Met schermen als poorten naar de wereld worden ontmoetingen steeds zeldzamer en onzichtbaarder
illustratie: Romy Claessen
de open deur
wij omsingelen ons bestaan met muren
bang voor alles wat ons toevalt
springen we op een stoel als er
een brief naar binnen vliegt
vingers komen net niet door de ramen
terwijl wij meer dan ooit ervaren
hoe groter de afstand tot elkaar
hoe meer je de ander mist
met schermen als poorten naar de wereld
stopt de stroom bij het stopcontact
maar stroomt er water uit de kraan
komt melk uit een pak
ontstaat brood in de vitrine van de bakker
en vreemden waar komen die vandaan?
hoe hoger we de dingen bekijken
hoe minder we van de zijkant zien
wat overblijft zijn grenzen
iedere pixel zijn eigen plaats
deuren worden vergeten
ramen houden op met bestaan
vanuit de hoogte bekeken
is de wereld van elke ontmoeting
ontdaan
-
Pim Cornelussen (1989) studeerde theaterregie aan het RITS in Brussel waar hij zich, in plaats van te regisseren, toelegde op het schrijven. Sindsdien schrijft hij theaterteksten, proza en poëzie. Momenteel is hij bezig aan zijn master Wijsbegeerte in Gent. Daarnaast is hij hoofdredacteur van het Vlaamse literaire tijdschrift Kluger Hans en lid van theatercollectief dividu.