Asset 14

Slot

In een hete zomer wordt een volkstuinencomplex opgeschrikt door de komst van een onbekende man. Een verhaal in zeven delen. Deze week: de schuldige bekent.

Illustratie: Bette Adriaanse

Het proces

Jasper zat in zijn kar achter een hoge tafel in de kantine. Hij had een hamer waarmee hij op een stuk steen sloeg. Hij en de vreemdeling hadden die ochtend de kantine ingericht voor het proces. Tegenover Jasper stonden twee kleine tafels, daarachter een rij stoelen. De vreemdeling zat aan het linkertafeltje, Jaap, Nel Schenk en Avar aan het rechtertafeltje. Sunshine zat achterin met haar armen over elkaar en naast haar zat Peter te draaien op zijn stoel. Er was alleen een schemerlamp aan, voor de rest was de kantine donker. De vreemdeling was een lijst aan het voorlezen.
‘Een koffer, een zijden pyjama, acht kostuums, een tapijt, gordijnen, ramen, een dak, een matras en een dekbed, een lamp, een bureau, een televisie, acht kussens, een zaklamp, vijf zonnebloemen en negenhonderdvijfentwintig euro in briefgeld. Ik slaap niet meer goed en ik heb problemen met ademhalen.’
‘Kom op zeg,’ riep Avar luid. ‘Er is pas één nacht voorbij.’
De vreemdeling hoestte. Hij wiep een schuine blik op Avar.
Nel Schenk schoof haar stoel naar achter en stond op. ‘Edelachtbare,’ zei ze zo plechtig mogelijk, ‘ik wil graag als eerste mijn onschuld bewijzen.’
Ze had een lange rok aangetrokken en haar haren opgestoken. Haar handen trilden toen ze voor Jaspers tafel haar dagboek uit haar tas trok.
‘Dit is het bewijsstuk,’ zei ze.
Ze draaide zich om naar het publiek en hield het ook voor hen omhoog. Jasper knikte. Met luide stem begon Nel Schemk voor te lezen.
‘Woensdagavond. Het is nu vijf voor half een in de avond en ik lig op dit moment in bed in mijn kamer mijn serie te kijken die tot half twee duurt. Ik ga niet naar buiten. Sarah heeft nog steeds geen antwoord gegeven op het aanzoek van Rick, maar ze heeft al wel een trouwjurk uitgezocht met Brian, die daar heimelijk kapot aan ging. Mike heeft een trip naar het meer gepland om het goed te maken met Sarah, maar weet niet dat daar een moordenaar rondloopt. Hij stuurt haar vooruit om de spullen te brengen. Het is half twee woensdagavond. De serie is afgelopen en ik lig nog steeds in mijn bed in mijn kamer. Ik merk dat ik langzaam in een diepe slaap val, die zal duren tot de ochtend, waarbij ik geen enkele keer wakker wordt, of uit mijn bed kom om de deur uit te gaan.’
Nel maakte een soort buiging en legde haar dagboek voor Jasper neer. ‘Je kan het allemaal nalezen.’
Voordat ze zich omdraaide legde ze haar hand even op die van Jasper en zei met zachte stem ‘Ik ben onschuldig’ tegen hem. Daarna draaide ze zich om en ging op een van de stoelen naast Sunshine zitten.
‘Maar ik ben ook onschuldig,’ zei Jaap. Hij was van het tafeltje opgestaan. Ook hij had zijn nette kleren aan en zijn haar gekamd. Jaap haalde een opgerold stuk papier uit een plastic tas en rolde het uit.
‘Het bewijs dat ik mij woensdagnacht om half drie in mijn huis voor de spiegel bevond.’
Op het papier dat hij omhoog hield was een zelfportret van Jaap te zien, gezeten voor de spiegel. Achter zijn rechteroor hing een bijzonder grote langwerpige digitale klok die aangaf: Woensdag 2:30.
Met een gespannen gezicht legde hij zijn bewijsmateriaal voor Jasper neer en liep terug naar de stoelen, waar hij van de zenuwen bijna naast ging zitten.
De vreemdeling en Jasper keken nu naar Avar, die als enige verdachte over was.
‘Oh,’ zei Avar, ‘ben ik.’
Hij draaide zich om en knikte naar Peter, die opstond uit zijn stoel en zijn handen aan zijn broek vegend naar voren liep.
‘Ik heb het gedaan,’ verklaarde Peter.
Even was iedereen stil. Toen stond de vreemdeling op en deed zijn zonnebril af.
‘Wat?’
‘Ja,’ zei Peter. Hij had zijn hoofd zo diep gebogen dat de bovenkant van zijn haar te zien was. Het werd al een beetje dun op de kruin.
Avar ging naast Peter staan. Hij haalde uit een plastic tas het lijk van de reiger, dat hij voor Jasper neerlegde. Vervolgens haalde hij kleren uit de tas, die volledig met roet besmeurd waren. Het waren een bruine polo en een korte broek, zoals Peter ze altijd droeg. Hij spreidde ze uit op de tafel.
‘Peter kon woensdagnacht na de begrafenis van Fernando niet slapen. Hij is buiten gaan rondlopen en toen hij bij het huisje van de vreemdeling kwam heeft hij het in brand gezet. Uit onmacht.’
Peter trok aan de onderkant van zijn T-shirt. ‘Ik doe soms domme dingen,’ zei hij, ‘ik weet niet waarom ik het doe.’
‘Ja,’ zei Avar. ‘Uit onmacht. En ik ben dus onschuldig.’
Hij glimlachte naar Sunshine.
De vreemdeling stond op uit zijn stoel.
‘Hoe kwam je dan aan de benzine?’ vroeg hij aan Peter.
‘Die heeft hij uit Jaaps schuur gepakt,’ zei Avar.
‘Uit de schuur,’ zei Peter.
’En hoe laat was dat dan Peter?’ vroeg de vreemdeling.
‘s Nachts,’ zei Peter.
‘Dat soort dingen weet hij niet,’ zei Avar.
‘En de reiger is dus ook jouw schuld,’ zei de vreemdeling. ‘Dat heb jij gedaan?’
Peter barstte in snikken uit.
‘Zijn al die vragen echt nodig?’ Nel Schenk stond ook op. ‘Peter heeft toch bekend. Het is al erg genoeg.’
‘Maar ik geloof het niet,’ zei de vreemdeling. Hij draaide zich om naar Sunshine. ‘Had jij niet een droom?’
Sunshine keek naar Peter. Daarna keek ze naar haar vader. Hij stond op zijn tenen. Altijd als hij zenuwachtig was ging hij op zijn tenen staan.
‘Dromen zijn niet echt,’ zei ze zacht. ‘Dit is echt, dit hier en nu.’
‘Het is nu toch duidelijk,’ zei Avar tegen Jasper.
‘Ja,’ viel Jaap hem bij. ‘We moeten Peter een beetje met rust laten. Het is al erg genoeg voor hem. Straks is hij zijn huis kwijt, en het is nog een mooi huis ook, recht naast het washok. Witte muren, en ruimte voor een schuur.’
‘Hmm,’ zei Jasper.
‘Ik heb het echt gedaan,’ zei Peter huilend.
‘Dat lijkt me dan duidelijk,’ zei Jasper. Hij sloeg met de hamer op de steen. ‘Bij deze vind ik Peter schuldig aan artikel 4.3.’

Einde

Sunshine zat met Peter aan de rand van de sloot achter haar huisje. Ze zeiden niets, al een tijd niet. Sunshine wist sinds de brand niet meer goed wat ze tegen hem moest zeggen en Peter zelf zei nog minder dan eerst.
Hij woonde nu in het schuurtje naast de takkenversnipperaar. Aan zijn muur hing het vonnis dat Jasper op een vel had gekalligrafeerd. Jasper woonde in het huis van Peter naast het washok en de vreemdeling, die ze nu Kees noemden, had zijn huis opgebouwd met hulp van Avar, Jaap en Nel Schenk.
Sunshine en Peter keken stil naar het bruine water in de sloot. Ze lieten de slijmerige modder tussen hun tenen sijpelen en volgden met hun ogen de bladeren die uit de bomen dwarrelden.

-

Bette Adriaanse is schrijfster en beeldend kunstenaar. Ze maakt tekeningen, schrijft fabels, verhalen, en heeft net haar eerste boek af. Ze publiceert in Engeland en Nederland. www.betteadriaanse.nl

Mail

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
:De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

:Meld je aan voor de Hard//hoofd schrijfworkshop: hoe schrijf je over mannelijkheid?

Meld je aan voor de Hard//hoofd schrijfworkshop: hoe schrijf je over mannelijkheid?

Hard//hoofd organiseert op 25 mei de eerste schrijfworkshop! Tijdens deze middag zul je onder begeleiding van Selm Merel Wenselaers, Marthe van Bronkhorst en Jochum Veenstra de tijd krijgen om met elkaar in gesprek te gaan en aan een tekst over mannelijkheid te werken. Aanmelden kan tot en met 22 april. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

een interview met Abel Kamps

Interview met Abel Kamps: 'Ik hou ervan als mijn werk meer een ervaring wordt en minder een object.'

Aucke Paulusma gaat in gesprek met kunstenaar Abel Kamps: Hoe verweef je absurditeit of humor in je kunst, en welke rol spelen deze elementen in het creëren van de impact die je werk op de toeschouwer heeft? Lees meer

Jonathan de slakkenman

Jonathan de slakkenman

'Hij zag simpelweg hoe de slak zich terugtrok in zijn huisje wanneer het zich onveilig achtte. Vanwege hun gedeelde lot, voelde Jonathan zich geroepen om de naaktslak ook een toevluchtsoord te bieden.' In dit korte verhaal van Ivana Kalaš neemt Jonathans slakkenfascinatie langzaam zijn leven over. Lees meer

:Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Alara Adilow blikt terug op haar jongere zelf en ziet hoe onwetendheid en zelfdestructie haar afsneden van zorg en liefde, tot feministische en postkoloniale denkers haar aanraakten en haar openstelde om naar zichzelf en de wereld te kunnen kijken. Lees meer

Het insectenhotel

Het insectenhotel

‘Ik kan wel voor je krimpen.' Dieuke Kingma onderzoekt in een kort verhaal vol spinnenpoten en keverschildjes of je de ruimte die je inneemt in een relatie ook weer terug kan geven. Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie 2

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie

Insecten hebben een slecht imago. We houden ze het liefst ver uit de buurt, maar dat is onterecht, vindt Jitte. Met dit artikel bewijst hij je graag van het tegendeel en vertelt hij hoe sluipwespen lieveheersbeestjes inschakelen als lijfwacht voor haar larven, over de indrukwekkende hersenen van de Darwinwesp, en hoe je een mierenkolonie opzet met één koningin. Lees meer

Auto Draft 6

ode aan de lepismA saccharinA

Lieke van den Belt neemt je mee in de wereld van de zilvervis. Met lichte en vervreemdende beelden schetst ze in twee gedichten een dialoog tussen deze beestjes en hun slachtoffers. Lees meer

Enterprise, Alabama

Enterprise, Alabama

Charlotte Duistermaat neemt je mee in de enigszins absurde culturele en historische impact van een snuitkeverplaag op een Amerikaans dorpje en de vergelijkbare migratiestromen van mens en dier. Lees meer

Oproep: Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Beeld!

Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Beeld!

Hard//hoofd zoekt een getalenteerde beelddenker (x/v/m) die visuele sturing geeft en die de redactie wil komen versterken! Lees meer

Oproep: Stouten Stift en het Rode Oor 2025 1

Oproep: De Stoute Stift en Het Rode Oor 2025

De jaarlijkse erotische schrijfwedstrijd Het Rode Oor en de daaraan gekoppelde illustratiewedstrijd De Stoute Stift staan weer open voor inzendingen! We zijn op zoek naar de beste erotische verhalen om naar te luisteren en vier Nederlandse en vier Vlaamse illustratoren die een beeld willen maken bij de beste verhalen van de erotische schrijfwedstrijd. Lees meer

Composthoop

Een symfonie van het kleine leven

Jesse Van den Eynden neemt je mee in de symfonie van het kleine leven dat zich afspeelt in de duisternis van de composthoop. In dit liefdevolle essay beschrijft hij hoe zijn leven steeds meer overgenomen wordt door de rottende en levende massa in zijn tuin, en hoe het slurpen, klikken en kraken van de aarde en haar bewoners een meditatieve ervaring worden. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer