Asset 14

Poezenpootje

Hij miauwt me tegemoet vanuit zijn afgesloten kattenmandje achterop de fiets. Het is tijd om van mijn kat een jeweetwelkater te maken. Zijn zusje keek de laatste tijd met steeds meer interesse naar zijn scrotum, dat ineens prominent tussen zijn benen doorpiept, en hij liep in steeds meer hoekjes van het huis te snuiven en te wroeten.

Het is niet de eerste keer dit jaar dat ik op de fiets met een poezenmandje achterop richting de dierenkliniek fiets. Ik had ze nog maar net, een te laat afgeleverd kadootje van mijn ex, toen de zomer begon. Ik dacht nog: katten, daar heb je tenminste weinig omkijken naar.

Het was een warme dag, heet zelfs, en iedereen was blij en in een vakantiestemming. Ik ook, en ik liet de balkondeuren open om de hitte naar buiten te drijven. Eerst bleef ik er nog een beetje bij, maar de kittens gedroegen zich keurig, dus al snel liet ik ze ook alleen op het balkon. Op het internet werd aangeraden om ze het hele eerste jaar binnen te houden, maar hé, er wordt wel meer gezegd op het web.

Na een paar weken durfde ik het aan: één nachtje zou ik niet thuis zijn, dat wist ik van tevoren, want mijn bed was die nacht in de armen van een jongen, in een tentje. Dus zette ik extra water neer, extra voer, en ik liet alle ramen en deuren open, want het was inmiddels niet meer heet, maar tropisch.

De volgende dag kwam ik laat in de middag terug. Ik voelde mij lichtelijk schuldig dat ik niet maar een nachtje, maar inmiddels al meer dan dertig uur niet thuis was geweest om de arme snoezen met mijn liefde en vers eten en drinkwater te overstelpen. Beneden in de gang was de post al opgeruimd, maar er lag nog één wit velletje op de deurmat. Ik raapte het op en zag dat het van de dierenambulance was. Bijna liep ik gewoon door, tot de handgeschreven boodschap tot me doordrong. “Wij hebben uw kitten gevonden. Bel naar onderstaand nummer.”

Illustratie: Aart-Jan Venema

Met tranen van schuldgevoel snelde ik naar boven om te kijken welk van de twee het was geweest, als die ander er überhaupt nog wel was. Keihard miauwend balanceerde broertjelief over de balustrade van het balkon, en keek in de peilloze diepte onder hem. Ik belde het nummer en een mevrouw vertelde me dat ze de poes net bij de kliniek in Amsterdam-Oost hadden afgeleverd. Haar achterpootje was gebroken, maar het was vrijdagmiddag, en opereren kon pas na het weekend. Een spalkje zou haar de zaterdag en zondag doorhelpen. Kosten: €240.

Het weekend werd een drama: de poes hinkte met haar geknakte poot door het huis, sloopte binnen een paar uur de kostbare spalk van zich af, sprong op de bank maar realiseerde zich pas bij de landing dat ze dat eigenlijk niet kon (“MIAUW!”) en ik trok regelmatig vloekend de kamerdeur achter me dicht om maar even van het dramatische schouwspel verlost te zijn. Het is maar goed dat ik nog geen kinderen heb, dacht ik.

Het gespleten bot werd die maandag met pinnen vastgezet. De dierenarts had me nog de optie gegeven haar poot te amputeren, dat was een stuk goedkoper. Hoe duur kon dat nou helemaal zijn, een gebroken poezenpootje? €650, weet ik nu. Dat bracht het totaal op €890. Castratie kost vijfenzestig, steriliseren honderdvijftig, en dat zet de teller inmiddels op meer dan duizend euro. Bij het laatste bezoek vraagt de dokter of ik ze eigenlijk wel heb ingeënt. Eén prikje, voor €45. Per kat. Per jaar. Ik zeg dat ik er nog even over na moet denken.

Maar sinds ik weet wat ze allemaal op kunnen lopen zonder die inentingen, vecht ik elke dag tegen mijn schuldgevoel. Toch vertik ik het om nog meer geld uit te geven aan een te laat afgeleverd verjaarskado (dankjewel nog!). Het is een vreemd gevoel de verantwoordelijkheid te hebben over levende wezens, zelfs als het om katten gaat. Laat die baby’s dus nog maar even zitten.

Mail

Noor Spanjer (Amsterdam, 1982) is freelance journaliste en mediawetenschapper. Als nieuwerwetse minstreel is zij altijd op zoek naar persoonlijke verhalen en daarnaast is ze ideologisch inzetbaar voor feministische zaken en andere nature-nurture kwesties.

Aart-Jan Venema is freelance illustrator en verhalenverteller. Hij werkt onder andere voor NRC.next, de Groene Amsterdammer en hard/hoofd.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Geen geld maakt ook niet gelukkig

Hard//hoofd zoekt een zakelijk assistent!

Wij zoeken een enthousiaste en veelzijdige zakelijk assistent (x/v/m) die ons zakelijke team wil versterken. In deze functie krijg je de kans om ervaring op te doen met de zakelijke en organisatorische kant van een literair tijdschrift en online platform. Lees meer

Het huis in mijn hoofd

Het huis in mijn hoofd

Wat als technologie je verbeelding probeert te esthetiseren? Mina Etemad bezocht in juni, tijdens de twaalfdaagse oorlog tussen Iran en Israël, de VR-voorstelling From Dust van Michel van der Aa. ‘Het zou troostend moeten zijn, maar hoe kan ik het rijmen met de realiteit hierbuiten?’ Lees meer

Het borrelt 1

Ortolaan

Liefde gaat door de maag, weet de chef in het verhaal van Fleur Klemann. Zorgvuldig bereidt hij al zijn ingrediënten én zijn geliefde: ‘Haar tong die ze langs haar vette lippen haalde, het rozige vlees.’ Lees meer

