Asset 14

Doe mij maar The Amazing Spiderman

Op een onaangekondigde heerlijke avond sleepte een lievelingsvriendin me mee naar een nieuwe film met Cameron Diaz. Deze naam op het affiche gaf mij niet direct vertrouwen, maar we hadden vrijkaartjes dus het was een gokje waard om een keer de filmhuisfilms te verruilen voor een Hollywood-blockbuster. Het laatste wat ik had gezien met Diaz in de hoofdrol was Charlie’s Angels, veertien jaar geleden, en ik schrok me dan ook het leplazerus toen de volledig gebotoxte kop van de immer lachende actrice op het grote scherm verscheen. Haar natuurlijke, frisse en knappe gezicht was veranderd in een volgespoten en gladgestreken glimmende kop waarvan je er zoveel ziet op de rode loper. Heel Hollywood begint zo langzamerhand op elkaar te lijken.

Eigenlijk gebeurde in The Other Woman, want daar gingen we naar toe, hetzelfde als in Charlie’s Angels: onder het mom van ‘Kijk, we stoppen vrouwen in de hoofdrol en die zijn empowered en daarom zelfstandig en daarom feministisch, YEAH!’ wordt er een enorme klotefilm geproduceerd waarin vrouwen alles behalve geëmancipeerd zijn en enkel de vrouwenzaak kwaad doen. In deze nieuwe film van Nick Cassavetes, die hiervoor onder andere The Notebook regisseerde, wordt Diaz neergezet als een succesvolle carrièrevrouw; natuurlijk met leren rokjes, kort haar en een vrijgezellenbestaan, want zo ziet vrouwelijk succes er nu eenmaal uit.

Ze krijgt toch een relatie, maar na een maand komt ze erachter dat de man in kwestie getrouwd is en dus vreemdgaat (want: een man). Dit komt weer terecht bij de echtgenote Kate, die natuurlijk bloemig en zachtaardig en dom en huisvrouw is (want dat zijn vrouwen die trouwen). De Andere Vrouw en haar rivale weten na een woelige kennismaking toch vriendschap te sluiten om vervolgens de man in kwestie een hak te zetten. Denk ik tenminste, want mijn vriendin en ik konden het niet langer aan en liepen na een halfuur de zaal uit.

Het is gênant dat zo een film tot stand kan komen. Het script en het acteerwerk zijn zo bedroevend slecht dat ik niet begrijp dat tijdens het hele productieproces – altijd een lange weg waarmee veel mensen gemoeid zijn – er niemand is geweest die heeft gezegd: ‘Wat een poep, dit gaan we echt niet maken’. Ook is het jammer dat de film niet kan bijdragen aan een gelijkwaardiger beeld van vrouwen in films, al lijkt dat in eerste instantie wel zo. Schijn bedriegt. Als je vrouwen portretteert als hoopjes hysterische ellende dan wel bitchy ‘powerchicks’, voor wie de enige drijfveer in het leven De Man is, dan schieten we daar natuurlijk niets mee op.

Met een onaangenaam gevoel van opluchting – we waren wel weg uit de zaal, maar getverderrie wat een troep wordt er gemaakt – liepen we de statige trappen van Tuschinski af, richting de entree. “Kom,” zei de vriendin, “we kijken gewoon wat er in de andere zaal draait.” We zagen daar het laatste halfuurtje van The Amazing Spiderman 2, een titel die mij normaal gesproken nooit een bioscoopzaal in zou lokken, maar nu een fijn contrast vormde met de blamage van zoëven.

Illustratie: Aart-Jan Venema

 

Zonder context konden we direct mee in het verhaal. We zagen hoe De Held tijdens een hevig gevecht met een vermeende vriend die toch zijn vijand bleek te zijn heen en weer sprong tussen hoge gebouwen, dat Het Meisje werd ingezet als lokaas, dat zij uiteindelijk te pletter viel en in de armen van de held stierf. Daarna wilde hij geen mensen meer redden, hij was er te verdrietig voor, maar uiteindelijk herrezen zijn krachten en vloog hij weer door de lucht en redde de angstige stad van gevaarlijke monsters.

Een klassiek plot dat we al honderdduizend keer hebben gezien, waarin de vrouw functioneert als mooie pion: ze is slechts een beloning of motivatie voor de mannelijke held. Maar liever dat dan een pretentieus sterkevrouwenverhaal waarin onze ‘sisters’ niets meer zijn dan een stereotiep neergezet stelletje sneue mannenbashers.

Mail

Noor Spanjer (Amsterdam, 1982) is freelance journaliste en mediawetenschapper. Als nieuwerwetse minstreel is zij altijd op zoek naar persoonlijke verhalen en daarnaast is ze ideologisch inzetbaar voor feministische zaken en andere nature-nurture kwesties.

Aart-Jan Venema is freelance illustrator en verhalenverteller. Hij werkt onder andere voor NRC.next, de Groene Amsterdammer en hard/hoofd.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer