoeg ook hoop, laat Ela Colak ons zien.

Door de jaren heen heb ik geleerd, mede dankzij stages op nieuwsredacties, om negatieve nieuwsberichten te relativeren. Toch heb ik me afgelopen week behoorlijk zitten opwinden over de Nashville-verklaring, ondertekend door christelijke leiders in ons land die de LGBTQ-gemeenschap afwijzen. Mijn eerste reactie was verbazing, en hierna heb ik alle monotheïstische religies en hun aanhangers die anno 2019 oogkleppen ophebben vervloekt. Pas daarna begon ik in te zien dat er in de publicatie van het manifest een positieve boodschap schuilt – ik zal je uitleggen welke dat is.

Ik besefte me weer dat ik in een ‘vrij’ land leef waar homoseksuelen zich gelukkig niet in een kast hoeven op te sluiten, maar dat deze vrijheid ook (orthodoxe) geloofsovertuigingen en extreemrechtse meningen toelaat. Ik blijf het complex vinden, des te meer omdat ik me niet kan inleven in iemand die in God gelooft – en waarschijnlijk vice versa. We hebben allen de vrijheid om in dit land te ‘zijn’. Maar wat als je vrijheid geconfronteerd wordt met die van een ander?

Los van mijn gebrek aan inlevingsvermogen in een vrome christen, besefte ik me ook dat ik weer te lang in mijn linkse, Randstedelijke, humanistische bubbel heb liggen woelen. Zowel ik als SGP-stemmers uit de Biblebelt zijn geconditioneerd, al dan niet vrijwillig, met denkbeelden waarin we ons thuis voelen.

Filosofen uit de twintigste eeuw zoals Martin Buber en Gabriel Marcel betoogden dat ik alleen met ‘de ander’ mijzelf kan worden. Het Woordenboek Filosofie omschrijft Bubers dialogische filosofie als volgt: ‘(Het) kan globaal omschreven worden als een filosofie die een mensvisie hanteert die voorrang verleent aan de relatie met de medemens. (…) Zo word ik pas mezelf als persoon door mijn verbondenheid met de ander.’

Maar hoe verbonden zijn we tegenwoordig? Online verbinden we ons gemakkelijk, maar dat zijn veelal mensen met wie we eensgezind zijn. Offline lijken we juist steeds meer van elkaar te vervreemden.

Hoewel de Nashville-verklaring mensen tegenover elkaar zette, dreef er ook iets naar de oppervlakte wat in de media de laatste jaren weinig tot geen aandacht kreeg. Radicale geluiden, uiteinden van ons maatschappelijke en politieke spectrum, lijken zo nu en dan ook nodig te zijn in het publieke debat.

Een voorbeeld: als vrouwen niet radicale acties hadden ondernomen in de eerste en tweede feministische golf, was stemrecht en abortus misschien nu nog een brug te ver. Tegenwoordig worden ook, dankzij de Zwarte Piet-discussie en de klimaatcrisis, radicale geluiden breed uitgemeten. Gelukkig hebben we in ons land een democratisch gekozen overheid die zich graag beroept op consensuspolitiek, waardoor ik het vertrouwen heb dat we wederom in het midden zullen uitkomen.

De dialoog die we continu voeren bepaalt ons menselijk bestaan, zoals Buber en Marcel aangaven. We hebben tegengeluiden nodig om onszelf te worden en onze doelen in het oog te houden. Vanuit deze visie kijk ik naar het Nashville-akkoord: als het niet naar buiten was gekomen, was er ook geen liefdesverklaring opgesteld door oud-politicus Boris van der Ham, die intussen door meer dan 50.000 mensen is ondertekend, en geen bijeenkomst georganiseerd bij het Homomonument in aanwezigheid van de Amsterdamse burgemeester Femke Halsema. Meerstemmigheid houdt ons scherp. Het herinnert ons eraan dat we niets voor lief moeten nemen en dat we moeten blijven strijden voor gelijke behandeling en mensenrechten.

Beeld: Beeldbank Stadsarchief Gemeente Amsterdam

Mail

Ela Colak (1987) schrijft onder het mom van 'write what you know' graag over het spanningsveld van leven met twee culturen. Ze studeerde Engelse Literatuur en Amerikanistiek en werkt in haar vrije tijd aan korte verhalen.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven

Steun de makers van de toekomst

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe makers. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een scherpe en eigenzinnige stem kunnen ontwikkelen als zij niet worden verleid tot clickbait en sensatie: die vrijheid vormt de basis voor originele verbeelding en nieuwe verhalen.

Steun ons

  • Jochum VeenstraHoofdredacteur
  • Mark de BoorderUitgever
Lees meer
het laatste
Zelfs een kapotte klok wijst tweemaal per dag de juiste tijd aan

Zelfs een kapotte klok wijst tweemaal per dag de juiste tijd aan

Als klein meisje had Roosje van der Kamp een ritueel waarmee ze hoopte haar ouders te kunnen beschermen tegen de dood. Kan magisch denken in plaats van een poging tot controle, ook een vorm van loslaten zijn? Kan het ook een daad van liefde zijn? Lees meer

De on//smakelijke week: Wondermeisjes (of: de aantrekkingskracht van anorexia) 4

De on//smakelijke week: Wondermeisjes (of: de aantrekkingskracht van anorexia)

Toen in juni 2014 een week in het teken van eten stond was Emy Koopman not amused. Ze schreef een nog altijd actueel essay over de vraag of een eetstoornis een modeverschijnsel is. Eten door de ogen van een ex-magerzuchtige. Lees meer

Zeikwijf

De on//smakelijke week: Pisnijd

Van hoge prijzen tot pottenkijkers: een bezoek aan een openbaar toilet is voor vrouwen vaak niet vanzelfsprekend. Sofie Hees verdiept zich in de ins en outs van dit decennia-oude probleem. Lees meer

Ik heb schijt

Ik heb schijt

Maatschappelijke ongelijkheid begint in de buurt waarin je opgroeit laat Milio van de Kamp zien in zijn debuut ‘Misschien moet je iets lager mikken’, dat op 16 mei verschijnt. Een voorpublicatie. Lees meer

Toxic Friendships

Toxic Friendships

Het verbreken van toxic friendships geldt op TikTok als een vorm van self-care, maar is dat wel zo? Rijk Kistemaker buigt zich erover. Lees meer

Factdroppen

Factdroppen

Is het herhalen van feiten een manier om grip te krijgen op een wereld die steeds onzekerder is? Max Beijneveld gaat op zoek naar een alternatief voor ongebreideld factdroppen. Lees meer

Een <em>mountain home</em> in een wereld waar de tijd verdwijnt

Een mountain home in een wereld waar de tijd verdwijnt

Na het luisteren van de podcast Dolly Parton’s America besluit Anna van der Kruis haar eigen fascinatie voor Dolly Parton te onderzoeken. Waarom slikt ze alles wat Dolly haar verkoopt? Hoe kan het dat Dolly zoveel verschillende mensen samenbrengt? Tijdens de zoektocht komt ze erachter dat haar verhouding tot Dolly Parton persoonlijker is dan ze... Lees meer

Porseleinen beeldje van Vrouwe Justitia: vrouw met een roze gedrapeerde jurk en een witte blinddoek rond haar ogen

Academische vrijheid m’n reet

Promovenda Harriët Bergman voelt niet de vrijheid om zich écht kritisch uit te laten over machthebbers. De oorverdovende stilte op rechts na het ontslag van universitair hoofddocent Susanne Täuber bewijst voor haar eens te meer: veel hoeders van het vrije woord geven alleen om de status quo. Lees meer

Komiek schreeuwt tegen wolk

Komiek schreeuwt tegen wolk

Of je vertelt de waarheid, bent grappig en wordt vervolgens gecanceld, óf je bent ‘politiek correct’ en daarmee helemaal niet meer grappig. Daar wil Jihane Chaara het even over hebben. Lees meer

Illustratie van twee bomen. De bomen zijn wit en kaal, en je ziet hun wortels en takken voor een achtergrond van een groene en paarse gradiënt.

Van bladeren tot wortels: liefhebben zonder te verliezen

Hoeveel van jezelf lever je, dan wel niet onbewust, in om samen te kunnen zijn met een geliefde? Stefanie Gordin onderzocht wat Rainer Maria Rilke, Herman Hesse en bell hooks hebben geschreven over deze dynamiek. Ze probeert een antwoord te vinden op de vraag: Wat ging er mis in haar vorige relatie, waar ze juist zo duidelijk hadden afgesproken elkaar niet te verstikken? Lees meer

De slag om Lützerath: beeldvorming over solidariteit en geweld

De slag om Lützerath: beeldvorming over solidariteit en geweld

Er is jarenlang gestreden, maar onlangs werd bruinkooldorp Lützerath hardhandig door de Duitse politie ontruimd. Een gesprek over representatie, politiegeweld en de kernboodschap van ‘Lützi Lebt'. Lees meer

Over racistisch politiegeweld zing je geen aria’s – of wel?

Over racistisch politiegeweld zing je geen aria’s – of wel?

Het publiek bij de allerlaatste voorstelling van Blue, over racistisch politiegeweld, hoefde niet verteld te worden hoe hyperactueel de voorstelling was die ze zagen. Lees meer

Afscheidsrede: ‘Hard//hoofd is een vrije ruimte, niet een vrije markt’

‘Hard//hoofd is een vrije ruimte, geen vrije markt’

Marte Hoogenboom blikt terug op haar tijd als hoofdredacteur van Hard//hoofd. Na tweeënhalf jaar dienst vraagt ze zich nog steeds af wat Hard//hoofd eigenlijk is. Lees meer

Van 0-en en 1-en of: waarom ik me eindelijk programmeur durf te noemen

Van 0'en naar 1'en, of: waarom ik me eindelijk programmeur durf te noemen

Als schrijver die 'iets' met computers doet, krijgt Marten Hoekstra vaak de vraag wat dat werk precies inhoudt. In dit essay onderbouwt hij de kracht achter dit ambacht. Lees meer

Nieuws in beeld: De macht van het volk

De macht van het volk

De beelden die uit Iran naar buiten komen zijn schaars. Dat raakt illustrator Pirmin Rengers, die een wereld gewend is waarin media volledig worden gedomineerd door beeld. Lees meer

Hard//talk: Evita 3.0 1

Evita 3.0

De voormalige Argentijnse president Cristina Fernández de Kirchner overleeft een aanslag op haar leven, maar een twaalfjarige gevangenisstraf vanwege corruptie hangt boven haar hoofd. Lees meer

In ieder geval bleven we stuurloos 3/3: Métro

In ieder geval bleven we stuurloos - Métro

Zelfs de sterkste vriendschappen leden aan betonrot. Vrienden verjaren hier als sprinkhanen, hele groepen ontstonden en verdwenen in enkele seizoenen. Lees meer

In ieder geval bleven we stuurloos 2/3: Á pied

In ieder geval bleven we stuurloos - À pied

 Voor eenzaamheid heb je geen kostschool nodig. Niemand keek op wanneer ik ‘DRRRAAAAK’ schreeuwde zonder mijn pas te vertragen. Lees meer

In ieder geval bleven we stuurloos 1/3: Vélo

In ieder geval bleven we stuurloos - Vélo

Tijdens een afdaling vol kinderkoppen ging mijn hangslot uit zichzelf op slot, waarna mijn sleutelbos in een nabijgelegen afvoerputje verdween. Lees meer

Nieuws in beeld: Het kind in het badwater terugvinden

Het kind in het badwater terugvinden

Amerikaanse onderzoekers wisten het geheugen van 150 ouderen te verbeteren middels een schokkend badmutsje. Lees meer

Steun de makers van de toekomst. Sluit je aan bij Hard//hoofd!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Wij zijn al meer dan twaalf jaar bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Onze kunstverzamelaars maken dit mogelijk. Sluit je nu aan en ontvang jaarlijks gesigneerde kunstwerken van veelbelovende kunstenaars én je eigen Hard//hoofd-tasje. Veel verzamelplezier!

Steun en verzamel