Naweeën

Naweeën

In Naweeën dicht Vlinder Verouden over vervellen, verpoppen, verschonen, volgroeien en legt zo het proces van veranderen vast. ‘Hier slaat de klok tien en stap ik uit spinseldraden slijmerig warm een / Laatste vinger die glijdt over de plastic bodem van een pot haargel.’ Lees meer

Het borrelt

Het borrelt

‘Vuur raakt water / en alles sist barst klapt fluit schuimt vergaat stijgt verdampt smelt breekt sterft’. Dieuke Kingma dicht over het moment dat het ondergrondse naar boven breekt: zoals bij vulkaanuitbarstingen, of de tweede symfonie van Mahler. Lees meer

Laboratoriumkinderen

Laboratoriumkinderen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In dit drieluik onderzoekt Louise van der Veen in vitro fertilisatie (IVF) als een mogelijke grond van het bestaan. Lees meer

:Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Podcast: Maandagavond – De aanleiding

Een nieuw seizoen van Maandagavonden door Nwe Tijd, dit keer ook te beluisteren bij Hard//hoofd. Met Johannes Lievens die zich – tegen wil en dank – in het feestgedruis stort, Ellis Meeusen over de voorpret, Suzanne Grotenhuis met een pleidooi voor kleine vieringen en Freek Vielen opent de avond met twee anekdotes. Lees meer

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wil de Nederlander opstaan alsjeblieft?

Wanneer de VVD pleit voor het bijhouden van gegevens over ‘culturele normen en waarden’ van mensen met een migratieachtergrond, over welke normen en waarden hebben ze het hier dan eigenlijk? Rocher Koendjbiharie neemt de eisen onder de loep die de politiek alleen stelt aan mensen die zichtbaar wortels elders ter wereld hebben. ‘Men wil geen vermenging van culturen en geen uitwisseling van gedachten. De echte eis is assimilatie en het afbreken van wortels.’ Lees meer

Als de bodem niet dragen kan

Groeipijn

‘Volwassen worden is zorgen voor’ luidt de wijsheid waar de hoofdpersoon in dit verhaal zich aan vasthoudt. In Groeipijn laat Tim Kobussen zien hoe hoe er een steeds letterlijke invulling aan die wijsheid wordt gegeven in een studentenkamer. Lees meer

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen 1

In een miniatuurgrafkistje wordt het duingentiaanblauwtje naar de natuurbegraafplaats gedragen

Van het zetten van kopjes koffie en het branden van salie tot de Pinterest-pagina van DELA: Maartje Franken schrijft over rouwrituelen en onderzoekt de grond waarin rouw wortelt. Lees meer

Voor de meisjes

Voor de meisjes

Terra van Dorst dicht over de passiviteit van het wachten op morgen en het uitstellen van keuzemomenten. ‘morgen gaan we een ijsje halen / zullen de bramen rijp zijn / maak ik een besluit’ Lees meer

Regenwormen 1

Als de bodem niet dragen kan

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Anouk von Seida schrijft over de betonplaten op een boerderij en het onverwachte leven dat zich daarin afspeelt. Lees meer

Grond & Ik

Grond & Ik

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. In 'Grond & Ik' zoekt Lisia Leurdijk naar manieren om een dialoog tussen het individu en de grond te openen. Lees meer

Regenwormen

Regenwormen

Afgelopen zomer namen tien aanstormende schrijftalenten deel aan het Schrijverskamp van Frontaal, waar ze werkten ze aan teksten rondom het thema Grond. Milou Lang graaft in dit tweeluik naar wormen, gangenstelsels en de geborgenheid die de grond kan bieden. ‘hier duw ik geil zijn in de kluiten aarde / durf mijn vingers te verliezen in slib en schimmeldraden’ Lees meer

Luchtspiegeling

Luchtspiegeling

'We bewegen log en lief.' Madelief Lammers onderzoekt in dit gedicht de onstilbare honger tussen twee mensen, een wankele relatie waaraan iets fundamenteels ontbreekt. 'Zie je hoe we ondanks die woede nog zo mooi zijn als een slapend paard dat met haar huid trilt om een daas te verjagen?' Lees meer

Stomwijzer

Stomwijzer

Marthe van Bronkhorst loodst je door het wispelturige politieke landschap aan de hand van haar alternatieve stemwijzer. Lees meer

Auto Draft 8

Programma: Ik wil, wil jij ook? - consent in illustratie

Vier samen met Hard//hoofd de publicatie van onze recent verschenen bundel over seksueel consent! Lees meer

Roze, wit, blauw

Roze, wit, blauw

Rechtse en nationalistische partijen laten in hun nieuwste verkiezingsprogramma’s zien dat hun ruimte voor de lhbtqia+-gemeenschap altijd voorwaardelijk is geweest. Journalist Rocher Koendjbiharie legt uit: 'Homoseksualiteit en vrouwenrechten zijn binnen rechtse kringen vaak pas relevant wanneer ze in relatie tot migratie besproken worden.' Lees meer

:Winnaar publieksprijs Rode Oor: Vespula vulgaris

Winnaar publieksprijs Het Rode Oor: Vespula Vulgaris

In een pot met schuimbanaantjes vecht een wesp om los te komen. Myrthe Prins portretteert een winkelbediende die in een snoepwinkel aan zoetigheid proeft. Met Vespula Vulgaris won zij de publieksprijs van Het Rode Oor 2025. Lees meer

Winnaar Stoute Stift 2024 1

Winnaars De Stoute Stift 2025

Cynthia Van Der Heyden won met haar illustratie de publieksprijs en Sarah Pannekoek won de juryprijs van De Stoute Stift 2025. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €3 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer